Rozdział 2 - Odporność pożarowa budynków - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.15.140 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 16 marca 2001 r.

Rozdział  2

Odporność pożarowa budynków

§  212.
1.
Ustanawia się pięć klas odporności pożarowej budynków, podanych w kolejności od najwyższej do najniższej i oznaczonych literami: A, B, C, D i E.
2.
Klasę odporności pożarowej budynku lub jego części należy ustalać według poniższej tabeli:
Klasa odporności pożarowejBudynki produkcyjne i magazynoweBudynki zaliczane do kategorii zagrożenia ludzi ZL*)
123
ABudynki o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 4.000 JM/m2-
BBudynki o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 2.000 do 4.000 MJ/m2 oraz budynki wysokie i wysokościowe o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 2.000 MJ/m2**)a) liczące powyżej 2

kondygnacji kategorii:

ZL I, ZL II, ZL V

b) wysokie i wysokościowe

kategorii ZL III

c) wysokościowe kategorii

ZL IV

CBudynki średniowysokie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 2.000 MJ/m2 oraz budynki niskie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 1.000 do 2.000 MJ/m2**)a) dwukondygnacyjne kategorii:

ZL I, ZL II, ZL V

b) powyżej 2 kondygnacji

niskie i średniowysokie

kategorii ZL III

c) powyżej 3 kondygnacji

niskie, średniowysokie

i wysokie kategorii ZL IV

DBudynki niskie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 1.000 MJ/m2**)a) jednokondygnacyjne

kategorii ZL II

b) do 2 kondygnacji kategorii

ZL III

c) trzykondygnacyjne kategorii

ZL IV

EBudynki jednokondygnacyjne o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 500 MJ/m2a) jednokondygnacyjne

z elementów nie

rozprzestrzeniających ognia

kategorii: ZL I i ZL V

b) do 2 kondygnacji kategorii

ZL IV

*) Kategorie zagrożenia ludzi określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej.

**) Z wyłączeniem budynków wymienionych dla klasy E.

3.
Klasę odporności pożarowej podziemnej części budynku ustala się odrębnie w zależności od występującego w tej części budynku obciążenia ogniowego lub kategorii zagrożenia ludzi, przy czym nie może być ona niższa niż C.
4.
Jeżeli część podziemna budynku jest zaliczona do kategorii zagrożenia ludzi, przy ustalaniu klasy odporności pożarowej budynku liczbę jego kondygnacji określa suma kondygnacji podziemnych i nadziemnych.
5.
W budynku wielokondygnacyjnym, którego kondygnacje są zaliczone do różnych kategorii zagrożenia ludzi albo przeznaczone na cele produkcyjne lub magazynowe, klasy odporności pożarowej określa się dla poszczególnych kondygnacji odrębnie. Klasa odporności pożarowej części niższej budynku nie może być niższa od klasy odporności pożarowej części budynku położonej nad nią.
6.
Pomieszczenie produkcyjne, magazynowe lub inne pomieszczenie technologiczne, usytuowane w budynku zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi, powinno być wydzielone ścianami i stropami oddzieleń przeciwpożarowych o odporności ogniowej, wynikającej z obciążenia ogniowego, występującego w tym pomieszczeniu, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
7.
Pomieszczenie, w którym są umieszczone przeciwpożarowe zbiorniki wodne i pompy wodnych instalacji przeciwpożarowych oraz maszynownia wentylacji do celów przeciwpożarowych, powinno być obudowane ścianami i stropami o odporności ogniowej przewidzianej dla ścian i stropów oddzieleń przeciwpożarowych, zgodnie z § 233.
§  213.
Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków, określone w § 212, nie dotyczą budynków:
1)
do trzech kondygnacji:
a)
mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej,
b)
mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych,
2)
wolno stojących do dwóch kondygnacji:
a)
przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku o kubaturze do 1500 m3,
b)
gospodarczych w budownictwie zagrodowym i w gospodarstwach leśnych, z zachowaniem wymagań dotyczących stref pożarowych,
c)
przeznaczonych do wykonywania zawodu lub działalności usługowej i handlowej o kubaturze do 1000 m3.
§  214.
1.
Jeżeli budynek wielokondygnacyjny jest chroniony samoczynnymi, stałymi urządzeniami gaśniczymi, można obniżyć klasę odporności pożarowej o jedną w stosunku do klasy wynikającej z § 212, a w budynkach jednokondygnacyjnych przyjąć klasę E odporności pożarowej budynku.
2.
Obniżenie klasy odporności pożarowej nie dotyczy budynków wysokościowych oraz budynków zaliczonych do kategorii ZL II, niezależnie od ich wysokości.
§  215.
1.
Dopuszcza się budowę, w klasie E odporności pożarowej, jednokondygnacyjnych budynków produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym przekraczającym 500 MJ/m2 pod warunkiem zastosowania:
1)
wszystkich elementów budynku nie rozprzestrzeniających ognia,
2)
samoczynnych urządzeń oddymiających, jeżeli powierzchnia użytkowa budynku przekracza 1000 m2.
2.
Obniżenie klasy odporności pożarowej budynków, w wypadkach wymienionych w ust. 1 oraz w § 214 ust. 1, nie dotyczy oddzieleń przeciwpożarowych.
§  216.
1.
Elementy budynku zaliczonego do odpowiedniej klasy odporności pożarowej powinny spełniać wymagania w zakresie odporności ogniowej i rozprzestrzeniania ognia określone w poniższej tabeli:
Klasa odporności pożarowej budynkuElementy budynku
główna konstrukcja nośna (ściany, słupy, podciągi, ramy)stropyścianki działowe i ściany osłonowedachy*), tarasy, konstrukcja nośna dachu
minimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ognia
123456789
A240NRO120NRO60NRO30NRO
B120NRO60NRO30**)NRO30NRO
C60NRO60NRO15**)NRO15NRO
D30NRO30NRO(-)SRO***)(-)SRO***)
E(-)SRO(-)SRO(-)SRO(-)SRO
odporność ogniową i klasyfikację w zakresie rozprzestrzeniania ognia określa się zgodnie z Polskimi Normami

