Węgry-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1973.06.05.
Dz.U.1974.5.28
Akt obowiązującyKONWENCJA KONSULARNA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową,
podpisana w Warszawie dnia 5 czerwca 1973 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 5 czerwca 1973 roku została podpisana w Warszawie Konwencja konsularna między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową w następującym brzmieniu dosłownym:
KONWENCJA KONSULARNA
między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rada Prezydialna Węgierskiej Republiki Ludowej,
kierując się pragnieniem dalszego rozwoju przyjacielskich stosunków zgodnie z Układem między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową o przyjaźni, współpracy i wzajemnej pomocy, podpisanym w Budapeszcie dnia 16 maja 1968 roku,
biorąc pod uwagę, że Konwencja konsularna między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową, podpisana w Warszawie dnia 20 maja 1959 roku, wymaga zmian,
postanowiły zawrzeć niniejszą Konwencję konsularną i w tym celu wyznaczyły swoimi Pełnomocnikami: (pominięto),
którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:
DEFINICJE
DEFINICJE
Dla celów niniejszej Konwencji następujące wyrażenia mają niżej określone znaczenie:
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH I MIANOWANIE URZĘDNIKÓW KONSULARNYCH
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH I MIANOWANIE URZĘDNIKÓW KONSULARNYCH
Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadnienia swojej decyzji, powiadomić w drodze dyplomatycznej Państwo wysyłające o tym, że exequatur lub inne zezwolenie udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że inny członek urzędu konsularnego został uznany za osobę niepożądaną. W takim przypadku Państwo wysyłające odwołuje urzędnika konsularnego albo pracownika konsularnego względnie zwalnia tego ostatniego, jeżeli jest on obywatelem Państwa przyjmującego lub ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie. Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie tego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać taką osobę za członka urzędu konsularnego.
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY
Państwo przyjmujące zapewni urzędnikowi konsularnemu ochronę i podejmie niezbędne kroki w tym celu, aby mógł on wykonywać swoje funkcje i korzystać z ułatwień, przywilejów i immunitetów, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji. Państwo przyjmujące zastosuje niezbędne środki dla ochrony urzędu konsularnego i mieszkań urzędników konsularnych.
Członkowie urzędu konsularnego oraz członkowie ich rodzin, pozostający z nimi we wspólnocie domowej, korzystają z nietykalności osobistej. Nie podlegają oni aresztowaniu lub zatrzymaniu w jakiejkolwiek innej formie. Państwo przyjmujące będzie traktować ich z należytym szacunkiem oraz podejmować wszelkie odpowiednie kroki dla zapobieżenia jakiemukolwiek zamachowi na ich osoby, wolność lub godność.
Członkowie urzędu konsularnego oraz członkowie ich rodzin, pozostający z nimi we wspólnocie domowej, korzystają z immunitetu od jurysdykcji Państwa przyjmującego, z wyjątkiem powództw cywilnych:
Członkowie urzędu konsularnego oraz członkowie ich rodzin, pozostający z nimi we wspólnocie domowej, zwolnieni są w Państwie przyjmującym od służby wojskowej oraz od wszelkich przymusowych powinności.
Członkowie urzędu konsularnego oraz członkowie ich rodzin, pozostający z nimi we wspólnocie domowej, zwolnieni są od wszelkich obowiązków przewidzianych w ustawach i przepisach Państwa przyjmującego w odniesieniu do rejestracji, zezwoleń na pobyt, zezwoleń na zatrudnienie i innych podobnych wymogów dotyczących cudzoziemców.
Państwo wysyłające zwolnione jest w Państwie przyjmującym od wszelkich podatków i innych opłat od mienia ruchomego, będącego własnością Państwa wysyłającego albo znajdującego się w jego posiadaniu lub użytkowaniu i używanego dla celów konsularnych. Stosuje się to także do nabycia takiego mienia ruchomego.
Wynagrodzenia otrzymywane przez członków urzędu konsularnego od Państwa wysyłającego z tytułu ich służbowych funkcji zwolnione są w Państwie przyjmującym od wszelkich podatków i innych opłat.
W przypadku śmierci członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny, pozostającego z nim we wpólnocie domowej, Państwo przyjmujące:
Z zastrzeżeniem swych ustaw i przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze wzlędu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewni wszystkim członkom urzędu konsularnego i członkom ich rodzin, pozostającym z nimi we wspólnocie domowej, swobodę poruszania się na swym terytorium.
Wszystkie osoby, korzystające na podstawie postanowień niniejszej Konwencji z ułatwień, przywilejów i immunitetów, obowiązane są bez uszczerbku dla tych ułatwień, przywilejów i immunitetów przestrzegać ustaw i przepisów Państwa przyjmującego włącznie z ustawami i przepisami dotyczącymi ruchu drogowego i ubezpieczenia pojazdów mechanicznych.
Członkowie urzędu konsularnego i członkowie ich rodzin, pozostający z nimi we wspólnocie domowej, którzy są obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie, nie korzystają z przywilejów i immunitetów, określonych w niniejszej Konwencji, z wyjątkiem ustępów 2 i 4 artykułu 17.
FUNKCJE KONSULARNE
FUNKCJE KONSULARNE
Urzędnik konsularny ma prawo:
Urzędnik konsularny może dokonywać doręczeń obywatelom Państwa wysyłającego oraz przesłuchiwać ich w charakterze stron, świadków lub biegłych. Przy wykonywaniu tych czynności nie można stosować środków przymusu.
Urzędnik konsularny ma prawo:
Postanowienia artykułów 40, 41, 42, 43 i 44 będą miały odpowiednie zastosowanie do samolotów cywilnych pod warunkiem, że postanowienia te nie są sprzeczne z umowami międzynarodowymi, obowiązującymi Wysokie Umawiające się Strony.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Na dowód czego upoważnieni Pełnomocnicy Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.
Sporządzono w Warszawie dnia 5 czerwca 1973 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
PROTOKÓŁ
do Konwencji konsularnej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową.
Przy podpisywaniu w dniu dzisiejszym Konwencji konsularnej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Węgierską Republiką Ludową, zwanej dalej "Konwencją", Pełnomocnicy obu Wysokich Umawiających się Stron zgodzili się na następujące postanowienia:
Niniejszy Protokół stanowi integralną część Konwencji. Na dowód czego Pełnomocnicy obu Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół i opatrzyli go pieczęciami.
Sporządzono w Warszawie, dnia 5 czerwca 1973 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją, Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 25 października 1973 roku.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »