Warunki wykonywania czynności bankowych i nadzór nad temi czynnościami.
Dz.U.1924.114.1018
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 27 grudnia 1924 r.
o warunkach wykonywania czynności bankowych i nadzorze nad temi czynnościami.
W razie powstania wątpliwości, czy pewne przedsiębiorstwo ma za przedmiot czynności bankierskie, rozstrzyga Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.
Do Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, we Lwowie oraz do Poznańskiego Ziemstwa Kredytowego, towarzystw kredytowych miejskich oraz Towarzystwa Kredytowego Przemysłu Polskiego w Warszawie odnoszą się tylko §§ 88 i 85 niniejszego rozporządzenia.
W razie śmierci właściciela lub współwłaściciela [wspólnika osobiście odpowiedzialnego w spółce jawnej (firmowej), komandytowej lub komandytowo-akcyjnej] przedsiębiorstwa bankowego prawa z tytułu koncesji przechodzą na spadkobierców, o ile umowa spółki tego nie wyklucza.
Słowo "bank" nie może być umieszczane w firmie przedsiębiorstwa bankierskiego, należącego do pojedynczej osoby fizycznej, spółki jawnej (firmowej), lub komandytowej.
Najmniejsza wysokość kapitału zakładowego hipotecznego banku akcyjnego lub komandytowo-akcyjnego (§ 63) wynosi bez względu na miejscowość na 5.000.000 zł.
Zbieranie kapitału zakładowego drogą zapisów publicznych nie jest dozwolone.
Koszty organizacji winny być zamortyzowane w przeciągu pierwszych 10 lat istnienia spółki.
Najmnijsza wysokość tego kapitału wynosi 10°/(, stawek podanych w § 10.
Kaucja, ta pozostaje w depozycie przez cały czas istnienia banku.
Dla otwarcia oddziału banku zagranicznego winien być oznaczony kapitał, przeznaczony na działalność w Państwie Polskiem, który nie może być niższy od stawek przewidzianych w § 10.
Cały kapitał obrotowy winien być użyty wyłącznie na operacje finansowe w Państwie Polskiem.
Zezwoleń na wykonywanie powyższych czynności udziela Minister Skarbu według swego swobodnego uznania.
Prawo to nie może być im udzielane przed upływem 5 lat od ich założenia.
Depozytarjusz lub zastawiający może zwolnić w drodze pisemnego oświadczenia bank od obowiązku wymieniania w pokwitowaniu cech oznaczonych w § 31.
Na obszarze mocy obowiązującej kodeksu Napoleona zapis powyższy nadaje bankowi przywilej na zastawionym przedmiocie przewidziany w art. 2073 kodeksu Napoleona.
Przed uskutecznieniem sprzedaży winien bank wezwać dłużnika listem poleconym do zaspokojenia przypadającej od niego należności w terminie co najmniej 15-dniowym od daty wysłania wezwania.
Sprzedaż zastawu winna nastąpić w przeciągu 15 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego przez bank; w przeciwnym wypadku bank obowiązany jest ponownie zawiadomić dłużnika o zamierzonej sprzedaży z zachowaniem terminu przewidzianego w § 42.
Sprzedaż publiczna odbywa się w sposób przewidziany w § 113.
Z chwilą gdy kapitał zapasowy dosięgnie połowy kapitału zakładowego może być przerwane dalsze odkładanie na kapitał zapasowy części zysku, wskazanej w § 44.
Niezależnie od kapitału zapasowego (§ 44) mogą być tworzone inne fundusze rezerwowe.
Członkowie dyrekcji, jak również urzędnicy banku, nie mogą być członkami rady.
Nominalna wysokość emisyj listów zastawnych nie może przekraczać piętnastokrotnej sumy kapitału zakładowego oraz rezerwy specjalnej, przeznaczonej na zabezpieczenie praw posiadaczy listów zastawnych.
Ograniczenie to nie obowiązuje w przypadku, gdy listy zastawne są gwarantowane przez Skarb Państwa lub przez związek samorządowy.
Wydawanie listów zastawnych zapewniających w razie wylosowania dopłatą ponad wartość nominalną jest zakazane.
Stopa procentowa listów zastawnych ma być równa stopie procentowej pożyczek, na których podstawie listy zastawne zostały wydane.
W razie spłaty pożyczek hipotecznych przed upływem ustanowionego terminu, winien bank wycofać z obiegu listy zastawne na kwotę., odpowiadającą spłaconemu kapitałowi.
Wierzytelności hipoteczne, zabezpieczające emitowane listy zastawne, stanowią wyłącznie zabezpieczenie posiadaczy tych listów, co w księdze hipotecznej przy wpisie pożyczki winno być uwidocznione.
Nieruchomości, niezabezpieczające trwałego dochodu, nie mogą być przedmiotem hipotecznej pożyczki.