Oznaczenia w tabeli:

min - minuty,

NRO - nie rozprzestrzeniające ognia,

SRO - słabo rozprzestrzeniające ogień,

(-) - nie stawia się wymagań,

*) - wymagania odporności ogniowej nie dotyczą naświetli dachowych,

świetlików i okien połaciowych, jeżeli zastosowano je na powierzchni nie większej niż 20% powierzchni połaci dachowych,

**) - dla komór zsypów na odpadki - 60 min, drzwi - 30 min,

***) - dla budynku kategorii ZL II jest wymagane NRO.

2.
W budynku niskim kategorii ZL IV można stosować od strony zewnętrznej izolacje termiczne i okładziny ścian słabo rozprzestrzeniające ogień.
3.
Warunki w zakresie rozprzestrzeniania ognia nie dotyczą ścianek działowych w obrębie jednego mieszkania w niskich i średniowysokich budynkach kategorii ZL IV.
4.
Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych w budynkach klasy E i D odporności pożarowej powinna mieć odporność ogniową co najmniej 15 min i uwzględniać przepisy § 217.
5.
W ścianach zewnętrznych budynku kategorii ZL II, z uwzględnieniem ust. 7, mogą być stosowane materiały izolacyjne palne, jeżeli osłaniająca je od wewnątrz okładzina ścian jest wykonana z materiału niepalnego. Odporność ogniowa okładziny powinna wynosić co najmniej:
1)
w budynku klasy B - 60 min,
2)
w budynku klasy C i D - 30 min.
6.
Klapy dymowe w dachach i stropodachach mogą być wykonane z materiałów łatwo zapalnych.
7.
Okładzina zewnętrzna i jej zamocowanie mechaniczne, a także izolacja termiczna ściany zewnętrznej budynku na wysokości powyżej 25 m od poziomu terenu muszą być wykonane z materiałów niepalnych.
8.
Dopuszcza się ocieplenie ściany zewnętrznej budynku mieszkalnego, wzniesionego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o wysokości do 11 kondygnacji włącznie, z użyciem samogasnącego polistyrenu spienionego, w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia.
§  217.
W budynku kategorii ZL IV zagrożenia ludzi i w hotelu odporność ogniowa ścian oddzielających mieszkania lub pokoje hotelowe od dróg komunikacji ogólnej oraz innych mieszkań lub pokoi hotelowych powinna wynosić nie mniej niż:
1)
w budynku niskim i średniowysokim - 30 min,
2)
w budynku wysokim i wysokościowym oraz między budynkami jednorodzinnymi bliźniaczymi, szeregowymi lub atrialnymi - 60 min.
§  218.
1.
Dach lub stropodach budynku niższego, przylegającego do ściany z otworami budynku wyższego, powinien być wykonany jako nie rozprzestrzeniający ognia na szerokości co najmniej 8 m, licząc od ściany budynku wyższego.
2.
Odporność ogniowa części dachu lub stropodachu, o której mowa w ust. 1, powinna wynosić co najmniej 30 min.
3.
W części połaci dachu lub stropodachu, określonej w ust. 1, mogą znajdować się tylko wyloty kanałów wentylacyjnych i spalinowych od aparatów gazowych oraz rury wentylujące piony kanalizacyjne.
4.
Warunków określonych w ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli najniżej położony otwór w ścianie budynku wyższego znajduje się w odległości co najmniej 10 m od dachu budynku niższego, a obciążenie ogniowe w budynku niższym nie przekracza 2000 MJ/m2.
