Rozdział 2 - Parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich niezbędne przy projektowaniu budowli morskich - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.101.645

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 sierpnia 1998 r.

Rozdział  2

Parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich niezbędne przy projektowaniu budowli morskich

§  19.

1. Dla określenia wielkości oddziaływania statków na budowle morskie w projekcie budowlanym ustala się parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich.

2. Parametry, o których mowa w ust. 1, wyraża się poprzez określenie:

1) pojemności brutto GT - dla statków pasażerskich, drobnicowych, rybackich i promów morskich,

2) nośności DWT - dla zbiornikowców, masowców, gazowców, pojemnikowców, chemikaliowców,

3) wyporności D statku w tonach - dla wszystkich typów i rodzajów statków,

4) podstawowych wymiarów kadłuba statku.

§ 20. Parametry, o których mowa w § 19, stosuje się przy projektowaniu akwenów żeglugowych, portowych i stoczniowych, a zwłaszcza przy ustalaniu:

1) długości stanowiska postojowego,

2) długości linii cumowniczej,

3) głębokości akwenu żeglugowego,

4) rozstawu i wielkości obciążeń wszystkich urządzeń cumowniczych,

5) liczby oraz nośności dalb i wysp: cumowniczych, odbojowych i cumowniczo-odbojowych,

6) średnicy obrotnicy statków.

§ 21. W projektach budowlanych akwenów żeglugowych, portowych i stoczniowych oraz budowli morskich należy uwzględnić okoliczności mogące wpływać na właściwe wymiarowanie budowli oraz rodzaj i parametry innych jednostek pływających, a w szczególności:

1) statków odlichtowanych większych od statków charakterystycznych,

2) statków nietypowych o dużej sylwetce bocznej kadłuba,

3) żaglowców,

4) okrętów wojennych.

§ 22. Wielkościom danego typu statku morskiego odpowiadają, określone w metrach, parametry kadłuba, do których zalicza się:

1) L_c - całkowitą długość kadłuba statku od dziobu do rufy,

2) L_pp - długość kadłuba statku pomiędzy pionem dziobowym i rufowym,

3) B_c - całkowitą szerokość kadłuba statku,

4) T_c - największe dopuszczalne zanurzenie kadłuba równomiernie całkowicie załadowanego statku w konstrukcyjnym stanie pływania, tj. do poziomu letniej linii ładunkowej znaku wolnej burty,

5) H - wysokość boczną kadłuba statku, mierzoną pomiędzy płaszczyzną podstawową przechodzącą przez najniższy punkt podwodzia i linią pokładu w płaszczyźnie owręża,

6) δ - współczynnik pełnotliwości kadłuba statku.

§ 23. Ustalenie parametrów kadłuba charakterystycznych statków morskich wymaga analizy parametrów kadłubów różnych typów statków aktualnie budowanych oraz eksploatowanych, o jednakowej nominalnej wielkości, zestawionych w odpowiednich rejestrach towarzystw klasyfikacyjnych statków.

§  24.

1. Statki odlichtowane należy traktować jako charakterystyczne w odniesieniu do długości, szerokości i wysokości bocznej kadłuba, mające jednak zredukowane zanurzenie i zmniejszoną wyporność.

2. Wartość zredukowanego zanurzenia kadłuba statku odlichtowanego (T_zr), o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów rozdziału 3, wynika z:

1) lokalnych przepisów portowych albo

2) głębokości istniejących w danym porcie albo przy danej budowli, uniemożliwiających przyjęcie statku z pełnym ładunkiem, przy zachowaniu wymaganych rezerw nawigacyjnych.

3. Wartość zmniejszonej wyporności D_zr statku wyrażonej w tonach, o której mowa w ust. 1, należy obliczać jako iloczyn: długości kadłuba pomiędzy pionami (L_pp), szerokości kadłuba (B_c), zredukowanego zanurzenia kadłuba (T_zr) oraz współczynnika pełnotliwości kadłuba statku (δ).