Dział 2 - WARUNKI I WYMAGANIA OBOWIĄZUJĄCE PRZY SYTUOWANIU BUDYNKÓW. - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.17.62

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

DZIAŁ  2

WARUNKI I WYMAGANIA OBOWIĄZUJĄCE PRZY SYTUOWANIU BUDYNKÓW.

§  7.

1. Budynki, w których znajdują się pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, powinny być sytuowane w sposób zapewniający tym pomieszczeniom wymagany dostęp światła dziennego i słońca.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli ze względów technologicznych jest wymagane inne rozwiązanie.

§ 8. Budynki należy sytuować w sposób umożliwiający zachowanie wymagań określonych w przepisach dotyczących obrony cywilnej.

§ 9. Wykonywanie mieszkań dla 3 i więcej osób w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych z oknami wyłącznie od strony północnej jest zabronione.

§  10.

1. Budynki mieszkalne i inne budynki, w których znajdują się pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, oraz budynki i urządzenia uciążliwe dla otoczenia należy sytuować w takiej odległości od siebie, ażeby ograniczyć lub wyeliminować uciążliwości.

2. W zależności od stopnia uciążliwości obiektów i urządzeń dzieli się je na cztery kategorie, oznaczone symbolami U I do U IV - obejmujące:

1) kategoria U I - obiekty i urządzenia mało uciążliwe,

2) kategoria U II - obiekty i urządzenia średnio uciążliwe,

3) kategoria U III - obiekty i urządzenia bardzo uciążliwe,

4) kategoria U IV - obiekty i urządzenia szczególnie uciążliwe.

3. Minimalne odległości budynków mieszkalnych i innych budynków, w których znajdują się pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, od uciążliwych obiektów i urządzeń poszczególnych kategorii określa poniższa tabela:

Kategoria uciążliwości	Minimalna odległość w metrach od uciążliwego obiektu budowlanego lub urządzenia
U I	15
U II	30
U III	50
U IV	100

4. O zaliczeniu obiektu budowlanego lub urządzenia do określonej kategorii uciążliwości decyduje rodzaj, charakter i zakres ich oddziaływania na otoczenie.

5. Kategorie uciążliwości poszczególnych rodzajów obiektów budowlanych i urządzeń zostaną określone odrębnie w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

6. Uciążliwe obiekty i urządzenia, dla których nie ustalono kategorii uciążliwości, zalicza się do do odpowiedniej kategorii uciążliwości na zasadzie porównania ich z uciążliwością zbliżonych rodzajem, charakterem i zakresem oddziaływania na otoczenie obiektów budowlanych lub urządzeń zakwalifikowanych do kategorii uciążliwości.

7. Odległości określone w ust. 3 zmniejsza się, jeżeli uciążliwość obiektu budowlanego lub urządzenia, zaliczonego do danej kategorii uciążliwości, może być ograniczona do wymaganego poziomu przy użyciu odpowiednich środków technicznych albo rozwiązań technologicznych.

8. Terenowy organ administracji państwowej, właściwy w sprawach pozwoleń na budowę, po porozumieniu z terenową służbą ochrony środowiska oraz państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym:

1) rozstrzyga wątpliwości w sprawie zaliczenia określonego uciążliwego obiektu budowlanego lub urządzenia do kategorii uciążliwości,

2) może ustalić dla poszczególnych uciążliwych obiektów budowlanych lub urządzeń większe odległości aniżeli określone w ust. 3 bądź też ustalić dodatkowe wymagania chroniące otoczenie przed uciążliwościami, jeżeli jest to niezbędne ze względu na rodzaj lub przeznaczenie budynku wymagającego ochrony przed uciążliwościami.

9. Przepisy ust. 1-8 nie naruszają przepisów szczególnych określających wymagania co do odległości obiektów budowlanych od innych obiektów i urządzeń.

§ 11. Minimalne odległości budynków mieszkalnych wielorodzinnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków użyteczności publicznej powinny wynosić:

1) od granicy boiska sportowego lub szkolnego placu ćwiczeń - 25 m,

2) od granicy działki przychodni zdrowia, żłobka, przedszkola lub szkoły - 15 m,

3) od placyków gospodarczych z trzepakami i przenośnymi zbiornikami

na odpady domowe - 10 m.

§  12.

1. Budynki mieszkalne i gospodarcze na działkach zagrodowych w indywidualnych gospodarstwach rolnych oraz wolno stojące jednorodzinne domy mieszkalne o ścianach z materiałów niepalnych i o pokryciu z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych powinny być sytuowane w odległości co najmniej 4 m od granicy działki. Odległość ta może być zmniejszona do 3 m, jeżeli ściana budynku od strony sąsiedniej działki nie ma otworów okiennych lub drzwiowych.

2. Przy istniejącej zabudowie na sąsiedniej działce w odległości większej niż 4 m od granicy działki, odległości określone w ust. 1 mogą ulec zmniejszeniu, z tym że odległość między budynkiem istniejącym a projektowanym powinna wynosić co najmniej 8 m.

§  13.

1. Dopuszcza się sytuowanie bezpośrednio przy granicy działki budynku gospodarczego ze ścianami z materiałów niepalnych i z dachem o pokryciu z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych, jeżeli nie utrudni to prawidłowej zabudowy działki sąsiedniej, a ponadto jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Na terenach zabudowy zagrodowej w indywidualnych gospodarstwach rolnych zgodę na usytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy wyraża terenowy organ administracji państwowej, właściwy w sprawach pozwoleń na budowę.

2. W wypadkach określonych w ust. 1 ściany budynku gospodarczego, graniczące z działką sąsiednią, nie powinny mieć okien i drzwi, a wody opadowe z dachu od strony granicy działki nie mogą być odprowadzane na teren działki sąsiedniej. Budynki gospodarcze usytuowane bezpośrednio przy granicy działki nie mogą przylegać do budynków mieszkalnych na sąsiedniej działce.

§ 14. Minimalne odległości budynków inwentarskich, stodół, suszarni i podobnych budynków gospodarczych od budynków nie zabezpieczonych ścianą oddzielenia przeciwpożarowego określa poniższa tabela:

Budynki inwentarskie, stodoły, suszarnie oraz podobne budynki gospodarcze o	Odległości w metrach od innych budynków o
	ścianach z materiałów palnych i dachu o pokryciu z materiałów palnych	ścianach z materiałów palnych i dachu o pokryciu z materiałów niepalnych	ścianach z materiałów niepalnych i dachu o pokryciu z materiałów palnych	ścianach z materiałów niepalnych i dachu o pokryciu z materiałów niepalnych
1	2	3	4	5
ścianach z materiałów palnych o pokryciu z materiałów palnych	25	15	20	12
ścianach z materiałów palnych o pokryciu z materiałów niepalnych	15	15	10	10
ścianach z materiałów niepalnych o pokryciu z materiałów palnych	20	15	20	15
ścianach z materiałów niepalnych o pokryciu z materiałów niepalnych	12	10	15	8

§  15.

1. W razie budowy lub przebudowy budynków na działce zagrodowej, położonej przy zabudowanych działkach, terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego może wyrazić zgodę na odstępstwo od wymagań określonych w przepisach § 12-14 w stosunku do istniejących budynków, które są użytkowane przez czas przekraczający 70% okresu amortyzacji ustalonego do celów ubezpieczeniowych, pod warunkiem zapewnienia między nowo wznoszonym budynkiem wolno stojącym a budynkiem istniejącym odległości niezbędnej do prowadzenia prawidłowej eksploatacji i konserwacji budynków.

2. Zgoda na odstępstwa, o których mowa w ust. 1, może być udzielona wyłącznie na określony czas, po którego upływie budynki na działce powinny być doprowadzone do stanu zgodnego z przepisami.

3. Odległość nowo wznoszonego budynku, ograniczającego dopływ światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, powinna być równa co najmniej wysokości budynku, lecz nie mniejsza niż 3 m.

