Węgry-Polska. Konwencja dotycząca współpracy intelektualnej. Warszawa.1934.10.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.71.450

Akt utracił moc
Wersja od: 12 września 1935 r.

KONWENCJA
pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Węgier, dotycząca współpracy intelektualnej, podpisana w Warszawie dnia 21 października 1934 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym pierwszym października tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku podpisana została w Warszawie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Węgier konwencja, dotycząca współpracy intelektualnej, o następującem brzmieniu dosłownem:

Przekład.

KONWENCJA

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Węgier, dotycząca współpracy intelektualnej.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

I

JEGO WYSOKOŚĆ REGENT KRÓLESTWA WĘGIER,

Zważywszy na stosunki głębokiej przyjaźni, które bez przerwy łączyły oba ich narody w ubiegłych wiekach;

Świadomi wspólności podstaw, na których opiera się życie polityczne, umysłowe i społeczne ich narodów; i

Pragnąc stworzyć ramy odpowiednie do coraz ściślejszego zbliżenia pomiędzy Polakami i Węgrami w dziedzinie naukowej, literackiej i kulturalnej;

Postanowili zawrzeć w tym celu Konwencję i zamianowali swymi odnośnymi Pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Jego Ekscelencję Pana Józefa BECKA, Ministra Spraw Zagranicznych, oraz Jego Ekscelencję Pana Wacława JĘDRZEJEWICZA, Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;

Jego Wysokość, Regent Królestwa Węgier:

Jego Ekscelencję Gyula vitéz GÖMBÖS de JAKFA, Prezesa Rady Ministrów,

Którzy, po okazaniu sobie swych Pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie zgodzili się na następujące postanowienia:

W celu utrwalenia i rozwijania wspólnego dziedzictwa wspomnień historycznych, dorobku kulturalnego i dążeń umysłowych, oba Rządy zgodziły się żeby:

1)
organizować wyprawy naukowe polskie na Węgrzech i węgierskie w Polsce oraz popierać badania historyczne nad stosunkami polsko-węgierskiemi w przeszłości;
2)
zachęcać i ułatwiać wymianę profesorów i studentów szkół wyższych obu krajów;
3)
popierać przekłady na język węgierski arcydzieł literatury i nauki polskiej oraz przekłady na język polski arcydzieł literatury i nauki węgierskiej.

Dla urzeczywistnienia zamierzeń wymienionych w poprzednim artykule będzie utworzona możliwie najprędzej Komisja Mieszana Polsko-Węgierska, złożona z dwóch Podkomisyj. Jedna z tych Podkomisyj będzie miała siedzibę swą w Warszawie, a druga w Budapeszcie.

Każda z tych Podkomisyj, mających za Przewodniczącego odpowiedniego Ministra Oświaty lub jego delegata, będzie się składała z delegata Ministerstwa Oświaty, z delegata Ministerstwa Spraw Zagranicznych i z przedstawiciela Poselstwa drugiej Strony.

Każda Podkomisja winna zgromadzać się przynajmniej raz na rok.

Podkomisje ustalą w regulaminie tryb wykonywania swych zadań.

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Budapeszcie możliwie najprędzej.

Wejdzie ona w życie w dniu trzydziestym po dacie wymiany ratyfikacyj.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie, w dwóch egzemplarzach, w języku francuskim, dnia 21 października 1934 roku.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną, zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej,

W Warszawie, dnia 29 listopada 1934 r.