Rozdział 1 - Rodzaje obciążeń budowli morskich - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.101.645

Akt obowiązujący
Wersja od: 6 sierpnia 1998 r.

Rozdział  1

Rodzaje obciążeń budowli morskich

§  96.
Budowle morskie ze względu na rodzaj i zakres obciążeń dzielą się na:
1)
obciążone statycznie, lecz nie obciążone falowaniem morskim, parciem i ciągnieniem statków oraz urządzeniami transportowymi i przeładunkowymi,
2)
obciążone dynamicznie, parciem i ciągnieniem statków oraz urządzeniami transportowymi i przeładunkowymi, lecz nie obciążone falowaniem morskim,
3)
obciążone dynamicznie wyłącznie falowaniem morskim.
§  97.
1.
Obciążenia budowli morskich dzielą się na obciążenia:
1)
od strony akwenu - od środowiska morskiego i jednostek pływających,
2)
od strony lądu - od pojazdów komunikacji lądowej, stałych i ruchomych urządzeń przeładunkowych, składowanych materiałów, budowli użytkowych sytuowanych bezpośrednio na morskiej budowli hydrotechnicznej lub w jej bezpośredniej bliskości, tłumu ludzi.
2.
Na obciążenia budowli morskich od strony akwenu składają się:
1)
obciążenia od środowiska morskiego wywołane:
a)
falowaniem morskim,
b)
oddziaływaniem lodu,
c)
oddziaływaniem wiatru,
a)
parciem hydrostatycznym wody,
2)
obciążenia od jednostek pływających:
a)
od ciągnienia i parcia statku,
b)
od szczególnego oddziaływania statku na budowlę morską.
3.
Na obciążenia budowli morskich od strony lądu składają się:
1)
obciążenia od parcia i odporu gruntu,
2)
obciążenia od urządzeń transportowych, składowania ładunków i materiałów:
a)
od szynowych urządzeń dźwignicowych,
b)
od kontenerów i urządzeń do ich obsługi,
c)
od pojazdów kołowych, w tym taboru kolejowego,
d)
od składowania ładunków i materiałów,
3)
obciążenia od tłumu ludzi,
4)
obciążenia od budowli użytkowych, posadowionych bezpośrednio na konstrukcji budowli morskiej.
§  98.
Obciążenia od oddziaływania lodu na budowle morskie dzielą się na obciążenia od:
1)
pól kry lodowej, dryfujących pod wpływem wiatrów, prądów morskich lub rzecznych oraz kry lodowej dociskanej przez statki,
2)
parcia ciągłej pokrywy lodowej, spowodowanego zmianami temperatury lodu w akwenach zamkniętych,
3)
lodu przymarzniętego do konstrukcji przy zmianie poziomów wody w akwenie,
4)
lodu leżącego na konstrukcji budowli.
§  99.
Obciążenia wywołane oddziaływaniem wiatru dzielą się na:
1)
działające bezpośrednio na budowle morskie,
2)
działające pośrednio, poprzez obiekty i urządzenia zainstalowane na konstrukcjach budowli morskich.
§  100.
1.
Obciążenia budowli morskich od jednostek pływających dzielą się na:
1)
przyłożone do konstrukcji pasmowych,
2)
przyłożone do konstrukcji punktowych.
2.
Obciążenia budowli morskich wymienione w ust. 1 rozpatruje się w podziale na:
1)
obciążenia związane z podchodzeniem i zacumowaniem statków do budowli morskiej,
2)
obciążenia od ciągnienia i parcia statku stojącego przy budowli morskiej,
3)
obciążenia związane z odchodzeniem statków od budowli morskiej,
4)
indywidualne, niekonwencjonalne oddziaływania statków na budowle morskie.
3.
Indywidualne, niekonwencjonalne oddziaływanie statków, określone w ust. 2 pkt 4, uwzględnia się w przypadkach:
1)
oddziaływania statków na uwięzi, w przypadku prób ich maszyn głównych, na stanowiskach stacji prób statków na uwięzi,
2)
oddziaływania statków narażonych na działanie fali wywołanej przepływającym statkiem lub powstałej przy wodowaniu statków,
3)
oddziaływania statków specjalistycznych do przewozu lekkich ładunków przestrzennych, o zwiększonej powierzchni nawiewu wiatru na kadłub,
4)
oddziaływania statków na stanowiskach specjalnych,
5)
oddziaływania statków szybkich, w szczególności katamaranów o napędzie strugowodnym i wodolotów.
§  101.
Obciążenia od dźwignic szynowych dzielą się na:
1)
zmienne w części długotrwałe - naciski kół dźwignic przekazywane na tory poddźwignicowe podczas prawidłowej eksploatacji, uwzględniające prędkość wiatru dopuszczalną przy ich pracy,
2)
zmienne w całości krótkotrwałe - naciski kół dźwignic przekazywane na tory poddźwignicowe w czasie postoju zakotwionych dźwignic w okresie występowania sztormowego wiatru określonego normą,
3)
wyjątkowe - naciski kół dźwignic - występujące przy maksymalnym obliczeniowym momencie wywracającym dźwignice, których wielkość określa się w oparciu o obliczenia sprawdzające stateczność dźwignicy.
§  102.
1.
Przy projektowaniu specjalistycznych terminali przeładunkowo-składowych kontenerów w portach i przystaniach morskich uwzględnia się obciążenia budowli morskich od kontenerów i urządzeń do ich obsługi.
2.
Obciążenia, o których mowa w ust. 1, dzielą się na:
1)
w zależności od źródła powstania:
a)
od składowanych kontenerów,
b)
od kontenerowych pojazdów bezszynowych,
c)
od szynowych dźwignic kontenerowych;
2)
w zależności od miejsca powstania:
a)
w strefie ścieżki cumowniczej,
b)
w strefie ułożenia szyn toru poddźwignicowego lub w strefie pracy dźwignic samojezdnych,
c)
w strefie składowania,
d)
w strefie ruchu.
§  103.
Obciążenia nawierzchni składu kontenerów, w zależności od sposobu składowania, dzielą się na:
1)
punktowe, występujące w przypadku składowania przestrzennego, w którym do składowanych kontenerów istnieje dostęp ze wszystkich stron,
2)
szeregowe, występujące w przypadku składowania szeregowego, w którym istnieje swobodny dostęp tylko wzdłuż szeregu,
3)
blokowe, występujące w przypadku składowania blokowego, w którym brak jest dostępu do środka bloku.
§  104.
1.
Obciążenie budowli morskich od pojazdów kołowych uwzględnia się w podziale na obciążenia od samochodów i innych pojazdów zaliczonych do taboru samochodowego, a także pojazdów taboru kolejowego poruszających się na podtorzu kolejowym.
2.
Obciążenia wymienione w ust. 1 analizuje się w podziale na obciążenia:
1)
bezpośrednio oddziaływające na konstrukcję budowli morskiej,
2)
pośrednio przekazywane na konstrukcję budowli morskiej,
3)
obciążające jedynie klin gruntu działający na konstrukcję budowli morskiej.
§  105.
Obciążenia budowli morskich od składowania ładunków i materiałów dzielą się na:
1)
działające na konstrukcję lub jej elementy bezpośrednio lub pośrednio poprzez warstwę gruntu lub zasypkę na konstrukcji,
2)
działające poza konstrukcją, lecz w klinie odłamu gruntu.
§  106.
Przy projektowaniu budowli morskich rozróżnia się obciążenia stałe, zmienne i wyjątkowe.
§  107.
Obciążenia stałe budowli morskich obejmują:
1)
ciężar własny stałych elementów konstrukcji,
2)
ciężar własny gruntu w konstrukcjach narzutowych albo ciężar własny gruntu stałych zasypów spoczywających na elementach konstrukcji,
3)
parcie gruntu w stanie rodzimym i zasypów działających stale na konstrukcję,
4)
obciążenia stałe od budowli użytkowych, przekazywane bezpośrednio na konstrukcje budowli morskich albo mające wpływ na ich stateczność,
5)
siłę wstępnego sprężenia elementów konstrukcyjnych, przyjmowaną zgodnie z Polskimi Normami.
§  108.
1.
Obciążenia zmienne budowli morskich obejmują:
1)
w całości długotrwałe, do których należą:
a)
ciężar własny tych części konstrukcji budowli morskich, których położenie nie może ulec zmianie podczas użytkowania,
b)
ciężar własny urządzeń zainstalowanych na stałe na konstrukcji budowli morskiej,
c)
ciężar własny i parcie ciał stałych, cieczy i gazów wypełniających stałe urządzenia zainstalowane na konstrukcji,
d)
parcie hydrostatyczne wody działające stale na konstrukcję budowli morskiej;
2)
w części długotrwałe, do których należą:
a)
ciężar wody o zmiennym poziomie zwierciadła,
b)
siły wywołane nierównym osiadaniem podłoża, któremu nie towarzyszą zmiany struktury gruntu,
c)
siły wynikające ze skurczu, pełzania lub relaksacji elementów konstrukcyjnych budowli morskiej,
d)
obciążenia od dźwignic samojezdnych oraz stacjonarnych,
e)
obciążenia od składowania ładunków i materiałów na naziomie terenu w pobliżu budowli morskich,
f)
parcie gruntu, wynikające z działania innych obciążeń zmiennych w części długotrwałych,
g)
obciążenia od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 1;
3)
w całości krótkotrwałe, do których należą:
a)
oddziaływanie falowania morskiego,
b)
oddziaływanie prądów morskich,
c)
oddziaływanie lodu,
d)
oddziaływanie jednostek pływających dobijających, odchodzących oraz przycumowanych do budowli,
e)
oddziaływanie jednostek pływających podczas ich budowy, wodowania i prób,
f)
obciążenie śniegiem,
g)
obciążenie wiatrem,
h)
obciążenie termiczne pochodzenia klimatycznego,
i)
obciążenie parciem gruntu, wynikające z działania innych obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych,
j)
obciążenia próbne,
k)
obciążenia tłumem ludzi,
l)
obciążenia od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 2.
2.
Wartości charakterystycznych obciążeń zmiennych przyjmuje się zgodnie z Polskimi Normami.
§  109.
1.
Obciążenia wyjątkowe budowli morskich obejmują:
1)
uderzenie budowli przez jednostki pływające, podczas ich żeglugi,
2)
uderzenie pojazdami,
3)
obciążenie sejsmiczne,
4)
obciążenie spowodowane wybuchem,
5)
działanie pożaru,
6)
obciążenie spowodowane awarią urządzeń technologicznych,
7)
obciążenie od urządzeń transportowych, stosowanych do przemieszczania elementów konstrukcyjnych lub urządzeń technologicznych rozpatrywanej konstrukcji budowli morskiej,
8)
obciążenie sztormowych zakotwień urządzeń dźwignicowych,
9)
uderzenie dźwignic oraz innych urządzeń technicznych w odboje lub inne urządzenia ograniczające,
10)
obciążenie spowodowane wezbraniami sztormowymi wywołującymi powódź,
11)
obciążenie wiatrem przekraczającym wartości ustalone dla danego rejonu kraju, określone w Polskiej Normie,
12)
obciążenia od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 3.
2.
Wartości charakterystyczne obciążeń wyjątkowych wyznacza się indywidualnie.