Rozdział 2 - Szczególne wymagania w zakresie budowli ochrony brzegów morskich - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1998.101.645
Akt obowiązujący Wersja od: 6 sierpnia 1998 r.
Rozdział 2
Szczególne wymagania w zakresie budowli ochrony brzegów morskich
Szczególne wymagania w zakresie budowli ochrony brzegów morskich
§ 151.
Usytuowanie budowli ochrony brzegów morskich poprzedza się analizą procesów mających wpływ na zmianę batymetrii i linii brzegowej.§ 152.
W projekcie budowlanym budowli ochrony brzegu morskiego zapewnia się pełnienie jej zasadniczych funkcji w przypadku nieznacznych deformacji, przemieszczeń lub osiadań oraz przewiduje się zabezpieczenie przy budowlach miejsc zagrożonych erozją lokalną.§ 153.
Budowlę ochraniającą lub umacniającą brzeg morski projektuje się tak, aby umożliwić jej kontrolę oraz wykonywanie napraw.§ 154.
1.
Falochrony brzegowe i progi podwodne posadawia się wzdłuż brzegu morskiego, w odległości od brzegu zapewniającej skuteczność działania budowli, polegającą na zapobieganiu procesom erozyjnym i wymuszaniu procesów akumulacyjnych.2.
Usytuowanie falochronu brzegowego zapewnia dysypację maksymalnej energii falowania.§ 155.
1.
Usytuowanie ostróg brzegowych, szczególnie w przypadku istnienia silnego wzdłużbrzegowego transportu rumowiska, przyjmuje się prostopadle do średniego przebiegu linii brzegowej, z zastrzeżeniem ust. 2.2.
Dopuszcza się odchylenie kierunku ostróg brzegowych od kierunku prostopadłego, ze względu na ukształtowanie brzegu oraz rzeczywisty kierunek transportu rumowiska.§ 156.
1.
Budowle ochrony brzegu morskiego, usytuowane przy ogólnodostępnych plażach, nie mogą całkowicie odcinać dostępu do brzegu morza.2.
W budowlach, o których mowa w ust. 1, ogólnodostępnych zejścia na plażach dla pieszych sytuuje się w odstępach nie większych niż 200 m, a przejazdy dla transportu kołowego - w odstępach nie większych niż 1.000 m.3.
Na pozostałych odcinkach chronionego brzegu morskiego odstępy zejść na plażę, o których mowa w ust. 2, nie powinny przekraczać odpowiednio - 500 m i 2.000 m.4.
W rejonach szczególnie zagrożonych niszczącym działaniem fal i prądów morskich oraz w rejonach, gdzie jest to niemożliwe ze względów technicznych, dopuszcza się rezygnację z wykonywania zejść i przejazdów, o których mowa w ust. 2 i 3.§ 157.
1.
Długość opaski brzegowej powinna uwzględniać zabezpieczenie skrzydeł tej budowli.2.
Stopę opaski brzegowej zabezpiecza się tak, aby powodowała jak największe straty energii nabiegających fal.3.
Opaski nieprzepuszczalne lub słabo przepuszczalne wyposaża się w system odwodnień, umożliwiający swobodny i nie niszczący odpływ wody gruntowej zza opaski.§ 158.
1.
Okładziny skarp o nachyleniu większym niż 1:4 wymagają zawsze podparcia zapobiegającego obsunięciu się okładziny.2.
Podparcie pionowe okładziny, wykonywane w postaci ścianki szczelnej lub palisady, zabezpiecza się w sposób eliminujący negatywne skutki podchodzenia falowania.3.
Wysokość zabezpieczenia brzegu wykonana w postaci okładzin nie może być niższa niż 1 m ponad linię nabiegania fali morskiej na skarpę.4.
W przypadku przewidywanego przelewania się wody, górną krawędź okładziny zabezpiecza się systemem odwodnienia.5.
Okładzina nieprzepuszczalna podparta ścianką szczelną wymaga zastosowania systemu otworów i filtrów dla odprowadzenia nadmiaru wody gruntowej.6.
W przypadku okładzin elastycznych dopuszcza się ubytki materiału podłoża, jednakże nie mogą one powodować zakłóceń pracy konstrukcji.7.
W przypadku okładzin nieodkształcalnych ubytki, o których mowa w ust. 6, są niedopuszczalne.§ 159.
1.
Wymiary ciągłego falochronu brzegowego wyznacza się w oparciu o długości fal mających największy udział w przebudowie brzegu.2.
Szerokość korony falochronu brzegowego nie może być mniejsza niż 3 m.§ 160.
1.
Wysokość progu podwodnego nie może przekraczać poziomu zerowego morza w miejscu posadowienia.2.
Stopę falochronu brzegowego i progu podwodnego zabezpiecza się od strony morskiej i lądowej przed oddziaływaniem prądów rozmywających i możliwością upłynnienia gruntu pod budowlą.§ 161.
