§ 3. - Warunki użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.6.30

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lutego 1984 r.

§  3.

1. Funkcjonariusze przed użyciem broni palnej są obowiązani:

1) wezwać osobę do zachowania się zgodnego z prawem, a zwłaszcza do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, zaniechania zamachu, przemocy, ucieczki,

2) wezwać osobę do zatrzymania się wołając: "Stój – Milicja (Służba Bezpieczeństwa)", a w razie niezatrzymania się osoby zagrozić użyciem broni palnej wzywając: "Stój – bo strzelam",

3) dać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli wezwania wymienione w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne,

4) osobę konwojowaną przed rozpoczęciem konwoju uprzedzić, że w razie podjęcia próby ucieczki użyta zostanie broń palna.

2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się, gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego bądź mienia o znacznej wartości albo uniemożliwiałaby ujęcie niebezpiecznego przestępcy.

3. Broni palnej nie używa się względem kobiet o widocznej ciąży, starców, dzieci do lat 13 i osób ułomnych o widocznym kalectwie.

4. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób.