Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane niebędące budynkami, służące obronności Państwa oraz ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.711 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 3 kwietnia 2017 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie ustala ogólne warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane niebędące budynkami, zwane dalej "obiektami budowlanymi" albo "budowlami", służące obronności państwa, urządzenia związane z tymi obiektami przeznaczone do wykorzystania techniki i sprzętu bojowego, uzbrojenia i łączności, a także innych technicznych systemów służących procesom szkoleniowym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, oraz usytuowanie tych obiektów.

§  2. 

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu i budowie nowych obiektów budowlanych oraz przy przebudowie, rozbudowie i odbudowie już istniejących.

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się, jeżeli warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać poszczególne rodzaje obiektów budowlanych i ich usytuowanie, określają odrębne przepisy.

§ 3. Obiekty budowlane dzielą się na:

1) obiekty terenowej bazy szkoleniowej:

a) garnizonowe obiekty szkoleniowe,

b) poligonowe obiekty szkoleniowe;

2) terenowe obiekty inżynierskie.

§ 4. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) pole robocze - wydzieloną cześć poligonu (placu ćwiczeń) przeznaczoną do szkolenia wojsk, w szczególności strzelnice, czołgowiska, pasy ćwiczeń taktycznych, rejon upadku pocisków, rejon upadku lotniczych środków bojowych;

2) ośrodek szkolenia poligonowego (poligon) - obszar wyraźnie oznaczony w terenie, odpowiednio przygotowany i wyposażony w urządzenia i obiekty do szkolenia wojsk oraz przeprowadzania badań uzbrojenia, sprzętu technicznego, amunicji, materiałów wybuchowych i specjalnych środków bojowych;

3) strefa strzelań (pole ognia, kierunek strzelań) - część terenu pola roboczego, na której lokalizuje się cele i zabrania przebywania osób niebiorących bezpośredniego udziału w realizowanym ćwiczeniu;

4) oś strefy strzelań (pola ognia, kierunku strzelań) - linię prostą dzielącą symetrycznie pole robocze i służącą do wytyczania stref bezpieczeństwa;

5) strefa bezpieczeństwa - teren otaczający strefę strzelań (pole ognia, kierunek strzelań) mający zapewnić bezpieczeństwo osób niebiorących udziału w procesie szkolenia;

6) (skreślony);

7) linia wyjściowa - prostą prostopadłą do osi strefy strzelań, położoną przed linią otwarcia ognia;

8) linia otwarcia ognia - prostą prostopadłą do osi strefy strzelań, wytyczającą stanowisko ogniowe lub przednią granicę zezwalającą na użycie uzbrojenia lub innych technicznych środków rażenia, położoną pomiędzy linią wyjściową a linią przerwania ognia;

9) linia przerwania ognia - prostą prostopadłą do osi strefy strzelań, oznaczającą bezwzględny zakaz używania uzbrojenia, położoną pomiędzy linią otwarcia ognia a rejonem rozmieszczenia celów;

10) rejon rozmieszczenia celów - część pola roboczego służącą do umieszczania urządzeń technicznych do imitowania sytuacji taktycznej oraz zbierania danych i oceny trafień;

11) stanowisko dowodzenia - wydzielony rejon, wraz ze środkami łączności, obserwacji i innymi urządzeniami technicznymi, zapewniającymi skuteczne nadzorowanie i kierowanie użyciem uzbrojenia w ramach przepisów bezpieczeństwa obowiązujących na poszczególnych terenowych obiektach szkoleniowych i usytuowany na linii wyjściowej lub w jej pobliżu, lecz nie przed tą rubieżą;

12) płaszczyzna strefy strzelań - teren ukształtowany według projektu tej strefy;

13) kulochwyt główny - budowlę zlokalizowaną za ostatnią linią celów strzelnicy, służącą do zatrzymywania pocisków wystrzelonych w kierunku tarcz;

14) amunicja ćwiczebna (ślepa) - amunicję przeznaczoną do strzelań lub imitowania strzałów, niepowodującą obrażeń skóry z odległości większej niż 10 m.

§ 5. Wybierając teren pod lokalizację obiektu budowlanego terenowej bazy szkoleniowej należy brać pod uwagę:

1) kierunek osi strzelań zapewniający spełnienie wymagań użytkowych oraz usytuowanie stref bezpieczeństwa;

2) usytuowanie osi stref strzelań, które na obiektach wielostrefowych powinny przebiegać równolegle do siebie, z zachowaniem tego samego kierunku strzelań i linii (rubieży) otwarcia ognia usytuowanej wzdłuż jednej (wspólnej) prostej;

3) konieczność ograniczenia uciążliwości dla otoczenia zewnętrznego, właściwego zabezpieczenia ochrony środowiska naturalnego i zagrożenia pożarowego; do uciążliwości dla otoczenia zewnętrznego zalicza się w szczególności:

a) szkodliwe promieniowanie i oddziaływanie pól elektromagnetycznych,

b) hałas i drgania,

c) zanieczyszczenie powietrza,

d) zanieczyszczenie gruntu i wód;

4) możliwość dalszej rozbudowy oraz modernizacji obiektu;

5) dogodny dojazd do niego dla pojazdów mechanicznych;

6) dopuszczalne ilości materiału wybuchowego wysadzanego jednorazowego w gruncie i na jego powierzchni;

7) możliwość ekonomicznego doprowadzenia energii elektrycznej;

8) możliwość zapewnienia łączności.

§  6. 

1. Obiekty budowlane powinny być posadowione na podłożu, które pod wpływem działających obciążeń, wody i innych czynników nie ulega zmianom zagrażającym bezpieczeństwu tych obiektów albo uniemożliwiającym lub zakłócającym ich użytkowanie.

2. Podłoże lub jego fragmenty niespełniające wymagań, o których mowa w ust. 1, powinno zostać odpowiednio wzmocnione.

3. Skarpy, zbocza i ściany oporowe znajdujące się na terenie obiektów budowlanych powinny być wykonane w sposób zapewniający ich ogólną stateczność.

4. Konstrukcja obiektów budowlanych powinna spełniać warunki zapewniające nieprzekroczenie stanów granicznych nośności oraz stanów granicznych przydatności do użytkowania w żadnym z jej elementów i w całej konstrukcji.

5. Warunki, o których mowa w ust. 3 i 4, uznaje się za spełnione, jeżeli konstrukcja ta odpowiada Polskim Normom projektowania i obliczania konstrukcji.

6. Stany graniczne uważa się za przekroczone:

1) nośności, jeżeli konstrukcja powoduje zagrożenie bezpieczeństwa ludzi znajdujących się na terenie obiektu budowlanego oraz w jego pobliżu, a także zagrożenie zniszczenia wyposażenia lub przechowywanego mienia;

2) przydatności do użytkowania, jeżeli wymagania użytkowe dotyczące konstrukcji nie są dotrzymane.

7. Na terenach podziemnej eksploatacji górniczej powinny być stosowane zabezpieczenia konstrukcji obiektów, odpowiednie do kategorii szkód górniczych.

§ 6a. Elementy budowli:

1) ulegające uszkodzeniu w trakcie użytkowania powinny być wykonane w sposób umożliwiający ich łatwą wymianę lub uzupełnienie;

2) ulegające korozji, w tym również biologicznej, powinny być zabezpieczone przed tymi zagrożeniami.

§  6b. 

1. W instalacjach elektrycznych wykonanych na terenie obiektów budowlanych powinny być zastosowane:

1) złącza instalacji elektrycznej umożliwiające odłączenie od sieci zasilającej i usytuowane w miejscu dostępnym dla dozoru i obsługi oraz zabezpieczone przed uszkodzeniami, zwłaszcza od pocisków i odbitek (rykoszetów), wpływami atmosferycznymi, a także ingerencją osób niepowołanych;

2) wyłącznik główny przeciwpożarowy;

3) ochrona przed porażeniem elektrycznym;

4) wyłączniki nadmiarowe w obwodach odbiorczych;

5) połączenia wyrównawcze główne i miejscowe, łączące przewody ochronne z częściami przewodzącymi innych instalacji i konstrukcji;

6) urządzenia ochrony przepięciowej.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, uznaje się za spełnione, jeżeli instalacje te odpowiadają Polskim Normom projektowania i wykonywania instalacji elektrycznych.