Budynki, na które udzielono pożyczki, i budynki, uwzględnione przy ustalaniu pożyczki na nieruchomość rolną, muszą być ubezpieczone od ognia w jednej z instytucyj, wskazanych przez Ministra Skarbu, z tern wyraźnem zastrzeżeniem, że odszkodowanie w razie pogorzeli nie będzie mogło być wypłacone właścicielowi nieruchomości bez zezwolenia banku.
Inne wypadki wypowiedzenia pożyczki ze strony banku określi statut.
Rezerwa ta będzie osobno administrowana I lokowana w sposób, zabezpieczający pupilarne bezpieczeństwo, jak również osobno wykazywane w bilansach.
W styczniu i lipcu każdego roku kalendarzowego winien bank sporządzić odpis z rejestru hipotek z uwzględnieniem zmian, które zaszły w rejestrze w ciągu minionego półrocza; odpis ten skontrolowany i podpisany przez komisarza rządowego należy złożyć Ministrowi Skarbu.
Co do żądań zaspokojenia z innych części majątku banku, posiadacze listów zastawnych stoją na-równi z innymi wierzycielami konkursowymi.
Ostanie przynależności do związku rewizyjnego powoduje utratą prawa wykonywania czynności objętych zezwoleniem do czasu ponownego przystąpienia do takiego związku.
Statut związku rewizyjnego zostanie wydany w drodze rozporządzenia Ministra Skarbu.
Koszty utrzymania związku pokrywać będą banki według klucza ustalonego przez walne zgromadzenie związku i zatwierdzonego przez Ministra Skarbu.
Znawców mianuje zarząd związku, a zatwierdza Minister Skarbu.
Zwolnienie znawców, z wyjątkiem zwolnienia na własną prośbę., może nastąpić tylko za zgodą Ministra Skarbu.
Ministrowi Skarbu przysługuje również prawo jadania zwolnienia znawców, które to żądanie związek jest obowiązany bezzwłocznie wykonać.
Zaprzysiężeni znawcy są obowiązani do zachowania tajemnicy faktów, o których dowiedzieli się w zakresie swych czynności. W zakresie ustaw karnych będą oni uważani za urzędników państwowych.
W tej rewizji może brać udział delegat Ministra Skarbu z prawem nieograniczonego wglądu.
Koszty nadzoru pokrywa związek rewizyjny w wysokości oznaczonej przez Ministra Skarbu.
Koszty powyższej kontroli pokrywają banki, podlegające tej kontroli, w wysokości oznaczonej przez Ministra Skarbu.
Zarządzenia Ministra Skarbu na zasadzie punktów 3 i 4 tego paragrafu mogą nastąpić tylko w porozumieniu z Ministrami": Sprawiedliwości oraz Przemysłu i Handlu, a odnośnie do banków akcyjnych- na zasadzie uchwały Rady Ministrów.
Takiemu nadzorowi podlegają także towarzystwa kredytowe wymienione w § 2 niniejszego rozporządzenia.
Zakres uprawnień komisarza rządowego określi Minister Skarbu.
W razie zaniechania zwołania walnego zgromadzenia Minister Skarbu może zarządzić zwołanie tego zgromadzenia z urzędu.
Jeżeli walne zgromadzenie nie poweźmie uchwały o uzupełnieniu kapitału zakładowego lub o likwidacji, względnie, jeżeli uchwalone podwyższenie kapitału zakładowego nie zostanie przeprowadzone w przeciągu trzech miesięcy od dnia powzięcia uchwały, Ministrowi Skarbu przysługuje prawo zarządzenia likwidacji banku.
Zmiany statutu potrzebne do osiągnięcia tej zgodności może walne zgromadzenie uchwalić zwykłą większością głosów obecnych bez względu na odmienne przepisy dotychczasowych statutów.
W razie, gdyby kapitał zakładowy nie osięgał kwot odpowiednich w terminach powyżej oznoczonych-winna nastąpić niezwłocznie likwidacja banku.
Akcje już wypuszczone przez te banki winny być do końca roku 1926 połączone w taki sposób, aby wartość nominalna jednej akcji odpowiadała kwotom powyżej oznaczonym.
Sposób przeprowadzenia połączenia akcyj podlega zatwierdzeniu Ministra Skarbu,
W razie gdyby kapitał zakładowy nie osiągał kwot odpowiednich w terminach oznaczonych w § 101 - winna nastąpić niezwłocznie likwidacja spółki.
Bank, który na przyszłość zamierza utrzymać statutowy zakres działania w szerszym zakresie, jak to przewiduje § 65, może wydawać listy zastawne lub obligacje jedynie do sumy dziesięciokrotne! wpłaconego kapitału zakładowego oraz rezerwy specjalnej określonej w § 76.
Suma wszelkiego rodzaju wkładów w bankach, które po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia będą się trudnić nadal czynnościami wymienionymi w ustępie poprzednim niniejszego paragrafu, nie nicie przekraczać pięciokrotnej sumy kapitału zakładowego.
Uzyskane zezwolenie winien zarząd spółdzielni zgłosić do sądu celem wciągnięcia do rejestru i ogłoszenia w piśmie przeznaczonem do ogłoszeń spółdzielni.
Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą:
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »