Dział 2 - Bazy paliw płynnych - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1853 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 4 marca 2017 r.

DZIAŁ  II

Bazy paliw płynnych

Rozdział  1

Warunki ogólne

§  8.

1. Bazy paliw płynnych przeznaczone do magazynowania i przeładunku ropy naftowej mogą być budowane wyłącznie ze zbiornikami naziemnymi o osi pionowej z dachem pływającym.

2. Bazy paliw płynnych przeznaczone do magazynowania, przeładunku i dystrybucji produktów naftowych mogą być budowane ze zbiornikami naziemnymi lub podziemnymi.

3. W bazie paliw płynnych dopuszcza się magazynowanie ropy naftowej i produktów naftowych w odpowiednio przystosowanych podziemnych wyrobiskach górniczych.

§ 9. Bazy paliw płynnych, których zbiorniki są zamiennie wykorzystywane do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny spełniać wymagania techniczne takie jak dla produktów naftowych I klasy.

§ 10. Produkty naftowe wszystkich klas przechowywane w opakowaniach jednostkowych, w szczególności takich jak: bębny, pojemniki lub kanistry, mogą być składowane w wydzielonych pomieszczeniach magazynowych, a produkty naftowe III klasy - także pod wiatami lub na otwartych placach składowych, o których mowa w § 30.

§  11.

1. Bazy paliw płynnych powinny być wyposażone w instalacje, urządzenia lub systemy przeznaczone do:

1) zabezpieczania przed przenikaniem produktów naftowych do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych oraz emisją par tych produktów do powietrza atmosferycznego w procesach ich przeładunku i magazynowania;

2) pomiaru i monitorowania stanu magazynowanych produktów naftowych oraz sygnalizacji przecieków tych produktów do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych;

3) hermetycznego magazynowania, napełniania i opróżniania produktami naftowymi I klasy, ograniczające roczne straty tych produktów naftowych w instalacji magazynowej bazy paliw płynnych do wartości poniżej 0,01% ich wydajności.

2. Instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający kontrolę ich pracy.

3. Instalacje i urządzenia służące do odzyskiwania par produktów naftowych I klasy powinny być tak wykonane i użytkowane, aby średnie stężenie par na wylocie z instalacji nie przekraczało 35 g/m³ na godzinę, mierzone w ciągu dnia pracy, przez co najmniej 7 godzin, przy normalnej ich wydajności. Pomiary stężenia par na wylocie mogą być wykonywane w sposób ciągły lub nieciągły.

4. W przypadku wykonywania pomiarów w sposób nieciągły należy wykonać co najmniej cztery pomiary na godzinę. Całkowity błąd pomiaru nie może przekraczać 10% wartości mierzonej, a zastosowany sprzęt pomiarowy powinien posiadać zdolność mierzenia stężeń co najmniej 3 g/m³, z dokładnością nie mniejszą niż 95% wartości mierzonej.

5. Podczas odgórnego lub oddolnego napełniania cystern drogowych lub kolejowych produktami naftowymi I klasy, pary tych produktów odprowadza się do instalacji służących do odzyskiwania par lub do zbiornika pośredniego magazynowania par albo do zbiorników, z których produkt jest wydawany, w przypadku gdy zbiorniki te nie zostały wyposażone w dachy pływające lub wewnętrzne membrany pływające.

6. W przypadku urządzeń służących do napełniania i opróżniania cystern pracujących z maksymalną wydajnością dopuszcza się, aby zastosowany system gromadzenia i odzyskiwania par z tych urządzeń wytwarzał maksymalne nadciśnienie na przyłączu do odprowadzenia par z cysterny 55 mbar i nie powodował wydostawania się par na zewnątrz przez zawory oddechowe.

7. Podczas odgórnego napełniania cystern drogowych lub kolejowych ropą naftową lub produktami naftowymi, końcówka ramienia nalewczego powinna znajdować się jak najbliżej dna zbiornika-cysterny. Napełnianie cystern powinno odbywać się ze zmniejszoną wydajnością przepływu ropy naftowej lub produktów naftowych na początku i końcu procesu napełniania.

8. Podczas napełniania oddolnego cystern drogowych lub kolejowych produktami naftowymi, wydajność ramienia nalewczego, przy nominalnej jego średnicy wynoszącej DN 100, nie powinna przekraczać 2500 litrów na minutę.

§  12.

1. Urządzenia służące do hermetycznego napełniania i opróżniania cystern drogowych lub kolejowych w bazach paliw płynnych powinny być tak zaprojektowane i użytkowane, aby całkowite roczne straty produktów naftowych I klasy nie przekraczały wartości 0,005% ich wydajności.

2. Bazy paliw płynnych (terminale) powinny być wyposażone w co najmniej jedno ramie nalewcze do oddolnego napełniania cystern produktami naftowymi I klasy.

3. Stanowisko nalewcze przeznaczone do oddolnego napełniania cystern drogowych produktami naftowymi powinno być wyposażone w:

1) ramię nalewcze wyposażone w 4-calową złączkę zewnętrzną API (ø 101,6 mm);

2) urządzenie kontrolne, które po podłączeniu do cysterny drogowej umożliwi kontrolę stanu jej napełnienia oraz przekazanie odpornego na zakłócenia sygnału dla układów zezwalających na napełnianie lub wstrzymujących napełnianie, w przypadkach przepełnienia cysterny drogowej produktami naftowymi lub utraty skutecznego jej uziemienia;

3) ramię odprowadzania par wyposażone w 4-calową złączkę.

4. Stanowisko nalewcze przeznaczone do odgórnego napełniania cystern drogowych i kolejowych produktami naftowymi I klasy powinno być wyposażone w system odprowadzania par oraz w urządzenie kontrolne zabezpieczające przed przepełnieniem cystern i blokujące pracę ramienia nalewczego w przypadku wystąpienia awarii, utraty skutecznego uziemienia lub przepełnienia cysterny.

§  13.

1. Podczas napełniania produktami naftowymi:

1) cysterna drogowa napełniana oddolnie powinna być uziemiona, przyłączona do ramienia nalewczego, a także połączona z urządzeniem kontrolnym stanowiska nalewczego za pomocą standardowego dziesięciostykowego złącza elektrycznego przewodem zwrotnym z czujnika przepełnienia. W przypadku napełniania produktami naftowymi I klasy powinna być dodatkowo przyłączona do przewodu odprowadzania par do instalacji ich odzysku;

2) cysterna kolejowa lub cysterna drogowa napełniana odgórnie powinna być uziemiona w sposób określony w Polskich Normach i przyłączona do stanowiska nalewczego wyposażonego, w przypadku napełniania produktami naftowymi I klasy, w urządzenie służące do odprowadzenia par w czujnik przepełnienia.

