Warunki uprawniające szkoły wyższe, placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk i instytuty istniejące poza szkołami wyższymi do nadawania stopni naukowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.35.218

Akt utracił moc

Wersja od: 26 czerwca 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 12 czerwca 1959 r.

w sprawie warunków uprawniających szkoły wyższe, placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk i instytuty istniejące poza szkołami wyższymi do nadawania stopni naukowych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 154 pkt 1 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz. U. Nr 68, poz. 336) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do:

1) państwowych szkół wyższych działających na podstawie ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz. U. Nr 68, poz. 336), zwanej w dalszym ciągu "ustawą",

2) placówek naukowych Polskiej Akademii Nauk, zwanych dalej "placówkami Akademii", działających na podstawie ustawy z dnia 30 października 1951 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 57, poz. 391),

3) instytutów naukowych i naukowo-badawczych, istniejących poza szkołami wyższymi, zwanych dalej "instytutami", działających na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 5, poz. 38) lub utworzonych na podstawie art. 47 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz. U. z 1956 r. Nr 45, poz. 205) albo na podstawie przepisów szczególnych.

§  2.

1. Placówki Akademii mogą nadawać stopnie naukowe pracownikom działalności podstawowej zatrudnionym w Polskiej Akademii Nauk lub w jej placówkach oraz aspirantom i stypendystom naukowym Polskiej Akademii Nauk.

2. Instytuty mogą nadawać stopnie naukowe:

1) pracownikom działalności podstawowej zatrudnionym w danym instytucie oraz aspirantom i stypendystom naukowym danego instytutu,

2) pracownikom działalności podstawowej, zatrudnionym w innych instytutach tego samego resortu, aspirantom i stypendystom innych instytutów tego samego resortu - w przypadku posiadania przez kandydatów skierowania od kierownictwa swego instytutu.

§  3.

1. Wydziały szkół wyższych posiadają prawo nadawania stopni naukowych z zakresu gałęzi nauki lub dyscypliny naukowej wchodzącej w skład głównych kierunków naukowych danego wydziału.

2. Placówki Akademii i instytuty posiadają prawo nadawania stopni naukowych z zakresu gałęzi nauki lub dyscypliny naukowej stanowiącej główny kierunek prac badawczych danej placówki lub instytutu.

3. W przypadkach wątpliwych Minister Szkolnictwa Wyższego po zasięgnięciu opinii komisji przewidzianej w § 6 decyduje, który z wydziałów szkół wyższych posiada prawo nadawania stopni naukowych z określonej gałęzi nauki lub dyscypliny naukowej. W stosunku do placówek Akademii i instytutów uprawnienie to przysługuje Prezydium Polskiej Akademii Nauk po zasięgnięciu opinii komisji przewidzianej w § 6.

§  4.

1. Wykazem określonym w art. 4 ust. 3 ustawy mogą być objęte wydziały szkół wyższych:

1) w zakresie nadawania stopnia doktora, jeżeli:

a) posiadają w swoim składzie co najmniej 8 zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć samodzielnych pracowników nauki, z których co najmniej jeden reprezentuje dyscyplinę naukową lub gałąź nauki odpowiadającą tematowi rozprawy doktorskiej,

b) co najmniej połowa katedr wchodzących w skład wydziału obsadzona jest przez samodzielnych pracowników nauki lub też w skład wydziału wchodzi co najmniej 4 samodzielnych pracowników nauki z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego,

c) w związku z posiadaniem w swoim składzie samodzielnych pracowników nauki w ilości wskazanej pod lit. a) i b) tworzą środowisko naukowe o odpowiednio wysokim poziomie;

2) w zakresie nadawania stopnia docenta, jeżeli:

a) posiadają w swoim składzie co najmniej 12 zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć samodzielnych pracowników nauki, w tej liczbie co najmniej 6 z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego, a spośród nich co najmniej jednego profesora reprezentującego dyscyplinę naukową lub gałąź nauki odpowiadającą tematowi rozprawy habilitacyjnej,

b) co najmniej połowa katedr wchodzących w skład wydziału obsadzona jest przez samodzielnych pracowników nauki,

c) w związku z posiadaniem w swoim składzie samodzielnych pracowników nauki w ilości wskazanej pod lit. a) i b) tworzą środowisko naukowe o odpowiednio wysokim poziomie.

2. Przy ustalaniu liczbowej obsady wydziałów przez samodzielnych pracowników nauki każdy samodzielny pracownik nauki brany jest pod uwagę w danej szkole tylko jeden raz. Samodzielny pracownik nauki może być w danej szkole wzięty pod uwagę na wydziale, w skład którego wchodzi katedra, w której jest zatrudniony, bądź na wydziale, na którym spełnia główną część swoich obowiązków dydaktycznych; w przypadkach wątpliwych rozstrzyga senat szkoły wyższej.

3. Przy ustalaniu liczby samodzielnych pracowników nauki zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć (ust. 1) uwzględnia się również samodzielnych pracowników nauki zatrudnionych w połowie wymiaru zajęć, jeżeli pełnią funkcje w administracji dydaktyczno-naukowej szkoły, jak również członków Polskiej Akademii Nauk bez względu na wymiar zajęć.

§  5.

