Warunki zdrowotne wykonywania prac podwodnych.
Dz.U.2022.2174 t.j.
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA 1
z dnia 17 września 2007 r.
w sprawie warunków zdrowotnych wykonywania prac podwodnych
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
ZAŁĄCZNIK Nr 2
SPOSÓB PRZEPROWADZENIA TESTU CIŚNIENIOWEGO
SPOSÓB PRZEPROWADZENIA TESTU CIŚNIENIOWEGO
ZAŁĄCZNIK Nr 3
WARUNKI ZDROWOTNE, JAKIM POWINIEN ODPOWIADAĆ NUREK
WARUNKI ZDROWOTNE, JAKIM POWINIEN ODPOWIADAĆ NUREK
Uwagi: Ocena układu oddechowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazu ciśnieniowego płuc. Wszystkie odchylenia w badaniu klinicznym, radiologicznym i czynnościowym wymagają badań specjalistycznych. Wyniki badań spirometrycznych powinny stanowić co najmniej 80 % należnych wartości referencyjnych (70 % dla wskaźnika Tiffeneau). Poziom maksymalnego zużycia tlenu przy wysiłku submaksymalnym nie może być niższy niż 40 ml/kg/min.
Uwagi: Ocena układu krążenia ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu nagłych zaburzeń hemodynamicznych lub obniżonej tolerancji wysiłku. Spoczynkowe ciśnienie skurczowe nie powinno przekraczać 140 mmHg, a rozkurczowe 90 mmHg. Wszelkie stwierdzane odchylenia w badaniu klinicznym i czynnościowym, zwłaszcza wskazujące na przeciek krwi prawo-lewo, wymagają badań specjalistycznych.
Uwagi: Ocena układu pokarmowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających uwięzieniu gazu lub wystąpieniu wymiotów. W zależności od rodzaju wykonywanej pracy stwierdzane przewlekłe i/lub nawracające choroby układu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, uchyłkowatość jelit, przepukliny) mogą stanowić ograniczenie lub przeciwwskazanie do wykonywania zawodu. Stan uzębienia oraz śluzówki jamy ustnej muszą umożliwiać korzystanie z aparatów oddechowych wyposażonych w ustniki.
Uwagi: Ocena układu otorynolaryngologicznego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazów ciśnieniowych, zaburzeń równowagi lub utrudniających komunikację. Przewlekłe lub przebyte choroby uszu i/lub zatok przynosowych mogą stanowić ograniczenie w wykonywaniu zawodu. W przypadkach wątpliwych ostateczne orzeczenie ustala się w oparciu o przeprowadzony test ciśnieniowy.
Uwagi: Ocena narządu wzroku ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazu ciśnieniowego, zaburzeń orientacji przestrzennej, utrudniających obsługę urządzeń lub odczyt wskaźników. Nieprawidłowa ostrość wzroku bez korekcji, utrudnienie rozróżniania barw, zawężenie pola widzenia mogą stanowić ograniczenie do wykonywania określonych prac podwodnych.
Uwagi: Ocena układu nerwowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających nagłym zaburzeniom świadomości oraz utrudniających ewentualną diagnostykę różnicową choroby dekompresyjnej lub zatorów gazowych. Wszystkie nieprawidłowości zaburzające integralność anatomiczną i czynnościową układu nerwowego, zaburzenia psychiczne oraz uzależnienia wymagają oceny specjalistycznej ze względu na znaczne zagrożenia bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych.
Uwagi: Ocena układu kostno-stawowego ma na celu wykrycie patologii utrudniających ewentualną diagnostykę różnicową dyzbarycznej (jałowej) martwicy kości lub choroby dekompresyjnej oraz ocenę sprawności fizycznej. Jako generalną zasadę należy przyjąć, że wszelkie zmiany wpływające na sprawność fizyczną mogą stanowić ograniczenie w wykonywaniu prac podwodnych. Jałowa martwica kości stwierdzona w badaniu wstępnym stanowi przeciwwskazanie do wykonywania zawodu nurka. Dyzbaryczna (jałowa) martwica kości stwierdzona w badaniu okresowym lub kontrolnym wymaga nadzoru i badań specjalistycznych. Może ona stanowić ograniczenie w wykonywaniu prac podwodnych.
Uwagi: Ciąża stanowi przeciwwskazanie do nurkowania; kobiety wykonujące zawód nurka powinny zostać poinformowane o niekorzystnym wpływie nurkowania na płód. Przewlekłe lub nawracające choroby układu moczowego mogą stanowić ograniczenie do wykonywania prac podwodnych.
