Warunki uprawnień do holowania statków w polskich portach morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.91.783

Akt utracił moc

Wersja od: 26 października 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 21 października 1932 r.

o warunkach uprawnień do holowania statków w polskich portach morskich.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a) ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Holowanie statków w polskich portach morskich przy pomocy specjalnych statków o napędzie mechanicznym (holowników) może być uskuteczniane przez zarządy portów albo przez osoby fizyczne lub prawne, które uzyskały koncesje, uprawniające do tych czynności.

Art.  2.

Nie wymagają koncesji:

1. holowanie statków z jednego portu do drugiego,

2. holowanie statków, przeznaczonych do wykonywania czynności gospodarczych w obrębie portu i nie używanych do komunikacji morskiej.

Art.  3.

Koncesyj, wymienionych w art. 1, udziela w drodze swobodnego uznania Minister Przemysłu i Handlu na czas oznaczony lub też do odwołania i na warunkach każdorazowo przez siebie określonych.

W szczególności w koncesji wymienić należy:

a) czas trwania koncesji,

b) teren działalności (jeden lub więcej portów),

c) termin rozpoczęcia działalności,

d) wysokość i rodzaj kaucji, którą winien złożyć koncesjonarjusz,

e) wysokość i sposób obliczenia opłat, jakie koncesjonarjusz winien uiszczać na rzecz Skarbu Państwa, przyczem może być zastrzeżony udział Skarbu Państwa w zyskach przedsiębiorstwa,

f) inne świadczenia i usługi koncesjonarjusza wobec Skarbu Państwa.

Koncesja może być wydana z prawem wyłączności lub bez tego prawa.

Art.  4.

Uzyskanie koncesji nakłada na koncesjonarjusza obowiązek stałego bez przerwy wykonywania przedsiębiorstwa.

O ile koncesja została nadana z prawem wyłączności, koncesjonarjusz obowiązany jest posiadać statki holownicze w ilości, całkowicie zapewniającej prawidłowy ruch statków, wymagających holowania. O ile, w razie zwiększenia się ruchu w porcie od czasu wydania koncesji, dotychczasowy tabor holowniczy okaże się niewystarczający, koncesjonarjusz obowiązany jest, na żądanie Urzędu Morskiego, powiększyć ilość lub siłę holowników.

Art.  5.

Koncesjonarjusz nie może odmówić holowania statku w obrębie portu, na który koncesja się rozciąga, lub jego redy, o ile armator lub kapitan statku uiści należną opłatę, a przepisy lub zarządzenia władz portowych pozwalają na uskutecznienie holowania w sposób lub w czasie, żądanym przez armatora lub kapitana.

Art.  6.

Koncesja nie może być odstąpiona innej osobie bez zezwolenia Ministra Przemysłu i Handlu.

Za odstąpienie innej osobie uważa się również zmianę spólników w spółce. Postanowienie to nie dotyczy spółek akcyjnych.

Art.  7.

Taryfa opłat za holowanie ulega każdorazowemu zatwierdzeniu przez Urząd Morski. Taryfa opłat winna być ogłoszona w Dzienniku Wojewódzkim.

Art.  8.

Kaucja składana przez koncesjonarjusza służy do zabezpieczenia należności Skarbu Państwa, ustalonych w akcie koncesyjnym w myśl art. 3 lit. e, oraz kar nałożonych prawomocnemi orzeczeniami stosownie do art. 9.

Jeżeli kaucja ulegnie zmniejszeniu, koncesjonarjusz obowiązany jest uzupełnić ją do pierwotnej wysokości w ciągu dwu tygodni od dnia wezwania.

Kaucja podlega zwrotowi z chwilą upływu czasu trwania koncesji, lub też z chwilą cofnięcia koncesji na podstawie art. 9 ust. 2, przyczem będą potrącane należności określone w ustępie 1 artykułu niniejszego.

Art.  9.

Winny naruszenia postanowień niniejszego rozporządzenia podlega, niezależnie od zastosowania surowszych kar na podstawie innych przepisów - karze grzywny do 2.500 zł ¹ i aresztu do trzech miesięcy ² lub jednej z tych kar. Orzecznictwo należy do Urzędu Morskiego.

W razie ciężkiego lub więcej niż jednorazowego przekroczenia przepisów niniejszego rozporządzenia, bądź w razie nieuzupełnienia kaucji (art. 8 ust. 2), jak również w razie niewykonania któregokolwiek z warunków, określonych w akcie koncesyjnym, Minister Przemysłu i Handlu może koncesję cofnąć. Koncesja może być cofnięta również w przypadkach popełnienia wykroczeń celnych przez koncesjonarjusza lub jego personel zatrudniony przy holowaniu statków.

Art.  10.

Rozporządzenie niniejsze nie narusza przepisów ogólnych dotyczących statków morskich oraz ustroju władz marynarki handlowej.

Art.  11.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu.

Art.  12.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy z niem sprzeczne, w szczególności art. 3 pozycja VII punktu 4 ustawy z dnia 25 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 764) z późniejszemi zmianami.

¹ Wysokość granicy grzywny ustalona na podstawie:

- art. 1 dekretu z dnia 26 kwietnia 1948 r. o podwyższeniu grzywien, kar pieniężnych, kar porządkowych i nawiązek (Dz.U.48.24.161)

- ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zmianie systemu pieniężnego (Dz.U.50.50.459)

- art. IX § 2 ustawy z dnia 31 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.

- art. 2 § 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.82.16.125) z dniem 7 czerwca 1982 r.

- art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

- art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.90.72.422) z dniem 8 listopada 1990 r.

- art. 7 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.92.24.101) z dniem 2 kwietnia 1992 r.

- art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386)

- art. 3 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

² Kara aresztu uchylona na podstawie art. X § 1 ustawy z dnia 31 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.