§  219.
1.
W budynkach zaliczonych do kategorii ZL III i ZL IV dopuszcza się adaptację poddasza o konstrukcji drewnianej na cele mieszkalne, biurowe itp., pod warunkiem oddzielenia konstrukcji poddasza od pomieszczeń użytkowych przegrodami:
1)
w budynku niskim - o odporności ogniowej co najmniej 30 min,
2)
w budynku średniowysokim i wysokim - o odporności ogniowej co najmniej 60 min.
2.
Wysokość budynków, o których mowa w ust. 1, określa się według stanu przed adaptacją poddasza.
§  220.
Ściany i stropy wydzielające kotłownie o wydajności powyżej 58 kW (50.000 kcal/h), opalane olejem lub gazem, zlokalizowane w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, powinny mieć odporność ogniową co najmniej 60 min, a zamknięcia otworów w ścianach i stropach co najmniej 30 min, natomiast w budynkach wysokościowych odpowiednio 120 i 60 min.
§  221.
1.
Nad pomieszczeniem zagrożonym wybuchem należy stosować lekki dach, wykonany z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych, o masie nie przekraczającej 75 kg/m2 rzutu, licząc bez obciążeń od elementów konstrukcji nośnej dachu, takich jak podciągi, wiązary i belki.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy pomieszczenia, w którym łączna powierzchnia urządzeń odciążających (przeciwwybuchowych), jak przepony, klapy oraz otwory oszklone szkłem zwykłym, jest większa niż 0,065 m2/m3 kubatury pomieszczenia.
3.
Ściany oddzielające pomieszczenie zagrożone wybuchem od innych pomieszczeń powinny być odporne na parcie o wartości 15 kN/m2 (15 kPa).
§  222.
1.
Pomieszczenie zagrożone wybuchem należy sytuować na najwyższej kondygnacji budynku.
2.
W wypadkach uzasadnionych względami technologicznymi dopuszcza się inne usytuowanie pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem zapewnienia odpowiednich instalacji i urządzeń przeciwwybuchowych, jeżeli wyrazi na to zgodę właściwy organ państwowego nadzoru budowlanego.
§  223.
1.
W ścianach zewnętrznych budynku, z zastrzeżeniem § 224, odległość między otworami w pionie powinna wynosić co najmniej 0,8 m.
2.
Jako równorzędne rozwiązania można stosować oddzielenie poziome w formie daszków, gzymsów i balkonów o wysięgu co najmniej 0,5 m lub też inne oddzielenie poziome i pionowe o łącznej długości co najmniej 0,8 m.
3.
Elementy poziome, wymienione w ust. 2, powinny mieć odporność ogniową wymaganą w stosunku do ścian osłonowych budynku i być wykonane z materiałów niepalnych.
4.
Warunki określone w ust. 1 i 2 nie dotyczą otworów w holach i ciągach komunikacyjnych budynków oraz portfenetrów w budynkach kategorii ZL IV niskich i średniowysokich.
§  224.
W budynku powyżej dwóch kondygnacji, w pomieszczeniach przeznaczonych na magazyny o obciążeniu ogniowym większym od 500 MJ/m2, wysokość pasa między oknami na sąsiednich kondygnacjach nie może być mniejsza niż 1,2 m.
§  225.
Okładzina szklana ścian zewnętrznych budynku wysokiego i wysokościowego powinna być wykonana ze szkła o podwyższonej wytrzymałości na uderzenia, tłukącego się na drobne, nieostre odłamki.