Uwagi: Zaburzenia przemiany materii (porfiria, dna, hemochromatoza) oraz inne upośledzające w znacznym stopniu sprawność ustroju mogą stanowić przeciwwskazanie do wykonywania zawodu nurka.
Uwagi: Choroby skóry oraz blizny upośledzające sprawność ustroju mogą stanowić ograniczenie lub przeciwwskazanie do wykonywania prac podwodnych.
ZAŁĄCZNIK Nr 4
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA SPRĘŻONEGO POWIETRZA I NITROKSU
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA SPRĘŻONEGO POWIETRZA I NITROKSU
Szybkość zanurzania nie może przekraczać 30 m/min.
2. Procedury dekompresyjne
Tabele dekompresyjne wyznaczają szybkość wynurzania zależnie od parametrów nurkowania: głębokości, czasu nurkowania oraz rodzaju mieszaniny oddechowej wykorzystywanej na dnie.
2.1 Jednostki
Czas wyrażony jest w godzinach, minutach i sekundach (00 godz:00:00). Każdy pomiar czasu związany z nurkowaniem musi być wykonany bez zmiany czasomierza.
Głębokość wyrażana jest w metrach słupa wody morskiej. Te same tabele, bez żadnych modyfikacji, mogą być wykorzystywane do nurkowań w wodzie słodkiej. Głębokość nurkowania to głębokość mierzona na poziomie płuc nurka.
Ciśnienie wyrażane jest w hPa oraz w barach
2.2 Zakres walidacji tabel
Tabele dekompresyjne odnoszą się do ciśnienia atmosferycznego na powierzchni wynoszącego ok. 1.000 hPa (1 bar). Tabele uwzględniają niewielkie zmiany ciśnienia na powierzchni i nie wymagają modyfikacji w zakresie wysokości od 0 do 300 m nad poziomem morza w zakresie zmian ciśnienia atmosferycznego od 0 do 30 hPa (0,03 bar).
W przypadku większych zmian wysokościowych, bądź zmian w ciśnieniu atmosferycznym, konieczne jest stosowanie procedur nurkowania na wysokości, opisanych w pkt 10.
2.3 Definicje parametrów nurkowania
2.3.1 Głębokość nurkowania
To maksymalna głębokość osiągnięta przez nurka w czasie nurkowania, niezależnie od rzeczywistego czasu spędzonego na tej głębokości.
Jeśli charakter pracy zmusza nurka do przebywania na różnych głębokościach, nurkowanie należy tak zorganizować, aby praca wykonywana była na największej głębokości i nie zmuszała do powtarzanych wynurzeń.
Zakłada się, że nurek powinien spędzić czas pracy na wyznaczonej głębokości. Tabele uwzględniają umiarkowane wahania głębokości podczas pracy, jednak nurek nigdy nie może wynurzyć się na głębokość mniejszą od pierwszego przystanku dekompresyjnego.
Nawet przy płytkich nurkowaniach bezdekompresyjnych nurkowi nie wolno wracać na powierzchnię (np. po narzędzia bądź instrukcje). W rzeczywistości taki typ nurkowania nazywany "jo-jo", nawet przy powierzchni, znacząco zwiększa ryzyko wypadku dekompresyjnego.
2.3.2 Czas nurkowania
Jest to czas liczony od momentu opuszczenia powierzchni (lub rozpoczęcia sprężania dzwonu) do chwili rozpoczęcia wynurzania (lub rozprężania dzwonu).
2.3.3 Głębokość i czas nurkowania wprowadzane do tabel dekompresyjnych
Tabele dekompresyjne opisują każde 3 metry głębokości, począwszy od głębokości 3 metrów, a czas nurkowania ujęty jest w tabelach przeważnie co 10 min.
W rzeczywistych nurkowaniach czas i głębokość nurkowania rzadko pokrywają się z wartościami przedstawionymi w tabelach. W każdym przypadku z tabeli wybieramy głębokość równą lub następną większą od głębokości rzeczywistej oraz czas nurkowania równy lub następny większy od czasu rzeczywistego.
Po przekroczeniu zaplanowanego czasu nurkowania nurek zawsze musi korzystać z tej samej dobranej tabeli. Z tego powodu nie należy planować nurkowań w oparciu o wartości czasu zapisane w ostatnim wierszu tabeli.