§ 16. W indywidualnych gospodarstwach rolnych dopuszcza się umieszczenie w jednym budynku części mieszkalnej i części gospodarczych, z zachowaniem następujących warunków:

1) ściany całego budynku powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a pokrycie dachu - z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych,

2) część mieszkalna oraz część przeznaczona do celów gospodarczych powinny mieć odrębne wejścia,

3) między częścią mieszkalną a częściami przeznaczonymi do celów gospodarczych powinien być wykonany łącznik jako pomieszczenie izolujące o długości co najmniej 3 m, obudowane ścianami oddzielenia przeciwpożarowego o odporności ogniowej klasy 1; drzwi do pomieszczenia izolującego powinny mieć odporność ogniową co najmniej klasy 0,5,

4) poddasze części mieszkalnej oraz stodoły powinno być oddzielone pełną ścianą klasy 1 odporności ogniowej, bez otworów od strony poddasza części inwentarskiej,

5) ściana oddzielenia przeciwpożarowego między budynkiem przeznaczonym dla inwentarza żywego (innych celów gospodarczych) a stodołą powinna być przedłużona o 0,3 m poza lico ścian zewnętrznych oraz o 0,6 m ponad pokrycie dachu; ściany łącznika przy styku ze ścianą oddzielenia przeciwpożarowego powinny być rozwiązane w formie ryzalitów cofniętych o 1 m od ściany budynku inwentarskiego.

§  17.

1. Odległości między budynkami, ze względu na potrzebę zapewnienia ochrony przeciwpożarowej, powinny wynosić:

1) między budynkami zaliczonymi do I i II kategorii niebezpieczeństwa pożarowego oraz między tymi a innymi budynkami - 20 m,

2) między budynkami zaliczonymi do III-V kategorii niebezpieczeństwa pożarowego a budynkami zaliczonymi do kategorii zagrożenia ludzi, określonych w § 172 - 10 m,

3) między budynkami zaliczonymi do kategorii zagrożenia ludzi - 10 m.

2. Odległość między budynkami zaliczonymi do III-V kategorii niebezpieczeństwa pożarowego określa poniższa tabela:

Lp.	Budynki przeznaczone do celów produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym w kg drewna na 1 m^2	Odległości w metrach od innego budynku o obciążeniu ogniowym w kg drewna na 1 m^2
		do 25 kg/m^2	ponad 25 do 200 kg/m^2	ponad 200 kg/m^2
1	do 25 kg/m^2	10	15	20
2	ponad 25 do 200 kg/m^2	15	15	20
3	ponad 200 kg/m^2	20	20	20

§ 18. W zależności od klasy odporności ogniowej i zakresu oszklenia ściany od strony sąsiedniego budynku odległości określone w § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 zmienia się następująco:

1) jeżeli ściana jest co najmniej klasy 1 odporności ogniowej i znajdują się w niej tylko 1 drzwi klasy 0,5 odporności ogniowej - odległość zmniejsza się o 50%,

2) jeżeli ściana jest oszkolona szkłem zwykłym na 35-70% jej powierzchni - odległość zwiększa się o 50%,

3) jeżeli ściana jest oszkolona szkłem zwykłym na ponad 70% jej powierzchni - odległość zwiększa się o 100%.

§ 19. W razie zastosowania wewnątrz budynku samoczynnych stałych urządzeń gaśniczych, odległości określone w § 17 i 18 zmniejsza się o 25% dla budynków zaliczonych do I, II i III kategorii niebezpieczeństwa pożarowego oraz o 50% dla budynków zaliczonych do IV i V kategorii niebezpieczeństwa pożarowego.

§  20.

1. Minimalne odległości budynków na terenie zakładu od placów składowych stałych materiałów palnych, zaliczonych do I, II i III kategorii niebezpieczeństwa pożarowego, określa poniższa tabela:

Lp.		Odległość w metrach
	Wyszczególnienie	od budynków o obciążeniu ogniowym w kg drewna na 1 m^2			od
		do 25 kg/m^2	ponad 25 do 200 kg/m^2	ponad 200 kg/m^2	granicy działki
1	Place składowe stałych materiałów palnych o obciążeniu ogniowym w kg drewna na 1 m^2:
	a) do 25 kg/m^2	15	20	30	10
	b) ponad 25 do 200 kg/m^2	20	20	30	10
	c) ponad 200 kg/m^2	30	30	30	15
2	Składy węgla i koksu	15	15	15	10

Odległości placów składowych stałych materiałów zaliczonych do IV i V kategorii niebezpieczeństwa pożarowego nie podlegają ograniczeniom.

2. Odległości określone w tabeli odnoszą się również do wiat przeznaczonych do składowania materiałów, o których mowa w ust. 1. Wiaty te powinny być wykonane z materiałów niepalnych z pokryciem z materiałów co najmniej trudno zapalnych.

3. Składowanie materiałów między budynkiem a drogą dojazdową do niego jest zabronione.

§  21.

1. Na działce budowlanej minimalna odległość studni dostarczającej wodę do picia i na potrzeby gospodarcze, liczona od osi studni, powinna wynosić co najmniej:

1) do granicy działki - 7,5 m,

2) do osi rowu przydrożnego - 7,5 m,

3) do budynków inwentarskich i związanych z nimi zbiorników

do gromadzenia nieczystości, kompostu, silosów oraz podobnych

szczelnych urządzeń - 15 m,

4) do nie utwardzonych wybiegów, drenażu oraz do pola filtracyjnego,

licząc od osi skrajnego kanalika rozsączającego - 70 m.

2. Odległość określona w ust. 1 pkt 1 nie dotyczy studni usytuowanych w terenie ze spadkiem od strony drogi w kierunku studni, umożliwiającym spływ w tym kierunku wód opadowych. W takich wypadkach odległość studni od osi rowu przydrożnego powinna wynosić co najmniej 70 m.

3. Odległość określoną w ust. 1 pkt 3 stosuje się, gdy w podłożu zalegają grunty spoiste, mało przepuszczalne. Dla terenów o podłożu przepuszczalnym powinny być stosowane odpowiednie zabezpieczenia lub zachowana odległość określona w ust. 1 pkt 4.

4. Dopuszcza się sytuowanie studni przy granicy, jako wspólnej dla dwóch działek, lub w odległości 2 m od granicy, licząc od zewnętrznej krawędzi ściany studni kopanej lub od osi studni wierconej lub świdrowej, pod warunkiem zachowania odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, na obu działkach.

§ 22. Studnie przeznaczone do awaryjnego zaopatrzenia ludności w wodę do picia i na potrzeby gospodarcze należy sytuować w miejscu oddalonym od sąsiedniej zabudowy, aby w każdej sytuacji były dostępne oraz zabezpieczone przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.

§  23.

1. Odległość szczelnych i krytych zbiorników do gromadzenia nieczystości, dołów ustępowych, ustępów nie skanalizowanych o liczbie oczek do 4 i podobnych urządzeń sanitarno-gospodarczych powinna wynosić co najmniej:

1) od otworów okiennych i drzwiowych w pomieszczeniach mieszkalnych, budynkach, w których znajdują się inne pomieszczenia na pobyt ludzi, oraz w magazynach środków spożywczych - 15 m,

2) od granicy działki sąsiedniej, pasa drogi publicznej lub chodnika przy ulicy - 7,5 m.

2. W razie budowy zbiornika do gromadzenia nieczystości ciekłych dla wielorodzinnych budynków mieszkalnych lub dla zespołów domów jednorodzinnych - odległość tych zbiorników od budynków mieszkalnych ustala się zgodnie z przepisami § 10.

3. W razie budowy ustępów nie skanalizowanych o liczbie oczek przekraczającej 4 - odległość szczelnych dołów ustępowych od otworów okiennych i drzwiowych w pomieszczeniach i budynkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 powinna wynosić co najmniej 30 m.

4. Na nie skanalizowanych terenach zabudowy związanej z gospodarstwami rolnymi i zabudowy jednorodzinnej dopuszcza się stosowanie szczelnych zbiorników do gromadzenia nieczystości ciekłych oraz pojedynczych ustępów, ustawianych na szczelnym dole kloacznym w odległości co najmniej 2 m od linii regulacyjnej drogi (ulicy) lub granicy działki oraz co najmniej 5 m od otworów okiennych lub drzwiowych w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi w budynkach sąsiednich.

5. Dopuszcza się sytuowanie szczelnych i krytych zbiorników nieczystości ciekłych oraz dołów ustępowych na granicy działek, gdy będą przylegać do tego rodzaju urządzeń na działce sąsiedniej lub co najmniej w odległości 1 m od granicy; jeżeli będą to urządzenia wolno stojące - pod warunkiem zachowania odległości określonych w ust. 1 pkt 1 i w § 21 ust. 1.

6. Na terenach zabudowy jednorodzinnej, wyposażonych w zorganizowany system usuwania nieczystości stałych, dopuszcza się sytuowanie krytych, zamykanych schowków na przenośne pojemniki na śmieci na granicy działek sąsiednich pod warunkiem, że odległość schowków od okien pomieszczeń mieszkalnych będzie wynosić co najmniej 3 m.

7. W razie podejmowania budowy lub przebudowy budynków na działce zagrodowej, położonej przy zabudowanych działkach, terenowy organ administracji państwowej właściwy w sprawach pozwoleń na budowę, w porozumieniu z państwowym terenowym inspektorem sanitarnym, może wyrazić zgodę na odstępstwa od odległości określonych w ust. 1 i 2 w stosunku do urządzeń sanitarno-gospodarczych na działkach sąsiednich, z wyjątkiem odległości od studni, określonych w § 21 ust. 1.

8. Odległości osadników błota, łapaczy olejów mineralnych i tłuszczu, neutralizatorów ścieków i podobnych zbiorników związanych z technologią produkcji od otworów drzwiowych i części otwieranych okien w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi powinny wynosić co najmniej 5 m.

§  24.

1. Odległości między budynkami z pomieszczeniami na pobyt ludzi a drogami publicznymi ustala się w zależności od przeznaczenia budynku oraz rodzaju drogi i związanego z nim natężenia ruchu, z uwzględnieniem wymagań przepisów dotyczących ochrony środowiska.

2. Odległości między budynkami z pomieszczeniami na pobyt ludzi a drogami publicznymi, jeżeli z wymagań ust. 1 nie wynika inaczej, określa poniższa tabela:

Lp.		Przeznaczenie budynków
	Rodzaje dróg i ulic	budynki szpitali i sanatoriów	budynki mieszkalne i zamieszkania zbiorowego, budynki użyteczności publicznej, z wyjątkiem szpitali i sanatoriów, inne budynki
1	2	3	4
1	autostrady i inne drogi lub ulice szybkiego ruchu	150 m	100 m
2	drogi i ulice o charakterze ponadlokalnym - regionalnym i wojewódzkim	100 m	40-80 m
3	drogi i ulice o charakterze lokalnym	60 m	15-40 m
4	drogi i ulice wewnątrzosiedlowe	40 m	15-30 m
5	drogi dojazdowe związane z działalnością gospodarczą	40 m	8-15 m

3. Odległości od dróg lub ulic wymienionych w tabeli pod lp. 2-5 dla budynków, o których mowa w kol. 4, w ramach ustalonych w tabeli wielkości należy określać indywidualnie, biorąc pod uwagę uciążliwości wynikające z przewidywanego maksymalnego natężenia ruchu, a także przeznaczenie budynków, warunki terenowe oraz środki zastosowane w celu ograniczenia uciążliwości powodowanych przez ruch na danej drodze lub ulicy.