1. Wykazem określonym w art. 154 pkt 1 ustawy mogą być objęte placówki Akademii i instytuty:

1) w zakresie nadawania stopnia doktora, jeżeli:

a) zatrudniają w pełnym wymiarze zajęć co najmniej 8 samodzielnych pracowników nauki, w tej liczbie co najmniej 4 z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego, a spośród nich co najmniej jednego profesora reprezentującego dyscyplinę naukową lub gałąź nauki odpowiadającą tematowi rozprawy doktorskiej,

b) w związku z posiadaniem w swoim składzie samodzielnych pracowników nauki w ilości wskazanej pod lit. a) tworzą środowisko naukowe o odpowiednio wysokim poziomie,

c) posiadają radę naukową, w której zasiada co najmniej 10 samodzielnych pracowników nauki, w tej liczbie co najmniej 5 z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego;

2) w zakresie nadawania stopnia docenta, jeżeli:

a) zatrudniają w pełnym wymiarze zajęć co najmniej 12 samodzielnych pracowników nauki, w tej liczbie co najmniej 6 z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego, a spośród nich co najmniej jednego profesora reprezentującego dyscyplinę naukową lub gałąź nauki odpowiadającą tematowi rozprawy habilitacyjnej,

b) w związku z posiadaniem w swoim składzie samodzielnych pracowników nauki w ilości wskazanej pod lit. a) tworzą środowisko naukowe o odpowiednio wysokim poziomie,

c) posiadają radę naukową, w której zasiada co najmniej 15 samodzielnych pracowników nauki, w tej liczbie co najmniej 8 z tytułem profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego.

2. Przy ustalaniu liczby samodzielnych pracowników nauki zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć (ust. 1) uwzględnia się również samodzielnych pracowników nauki zatrudnionych w połowie wymiaru zajęć, jeżeli są członkami kierownictwa, kierownikami działów, zakładów lub równorzędnych naukowych komórek organizacyjnych placówek Akademii lub instytutów, a w placówkach Akademii ponadto członków Polskiej Akademii Nauk bez względu na wymiar zajęć.

§ 6. Okoliczności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c) i pkt 2 lit. c) oraz § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) stwierdza się na podstawie opinii komisji, złożonej z 6 samodzielnych pracowników nauki powoływanych w liczbie trzech przez Ministra Szkolnictwa Wyższego spośród członków Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego i przez Prezydium Polskiej Akademii Nauk w pozostałej ilości.

§ 7. Jeżeli wydział szkoły wyższej właściwy dla danej dyscypliny naukowej nie spełnia w żadnej szkole wyższej warunków określonych w § 4, właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Szkolnictwa Wyższego po zasięgnięciu opinii komisji, o której mowa w § 6, może przyznać niektórym wydziałom na oznaczony okres czasu prawo nadawania stopni naukowych w zakresie danej dyscypliny. Nadanie uprawnień następuje pod warunkiem zaproszenia do udziału w przewodzie z głosem stanowczym samodzielnych pracowników nauki z jednoimiennych wydziałów innych szkół, a w razie braku takich wydziałów - z wydziałów pokrewnych lub z innych placówek naukowych, tak ażeby przy przewodzie liczbowy stan wydziału odpowiadał warunkom określonym w § 4.

§  8.

1. Wydział szkoły wyższej, placówkę Akademii lub instytut, objęte wykazami, o których mowa w art. 4 ust. 3 i art. 154 pkt 1 ustawy, skreśla się z wykazów, jeżeli przestaną odpowiadać warunkom określonym w §§ 4 i 5.

2. Przewody doktorskie i habilitacyjne wszczęte przed utratą uprawnień przez placówki wymienione w ust. 1 mogą być dokończone:

1) na wydziałach w szkołach wyższych - pod warunkiem zaproszenia do udziału w przewodzie z głosem stanowczym samodzielnych pracowników nauki danej lub pokrewnej dyscypliny z innych wydziałów szkoły lub innych szkół wyższych lub placówek naukowych - tak aby liczbowy skład wydziału odpowiadał warunkom określonym w § 4,

2) w placówkach Akademii i instytutach - jeżeli w przewodzie doktorskim rozprawa doktorska została przedłożona radzie naukowej, a w przewodzie habilitacyjnym zapadła uchwała rady naukowej o dopuszczeniu do przewodu habilitacyjnego.

§  9.

1. Przewody kandydackie wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy na wydziałach, które w związku z przepisami rozporządzenia nie uzyskają prawa do nadawania stopnia naukowego doktora, prowadzone są nadal jako przewody doktorskie pod kierownictwem tych samych promotorów, z tym że czynności wymienione w art. 79 ust. 1 pkt 3-7 ustawy muszą być dokonane na wydziale uprawnionym do nadawania stopnia naukowego doktora.

2. Uchwały rad wydziałów szkół wyższych o nadaniu stopnia doktora powzięte po dniu wejścia w życie ustawy, a przed dniem ustalenia zgodnie z przepisami rozporządzenia wykazu wydziałów uprawnionych do nadawania stopni naukowych, podlegają zatwierdzeniu przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną dla Pracowników Nauki w dotychczasowym trybie postępowania tylko w przypadku, jeżeli dany wydział nie uzyskał prawa do nadawania stopnia doktora.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.