2. System układu uziemiającego powinien stanowić skuteczne połączenie (metaliczne) wagonu cysterny kolejowej oraz stanowiska nalewczego z układem uziemień roboczych bazy paliw płynnych.

3. Na terenie bazy paliw płynnych, w której odbywa się przeładunek produktów naftowych I i II klasy, tor kolejowy od strony wjazdu na stanowiska przeładunku tych produktów powinien posiadać:

1) w bazie wyposażonej w jeden tor przeładunkowy:

a) dwie poprzeczne przerwy izolacyjne w obu tokach szynowych, położonych w odległości co najmniej 50 m od siebie, przy czym jedna z tych przerw powinna znajdować się poza terenem bazy paliw płynnych lub miejsca przeładunku paliw płynnych w odległości nie większej niż 5 m od bramy ogrodzenia,

b) na bramie wjazdowej tarczę D1 określoną w przepisach dotyczących ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji;

2) w bazie wyposażonej w dwa i więcej torów przeładunkowych:

a) jedną poprzeczną przerwę izolacyjną w obu tokach szynowych każdego toru przeładunkowego,

b) wjazd na tor przeładunkowy chroniony tarczą zaporową albo tarczą, o której mowa w pkt 1 lit. b.

4. Zamknięcie układu uziemiającego i uruchomienie stanowiska nalewczego może nastąpić wyłącznie po uprzednim przerwaniu ciągłości połączenia elektrycznego toków szynowych określonego toru ładunkowego, z równoczesnym włączeniem blokady otwarcia bramy wjazdowej lub podania sygnału zezwalającego na wjazd na tor przeładunkowy.

5. Otwarcie bramy wjazdowej lub otwarcie tarczy zaporowej albo zdjęcie tarczy D1 uniemożliwia pracę stanowiska nalewczego i powoduje otwarcie lub blokuje możliwość zamknięcia obwodu uziemień.

6. Tor stykowy na stanowisku nalewczym powinien być wyposażony w łączniki szynowe.

§ 14. Przeładunek ropy naftowej i produktów naftowych odbywa się wyłącznie na terenie bazy paliw płynnych, stacji paliw płynnych, bazy gazu płynnego, rozlewni gazu płynnego oraz samodzielnej stacji gazu płynnego.

§  15.

1. Na terenie bazy paliw płynnych nie powinny znajdować się instalacje i urządzenia naziemne oraz podziemne nienależące do użytkownika tej bazy, z wyłączeniem rurociągów przesyłowych dalekosiężnych i instalacji im towarzyszących.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, ciepłowniczych, elektrycznych i teletechnicznych.

§ 16. Baza paliw płynnych ze zbiornikami naziemnymi, przeznaczona do magazynowania i przeładunku ropy naftowej oraz produktów naftowych I i II klasy, powinna mieć zapewnione co najmniej dwa niezależne wjazdy oddalone od siebie w odległości co najmniej 75 m, o nawierzchni utwardzonej umożliwiającej dojazd i wyjazd niezależnie od panujących warunków atmosferycznych i spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych dotyczących dróg pożarowych.

§  17.

1. Bazy paliw płynnych powinny być usytuowane w taki sposób, aby zbiorniki oddzielone były od budynków, granicy pasa kolejowego lub zewnętrznej krawędzi jezdni oraz granicy lasu pasem terenu ochronnego o szerokości nie mniejszej niż:

Lp.	Rodzaj zbiornika	Szerokość pasa terenu ochronnego w metrach od:
		budynków		granicy pasa kolejowego lub zewnętrznej krawędzi jezdni	granicy lasu
		mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i obiektów użyteczności publicznej	innych
1	2	3	4	5	6
1	Zbiornik naziemny z dachem pływającym do magazynowania ropy naftowej	150	100	80	100
2	Zbiornik naziemny z dachem stałym do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	80	60	50	100
3	Zbiornik naziemny z dachem pływającym do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	40	30	25	100
4	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	25	15	10	-
5	Zbiornik naziemny z dachem stałym do magazynowania produktów naftowych III klasy	20	15	10	-
6	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej do magazynowania produktów naftowych III klasy	15	10	6	-
7	Zbiornik podziemny o osi głównej poziomej do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	20	15	10	-

2. Określone w ust. 1 odległości od budynków, granicy pasa kolejowego lub zewnętrznej krawędzi jezdni oraz granicy lasu należy mierzyć od płaszcza zbiornika naziemnego lub jego ściany osłonowej, a przy zbiorniku podziemnym - od zaworu oddechowego.

3. W pasie terenu ochronnego, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się, poza ogrodzeniem bazy paliw płynnych, urządzanie składów materiałów niepalnych, sytuowanie urządzeń podziemnych oraz prowadzenie podziemnych linii energetycznych i teletechnicznych.

4. Bazy paliw płynnych ze zbiornikami o różnej konstrukcji dachu (stałym lub pływającym) powinny być usytuowane w taki sposób, jak bazy paliw płynnych ze zbiornikami z dachami stałymi.

5. Bazy paliw płynnych, w których magazynowane będą wyłącznie produkty naftowe III klasy podgrzewane powyżej temperatury zapłonu, należy sytuować jak bazy paliw płynnych ze zbiornikami naziemnymi z dachami stałymi dla produktów naftowych I i II klasy.

§ 18. Zespół kolejowych torów zdawczo-odbiorczych, usytuowany poza terenem bazy paliw płynnych lub stacji paliw płynnych, powinien znajdować się w odległości liczonej od skrajni budowlanej najbliższego toru:

1) 25 m - od budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i obiektów użyteczności publicznej;

2) 15 m - od innych budynków niż wymienione w pkt 1;

3) 10 m - od granicy pasa drogowego.

Rozdział  2

Zagospodarowanie terenu bazy paliw płynnych

§  19.

1. Obiekty technologiczne takie jak: pompownia, stanowisko nalewcze oraz stanowiska służące do przeładunku ropy naftowej lub produktów naftowych I i II klasy, zwane dalej "obiektami technologicznymi", powinny być oddalone od ogrodzenia bazy paliw płynnych co najmniej o 10 m, a obiekty technologiczne związane z przeładunkiem produktów naftowych III klasy - co najmniej o 5 m.

2. Odległość między obiektami technologicznymi powinna wynosić co najmniej 10 m, a między tymi obiektami i oczyszczalnią ścieków - co najmniej 15 m.