2.3.4 Odstęp między nurkowaniami
Obejmuje czas spędzony na powierzchni pomiędzy dwoma kolejnymi nurkowaniami. Jest liczony od momentu, kiedy nurek zakończył dekompresję, do chwili rozpoczęcia nowego nurkowania. Za czas konieczny do uzyskania całkowitej desaturacji ogólnie przyjmuje się 12 godzin od ostatniego nurkowania.
Procedury konieczne do właściwego nurkowania powtórzeniowego opisano w pkt 12. Dopuszcza się pojedyncze nurkowanie powtórzeniowe.
2.3.5 Prędkość wynurzania do pierwszego przystanku dekompresyjnego
Prędkość wynurzania do pierwszego przystanku dekompresyjnego (lub do powierzchni) powinna wynosić 9 m/min i nie może przekroczyć 15 m/min. Czasy wynurzania podane w tabelach korespondują z prędkością 12 m/min.
2.3.6 Czas trwania przystanków dekompresyjnych
Każda tabela wyznacza przystanki dekompresyjne. Czas przystanku liczy się od momentu osiągnięcia przez nurka głębokości przystanku. Ostatnia minuta przystanku przeznaczona zostaje na wynurzenie się do następnego przystanku (lub na powierzchnię).
Warunki do spełnienia podczas pobytu na przystankach dekompresyjnych:
- zakaz wykonywania pracy,
- nurkowanie należy zorganizować tak, aby w trakcie wynurzania nie dochodziło do męczącego wysiłku nurka (np. na skutek nieprawidłowej wyporności lub wyczerpującego fizycznie prądu wody),
- nurkowie odbywający dekompresję w komorze hiperbarycznej nie powinni wykonywać ciężkiej pracy fizycznej, choć nie muszą pozostawać nieruchomo.
2.3.7 Przystanki dekompresyjne z użyciem tlenu
Oddychanie tlenem
Oddychanie tlenem umożliwia szybszą eliminację gazów z organizmu i dlatego skraca czas dekompresji. Tabele z przystankami z użyciem tlenu są odpowiednie dla długich i głębokich nurkowań powietrznych.
Ogólnie przyjmuje się, że stosowanie tlenu na głębszych przystankach zwiększa efektywność dekompresji. Z tego właśnie powodu we wszystkich tabelach wykorzystanie tlenu na przystanku 3 m połączone jest z oddychaniem tlenem już na 6 m.
Wykorzystanie maski twarzowej podczas dekompresji w komorze
Dobór maski powinien gwarantować 100 % podaż tlenu, przy maksymalnie ograniczonym przecieku do atmosfery komory.
Czynniki predysponujące do wypadków dekompresyjnych:
1) ryzyko wypadków dekompresyjnych rośnie wraz ze wzrostem trudności warunków nurkowania lub pracy;
2) dowiedziono, że m.in. znaczny wysiłek fizyczny, zła kondycja fizyczna, zmęczenie, wychłodzenie, dłuższa przerwa w nurkowaniu, wielokrotne intensywne nurkowania predysponujące do choroby dekompresyjnej;
3) podobnie prądy, brak możliwości utrzymywania stałej głębokości i złe warunki stanu morza utrudniają procedury dekompresji, a przez to zwiększają ryzyko choroby dekompresyjnej.
Wszystkie te czynniki należy uwzględnić przy wyborze tabeli dekompresyjnej. Kiedy warunki nurkowania zagrażają bezpiecznej dekompresji, posługując się tabelą należy uwzględnić następny dłuższy czas nurkowania, aby zapewnić nurkowi dodatkowy margines bezpieczeństwa.
2.3.8 Szybkie wynurzenie
W przypadku gdy wynurzenie jest zbyt szybkie i w zasięgu brak jest komory dekompresyjnej, a u nurka nie występują objawy choroby dekompresyjnej ani urazu ciśnieniowego płuc i w zasięgu brak komory dekompresyjnej, konieczne jest ponowne zanurzenie w ciągu najwyżej 3 minut na głębokość równą połowie maksymalnej głębokości i pozostanie na tej głębokości 5 minut. Dekompresję liczy się od nowa, dodając do całkowitego czasu nurkowania czas ponownego zanurzenia i 5-minutowy postój na 1/2 maksymalnej głębokości.
