Dział 1 - Przepisy ogólne - Warunki techniczne użytkowania oraz szczegółowy zakres kontroli morskich budowli hydrotechnicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.206.1516

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 listopada 2006 r.

DZIAŁ  I

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa warunki techniczne użytkowania morskich budowli hydrotechnicznych oraz szczegółowy zakres kontroli tych budowli.

§ 2. Warunki techniczne użytkowania morskich budowli hydrotechnicznych, zwanych dalej "budowlami morskimi", powinny zapewnić:

1) utrzymanie należytego stanu technicznego i wymaganego stanu estetycznego budowli morskiej oraz związanych z nią urządzeń, a także bezpieczeństwa ludzi i mienia w okresie jej użytkowania;

2) użytkowanie budowli morskich zgodnie z ich przeznaczeniem.

§ 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) elemencie budowli morskiej - rozumie się przez to część budowli morskiej, o określonym kształcie i wymiarach, spełniającą określoną funkcję konstrukcyjną, użytkową i estetyczną;

2) brusie - rozumie się przez to pojedynczy, podłużny element zapuszczanej w grunt drewnianej, stalowej lub żelbetowej ścianki szczelnej;

3) gabionie - rozumie się przez to konstrukcję z siatki spełniającej ustalone wymogi, wypełnioną kamieniami, stosowaną jako element umocnień powierzchniowych lub jako element konstrukcji;

4) budowli morskiej - rozumie się przez to budowlę nawodną lub podwodną, która wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi oraz innym wyposażeniem stanowi całość techniczno-użytkową, usytuowaną:

a) na obszarach morskich,

b) w rejonie bezpośredniego kontaktu z akwenami morskimi:

– w pasie technicznym wybrzeża morskiego określonym zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.³⁾),

– w portach i przystaniach morskich;

5) okresie trwania budowli morskiej - rozumie się przez to przewidywaną liczbę lat, w ciągu których dana budowla ma istnieć, przy założonych warunkach użytkowania;

6) okresie użytkowania budowli morskiej - rozumie się przez to faktyczną liczbę lat, w ciągu których budowla morska zachowuje założone funkcje użytkowe;

7) próbnym obciążeniu budowli morskiej - rozumie się przez to metodę badania nowo wykonanej konstrukcji poprzez jej obciążenie, mającą na celu sprawdzenie, czy spełnia ona warunki określone na podstawie obliczeń statycznych albo czy konstrukcja istniejącej budowli morskiej pozwala na podjęcie decyzji w sprawie dalszego użytkowania oraz na określenie parametrów techniczno-użytkowych danej budowli morskiej;

8) punktowym lub lokalnym przegłębieniu dna - rozumie się przez to wystąpienie głębokości dna większej od głębokości dopuszczalnej (H_dop) w określonym punkcie, na odcinku albo na całej długości przy budowli morskiej;

9) punktowym lub lokalnym spłyceniu dna - rozumie się przez to wystąpienie głębokości dna mniejszej niż głębokość techniczna (H_t) w określonym punkcie, na odcinku albo na całej długości przy budowli morskiej;

10) umocnieniu dna - rozumie się przez to konstrukcję, która stanowi integralną część konstrukcji danej budowli morskiej, obejmującą obszar dna przy podwodnej części konstrukcji, zabezpieczony przed powstawaniem przegłębień dna;

11) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane;

12) wyporności pełnoładunkowej statku - rozumie się przez to masę jednostki pływającej, wyrażoną w tonach, równą co do wartości masie wody wypartej przez część kadłuba tej jednostki, przy zanurzeniu jednostki do poziomu letniej linii ładunkowej, na którą statek został zaprojektowany.

§  4.

1. Na potrzeby analiz dotyczących użytkowanych budowli morskich określa się następujące okresy trwania tych budowli, przyjmując występowanie przeciętnych warunków użytkowania:

1) budowle ochrony przeciwpowodziowej - 100 lat;

2) portowe nabrzeża, mola i obrzeża - 60, maksymalnie 100 lat;

3) falochrony portowe i brzegowe - 60, maksymalnie 100 lat;

4) pomosty i pirsy - 45, maksymalnie 100 lat;

5) dalby stalowe i żelbetowe - 25 lat;

6) dalby drewniane - 10 lat;

7) stoczniowe konstrukcje hydrotechniczne - 25, maksymalnie 60 lat;

8) nadwodna część budowli morskich - 30, maksymalnie 60 lat;

9) umocnienia brzegów morskich - 20, maksymalnie 100 lat;

10) zejścia na plażę - 5 lat;

11) tymczasowe budowle morskie - 5 lat.

2. Jako przeciętne warunki użytkowania przyjmuje się warunki pośrednie pomiędzy warunkami intensywnymi, oznaczającymi użytkowanie ciągłe, i warunkami rzadkimi, oznaczającymi użytkowanie sporadyczne lub występujące w okresach krótszych niż jeden tydzień na miesiąc.

3. Okres trwania budowli morskiej przyjmuje się, zakładając zgodność ze spodziewanym okresem użytkowania już istniejącej budowli morskiej danego typu.

4. Dla budowli morskich lub elementów budowli morskich o charakterze konstrukcji drewnianych oraz dla wyposażenia budowli morskich wykonanych z drewna odżywiczonego okres użytkowania wynosi 10 lat, z wyjątkiem elementów odbojowych, dla których okres ten wynosi 5 lat.

5. Dla pali oraz ścianek szczelnych wykonanych z drewna nieodżywiczonego, stale umieszczonych pod wodą okres użytkowania wynosi 10 lat.

6. Dla wyposażenia budowli morskich, określonego w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645), okresy użytkowania określa świadectwo producenta. Okres użytkowania wyposażenia o nieokreślonym terminie użytkowania wynosi 10 lat.