3. Obiekty technologiczne i oczyszczalnia ścieków powinny być oddalone co najmniej o:

1) 20 m - od kotłowni i obiektów energetycznych oraz magazynu butli z gazem płynnym;

2) 15 m - od placów postojowych cystern drogowych lub torów odstawczych cystern kolejowych oraz od otwartych składowisk bębnów z produktami naftowymi III klasy.

4. Między zbiornikami naziemnymi a obiektami technologicznymi i oczyszczalnią ścieków należy zachować odległość wynoszącą co najmniej 10 m, a między zbiornikami podziemnymi - co najmniej 5 m.

5. Obiekty technologiczne i inne obiekty związane z rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym, jeśli znajdują się na terenie bazy paliw płynnych, powinny być usytuowane w odległościach określonych w ust. 2 i 3.

6. Zbiorniki naziemne znajdujące się w obiektach technologicznych mogą być usytuowane bez ograniczeń odległości, a ich pojemność powinna być dostosowana do wymagań określonych dla tych obiektów.

7. Budynki, w których nie prowadzi się procesów technologicznych, powinny być oddalone od obiektów technologicznych i oczyszczalni ścieków - co najmniej o 15 m.

§  20.

1. Odległość od płaszcza lub ściany osłonowej zbiornika oraz od ogrodzenia bazy paliw płynnych powinna wynosić co najmniej:

1) dla zbiorników przeznaczonych do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy:

a) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności do 1000 m³ - 20 m,

b) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności powyżej 1000 m³ - 30 m,

c) naziemnych o osi głównej poziomej - 10 m,

d) podziemnych o osi głównej poziomej - bez ograniczeń;

2) dla zbiorników przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy:

a) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności do 500 m³ - 5 m,

b) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności powyżej 500 m³ - 8 m,

c) naziemnych o osi głównej poziomej - 5 m,

d) podziemnych o osi głównej poziomej - bez ograniczeń.

2. Zbiorniki naziemne otoczone ścianą osłonową mogą być usytuowane w stosunku do ogrodzenia bazy paliw płynnych w odległości o połowę mniejszej niż odległości określone w ust. 1.

§  21.

1. Między poszczególnymi rodzajami zbiorników przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych powinny być zachowane odległości nie mniejsze niż:

Lp.	Rodzaj zbiornika przeznaczonego do magazynowania produktów naftowych	Klasa magazynowanego produktu naftowego	Odległość
1	2	3	4
1	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym lub pływającym	I i II	0,5 średnicy zbiornika
2	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym	III	0,25 średnicy zbiornika
3	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	I i II	0,3 średnicy ściany osłonowej
4	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	III	0,2 średnicy ściany osłonowej
5	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	I i II	0,3 średnicy ściany osłonowej
6	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym do magazynowania ropy naftowej	I	0,6 średnicy zbiornika
7	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika do magazynowania ropy naftowej	I	0,5 średnicy ściany osłonowej
8	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej	I i II	1,0 m
9	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej	III	0,5 m
10	Zbiornik podziemny o osi głównej poziomej	I, II i III	0,5 m

2. W przypadku zbiorników o różnych średnicach, do obliczenia odległości między nimi przyjmuje się średnicę największego zbiornika.

3. Odległość między zbiornikami otoczonymi ścianami osłonowymi należy liczyć od ścian osłonowych tych zbiorników.

4. Odległość od zbiornika otoczonego ścianą osłonową o wysokości mniejszej niż 4/5 wysokości zbiornika powinna być taka, jak dla takiego samego zbiornika nieotoczonego taką ścianą.

5. Zbiorniki naziemne wyposażone w wewnętrzne przekrycia pływające powinny być usytuowane w odległościach ustalonych dla zbiorników naziemnych o dachu stałym.

§  22.

1. Dopuszcza się usytuowanie zbiorników w grupach. Grupę zbiorników stanowią co najmniej dwa zbiorniki.

2. Pojemność grupy zbiorników, bez względu na ich liczbę, rodzaj oraz sposób usytuowania, nie powinna przekraczać 200 000 m³.

3. W przypadku gdy zbiorniki w grupie są usytuowane w jednym rzędzie, odległość pomiędzy skrajnymi zbiornikami nie powinna przekraczać 500 m.

§  23.

1. Grupy zbiorników przeznaczonych do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy należy usytuować względem siebie, uwzględniając pojemność największego zbiornika, w odległości nie mniejszej niż:

Pojemność zbiornika w m^3	Odległość między grupami zbiorników w metrach
Do 3200	20
powyżej 3200 do 5000	25
powyżej 5000 do 10 000	30
powyżej 10 000 do 20 000	35
powyżej 20 000 do 32 000	40
powyżej 32 000 do 50 000	45
powyżej 50 000	55

2. Odległości określone w ust. 1 mierzone są od płaszcza lub ściany osłonowej zbiornika.

3. Odległość grupy zbiorników naziemnych o osi głównej pionowej, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, od grupy zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, a także odległości między grupami zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, może być zmniejszona w stosunku do odległości określonych w ust. 1, jednak odległości te nie mogą być mniejsze niż odległość między zbiornikami o największej pojemności wewnątrz danej grupy zbiorników.

4. Przy usytuowaniu zbiorników naziemnych o osi głównej pionowej ze ścianami osłonowymi, odległości między grupami tych zbiorników mogą być zmniejszone w stosunku do odległości określonych w ust. 1, jednak nie mogą być mniejsze niż odległość między zbiornikami o największej pojemności wewnątrz danej grupy zbiorników.

5. Grupy zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej powinny być usytuowane w odległości:

1) 15 m - od grupy zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy;

2) 10 m - od grupy zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy.

6. Odległości między:

1) grupami zbiorników podziemnych,

2) grupami zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej, a zbiornikami podziemnymi o osi głównej poziomej

- ustala się w zależności od potrzeb technologicznych i wynikających z użytkowania tych zbiorników.

§  24.

1. Do zbiorników naziemnych, w których magazynuje się ropę naftową lub produkty naftowe I i II klasy, należy doprowadzić drogi pożarowe:

1) z jednej strony, o dwóch pasach ruchu, jeżeli pojemność zbiornika nie przekracza 10 000 m³;

2) z dwóch stron i o dwóch pasach ruchu, jeżeli pojemność zbiornika przekracza 10 000 m³.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się również do zbiornika, w którym magazynuje się produkty naftowe III klasy.

3. Odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi pożarowej do grupy zbiorników naziemnych, w których magazynuje się ropę naftową lub produkty naftowe I i II klasy, mierzona od osi korony obwałowania lub ściany osłonowej, powinna wynosić co najmniej:

1) 12 m - w przypadku usytuowania stanowiska rozdzielczego urządzeń gaśniczych między drogą pożarową a obwałowaniem lub ścianą osłonową;

2) 10 m - w pozostałych przypadkach.

4. Odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi pożarowej do grupy zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy oraz produktów naftowych o temperaturze zapłonu powyżej 373,15 K (100°C), powinna wynosić co najmniej 5 m, licząc od jej krawędzi do osi korony obwałowania lub ściany osłonowej.

5. W przypadku usytuowania drogi pożarowej między grupami zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, a grupami zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi pożarowej do grupy zbiorników magazynowych produktów naftowych I i II klasy powinna odpowiadać wymiarom określonym w ust. 3, a do grupy zbiorników produktów naftowych III klasy - wymiarom określonym w ust. 4.

6. W przypadku zbiorników magazynowych otoczonych ścianami osłonowymi, drogi pożarowe powinny być usytuowane co najmniej o 0,3 m wyżej od rzędnej terenu posadowienia tych zbiorników.

§ 25. Na terenie bazy paliw płynnych:

1) sieć dróg wewnętrznych powinna tworzyć zamknięty układ komunikacyjny, zgodnie z przepisami odrębnymi dotyczącymi przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych;

2) w przypadku skrzyżowania się drogi wewnętrznej z torem kolejowym należy zapewnić dodatkowy przejazd;

3) do budynków i obiektów technologicznych powinny być doprowadzone drogi pożarowe spełniające wymagania określone w odrębnych przepisach dotyczących przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.

§  26.

1. Przy zbiornikach przeciwpożarowych i stanowiskach czerpania wody powinny znajdować się place manewrowe, zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.

2. Stanowiska czerpania wody, o których mowa w ust. 1, powinny być tak zaprojektowane, aby była możliwość korzystania z nich w każdych warunkach atmosferycznych.

§ 27. Place i drogi znajdujące się na terenie bazy paliw płynnych powinny być oświetlone i odwodnione zgodnie z odrębnymi przepisami.

§ 28. Szerokość pasa urządzeń przeładunkowych dla:

1) cystern drogowych określają wymagania technologiczne;

2) cystern kolejowych obejmuje międzytorze, podtorze i pas terenów równoległych do torów zewnętrznych o szerokości 1,5 m, licząc od zewnętrznej szyny skrajnego toru, oraz 3 m poza skrajnymi stanowiskami nalewczymi.

§ 29. Na terenie baz paliw płynnych mogą znajdować się ogrodzenia wewnętrzne i drzewa liściaste, o ile nie będą one stanowić przeszkody podczas prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczych.

§  30.

1. Place składowe bębnów napełnionych produktami naftowymi III klasy powinny być usytuowane w odległości co najmniej 3 m od ogrodzenia zewnętrznego, a w przypadku gdy bębny napełnione są produktami naftowymi o temperaturze zapłonu powyżej 373,15 K (100°C) odległości tego placu od ogrodzenia zewnętrznego ustala się według potrzeb technologicznych.

2. Place przeznaczone do składowania bębnów powinny posiadać utwardzoną i szczelną nawierzchnię z odpływem ścieków do kanalizacji deszczowo-przemysłowej.

3. W granicach placu składowego należy układać nie więcej niż 6 stosów bębnów napełnionych produktami naftowymi. Stos bębnów powinien mieć długość nie większą niż 25 m i szerokość nie większą niż 15 m. Odległość między stosami bębnów na jednym placu składowym powinna wynosić co najmniej 5 m, a między stosami ułożonymi na sąsiednich placach składowych - co najmniej 15 m.

4. Bębny napełnione produktami naftowymi należy układać w stos w taki sposób, aby jego szerokość nie była większa niż szerokość dwu rzędów, zapewnione było przejście między każdymi dwoma rzędami o szerokości co najmniej metra, a wysokość stosu nie była większa niż 3 warstwy. Dla bębnów pustych dopuszcza się układanie stosu o wysokości 4 warstw.

5. Bębny napełnione produktami naftowymi III klasy składowane w budynkach lub pod wiatami mogą być układane w stos o wysokości 3 warstw.

6. Bębny napełnione produktami naftowymi i bębny puste należy składować oddzielnie odpowiednio oznaczając miejsca ich składowania.

§ 31. Produkty naftowe I i II klasy przechowywane w opakowaniach jednostkowych, o których mowa w § 10, w ilości nieprzekraczającej 20 m³ mogą być składowane w specjalnie wydzielonych pomieszczeniach magazynowych spełniających wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej.

Rozdział  3

Zasilanie bazy paliw płynnych w energię elektryczną i wodę

§ 32. Baza paliw płynnych wyposażona w stałe urządzenia gaśnicze pianowe i zraszaczowe powinna być zasilana w energię elektryczną z dwóch niezależnych źródeł, a w przypadku zasilania z jednego źródła energii elektrycznej powinna być dodatkowo wyposażona w agregat prądotwórczy o takiej mocy, aby możliwe było funkcjonowanie pompowni przeciwpożarowych i podstawowych urządzeń technologicznych.

§  33.

1. Baza paliw płynnych może być zasilana w wodę z zewnętrznej sieci wodociągowej lub z ujęć własnych wody.

2. W bazie paliw płynnych ujęcia własne wody powinny zapewniać zapotrzebowanie na wodę do celów sanitarno-higienicznych, przeciwpożarowych i gospodarczych tej bazy.

Rozdział  4

Zabezpieczenie bazy paliw płynnych

§  34.

1. Obiekty technologiczne bazy paliw płynnych należy lokalizować w budynkach lub w wiatach albo na otwartych placach.

2. W bazie paliw płynnych, miejsca, na których usytuowane są obiekty technologiczne, pasy urządzeń przeładunkowych ropy naftowej i produktów naftowych, i ich otoczenie powinny być skanalizowane i wykonane zgodnie z wymaganiami określonymi w § 38 ust. 1.

§  35.

1. Odległość między płaszczem zbiornika naziemnego o osi głównej pionowej a górną wewnętrzną krawędzią obwałowania zbiornika lub ściany osłonowej powinna być co najmniej równa połowie wysokości płaszcza wystającego ponad koronę obwałowania lub ściany osłonowej.

2. W jednym obwałowaniu można usytuować zbiorniki naziemne o różnej pojemności, których łączna pojemność nie może przekraczać 10 000 m³.

3. Zbiorniki naziemne o różnych pojemnościach należy sytuować:

1) o pojemności do 1000 m³ - najwyżej w 3 rzędach;

2) o pojemności powyżej 1000 m³ do 3200 m³ - najwyżej w 2 rzędach;

3) o pojemności ponad 3200 m³ - w jednym rzędzie.

4. Niedopuszczalne jest w jednym obwałowaniu sytuowanie zbiornika naziemnego przeznaczonego do magazynowania produktów naftowych I lub II klasy wraz ze zbiornikiem przeznaczonym do magazynowania produktów naftowych III klasy lub o temperaturze zapłonu powyżej 373,15 K (100°C).

5. Wymagana pojemność obwałowania wynosi dla:

1) jednego zbiornika - 100% jego pojemności;

2) dwóch zbiorników - 75% ich łącznej pojemności, ale nie mniej niż pojemność największego zbiornika;

3) trzech i więcej zbiorników - 50% ich łącznej pojemności, ale nie mniej niż pojemność największego zbiornika.

6. Korona obwałowania lub ściana osłonowa powinna być wyższa od poziomu wylanej cieczy co najmniej o 0,45 m.

7. Szerokość korony obwałowania powinna wynosić co najmniej metr. Na koronie obwałowania zbiornika powinien znajdować się utwardzony chodnik o szerokości co najmniej 0,5 m. Dopuszcza się wykonanie pochylni wjazdowej po obu stronach korony obwałowania.

8. Na koronę obwałowania powinny prowadzić wejścia z dwóch stron.

§  36.

1. Powierzchnia obwałowania powinna posiadać spadki w kierunku wpustów kanalizacyjnych odprowadzających wodę opadową oraz oddzielne połączenie z zewnętrzną siecią kanalizacyjną.

2. Przewody kanalizacyjne powinny być wyposażone w zasuwy zamykane od strony zewnętrznej obwałowania lub od ściany osłonowej i usytuowane w sposób nienaruszający ich struktury.

3. Niedopuszczalne jest:

1) instalowanie studzienek na przewodzie kanalizacyjnym między obwałowaniem a urządzeniem zamykającym;

2) umieszczanie w obwałowaniu urządzeń niezwiązanych z instalacją technologiczną.

§  37.

1. Obwałowanie powinno być tak wykonane, aby uniemożliwiało przenikanie ropy naftowej lub produktów naftowych do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych.

2. Nie jest wymagane stosowanie obwałowań dla zbiorników naziemnych dwupłaszczowych o osi głównej poziomej i zbiorników naziemnych o osi głównej pionowej ze ścianami osłonowymi.

§  38.

1. W otoczeniu obiektów technologicznych, tam gdzie mogą wystąpić wycieki ropy naftowej i produktów naftowych, należy wykonać uszczelnienie terenu zabezpieczające przed przenikaniem produktów naftowych do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych.

2. Na przewodach odprowadzających ścieki na zewnątrz bazy paliw płynnych powinna znajdować się oczyszczalnia ścieków zapewniająca redukcję zanieczyszczeń do wartości określonych przez właściwy organ administracji publicznej.

3. Sieć kanalizacyjna powinna być wyposażona w zamknięcia wodne znajdujące się:

1) w przewodach kanalizacyjnych służących do odprowadzenia ścieków z powierzchni obwałowanych;

2) w przewodach kanalizacyjnych odpływowych przy obiektach technologicznych;

3) w przewodach kanalizacyjnych odprowadzających ścieki z nalewni cystern kolejowych i drogowych;

4) w przewodach kanalizacyjnych przed i za oddzielaczem produktów naftowych;

5) w głównych trasach kanalizacyjnych co 200 m;

6) w studzienkach węzłowych łączących główne trasy kanalizacyjne;

7) na przykanalikach wpustów usytuowanych w strefach zagrożonych wybuchem.

4. Na przewodach kanalizacyjnych odprowadzających ścieki z kratek ściekowych w pomieszczeniach, w których podłoga jest położona poniżej rzędnej otaczającego terenu, należy stosować armaturę zaporową. Armatura zaporowa powinna być instalowana na zewnątrz budynków.

§  39.

1. Zbiorniki naziemne z dachem stałym, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny być wyposażone w urządzenia oddechowe i zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika.

2. Zbiorniki naziemne o osi głównej poziomej oraz zbiorniki podziemne, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny być wyposażone w zawory oddechowe nadciśnieniowo-podciśnieniowe i urządzenia zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiorników, z uwzględnieniem rodzaju spalania. Zawory oddechowe dla zbiorników podziemnych o osi głównej poziomej powinny być zainstalowane na wysokości co najmniej 4 m od poziomu terenu.

3. Dopuszcza się łączenie przewodów oddechowych zbiorników magazynowych oddzielnie dla paliw płynnych I klasy i oddzielnie łączenie przewodów oddechowych zbiorników magazynowych dla paliw płynnych II klasy, pod warunkiem zabezpieczenia przewodów łączących przestrzenie gazowe zbiorników paliw płynnych I klasy przed rozprzestrzenianiem się ognia i fali ciśnienia.

4. Zbiorniki z dachem pływającym zabezpieczone dodatkowo kopułą ochronną umożliwiającą przewietrzanie przestrzeni pomiędzy kopułą a dachem pływającym, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I klasy, powinny posiadać uszczelnienie wstępne i dodatkowe dachu pływającego. Uszczelnienie dodatkowe powinno być umieszczone powyżej uszczelnienia wstępnego.

5. Uszczelnienia, o których mowa w ust. 4, powinny być wykonane tak, aby ograniczały o 95% straty parowania przechowywanych produktów, w porównaniu do takich samych zbiorników o dachu stałym nieposiadającym przekrycia pływającego.

6. Zbiorniki z dachem stałym, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I klasy powinny być połączone z instalacją odzysku par zabezpieczone przed rozprzestrzenianiem się fali wybuchu lub posiadać przekrycie pływające z uszczelnieniem wstępnym wykonanym w sposób ograniczający o 90% straty parowania przechowywanych produktów, w porównaniu z takim samym zbiornikiem z dachem stałym nieposiadającym przekrycia pływającego.

7. Zbiorniki naziemne i podziemne, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych III klasy lub o temperaturze zapłonu powyżej 100°C, powinny być wyposażone co najmniej w kominki wentylacyjne.

8. Zbiorniki z dachem stałym oraz zbiorniki o osi głównej poziomej przeznaczone do magazynowania produktów naftowych III klasy podgrzewanych powyżej temperatury zapłonu powinny być wyposażone co najmniej w kominki wentylacyjne oraz w urządzenia zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika.

9. Zbiorniki z dachem pływającym powinny być wyposażone w zawory napowietrzająco-odpowietrzające. Zawory te nie wymagają zabezpieczenia przed przedostaniem się ognia, jeżeli znajdują się w strefie chronionej stałą instalacją gaśniczą pianową.

10. Liczba zaworów oddechowych lub kominków wentylacyjnych, urządzeń zabezpieczających przed przedostawaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika, ich parametry pracy i konstrukcje powinny być dostosowane do charakterystyki technicznej zbiornika, warunków eksploatacji, właściwości magazynowanego produktu, warunków klimatycznych oraz rodzaju spalania przewidywanego w ocenie ryzyka.

§  40.

1. Do izolacji cieplnej zbiorników stosuje się materiały co najmniej trudno zapalne i nierozprzestrzeniające ognia oraz odporne na działanie produktów naftowych.

2. Podpory, na których są ustawione zbiorniki naziemne przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny posiadać klasę odporności ogniowej co najmniej R 120.

3. Na zbiornikach naziemnych o osi głównej pionowej umieszcza się napisy informujące o klasie magazynowanego produktu naftowego oraz o jego pojemności. Wysokość znaków graficznych powinna wynosić co najmniej metr. Przy zbiornikach naziemnych o osi głównej poziomej i podziemnych umieszcza się odpowiednie tablice informacyjne.

§  41.

1. Zbiorniki wyposaża się w urządzenia:

1) do pomiaru ilości cieczy przechowywanej w zbiorniku;

2) do sygnalizacji najniższego i najwyższego dopuszczalnego poziomu napełnienia zbiornika;

3) określone w przepisach odrębnych wymienionych w § 4 ust. 1.

2. Zbiorniki, a także obiekty technologiczne i budynki powinny być chronione przed wyładowaniami atmosferycznymi, elektrycznością statyczną oraz przepięciami, zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskich Normach.

3. Zbiorniki podziemne nie mogą być usytuowane w odległości mniejszej niż 3 m od fundamentów budynków.

Rozdział  5

Rurociągi technologiczne na terenie bazy paliw płynnych

§ 42. Rurociągi technologiczne należy wykonywać z rur stalowych. Dopuszcza się wykonywanie rurociągów technologicznych z innych materiałów charakteryzujących się niezbędnymi właściwościami wytrzymałościowymi, odpornością chemiczną i odpornością na działanie ognia oraz przewodnictwem elektrycznym.

§  43.

1. Rurociągi technologiczne na terenie baz paliw płynnych mogą być naziemne lub podziemne.

2. Rurociągi technologiczne naziemne powinny być tak usytuowane, aby nie utrudniały dostępu do obiektów budowlanych i prowadzenia akcji gaśniczych przez jednostki straży pożarnej.

3. Rurociągi technologiczne przeznaczone dla produktów naftowych I i II klasy nie powinny być układane z rurociągami przeznaczonymi dla: paliw gazowych, pary, wody ciepłej, kablami energetycznymi oraz rurociągami wodociągowymi i kanalizacyjnymi; rurociągi te powinny być uziemione i zabezpieczone przed zetknięciem się z przewodami elektrycznymi.

4. Podpory rurociągów technologicznych powinny być wykonane z materiałów niepalnych.

§  44.

1. Zbiorniki w grupie o pojemności 3200 m³ i większej powinny być łączone bezpośrednio z rurociągiem technologicznym ułożonym na zewnątrz obwałowania zbiornika lub jego ściany osłonowej.

2. Rurociągi technologiczne usytuowane w obwałowaniu zbiorników powinny być układane jako naziemne. W miejscu przejścia rurociągów przez obwałowanie zbiornika powinny być przewidziane podpory stałe, a przejścia rurociągów przez ściany osłonowe i obwałowania powinny być szczelne.

3. Niedopuszczalne jest:

1) przeprowadzanie rurociągów technologicznych przez obwałowania zbiornika i jego ściany osłonowe w rurach ochronnych;

2) układanie rurociągów technologicznych nad lub pod budynkiem, chyba że są one funkcjonalnie z nim związane.

4. Odległość rurociągu technologicznego od fundamentów budynku w rzucie poziomym nie może być mniejsza niż 3 m.

§  45.

1. Rurociąg technologiczny stalowy chroni się przed korozją z zewnątrz za pomocą odpowiednio dobranej powłoki ochronnej właściwej dla warunków jego użytkowania. W przypadku części podziemnej rurociągu technologicznego stalowego można stosować równocześnie ochronę katodową.

2. Bezpośrednio przed ułożeniem rurociągu technologicznego stalowego w gruncie przeprowadza się badanie szczelności powłoki ochronnej.

3. Rurociąg technologiczny podziemny ułożony w strefach oddziaływania prądów błądzących powinien być wyposażony w systemy ochrony katodowej. W przypadku zastosowania ochrony katodowej, powinna ona być wykonana zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskich Normach.

4. Rurociąg technologiczny podziemny, dla którego stosuje się ochronę katodową, powinien:

1) posiadać ciągłość elektryczną;

2) być odizolowany elektrycznie od obiektów niewymagających ochrony oraz od wszelkich konstrukcji i elementów o małej rezystancji przejścia względem ziemi.

Rozdział  6

Urządzenia gaśnicze i zraszaczowe

§  46.

1. Zbiorniki naziemne o osi głównej pionowej, przeznaczone do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy, a także produktów naftowych III klasy podgrzewanych powyżej temperatury zapłonu, powinny być wyposażone w stałe lub półstałe urządzenia gaśnicze pianowe.

2. Stałe urządzenia gaśnicze pianowe należy stosować dla zbiorników o dachu stałym o pojemności ponad 3200 m³ oraz dla zbiorników o dachu pływającym o pojemności ponad 10 000 m³.

3. Półstałe urządzenia gaśnicze pianowe należy stosować dla zbiorników o dachu stałym i pływającym o pojemności mniejszej od określonej w ust. 2.

4. Przestrzenie między ścianą osłonową a płaszczem zbiornika zabezpiecza się stałym lub półstałym urządzeniem gaśniczym pianowym.

5. Wielostanowiskowe fronty załadunku i rozładunku cystern drogowych i kolejowych produktami naftowymi I i II klasy powinny być wyposażone w stałe urządzenia gaśnicze pianowe lub działka pianowe.

6. Dopuszcza się stosowanie półstałej instalacji gaśniczej pianowej na zbiorniku o dachu stałym o pojemności do 10 000 m³ z produktami naftowymi I i II klasy, pod warunkiem utrzymania w bazie paliw płynnych zawodowej straży pożarnej lub zawodowej służby ratowniczej, która w okresie nie dłuższym niż 5 minut zapewni podawanie środków gaśniczych w określonym czasie i o wymaganej intensywności.

§  47.

1. Środkiem gaśniczym stosowanym w urządzeniach gaśniczych pianowych powinna być piana ciężka, zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskich Normach dotyczących środków pianotwórczych do wytwarzania piany ciężkiej służącej do powierzchniowego gaszenia cieczy palnych niemieszających się z wodą, o stężeniu roztworu środka pianotwórczego zalecanym przez wytwórcę tego środka.

2. Zapas środka pianotwórczego powinien wystarczać na okres co najmniej trzydziestominutowego jego zużycia, a zapas wody, na dwugodzinne zużycie do gaszenia pożaru największego zbiornika i jego obwałowania.

§ 48. W celu ustalenia intensywności podawania wodnego roztworu środka pianotwórczego należy przyjmować:

1) 6,6 dm³/min/m² do gaszenia zbiornika o dachu stałym o średnicy do 20 m, a dla zbiorników o większych średnicach - na każdy dodatkowy metr 0,2 dm³/min/m²;

2) 6,6 dm³/min/m² do gaszenia zbiornika o dachu pływającym, przyjmując powierzchnię pomiędzy płaszczem a burtą ochronną na pontonie dachu;

3) 3,0 dm³/min/m² do gaszenia przestrzeni między zbiornikiem naziemnym a otaczającą go ścianą osłonową;

4) 3 dm³/min/m² do gaszenia powierzchni obwałowania bez uwzględnienia powierzchni zbiornika;

5) 6,6 dm³/min/m² do gaszenia powierzchni obwałowania zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej.

§ 49. Liczba punktów doprowadzenia środka pianotwórczego powinna wynosić co najmniej:

1) dla zbiorników z dachem stałym:

Średnica zbiornika w metrach	Liczba punktów
do 8	1
powyżej 8 do 18	2
powyżej 18 do 25	3
powyżej 25 do 32	4
powyżej 32 do 40	5
powyżej 40 do 45	6
powyżej 45 do 52	7
powyżej 52	co 20 m

2) dla zbiorników z dachem pływającym:

Średnica zbiornika w metrach	Liczba punktów
do 17	2
powyżej 17 do 25	3
powyżej 25 do 33	4
powyżej 33 do 42	5
powyżej 42 do 50	6
powyżej 50 do 58	7
powyżej 58 do 66	8
powyżej 66	co 26 m

§ 50. Sieć rurociągów rozprowadzających wodny roztwór środka pianotwórczego powinna być:

1) obwodowa z dopuszczalnymi odgałęzieniami nie dłuższymi jednak niż 300 m;

2) zasilana z pompowni dwoma niezależnymi przewodami;

3) stale wypełniona roztworem środka pianotwórczego, jeżeli odległość od pompowni do najdalszego stanowiska rozdzielczego przekracza 500 m;

4) wyposażona w hydranty z nasadami tłocznymi DN 75 w odległości co 100 m na sieci obwodowej i odgałęzionej, wraz z szafkami wyposażonymi w węże tłoczne DN 75 i prądownice pianowe;

5) odporna na działanie korozyjne środków pianotwórczych.

§  51.

1. W stałe urządzenia zraszaczowe należy wyposażyć:

1) zbiorniki naziemne z dachem stałym przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy;

2) zbiorniki naziemne z dachem pływającym przeznaczone do magazynowania ropy naftowej oraz produktów naftowych I i II klasy.

2. Zbiorniki naziemne otoczone ścianami osłonowymi stalowymi zrasza się, gdy ściany te są o 1/5 niższe od zbiornika; przy równych wysokościach zbiornika i ścian osłonowych zrasza się ściany osłonowe.

3. Intensywność zraszania stalowej ściany osłonowej zbiornika powinna być co najmniej o 30% większa niż przewiduje się dla zraszania powierzchni płaszcza zbiornika.

4. Nie jest wymagane stosowanie urządzeń zraszaczowych dla zbiorników naziemnych izolowanych cieplnie.

§  52.

1. Jednostkowe zużycie wody przez urządzenia zraszaczowe jest uzależnione od pojemności zbiornika i wynosi:

Pojemność zbiornika w m^3	Jednostkowe zużycie wody w dm^3/h/m^2 powierzchni płaszcza zbiornika
do 3200	60
powyżej 3200 do 5000	58
powyżej 5000 do 10 000	56
powyżej 10 000 do 20 000	54
powyżej 20 000 do 32 000	50
powyżej 32 000 do 50 000	45
powyżej 50 000	40

2. Zbiorniki o wysokości ponad 12 m należy wyposażyć co najmniej w dwa rurociągi ze zraszaczami, w tym jeden usytuowany w połowie wysokości zbiornika.

3. Do rurociągów, o których mowa w ust. 2, należy doprowadzić wodę o łącznej wydajności 60 dm³/h/m² powierzchni płaszcza zbiornika.

4. Należy stosować zraszacze o średnicy otworu co najmniej 6 mm.

5. Zraszaczy, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się dla zbiorników ze ścianami osłonowymi.

§  53.

1. Woda przeznaczona dla urządzeń zraszaczowych, o których mowa w § 51 ust. 1, może pochodzić:

1) ze zbiorników przeciwpożarowych usytuowanych przy pompowni przeciwpożarowej, z dwugodzinnym zapasem wody;

2) z dowolnej sieci wodociągowej, jeżeli zapewniony będzie nieprzerwany pobór wody co najmniej przez dwie godziny o wystarczającej wydajności i ciśnieniu;

3) z otwartych zbiorników wodnych, rzek, jezior, basenów portowych oraz z kanałów.

2. Łączne zużycie wody należy ustalić jako sumę największego zużycia wody przeznaczonej do zraszania największego zbiornika oraz wszystkich zbiorników sąsiednich usytuowanych w odległości mniejszej od jednej średnicy tego zbiornika.

3. Sieć wodociągowa rozprowadzająca wodę przeznaczoną do zraszania zbiornika powinna spełniać wymagania określone w § 50 pkt 1 i 2 i być stale wypełniona wodą.

§  54.

1. Stanowisko rozdzielcze urządzeń gaśniczych pianowych i zraszaczowych należy sytuować w odległości co najmniej 10 m od krawędzi zewnętrznej korony obwałowania zbiornika lub krawędzi ściany osłonowej otaczającej ten zbiornik.

2. Stanowisko rozdzielcze, o którym mowa w ust. 1, powinno być wykonane z materiałów niepalnych przy zapewnieniu klasy odporności ogniowej co najmniej REI 120 i wyposażone w telefon oraz oświetlone.

§  55.

1. Pompownie przeciwpożarowe:

1) należy lokalizować w odległości nie mniejszej niż 25 m od osi obwałowania zbiornika lub jego ściany osłonowej;

2) mogą być wbudowane w inny obiekt budowlany, pod warunkiem zabezpieczenia tego obiektu elementami oddzieleń przeciwpożarowych o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120.

2. Agregaty pompowe, w tym jeden rezerwowy, wyposaża się w silniki o napędzie elektrycznym lub spalinowym. Silniki o napędzie elektrycznym podłącza się do rozdzielnicy zasilanej dwustronnie. W przypadku braku dwustronnego zasilania, funkcje dodatkowego źródła energii elektrycznej powinien spełniać agregat prądotwórczy.

3. Zbiorniki przeznaczone do magazynowania środka pianotwórczego powinny być zlokalizowane w pompowni przeciwpożarowej.

§  56.

1. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne powinny być usytuowane przy pompowni przeciwpożarowej z zapasem wody zapewniającym jednoczesną dwugodzinną pracę pomp pianowych i urządzeń zraszaczowych.

2. W przypadku zastosowania półstałych urządzeń gaśniczych pianowych, dwugodzinny zapas wody do celów przeciwpożarowych dla zbiorników i ich powierzchni obwałowanych powinien być zgromadzony w przeciwpożarowych zbiornikach wodnych w obrębie grup tych zbiorników lub być dostępny z wewnętrznej sieci hydrantowej przeciwpożarowej, zapewniającej odpowiednią wydajność.

3. Zapas wody zgromadzony w przeciwpożarowych zbiornikach wodnych w obrębie chronionych obiektów przeznaczonych do zewnętrznego gaszenia pożaru w innych przypadkach niż określone w ust. 1 i 2 powinien być ustalony zgodnie z przepisami, o których mowa w § 25.

4. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach.

§ 57. W przypadku gdy baza paliw płynnych jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie innego zakładu i jest z nim funkcjonalnie związana, a zakład ten posiada czynne urządzenia gaśnicze pianowe, które mogą być użyte w tej bazie podczas gaszenia pożaru, to urządzenia pianowe bazy paliw płynnych powinny być dostosowane do urządzeń gaśniczych pianowych tego zakładu.

§  58.

1. Uruchomienie i sterowanie urządzeniami gaśniczymi pianowymi i zraszaczowymi powinno odbywać się za pomocą urządzeń sterowniczych umieszczonych:

1) w pompowni;

2) na stanowisku kierowania zakładowej straży pożarnej oraz służby ratowniczej lub dyspozytorni bazy paliw płynnych;

3) na każdym stanowisku rozdzielczym;

4) w rejonie nalewaków cystern kolejowych i drogowych;

5) w rejonie obiektów technologicznych i budynków bazy paliw płynnych, które znajdują się w zasięgu hydrantów.

2. W stałych urządzeniach gaśniczych pianowych i zraszaczowych zasuwa odcinająca stanowisko rozdzielcze od sieci obwodowej powinna być uruchamiana za pomocą urządzeń elektrycznych:

1) z dyspozytorni bazy paliw płynnych;

2) ze stanowiska kierowania zakładowej straży pożarnej lub zakładowej służby ratowniczej;

3) ze stanowiska rozdzielczego.

3. Za pomocą urządzeń elektrycznych powinny być uruchamiane także zasuwy na rurociągach podających na zbiornik pianę i wodę do zraszania.

§ 59. Urządzenia przeciwpożarowe baz paliw płynnych usytuowanych w portach morskich i śródlądowych powinny uwzględniać zabezpieczenie przeciwpożarowe największego zbiornikowca, którego obsługa jest dopuszczalna w danej bazie paliw płynnych w zakresie przeładunku ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy oraz gazu płynnego.

§ 60. Do zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektów technologicznych należy stosować gaśnice przewoźne i urządzenia gaśnicze z chemicznymi środkami gaśniczymi.

Rozdział  7

Urządzenia sygnalizacji alarmowo-pożarowej

§ 61. Urządzeniami sygnalizacji alarmowo-pożarowej, jakie powinny być stosowane w bazach paliw płynnych, są lokalne sieci:

1) sygnalizacji alarmowej - akustycznej i świetlnej;

2) łączności telefonicznej z centralą telefoniczną bazy paliw płynnych mającą bezpośrednie połączenie ze stanowiskiem kierowania komendy powiatowej lub miejskiej Państwowej Straży Pożarnej.

§  62.

1. Lokalną sieć sygnalizacji alarmowej - akustycznej i świetlnej na terenie bazy paliw płynnych powinny stanowić:

1) elektryczna syrena alarmowa;

2) świetlna sygnalizacja w miejscach ogólnie widocznych;

3) przyciski uruchamiające syreny alarmowe i sygnalizację świetlną, rozmieszczone odpowiednio na terenie bazy paliw płynnych.

2. W lokalnej sieci łączności telefonicznej na terenie bazy paliw płynnych powinna być zapewniona nieprzerwana łączność za pomocą aparatów telefonicznych zainstalowanych:

1) na stanowisku kierowania zakładowej straży pożarnej lub zakładowej służby ratowniczej;

2) przy każdym stanowisku rozdzielczym instalacji przeciwpożarowej;

3) w pompowni przeciwpożarowej;

4) w centralnej dyspozytorni lub operatorni bazy paliw płynnych;

5) w pompowniach i rozdzielniach produktów naftowych;

6) na stanowiskach załadunku i rozładunku cystern kolejowych i drogowych;

7) w magazynach olejów;

8) w innych, szczególnie zagrożonych pożarem obiektach bazy paliw płynnych.

Rozdział  8

Zabezpieczenie zbiorników przed korozją

§  63.

1. Zbiorniki przeznaczone do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych należy budować z materiałów odpornych na działanie przechowywanych w nich produktów oraz czynników korozyjnych środowiska podczas ich eksploatacji albo zabezpieczać je powłoką ochronną, charakteryzującą się odpornością na te czynniki.

2. Zbiorniki naziemne przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I klasy powinny być zabezpieczone powłokami ochronnymi o zdolności odbijania promieniowania cieplnego wynoszącej co najmniej 70%.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do zbiorników przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I klasy połączonych z instalacją odzyskiwania par.

4. Pokrycia stosowane do zabezpieczania wewnętrznych powierzchni zbiorników przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach w zakresie zdolności do odprowadzania ładunków elektrostatycznych.

§  64.

1. Nowo budowane zbiorniki stalowe powinny być zabezpieczone przed korozją za pomocą odpowiednio dobranych powłok ochronnych oraz wyposażone w zabezpieczenie przeciwkorozyjne zewnętrznych powierzchni stykających się z gruntem za pomocą ochrony katodowej, odpowiednio do wymagań określonych w Polskich Normach dotyczących tych zabezpieczeń.

2. Ochrona katodowa nie jest wymagana, jeżeli zewnętrzna powierzchnia zbiornika stykająca się z ziemią posiada powłokę, której szczelność jest monitorowana w czasie jego użytkowania.