Wejście w życie zmian załącznika VII do Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami (CIM), podpisanej w Bernie dnia 25 października 1952 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.13.60

Akt jednorazowy

Wersja od: 3 marca 1962 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 16 lutego 1962 r.

w sprawie wejścia w życie zmian załącznika VII do Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami (CIM), podpisanej w Bernie dnia 25 października 1952 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości na podstawie komunikatu Urzędu Centralnego Przewozów Międzynarodowych Kolejami w Bernie, że zgodnie z art. 67 paragraf 4 Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami (CIM), podpisanej w Bernie dnia 25 października 1952 r. (Dz. U. z 1956 r. Nr 57, poz. 259), weszły w życie z dniem 1 stycznia 1962 r. zmiany załącznika VII do powyższej Konwencji, zawierającego Regulamin Międzynarodowy dla przewozu wagonów prywatnych (RIP), uchwalone w załączonym brzmieniu przez Komisję Rzeczoznawców na jej V Sesji odbytej w styczniu 1961 r. w St. Gall (Szwajcaria).

ZAŁĄCZNIK

Przekład.

RIP

ZESTAWIENIE UCHWAŁ KOMISJI RZECZOZNAWCÓW, PRZYJĘTYCH NA JEJ V SESJI

(styczeń 1961 r.)

Artykuł 10 § 1 ustęp drugi otrzymuje następujące brzmienie:

"Taki protokół należy bezzwłocznie przesłać kolei, do której taboru włączono wagon, a która odpis przekazuje właścicielowi."

Artykuł 11 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 11.

Uszkodzenie wagonu uniemożliwiające dalszy przewóz.

§ 1. Jeżeli próżny wagon zostanie tak uszkodzony, że dalszy przewóz nie jest możliwy lub wagon nie nadaje się do przewozu ładunku, to stacja, na której stwierdzono uszkodzenie, ma bezzwłocznie telegraficznie zawiadomić o tym nadawcę i właściciela, podając w miarę możności rodzaj uszkodzenia.

§ 2. Każdemu wyłączonemu wagonowi próżnemu ma kolej przywrócić stan zdatności do biegu, chyba że wagon jest tak uszkodzony, że musi być załadowany na inny wagon.

Celem przywrócenia wagonowi stanu zdatności do użytkowania kolej może dokonać z urzędu napraw do kwoty 300 franków.

Kolej zawiadamia w zwięzłej formie właściciela za pośrednictwem kolei, do której taboru włączono wagon, o poważniejszych pracach dokonanych w myśl ustępów 1 i 2.

Postanowienia niniejsze obowiązują bez naruszenia sprawy odpowiedzialności.

§ 3. Jeżeli kolej dokonuje napraw według § 2 i prace będą trwały przypuszczalnie dłużej niż cztery dni, wówczas kolej żąda od nadawcy telegraficznie wskazówki, czy po ukończeniu prac umowa przewozu ma być kontynuowana, czy też zmieniona.

Jeżeli nadawca do zakończenia prac nie udzieli wskazówki, wówczas umowę przewozu kontynuuje się.

§ 4. Jeżeli kolej nie dokonuje napraw z urzędu, to stacja, na której stwierdzono uszkodzenie, ma niezwłocznie i bezpośrednio zażądać telegraficznie wskazówek od nadawcy. Jeżeli nadawca nie jest równocześnie właścicielem wagonu, to odpis takiego żądania przesyła się niezwłocznie telegraficznie właścicielowi.

Jeżeli nadawca w ciągu ośmiu dni od wysłania telegramu nie udzieli wskazówki, kolej jest uprawniona, po przywróceniu w danym razie wagonowi zdatności do biegu, zwrócić z urzędu wagon na stację macierzystą za listem przewozowym wystawionym na nazwisko i adres właściciela.

Przyczyny zwrotu wagonu należy podać w liście przewozowym w rubryce "oznaczenie towaru",

§ 5. Jeżeli wagon ładowny został tak uszkodzony, że dalszy przewóz nie jest możliwy i wagon musi być rozładowany, to postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do wagonu rozładowanego.

Jeżeli wagon może być naprawiony bez rozładowania, to mają zastosowanie postanowienia §§ 1, 2, 3, 6 i 7 niniejszego artykułu.

§ 6. Koszty przewozu i inne koszty powstałe aż do stacji zatrzymania, koszty zawiadomienia nadawcy i właściciela, jak również koszty wynikłe ewentualnie z wykonania wskazówek lub zwrotu z urzędu wagonu na stację macierzystą, obciążają przesyłkę.

§ 7. Wynajmujący, którego nazwisko wypisano na wagonie za zgodą kolei, do której taboru włączono wagon, wstępuje przy wykonaniu postanowień niniejszego artykułu z samego prawa w miejsce właściciela."

Artykuł 12 § 2 otrzymuje następujące brzmienie:

"§ 2. Nadawca wagonu próżnego może zażądać dodatkowego zabezpieczenia terminu dostawy. Pobiera się za to opłatę w wysokości 1 franka za każde rozpoczęte 100 km, jednakże najmniej 10 franków.

W takim przypadku, jeżeli termin dostawy został przekroczony, kolej jest obowiązana zapłacić odszkodowanie zryczałtowane w wysokości 8 franków za dzień, jednak najmniej 20 franków."

Artykuł 13 § 5 otrzymuje następujące brzmienie:

"§ 5. W odniesieniu do odszkodowania za zaginięcie lub uszkodzenie wagonu albo części składowych wagonu właściciel wstępuje z samego prawa w prawa nadawcy lub odbiorcy. Reklamacje można wnosić tylko do kolei, która włączyła wagon do swego taboru, a powództwo można wnosić tylko przeciw tejże kolei, która z samego prawa wstępuje w miejsce kolei ponoszącej odpowiedzialność."

Artykuł 14 § 1 ustęp pierwszy otrzymuje następująca brzmienie:

"§ 1. Wagon uważa się za zaginiony, jeżeli nie może być oddany do dyspozycji odbiorcy w ciągu trzech miesięcy po upływie terminu dostawy."