Wcześniejsze przechodzenie na emeryturę.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.9.53

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 1978 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 7 marca 1975 r.

w sprawie wcześniejszego przechodzenia na emeryturę.

Na podstawie art. 22a ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 6, z 1972 r. Nr 16, poz. 114 i Nr 53, poz. 341, z 1973 r. Nr 38, poz. 225 oraz z 1974 r. Nr 21, poz. 116, Nr 47, poz. 280 i Nr 50, poz. 321) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Rozporządzenie określa zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników i rencistów objętych przepisami o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Rozporządzenie nie dotyczy osób wykonujących pracę nakładczą oraz adwokatów, członków zespołów adwokackich.

§  2.

1. Pracownice mające co najmniej 30-letni okres zatrudnienia mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku 55 lat.

2. Wysokość emerytury w wypadkach, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad określonych przepisami o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

§  3.

1. Pracownice, które osiągnęły wiek 60 lat, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę w niepełnym wymiarze, jeżeli mają co najmniej 15-letni okres zatrudnienia.

2. Emerytura w niepełnym wymiarze wynosi 90% emerytury obliczonej według zasad określonych przepisami o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że dodatki rodzinne wypłaca się w pełnej wysokości.

3. Emerytura określona w ust. 1 dla pracownicy, która była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy, nie może być niższa od kwoty najniższej emerytury.

4. Emerytura w niepełnym wymiarze ulega podwyższeniu do 100%, z chwilą gdy okres zatrudnienia wraz z okresem pobierania tej emerytury wyniesie łącznie 20 lat.

§  4.

1. Pracownicy będący inwalidami I lub II grupy, a także pracownicy będący inwalidami III grupy, których inwalidztwo powstało wskutek wypadku przy pracy lub wypadku w zatrudnieniu albo choroby zawodowej, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku 55 lat przez kobiety, a 60 lat przez mężczyzn, jeżeli mają okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury.

2. Wysokość emerytury w wypadkach, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad określonych przepisami o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

§ 5. Prawo do emerytury na warunkach określonych w § 2 lub § 4 przysługuje również, jeżeli zatrudnienie ustało przed wejściem w życie rozporządzenia.

§ 6. Prawo do emerytury na warunkach określonych niniejszym rozporządzeniem nie przysługuje w razie ponownego podjęcia zatrudnienia, niezależnie od wysokości wynagrodzenia z tytułu tego zatrudnienia.

§  7.

1. Kierownicy zakładów pracy zapewnią przygotowanie dokumentacji niezbędnej do uzyskania emerytury, tak aby umożliwić pracownikom przejście na emeryturę poczynając od dnia wejścia w życie rozporządzenia i aby pracownik otrzymał emeryturę z chwilą ustania prawa do wynagrodzenia.

2. Kierownicy zakładów pracy podejmą kroki, aby wcześniejsze przejście pracowników na emeryturę nie spowodowało zakłóceń w realizacji zadań zakładów pracy; w tym celu powinni odpowiednio wcześnie uzgodnić z pracownikami termin ich przejścia na emeryturę i dążyć do zapewnienia kadry zastępczej.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1975 r.

¹ § 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 sierpnia 1978 r. (Dz.U.78.19.85) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 sierpnia 1978 r.