3. Zalecenia po odbyciu dekompresji
3.1 Aktywność fizyczna po nurkowaniu
Przez dwie godziny po dekompresji obowiązuje zakaz aktywności fizycznej, a w szczególności biegania i wspinania oraz wszelkich ekstremalnych wysiłków.
3.2 Kolejne nurkowania
Tabele dekompresyjne wyznaczają obowiązkową przerwę pomiędzy nurkowaniami trwającą co najmniej 12 godzin.
Przerwa ta obowiązuje przed wykonaniem kolejnego nurkowania z użyciem powietrza i nitroksu. Jedynym wyjątkiem od tej zasady są nurkowania powtórzeniowe z użyciem powietrza (w tym przypadku obowiązują zasady opisane w pkt 12).
Dopiero po ukończeniu tej przerwy na powierzchni nurek jest w zasadzie wolny od wszystkich obciążeń ostatniego nurkowania i może odbyć kolejne zanurzenie.
3.3 Nadzór nad nurkiem po odbytym nurkowaniu
Objawy choroby dekompresyjnej pojawiają się zwykle do 30 minut po nurkowaniu, jednak mogą wystąpić nawet do wielu godzin później.
Dlatego też komora dekompresyjna musi być dostępna dla nurka w czasie co najmniej 12 godzin po zakończeniu jego dekompresji.
4. Standardowe tabele powietrzne
4.1 Metody dekompresji
Dekompresja przez zastosowanie przystanków dekompresyjnych w wodzie.
4.2 Mieszaniny na dnie
Powietrze lub nitroks.
4.3 Metody nurkowania:
- nurkowanie w niezależnych aparatach oddechowych,
- nurkowanie zasilane z powierzchni (przewodowe),
- nurkowanie w otwartym mokrym dzwonie lub z systemem nurkowym.
4.4 Tabele powietrzne dla dekompresji bez przystanków dekompresyjnych
Tabela 1 podaje maksymalny czas pobytu na dnie jako funkcję głębokości nurkowania, bez konieczności przystanków dekompresyjnych.
Na koniec pobytu na dnie nurek powinien natychmiast wynurzyć się na powierzchnię z zalecaną prędkością 9 m/min, ale nie przekraczając 15 m/min.
Tabela 1
Przerwa przed nurkowaniem
Głębokość [m] | 12 h 00 | 6 h 00 | 4 h 00 |
7,5 | bez limitu | bez limitu | bez limitu |
9 | 360 | 330 | 300 |
10,5 | 270 | 250 | 240 |
12 | 165 | 150 | 135 |
13,5 | 100 | 90 | 90 |
15 | 80 | 70 | 60 |
18 | 50 | 40 | 35 |
21 | 35 | 25 | 20 |
24 | 25 | 20 | 10 |
27 | 20 | 15 | 10 |
30 | 15 | 10 | 5 |
33 | 12 | 7 | 2 |
36 | 10 | 5 | |
39 | 8 | 3 | |
42 | 7 | 2 | |
45 | 6 | ||
48 | 5 | ||
51 | 5 |
4.5 Tabele powietrzne standardowe uproszczone
Tabela 2 przedstawia wersję uproszczoną tabel powietrznych standardowych. Zamiast podawać przystanki dekompresyjne dla poszczególnych czasów nurkowania na określonej głębokości, tabele są wyliczone dla określonych przystanków dekompresyjnych. Wskazują, dla serii określonych przystanków dekompresyjnych, maksymalny czas, w którym nurek może przebywać na określonej głębokości. Dla głębokości pośrednich należy używać głębokości bezpośrednio większej, znajdującej się w tabeli.