4. Odległości, o których mowa w ust. 2 i 3, mierzy się od krawędzi jezdni.

5. Terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, po porozumieniu z wojewódzkim państwowym inspektorem sanitarnym, na podstawie analizy poziomu hałasu i innych czynników wpływających na poziom uciążliwości, wynikających z przewidywanego maksymalnego natężenia ruchu, może ustalać inne odległości między budynkami a drogami lub ulicami niż określone w tabeli oraz - w miarę potrzeby - warunki tych zmian.

§ 25. Odległość budynków produkcyjnych oraz magazynowych od zewnętrznej krawędzi jezdni ulic powinna wynosić co najmniej 20 m, a dla budynków i urządzeń zaliczonych do I i II kategorii niebezpieczeństwa pożarowego - co najmniej 30 m.

§ 26. Minimalne odległości stacji redukcyjnych gazu o ciśnieniu ponad 400 kPa od ulic i dróg publicznych w miastach i wsiach określa poniższa tabela.

Lp.	Przebieg ulicy lub drogi publicznej	Odległość w metrach liczona od budynku stacji lub skrajnego elementu wolno stojących urządzeń technologicznych do krawędzi jezdni dróg publicznych poszczególnych klas
		I	II i III	IV	V
1	wewnątrz zabudowy miejskiej lub wiejskiej	-	30	20	15
2	na terenach poza zabudową osiedlową	50	40	25	25

§  27.

1. Minimalne odległości budynków produkcyjnych i magazynowych o pokryciu dachu z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych od linii kolejowych o ruchu ciągłym powinny wynosić od granicy terenów kolejowych 10 m, z tym, że od osi skrajnego toru powinny wynosić co najmniej 20 m.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy linii kolejowych użytku niepublicznego oraz budynków służących do celów technologicznych kolei, dla których odległości od torów kolejowych wynikają z obowiązującej skrajni kolejowej i funkcji technologicznej budynku w odniesieniu do transportu szynowego.

3. Jeżeli w przepisach dotyczących budynków produkcyjnych i magazynowych ustalono większe odległości niż określone w ust. 1, należy stosować te przepisy.

§  28.

1. W zależności od intensywności ruchu kolejowego w ciągu doby minimalne odległości budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej, z wyjątkiem budynków służących celom komunikacji, od terenów i urządzeń kolejowych określa poniższa tabela:

Rodzaj budynków	Odległości w metrach
	od granicy terenów kolejowych przy liczbie pociągów w ciągu doby			od osi skrajnego toru przy liczbie pociągów w ciągu doby
	do 60	61-120	ponad 120	do 60	61-120	ponad 120
mieszkalne i użyteczności publicznej	30	40	50	60	100	120

2. Odległości określone w ust. 1 mogą ulec zmianie za zgodą wojewódzkiego państwowego inspektora sanitarnego, w wyniku szczegółowej analizy poziomu hałasu, uwzględniającej warunki terenowe związane z usytuowaniem torów (w wykopie, na poziomie terenu lub na nasypie) oraz zabezpieczenia zewnętrzne i wewnętrzne w budynkach, jak pasy zieleni izolacyjnej, okna o odpowiedniej izolacji akustycznej.

§  29.

1. Warunki sytuowania budynków w pobliżu terenów bezpieczeństwa wewnętrznego, wojskowych, lotnisk, lotniczych urządzeń naziemnych i w rejonach lotniczych stref powietrznych określają odrębne przepisy i normy.

2. Przy sytuowaniu budynków w pobliżu lotnisk, lotniczych urządzeń naziemnych i w rejonach lotniczych stref powietrznych należy uwzględniać wymagania bezpieczeństwa ruchu, dotyczące w szczególności:

1) dopuszczalnej wysokości zabudowy,

2) wymaganej odległości od lotnisk i obiektów lotniczych położonych poza obrębem lotnisk,

3) wymaganego oznakowania lub oświetlenia obiektów,

4) zabezpieczenia przed zakłóceniami radiolokacji, hałasem itp.

Decyzje terenowych organów administracji państwowej, dotyczące sytuowania tych budynków, powinny być uzgodnione z właściwymi organami nadzoru ruchu lotniczego i lotnisk komunikacyjnych.