1.
Ostrogi brzegowe projektuje się w grupach.2.
Długość odcinka brzegu morskiego chronionego grupą ostróg powiększa się tak, aby powstające obszary erozyjne znalazły się w najbardziej odpornej na erozję części brzegu.3.
Rozstaw ostróg brzegowych nie może przekraczać potrójnej długości ostrogi.4.
Długość ostrogi brzegowej wiąże się z szerokością aktywnej strefy wzdłużbrzegowego transportu osadów.5.
Nasadę ostrogi brzegowej wprowadza się w ląd tak, aby nie dopuścić do powstania rozmywającego prądu wzdłużbrzegowego pomiędzy nasadą i plażą.6.
Rzędna korony ostrogi brzegowej powinna być niższa od wymaganej średniej rzędnej plaży w obszarze chronionym.7.
W przypadku stosowania ostróg palisadowych długość pali nie może być mniejsza niż 4 m. Pale powinny być zagłębione w grunt na 2/3 swej długości, z uwzględnieniem dopuszczalnych przegłębień w rejonie tej budowli.§ 162.
W projekcie budowlanym sprawdza się zachowanie warunków stateczności budowli ochrony brzegów morskich we wszystkich zakresach oddziaływania następujących sił zewnętrznych:1)
oddziaływania fal przy różnych poziomach wody w morzu,2)
oddziaływania lodu,3)
parcia hydrostatycznego i hydrodynamicznego wody,4)
zmiennego poziomu wody gruntowej,5)
parcia gruntu,6)
obciążenia naziomu.§ 163.
W projekcie budowlanym stawianych budowli ochrony brzegów morskich sprawdza się:1)
możliwość przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego lub naprężenia dopuszczalnego, w zależności od przyjętej metody obliczeń,2)
możliwość wystąpienia poślizgu po podłożu lub w podłożu,3)
ogólną stateczność uskoku naziomu - dla opasek brzegowych,4)
warunek dopuszczalnego osiadania lub przechylenia budowli, określony przez użytkownika i projektanta budowli,5)
możliwość upłynnienia gruntu pod budowlą.§ 164.
Budowle ochrony brzegów morskich w postaci konstrukcji palowej projektuje się tak, aby nie wystąpiły:1)
przekroczenia obliczeniowej nośności pionowej pali,2)
przekroczenia obliczeniowej nośności poziomej pali,3)
zmiany ogólnej stateczności uskoku naziomu podtrzymywanego przez pale.§ 165.
Budowle ochrony brzegów morskich w postaci budowli narzutowych projektuje się tak, aby:1)
zachowywały stateczność skarp budowli ochraniającej,2)
zachowywały stateczność pojedynczego elementu narzutu,3)
wykluczały możliwość przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego lub naprężenia dopuszczalnego, w zależności od przyjętej metody obliczeń,4)
zachowywały warunek dopuszczalnego osiadania,5)
wykluczały możliwość upłynnienia gruntu przed i pod budowlą.§ 166.
W obliczeniach stateczności budowli ochrony brzegu morskiego uwzględnia się obciążenia i stany wyjątkowe, do których zalicza się:1)
dla opaski brzegowej oraz jej elementów:a)
zwiększone parcie gruntu wywołane osuwaniem się skarpy na zapleczu opaski,b)
występowanie ciśnienia spływowego i podwyższonego poziomu wody gruntowej za opaską,c)
obciążenia wywołane obrastaniem konstrukcji lodem,d)
uszkodzenia wywołane uderzeniami kry lodowej lub pływających elementów niesionych przez fale - w odniesieniu do opasek wbijanych,2)
dla okładziny:a)
impulsy ciśnieniowe występujące w trakcie oddziaływania falowania, szczególnie w przypadku okładzin z bloków lub płyt betonowych i okładzin nieprzepuszczalnych w rejonie dylatacji,b)
pojawienie się nasilonych przepływów wody w warstwach filtracyjnych,c)
zjawiska związane z rozrastaniem się pod budowlą korzeni roślin,d)
agresywne oddziaływanie chemiczne wody morskiej na okładziny na terenie i w sąsiedztwie portów oraz w sąsiedztwie zrzutów ścieków,3)
dla falochronów brzegowych i progów podwodnych:a)
podmycie odlądowej lub odmorskiej stopy budowli oraz zabezpieczeń bocznych,b)
uszkodzenia wywołane uderzeniami kry lodowej,c)
napór pola lodowego,4)
dla ostróg brzegowych:a)
pojawienie się znacznych przegłębień dna w sąsiedztwie budowli,b)
obciążenia wywołane obrastaniem konstrukcji lodem,c)
uderzenia kry lodowej lub pływających elementów niesionych przez fale,d)
napór pola lodowego.