Tabela 2
Głębokość | Czas na maksymalnej głębokości w minutach | |||||||||||||
12 m | 165 | 170 | 180 | 195 | 210 | 240 | ||||||||
15 m | 80 | 90 | 100 | 110 | 115 | 130 | ||||||||
18 m | 50 | 55 | 60 | 70 | 75 | 80 | ||||||||
21 m | 35 | 40 | 45 | 50 | 55 | 60 | 75 | |||||||
24 m | 25 | 30 | 35 | 40 | 45 | 50 | 55 | 60 | ||||||
27 m | 20 | 25 | 30 | 33 | 35 | 40 | 45 | 48 | 55 | |||||
30 m | 15 | 20 | 25 | 28 | 30 | 35 | 38 | 42 | 47 | 55 | ||||
33 m | 12 | 15 | 20 | 23 | 25 | 30 | 32 | 37 | 40 | 47 | ||||
36 m | 10 | 15 | 17 | 20 | 22 | 25 | 27 | 32 | 34 | 40 | 43 | |||
39 m | 8 | 10 | 15 | 17 | 20 | 22 | 24 | 27 | 30 | 35 | 38 | |||
42 m | 7 | 10 | 13 | 14 | 18 | 20 | 24 | 27 | 30 | 33 | ||||
45 m | 6 | 10 | 12 | 13 | 15 | 18 | 22 | 25 | 28 | 30 | ||||
48 m | 5 | 8 | 10 | 12 | 15 | 20 | 23 | 26 | 28 | |||||
51 m | 5 | 7 | 8 | 12 | 18 | 21 | 24 | 25 | ||||||
54 m | 5 | 7 | 10 | 16 | 19 | 23 | ||||||||
57 m | 5 | 6 | 10 | 14 | 17 | 21 | ||||||||
60 m | 5 | 8 | 12 | 18 | ||||||||||
przystanki | Wynurzanie do pierwszego przystanku 12 m/min (3m / 15 s) | |||||||||||||
12 m | 3 | |||||||||||||
9 m | 3 | 3 | 5 | 5 | ||||||||||
6 m | 3 | 3 | 3 | 3 | 5 | 7 | 10 | 12 | ||||||
3 m | 3 | 5 | 7 | 10 | 15 | 7 | 12 | 15 | 20 | 15 | 20 | 25 | 25 |
4.6 Standardowe tabele powietrzne
Zestaw tabel dekompresyjnych dla pierwszego nurkowania obejmuje przedział głębokości od 12 do 60 m. Stosowanie tabel dla nurkowań głębszych niż 50 metrów nie służy do planowania nurkowania, lecz jest dopuszczalne tylko w sytuacjach awaryjnych.
Przerwa po odbytym nurkowaniu wg standardowych tabel dekompresyjnych wynosi co najmniej 12 godzin.
Po nurkowaniu krótkim lub płytkim dopuszcza się jedno (i tylko jedno) nurkowanie powtórzeniowe. W tabeli oznaczone jest jako NURKOWANIE POWTÓRZENIOWE DOPUSZCZALNE.
4.7 Standardowe tabele powietrzne dla nurkowań powtórzeniowych
Procedury obliczeniowe dla nurkowań powtórzeniowych opisuje pkt 12.
4.8 Warianty procedur
Po przekroczeniu planowanego czasu nurkowania należy:
- użyć następnego czasu nurkowania lub czasu awaryjnego,
- przestawić się na tabele powietrze/tlen/6 m lub powietrze/tlen/12 m.
Trudne warunki nurkowania:
- użyć następnego dłuższego czasu nurkowania.
Trudności z wykonaniem dekompresji na głębokości 3 metrów:
- zastosować przystanek dekompresyjny na głębokości 6 m zamiast 3 m lub
- przestawić się na tabele powietrze/tlen/6 m, lub
- przestawić się na tabele dekompresji powierzchniowej.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Tabela 3
Standardowa tabela powietrzna
Tabela 4
Tabela powietrze/tlen/6 m
Tabela 5
Powietrze/tlen/12 m
Tabela 6
Tabele powietrzne/dekompresja powierzchniowa
Tabela 7
Tabela do nurkowań nitroksowych metodą głębokości równoważnych
Tabela 8
Tabela do nurkowań wielopoziomowych metodą głębokości równoważnych
Tabela 9
Tabela do nurkowań na wysokości metodą głębokości równoważnych
Tabela 10
Tabela do nurkowania w wodzie zamulonej metodą głębokości równoważnej
Tabela 11
Tabela czasów równoważnych do nurkowań powtórzeniowych
ZAŁĄCZNIK Nr 5
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 6 METRÓW
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 6 METRÓW
ZAŁĄCZNIK Nr 6
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 12 METRÓW
PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 12 METRÓW
ZAŁĄCZNIK Nr 8
WYKAZ MINIMALNEGO WYPOSAŻENIA MEDYCZNEGO BAZY PRAC PODWODNYCH
WYKAZ MINIMALNEGO WYPOSAŻENIA MEDYCZNEGO BAZY PRAC PODWODNYCH
ZAŁĄCZNIK Nr 9
ZAŚWIADCZENIE Nr .....
O POSIADANIU KWALIFIKACJI DO ORZEKANIA O ZDOLNOŚCI DO WYKONYWANIA PRAC PODWODNYCH
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »