Dział 2 - BAZY PALIW - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.98.1067

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 2003 r.

DZIAŁ  II

BAZY PALIW

Rozdział  1

Warunki ogólne

§  11. 

1. 6  Bazy paliw przeznaczone do magazynowania i przeładunku ropy naftowej mogą być budowane ze zbiornikami naziemnymi o osi głównej pionowej z dachami pływającymi.

2. Bazy paliw przeznaczone do magazynowania, przeładunku i dystrybucji produktów naftowych mogą być budowane ze zbiornikami naziemnymi lub podziemnymi.

3. Zbiorniki do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych powinny być wykonane z materiałów niepalnych, odpornych na działanie tych produktów.

4. 7  Ropa naftowa i produkty naftowe mogą być również magazynowane w odpowiednio przystosowanych naturalnych zbiornikach podziemnych powstałych po wyrobiskach złóż.

§ 12. Bazy paliw, których zbiorniki mogą być zamiennie wykorzystywane do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny spełniać wymagania jak dla produktów naftowych I klasy.

§ 13. Produkty naftowe wszystkich klas w opakowaniach mogą być składowane w wydzielonych pomieszczeniach magazynowych, a produkty naftowe III klasy - także pod wiatami i na otwartych placach składowych.

§  14.  ⁸

1. Bazy paliw wyposaża się w instalacje i urządzenia do:

1) zabezpieczenia przed przenikaniem produktów naftowych do gruntu i wód gruntowych, cieków, rzek, jezior i akwenów portowych oraz przed emisją par tych produktów do powietrza atmosferycznego, w procesach ich przeładunku i magazynowania,

2) monitorowania stanu magazynowanych produktów i sygnalizacji przecieków tych produktów do gruntu i wód gruntowych,

3) hermetycznego magazynowania, załadunku i rozładunku produktów naftowych I klasy, ograniczającego roczne straty z tego tytułu w każdej instalacji magazynowej bazy paliw, do wartości poniżej 0,01%.

2. Instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający kontrolę ich pracy.

3. Instalacje i urządzenia do odzyskiwania par - produktów naftowych I klasy powinny być tak zaprojektowane i eksploatowane, aby średnie stężenie par na wylocie z instalacji nie przekraczało 35 g/m³ na godzinę, mierzone w ciągu dnia pracy (minimum 7 godzin) przy normalnej wydajności. Pomiary mogą być wykonywane w sposób ciągły lub nieciągły.

4. W przypadku gdy pomiary wykonywane są w sposób nieciągły, wykonuje się co najmniej cztery pomiary na godzinę. Całkowity błąd pomiaru nie może przekraczać 10% wartości mierzonej, a zastosowany sprzęt pomiarowy powinien posiadać zdolność mierzenia stężeń co najmniej 3 g/m³ z dokładnością nie mniejszą niż 95% wartości mierzonej.

5. W procesach odgórnego i oddolnego załadunku cystern samochodowych lub kolejowych produktami naftowymi I klasy pary tych produktów odprowadza się do zbiornika dozymetrycznego instalacji odzysku par lub do zbiornika transportowego do pośredniego magazynowania par albo do zbiorników, z których produkt jest wydawany, pod warunkiem że zbiorniki te nie zostały wyposażone w dachy pływające lub wewnętrzne membrany pływające. W przypadku pracy urządzeń załadowczych ze szczytową wydajnością dopuszcza się, aby zastosowany system gromadzenia i odzysku par z urządzeń załadowczych wytwarzał maksymalne nadciśnienie na przyłączu, do odprowadzenia par z cysterny, równe 55 milibarom, pod warunkiem niespowodowania wydostawania się par na zewnątrz przez zawory oddechowe.

6. Podczas odgórnego załadunku cystern samochodowych lub kolejowych produktami naftowymi końcówka nalewaka powinna znajdować się jak najbliżej dna zbiornika - cysterny. Proces załadunku powinien odbywać się ze zmniejszoną wydajnością przepływu produktu na początku i na końcu tego procesu.

7. Podczas załadunku oddolnego cystern samochodowych lub kolejowych produktami naftowymi wydatek nalewaka nie powinien przekraczać 2.500 litrów na minutę, przy nominalnej średnicy nalewaka wynoszącej DN 100.

8. Urządzenia służące do hermetycznego załadunku i rozładunku cystern samochodowych lub kolejowych w bazach paliw powinny być tak zaprojektowane i eksploatowane, aby całkowite roczne straty produktów naftowych I klasy nie przekraczały wartości 0,005%.

9. Wszystkie bazy paliw (terminale) posiadające urządzenia załadowcze do cystern samochodowych wyposaża się w zespół nalewaków do oddolnego załadunku cystern produktami naftowymi I klasy.

10. Każda cysterna samochodowa przeznaczona do oddolnego załadunku produktów naftowych I klasy powinna spełniać warunki techniczne określone w odrębnych przepisach.

11. Każdy nalewak przeznaczony do oddolnego załadunku cystern samochodowych powinien być wyposażony w:

1) 4-calową złączkę nakrętną API (Ć101,6 mm) umieszczoną na ramieniu nalewaka pasującą do 4-calowej złączki zwężkowej API (Ć101,6 mm) umieszczonej na cysternie samochodowej,

2) urządzenie kontrolne, które po podłączeniu do cysterny samochodowej umożliwi kontrolę stanu napełnienia oraz przekazanie odpornego na zakłócenia sygnału dla układów zezwalających na załadunek lub wstrzymujących załadunek, w przypadkach przepełnienia cysterny lub utraty skutecznego jej uziemienia; załadunek cysterny powinien być możliwy po podłączeniu przewodu odbioru par.

12. Nalewaki do odgórnego załadunku cystern powinny być wyposażone w specjalne urządzenia odzysku par produktów naftowych I klasy, urządzenie kontrolne zabezpieczające przed przepełnieniem cystern i blokujące pracę nalewaków w przypadku wystąpienia awarii, utraty skutecznego uziemienia lub przepełnienia cysterny.

13. Podczas załadunku produktami naftowymi I klasy:

1) cysterna samochodowa powinna być uziemiona, przyłączona do nalewaka oraz przewodu odprowadzenia par do instalacji ich odzysku, a także połączona z urządzeniem kontrolnym nalewaka za pomocą standardowego dziesięciostykowego złącza elektrycznego przewodem zwrotnym z czujnika przepełnienia; dziesięciostykowa wtyczka powinna być przymocowana do końcówki przewodu znajdującego się przy cysternie, a dziesięciostykowe gniazdo powinno być umieszczone na obudowie urządzenia kontrolnego i połączone z systemem uziemienia nalewaka,

2) cysterna kolejowa powinna być uziemiona w sposób określony w Polskich Normach i przyłączona do nalewaka załadunku, wyposażonego w urządzenie odbioru par oraz czujnik przepełnienia,

3) tor kolejowy od strony wjazdu na teren bazy paliw płynnych I i II klasy powinien mieć dwie poprzeczne przerwy izolacyjne w obu tokach szynowych, położone w odległości co najmniej 50 m od siebie, przy czym jedna z tych przerw powinna znajdować się poza terenem bazy paliw lub miejsca przeładunku w odległości nie większej niż 5 m od ogrodzenia,

4) system układu uziemiającego urządzeń przeładunkowych powinien stanowić skuteczne połączenie (metaliczne) wagonu cysterny oraz urządzeń nalewczych z uziemionym torem przeładunkowym bocznicy kolejowej bazy paliw, izolowanej od torów szlakowych, zgodnie z pkt 3,

5) uruchomienie urządzeń do przeładunku paliw płynnych I i II klasy może nastąpić tylko po przerwaniu ciągłości toków szynowych toru bocznicy kolejowej z torem szlakowym.

§ 15. Teren bazy paliw nie może posiadać uzbrojenia naziemnego i podziemnego nie będącego w dyspozycji użytkownika tego terenu, z wyłączeniem rurociągów dalekosiężnych i instalacji im towarzyszących. Ograniczenia te nie dotyczą przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, ciepłowniczych, energetycznych i teletechnicznych.

§ 16. Do bazy paliw ze zbiornikami naziemnymi, przeznaczonej do magazynowania i przeładunku ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy, należy zapewnić co najmniej dwa niezależne wjazdy.

§  17. 

1. Bazy paliw powinny być usytuowane przy zachowaniu pasa terenu ochronnego między zbiornikami a obiektami zewnętrznymi, o szerokości nie mniejszej niż:

Lp.	Rodzaj zbiornika	Szerokość pasa terenu ochronnego w metrach od:
		budynków		granicy pasa kolejowego lub drogowego
		mieszkalnych, zbiorowego zamieszkania i użyteczności publicznej	innych		granicy lasu
1	2	3	4	5	6
1	Zbiornik naziemny z dachem pływającym do magazynowania ropy naftowej	150	100	80	150*
2	Zbiornik naziemny z dachem stałym do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	80	60	50	150*
3	Zbiornik naziemny z dachem pływającym do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	40	30	25	150*
4	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	25	15	10	-
5	Zbiornik naziemny z dachem stałym do magazynowania produktów naftowych III klasy	20	15	10	-
6	Zbiornik naziemny o osi poziomej do magazynowania produktów naftowych III klasy	15	10	5	-
7	Zbiornik podziemny o głównej osi poziomej do magazynowania produktów naftowych I i II klasy	20	15	10	-

* lub rozwiązania równoważne pod względem bezpieczeństwa przy zmniejszonej odległości.

2. Określone w ust. 1 odległości od budynków, granicy pasa drogowego i granicy pasa wywłaszczeniowego kolei mierzy się od płaszcza zbiornika naziemnego lub jego ściany osłonowej, a przy zbiorniku podziemnym - od zaworu oddechowego.

3. Bazy paliw, w których zastosowane będą zbiorniki o różnej konstrukcji dachu (dach stały, dach pływający), powinny być sytuowane jak bazy paliw ze zbiornikami o dachach stałych.

4. Bazy paliw, w których magazynowane będą tylko produkty naftowe III klasy podgrzewane powyżej temperatury zapłonu, należy sytuować jak bazy paliw ze zbiornikami naziemnymi z dachem stałym, dla produktów naftowych I i II klasy.

§  18. 

1. Usytuowanie bazy paliw w stosunku do rzek, jezior, lotnisk, obiektów wojskowych oraz radiowych i telewizyjnych stacji nadawczych należy uzgadniać w odrębnym trybie.

2. Usytuowanie baz paliw na obszarach morskich oraz w granicach terytorialnych portów i przystani morskich należy uzgadniać z właściwym organem administracji morskiej, a w portach śródlądowych - z właściwym terenowym organem administracji rządowej.

§ 19. W pasie terenu ochronnego bazy paliw, którego szerokość określona jest w § 17 ust. 1, dopuszcza się urządzanie składów materiałów niepalnych, sytuowanie urządzeń podziemnych oraz prowadzenie podziemnych linii energetycznych i teletechnicznych poza ogrodzeniem bazy.

§ 20. 9  Zespół kolejowych torów zdawczo-odbiorczych, usytuowany poza terenem kolejowej bazy paliw lub stacji paliw, powinien znajdować się w odległości liczonej od skrajni najbliższego toru:

1) 25 m od budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej,

2) 15 m od innych budynków,

3) 10 m od granicy pasa drogowego.

Rozdział  2

Zagospodarowanie terenu bazy paliw

§  21. 

1. Obiekty technologiczne (pompownie, etylizatornie, nalewaki cystern samochodowych i kolejowych, stanowiska rozładunku, nalewnie bramowe), związane z magazynowaniem i dystrybucją ropy naftowej oraz produktów naftowych I i II klasy, powinny być oddalone od ogrodzenia bazy co najmniej o 10 m, a dla III klasy - co najmniej o 5 m.

2. Odległość między obiektami technologicznymi powinna wynosić co najmniej 10 m, a między tymi obiektami i oczyszczalnią ścieków - co najmniej 15 m.

3. Obiekty technologiczne i oczyszczalnia ścieków powinny być oddalone co najmniej:

1) od kotłowni i obiektów energetycznych - o 20 m,

2) od magazynu butli z gazem płynnym - o 20 m,

3) od placów postojowych autocystern - o 15 m,

4) od otwartych składowisk beczek z produktami naftowymi III klasy - o 10 m.

4. Między zbiornikami naziemnymi a obiektami określonymi w ust. 2 i 3, z wyjątkiem kotłowni, należy zachować odległość wynoszącą co najmniej 10 m, natomiast między zbiornikami podziemnymi - co najmniej 5 m.

5. Urządzenia technologiczne i inne obiekty związane z rurociągiem dalekosiężnym do transportu ropy naftowej i jej produktów, jeśli znajdują się na terenie bazy paliw, powinny być usytuowane zgodnie z wymaganiami określonymi w ust. 2 i 3.

6. Zbiorniki używane w procesach ciągłej eksploatacji i produkcji w obiektach technologicznych mogą być usytuowane bez ograniczeń odległości, a ich pojemność powinna być dostosowana do wymagań technologicznych i warunków eksploatacji lub produkcji.

7. Budynki, w których nie prowadzi się procesów technologicznych, powinny być oddalone od obiektów technologicznych i oczyszczalni ścieków, o których mowa w ust. 1 i 2, co najmniej o 15 m.

§  22. 

1. Odległość od zbiornika do ogrodzenia bazy paliw, mierzona od płaszcza zbiornika lub ściany osłonowej, powinna wynosić co najmniej:

1) dla zbiorników do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy:

a) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności do 1.000 m³ - 20 m,

b) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności powyżej 1.000 m³ - 30 m,

c) naziemnych o osi głównej poziomej - 10 m,

d) podziemnych o osi głównej poziomej - bez ograniczeń,

2) dla zbiorników do magazynowania produktów naftowych III klasy:

a) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności do 500 m³ - 5 m,

b) naziemnych o osi głównej pionowej i o pojemności powyżej 500 m³ - 8 m,

c) naziemnych o osi głównej poziomej - 5 m,

d) podziemnych o osi głównej poziomej - bez ograniczeń.

2. Zbiorniki naziemne, otoczone ścianą osłonową, mogą być usytuowane w stosunku do ogrodzenia bazy paliw w odległości o połowę mniejszej niż odległości określone w ust. 1.

§  23. 

1. Między poszczególnymi rodzajami zbiorników powinny być zachowane odległości nie mniejsze niż:

Lp.	Rodzaj zbiornika magazynowego	Klasa magazynowanego produktu naftowego	Odległość
1	2	3	4
1	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym lub pływającym	I i II	0,5 średnicy zbiornika
2	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym	III	0,25 średnicy zbiornika
3	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	I i II	0,3 średnicy ściany osłonowej
4	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem stałym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	III	0,2 średnicy ściany osłonowej
5	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika	I i II	0,3 średnicy ściany osłonowej
6	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym do magazynowania ropy naftowej	I	0,6 średnicy zbiornika
7	Zbiornik naziemny o osi głównej pionowej z dachem pływającym otoczony ścianą osłonową wysokości co najmniej 4/5 wysokości zbiornika do magazynowania ropy naftowej	I	0,5 średnicy ściany osłonowej
8	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej	I i II	1,0 m
9	Zbiornik naziemny o osi głównej poziomej	III	0,5 m
10	Zbiornik podziemny o osi głównej poziomej	I, II i III	0,5 m

2. Przy różnych średnicach zbiorników o odległości między nimi decyduje średnica większego zbiornika.

3. Odległość między zbiornikami ze ścianami osłonowymi liczy się od ścian osłonowych tych zbiorników.

4. Odległość od zbiornika otoczonego ścianą osłonową wysokości mniejszej niż 4/5 wysokości zbiornika powinna być taka, jak dla zbiornika z dachem stałym.

5. Zbiorniki wyposażone w wewnętrzne membrany pływające powinny być sytuowane w odległościach ustalonych dla zbiorników naziemnych z dachem stałym.

§  24. 

1. Dopuszcza się usytuowanie zbiorników w grupach. Grupę stanowi zespół co najmniej dwóch zbiorników usytuowanych w ścianach osłonowych lub obwałowaniach ziemnych.

2. Pojemność grupy zbiorników, bez względu na liczbę zbiorników, ich rodzaj i sposób usytuowania, nie powinna przekraczać 100.000 m³.

3. W przypadku gdy zbiorniki w grupie usytuowane są w jednym rzędzie, odległość pomiędzy skrajnymi zbiornikami nie powinna przekraczać 500 m.

§  25. 

1. Grupy zbiorników przeznaczone do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy należy sytuować względem siebie, uwzględniając pojemność największego zbiornika, w odległości nie mniejszej niż:

Pojemność zbiornika w m^3	Odległość między grupami zbiorników w m
do 3.200	20
powyżej 3.200 do 5.000	25
powyżej 5.000 do 10.000	30
powyżej 10.000 do 20.000	35
powyżej 20.000 do 32.000	40
powyżej 32.000 do 50.000	45
powyżej 50.000	55

2. Odległości określone w ust. 1 liczy się od płaszczy zbiorników.

3. Odległość grup zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, od grup zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, a także pomiędzy grupami zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, może być zmniejszona o połowę w stosunku do odległości określonych w ust. 1.

4. Przy usytuowaniu zbiorników naziemnych ze ścianami osłonowymi odległości pomiędzy ich grupami mogą być zmniejszone o połowę w stosunku do odległości określonych w ust. 1.

5. Grupy zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej powinny być usytuowane w odległości:

1) 15 m od grup zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy,

2) 10 m od grup zbiorników naziemnych przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy.

6. Odległości pomiędzy:

1) grupami zbiorników podziemnych,

2) grupami zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej a zbiornikami podziemnymi o osi głównej poziomej

ustala się w zależności od potrzeb technologicznych i eksploatacyjnych.

§  26. 

1. Do zbiorników naziemnych, w których magazynuje się ropę naftową lub produkty naftowe I i II klasy, należy doprowadzić drogi pożarowe:

1) jeżeli pojemność zbiornika nie przekracza 10.000 m³ - z jednej strony, o dwóch pasach ruchu,

2) jeżeli pojemność zbiornika przekracza 10.000 m³ - z dwóch stron i o dwóch pasach ruchu.

2. Do zbiorników, w których magazynuje się produkty naftowe III klasy, należy doprowadzić drogę z jednej strony o jednym pasie ruchu.

3. Odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni do grupy zbiorników naziemnych, w których magazynuje się ropę naftową lub produkty naftowe I i II klasy, mierzona od osi korony obwałowania lub ściany osłonowej, powinna wynosić co najmniej:

1) w przypadku usytuowania stanowiska rozdzielczego urządzeń gaśniczych pomiędzy drogą a obwałowaniem lub ścianą osłonową - 12 m,

2) w pozostałych przypadkach - 10 m.

4. Odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni do grupy zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy oraz produktów o temperaturze zapłonu powyżej 373,15 K (100° C), powinna wynosić co najmniej 5 m, licząc od jej krawędzi do osi korony obwałowania lub ściany osłonowej.

5. Przy usytuowaniu drogi pożarowej pomiędzy grupami zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, a grupami zbiorników naziemnych, przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych III klasy, odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni do grup zbiorników magazynowych produktów naftowych I i II klasy powinna być zgodna z ust. 3, a do grup zbiorników produktów naftowych III klasy - zgodna z ust. 4.

6. Przy zastosowaniu zbiorników magazynowych ze ścianami osłonowymi drogi pożarowe powinny być usytuowane co najmniej o 0,3 m wyżej od rzędnej terenu posadowienia zbiorników.

§  27. 

1. W bazie paliw sieć dróg wewnętrznych powinna tworzyć zamknięty układ komunikacyjny. Do wszystkich budynków, wiat i urządzeń technologicznych powinny być zapewnione drogi pożarowe zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

2. Przy skrzyżowaniu drogi wewnętrznej z torem kolejowym należy zapewnić objazd do drugiego dodatkowego przejazdu.

3. Garaż przetaczarek powinien być usytuowany w sposób zapewniający możliwość przejazdu przy zajętych torach ładunkowych.

§ 28. Przy zbiornikach przeciwpożarowych i stanowiskach czerpania wody powinny znajdować się place manewrowe zgodnie z Polskimi Normami.

§ 29. Place i drogi na terenie baz paliw powinny być oświetlone i odwodnione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

§ 30. Na terenie baz paliw dopuszcza się stosowanie ogrodzeń wewnętrznych i zadrzewień liściastych, jeżeli nie będą one stanowić przeszkód w działaniach jednostek straży pożarnej.

§  31. 

1. Place składowe bębnów z produktami naftowymi III klasy powinny być usytuowane w odległości co najmniej 3 m od ogrodzenia zewnętrznego. Odległości od ogrodzenia placów składowych bębnów z produktami naftowymi o temperaturze zapłonu powyżej 373,15 K (100° C) ustala się według potrzeb technologicznych.

2. Place składowe bębnów powinny posiadać szczelną nawierzchnię z odpływem ścieków do kanalizacji przemysłowej.

3. W granicach placu składowego należy rozmieszczać nie więcej niż 6 stosów pełnych bębnów. Każdy stos powinien mieć długość nie większą niż 25 m i szerokość nie większą niż 15 m. Odległość między stosami bębnów na jednym placu powinna wynosić co najmniej 5 m, między stosami zaś umieszczonymi na sąsiednich placach - co najmniej 15 m.

4. Bębny pełne w stosach należy układać na szerokość nie większą niż dwa rzędy z przejściami między każdymi dwoma rzędami nie mniejszymi niż 1 m i na wysokość nie większą niż 3 warstwy; dla bębnów pustych dopuszcza się 4 warstwy.

5. Bębny z produktami naftowymi III klasy w budynkach lub pod wiatami mogą być składowane w 3 warstwach.

6. Produkty naftowe I i II klasy w opakowaniach w ilości nie przekraczającej 20 m³ mogą być składowane w specjalnie wydzielonych pomieszczeniach magazynowych spełniających wymagania przepisów ochrony przeciwpożarowej.

7. Przy magazynowaniu produktów naftowych w bębnach należy stosować zasadę oddzielnego magazynowania bębnów pełnych i pustych, odpowiednio oznaczając miejsca składowania.

Rozdział  3

Zasilanie bazy paliw

§ 32. Baza paliw wyposażona w stałe urządzenia gaśnicze pianowe i zraszaczowe powinna być zasilana w energię elektryczną z dwóch niezależnych źródeł, a przy jednostronnym zasilaniu powinna być wyposażona w agregat prądotwórczy o mocy pozwalającej na pracę pompowni przeciwpożarowych i podstawowych urządzeń technologicznych.

§  33. 

1. Baza paliw może być zasilana w wodę z zewnętrznej sieci wodociągowej lub z ujęć własnych wody.

2. Ujęcia wody powinny zapewniać zapotrzebowanie wody do celów sanitarnohigienicznych, przeciwpożarowych i gospodarczych bazy paliw.

Rozdział  4

Zabezpieczenie bazy paliw

§  34. 

1. Obiekty technologiczne baz paliw należy instalować w budynkach lub w wiatach albo na wybetonowanych otwartych placach.

2. Miejsca i otoczenia zainstalowanych urządzeń przeładunkowych ropy naftowej i produktów naftowych oraz place postojowe cystern samochodowych powinny mieć szczelną utwardzoną i zmywalną nawierzchnię ze spadkami do kratek ściekowych kanalizacji przemysłowej.

3. Szerokość pasa urządzeń przeładunkowych dla cystern samochodowych określają wymagania technologiczne, natomiast szerokość pasa urządzeń przeładunkowych dla cystern kolejowych obejmuje całe międzytorze, podtorze i pas terenów równoległy do torów zewnętrznych o szerokości 1,5 m, licząc od skraju szyny toru, oraz 3 m poza skrajnymi nalewakami.

§  35. 

1. Zbiorniki naziemne, przeznaczone do magazynowania ropy i produktów naftowych, powinny być zabezpieczone przed rozlaniem się tych cieczy wałami ziemnymi (obwałowaniami) lub ścianami osłonowymi, z zastrzeżeniem § 37 ust. 2.

2. Odległość pomiędzy płaszczem zbiornika naziemnego o osi głównej pionowej a górną wewnętrzną krawędzią obwałowania lub ściany osłonowej powinna być co najmniej równa połowie wysokości płaszcza wystającego ponad koronę obwałowania lub ściany osłonowej.

3. Zbiorniki naziemne o pojemności 10.000 m³ i większej, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, należy indywidualnie otoczyć wałem ziemnym lub ścianą osłonową w sposób zapewniający dostęp dla jednostek ratowniczo-gaśniczych przynajmniej z dwóch stron.

4. W jednym obwałowaniu można usytuować zbiorniki o pojemności do 5.000 m³, lecz ich łączna pojemność nie może przekraczać 10.000 m³.

5. Zbiorniki o różnych pojemnościach należy sytuować:

1) o pojemności do 1.000 m³ - najwyżej w 3 rzędach,

2) o pojemności powyżej 1.000 m³ do 3.200 m³ - najwyżej w 2 rzędach,

3) o pojemności ponad 3.200 m³ - w jednym rzędzie.

6. Nie dopuszcza się sytuowania w jednym obwałowaniu zbiorników przeznaczonych do magazynowania produktów naftowych I lub II klasy ze zbiornikami przeznaczonymi do magazynowania produktów naftowych III klasy.

7. Wymagana pojemność obwałowania wynosi:

1) dla 1 zbiornika - 100% jego pojemności,

2) dla 2 zbiorników - 75% ich łącznej pojemności, ale nie mniej niż pojemność największego zbiornika,

3) dla 3 i więcej zbiorników - 50% ich łącznej pojemności, ale nie mniej niż pojemność największego zbiornika.

8. Korona obwałowania lub ściana osłonowa powinna być wyższa od poziomu wylanej cieczy, co najmniej o 0,45 m.

9. Szerokość korony obwałowania powinna wynosić co najmniej 1 m. Na koronie powinien znajdować się utwardzony chodnik o szerokości co najmniej 0,5 m. Dopuszcza się wykonanie pochylni wjazdowej po obu stronach wału zgodnie z wymaganiami technologicznymi.

10. Na koronę obwałowania powinny prowadzić wejścia z dwóch stron, wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

§  36. 

1. Powierzchnia obwałowania powinna posiadać spadki do wpustów kanalizacyjnych umożliwiających odprowadzenie wód opadowych. Każda powierzchnia obwałowania zbiornika powinna posiadać oddzielne połączenie z zewnętrzną siecią kanalizacji przemysłowej.

2. Przewody kanalizacyjne powinny być wyposażone w zasuwy zamykane od strony zewnętrznej obwałowania, usytuowane w sposób nie naruszający ich struktury lub ściany osłonowej.

3. Zabrania się instalowania studzienek na przewodzie kanalizacyjnym pomiędzy obwałowaniem a urządzeniem zamykającym oraz umieszczania w obwałowaniu urządzeń nie związanych z instalacją technologiczną.

§  37. 

1. Wewnętrzna powierzchnia obwałowania zbiornika powinna być szczelna, uniemożliwiająca przenikanie ropy naftowej lub produktów naftowych do gruntu lub wód gruntowych.

2. Nie wymaga się obwałowań dla zbiorników naziemnych:

1) otoczonych ścianą osłonową i wyposażonych w urządzenia do wykrywania nieszczelności (przecieków),

2) dwupłaszczowych o osi głównej poziomej oraz jednopłaszczowych o osi głównej poziomej zabezpieczonych od wewnątrz warstwą z tworzywa sztucznego.

§  38. 

1. Przy każdym obiekcie technologicznym, gdzie mogą wystąpić przecieki ropy naftowej i produktów naftowych, należy wykonywać szczelne skanalizowane utwardzenie terenu.

2. Na przewodach odprowadzających ścieki na zewnątrz bazy paliw powinna znajdować się oczyszczalnia ścieków zapewniająca redukcję zanieczyszczeń do wartości określonych przez właściwy organ administracji.

3. Sieć kanalizacyjna powinna być wyposażona w zamknięcia wodne (hydrauliczne) znajdujące się:

1) w przewodach kanalizacyjnych służących do odprowadzenia ścieków z powierzchni obwałowanych,

2) w przewodach kanalizacyjnych odpływowych przy obiektach technologicznych,

3) w przewodach kanalizacyjnych odprowadzających ścieki z nalewni kolejowej i autocysternowej,

4) w przewodach kanalizacyjnych przed i za oddzielaczem produktów naftowych,

5) w głównych trasach kanalizacyjnych co 200 m,

6) w studzienkach węzłowych łączących główne trasy kanalizacyjne,

7) przy kanalikach wpustów usytuowanych w strefach zagrożonych wybuchem.

4. Na przewodach kanalizacyjnych odprowadzających ścieki z kratek ściekowych w pomieszczeniach, w których podłoga położona jest poniżej rzędnej otaczającego terenu, należy stosować zasuwy odcinające. Zasuwy te powinny być instalowane na zewnątrz budynków.

§  39. 

1. Zbiorniki z dachami stałymi, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny być wyposażone w urządzenia oddechowe zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika.

2. Zbiorniki naziemne o osi głównej poziomej oraz zbiorniki podziemne, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny być wyposażone w zawory oddechowe nadciśnieniowo-podciśnieniowe i urządzenia zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiorników. Zawory oddechowe dla zbiorników podziemnych o osi głównej poziomej powinny być zainstalowane na wysokości co najmniej 4 m od poziomu terenu.

3. Zbiorniki z dachem pływającym, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I klasy, powinny posiadać dwustopniowe uszczelnienie dachu pływającego, to znaczy uszczelnienie wstępne i uszczelnienie dodatkowe usytuowane powyżej uszczelnienia wstępnego. Uszczelnienia te powinny być wykonane w sposób zapewniający szczelność wobec par produktów naftowych co najmniej 95% w porównaniu z takim samym zbiornikiem z dachem stałym nie posiadającym uszczelnienia.

4. Zbiorniki z dachem stałym przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I klasy powinny być połączone z instalacją odzysku par lub powinny mieć wewnętrzny dach pływający ze wstępnym uszczelnieniem, wykonanym w sposób zapewniający szczelność wobec par produktów naftowych co najmniej 90% w porównaniu z takim samym zbiornikiem z dachem stałym nie posiadającym uszczelnienia.

5. Zbiorniki naziemne i podziemne, przeznaczone do magazynowania produktów naftowych III klasy, powinny posiadać kominki wentylacyjne.

6. Zbiorniki z dachami stałymi oraz zbiorniki o osi głównej poziomej przeznaczone do magazynowania produktów naftowych III klasy podgrzewanych powyżej temperatury zapłonu powinny być wyposażone w kominki wentylacyjne i urządzenia zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika.

7. Zbiorniki z dachami pływającymi powinny być wyposażone w zawory napowietrzająco-odpowietrzające. Zawory te nie wymagają zabezpieczenia przed przedostaniem się ognia, jeżeli znajdują się w strefie chronionej stałą instalacją gaśniczą pianową.

8. Liczba zaworów oddechowych, urządzeń zabezpieczających przed przedostawaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika lub kominków wentylacyjnych, ich parametry pracy i konstrukcje powinny być dostosowane do charakterystyki technicznej zbiornika, warunków eksploatacji, właściwości magazynowanego produktu oraz warunków klimatycznych.

9. Zbiorniki przeznaczone do magazynowania olejów przepracowanych należy traktować jak zbiorniki do magazynowania produktów naftowych III klasy.

10. Do izolacji cieplnej zbiorników należy stosować materiały co najmniej trudno zapalne i nie rozprzestrzeniające ognia oraz odporne na działanie produktów naftowych.

11. Podpory, na których ustawione są zbiorniki naziemne do magazynowania produktów naftowych I i II klasy, powinny mieć odporność ogniową co najmniej 120 minut.

12. Zbiorniki naziemne przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy powinny być malowane zewnętrznie farbami o zdolności odbijania promieniowania cieplnego (słonecznego), wynoszącej co najmniej 70%.

13. 10  Zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie zbiorników naziemnych i podziemnych zabezpiecza się przed korozją za pomocą odpowiednio dobranych pokryć ochronnych. Pokrycia te powinny posiadać deklarację zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną. Zbiorniki podziemne i dna zbiorników naziemnych, wykonane ze stali węglowych lub stopowych, mogą być wyposażone w systemy elektrochemicznej ochrony katodowej.

14. Na zbiornikach naziemnych o osi głównej pionowej należy umieścić napisy informujące o klasie magazynowanego produktu oraz o pojemności zbiornika. Wysokość znaków graficznych powinna wynosić co najmniej 1 m. Przy zbiornikach naziemnych o osi głównej poziomej i podziemnych należy umieszczać odpowiednie tablice informacyjne.

§  40. 

1. Zbiorniki powinny być wyposażone w urządzenia do:

1) ustalania aktualnego stanu napełnienia zbiornika produktem,

2) sygnalizacji o najwyższym i najniższym dopuszczalnym poziomie napełnienia zbiornika.

2. Zbiorniki, a także wszystkie urządzenia technologiczne i wszystkie budynki powinny być chronione przed wyładowaniami atmosferycznymi.

3. Zbiorniki podziemne nie mogą być usytuowane w odległości mniejszej niż 3 m od fundamentów budynku.

4. Dopuszcza się zbiorniki podziemne o osi głównej poziomej:

1) dwupłaszczowe,

2) jednopłaszczowe posadowione w szczelnej wannie lub obudowie,

3) 11  jednopłaszczowe zabezpieczone od wewnątrz wykładziną, laminatem lub kompozytem - tworzywem zbrojonym, o odpowiedniej wytrzymałości,

4) jednopłaszczowe z tworzyw sztucznych.

5. 12  Dopuszcza się łączenie przewodów wydechowych zbiorników, o których mowa w ust. 4, oddzielnie dla paliw płynnych I klasy i oddzielnie dla paliw płynnych II klasy, pod warunkiem zabezpieczenia przewodów łączących przestrzenie gazowe zbiorników paliw płynnych I klasy przed rozprzestrzenianiem się ognia i fali ciśnienia.

Rozdział  5

Rurociągi technologiczne

§  41. 

1. Rurociągi technologiczne należy wykonywać z rur stalowych.

2. Dopuszcza się wykonywanie rurociągów technologicznych z innych tworzyw charakteryzujących się niezbędnymi właściwościami wytrzymałościowymi, odpornością chemiczną oraz przewodnictwem elektrycznym.

3. Rury przeznaczone do przetłaczania ropy naftowej i produktów naftowych powinny spełniać wymagania określone w odrębnych przepisach.

§  42. 

1. Rurociągi na terenie baz paliw mogą być podziemne lub naziemne. Rurociągi naziemne nie powinny utrudniać dostępu do obiektów i prowadzenia akcji gaśniczych przez jednostki straży pożarnej.

2. Rurociągi dla produktów naftowych I i II klasy nie powinny być układane z rurociągami gazowymi, parowymi, cieplnymi, kablami energetycznymi oraz rurociągami wodociągowymi i kanalizacyjnymi, a ponadto powinny być uziemione i zabezpieczone przed zetknięciem się z przewodami elektrycznymi. Podpory rurociągów powinny być wykonane z materiałów niepalnych.

§  43. 

1. Zbiorniki w grupie o pojemności 3.200 m³ i większej mogą być łączone bezpośrednio z rurociągiem ułożonym na zewnątrz obwałowania lub ściany osłonowej.

2. Rurociągi w obwałowaniu zbiorników powinny być prowadzone jako naziemne. W miejscu przejścia rurociągów przez obwałowanie powinny być przewidziane podpory stałe, a przejścia rurociągów przez ściany osłonowe i obwałowania powinny być szczelne.

3. Zabrania się przeprowadzania rurociągów przez obwałowania i ściany osłonowe w rurach ochronnych.

4. Niedopuszczalne jest:

1) prowadzenie rurociągów nad lub pod budynkami, chyba że są one związane funkcjonalnie z tymi budynkami,

2) prowadzenie rurociągów bez rur ochronnych pod drogami, torami kolejowymi i placami.

5. Odległość rurociągu od fundamentów budynku w rzucie poziomym nie może być mniejsza niż 3 m.

6. Rurociągi powinny mieć kompensacje zabezpieczające przez skutkami wydłużeń termicznych.

§  44.  ¹³

1. Rurociągi chroni się przed korozją, stosując odpowiednio dobrane pokrycia ochronne, w przypadku części podziemnej rurociągu - stosując równocześnie elektrochemiczną ochronę katodową. Pokrycia powinny posiadać deklarację zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną.

2. Po ułożeniu rurociągów w wykopie i przed jego zasypaniem przeprowadza się badanie szczelności pokrycia ochronnego przy napięciu probierczym zależnym od rodzaju i grubości tego pokrycia, określonym w dokumentacji technicznej.

3. Elektrochemiczna ochrona katodowa powinna być wykonana i eksploatowana zgodnie z Polskimi Normami.

4. Rurociągi podziemne ułożone w strefach szkodliwego oddziaływania prądów błądzących powinny być wyposażone w systemy elektrochemicznej ochrony katodowej.

Rozdział  6

Urządzenia gaśnicze i zraszaczowe

§ 45. Bazy paliw powinny być wyposażone w urządzenia gaśnicze pianowe i urządzenia zraszaczowe.

§  46. 

1. Zbiorniki naziemne o osi głównej pionowej, przeznaczone do magazynowania ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy, jak również produktów naftowych III klasy podgrzewanych powyżej temperatury zapłonu, powinny być wyposażone w stałe lub półstałe urządzenia gaśnicze pianowe.

2. Stałe urządzenia gaśnicze pianowe należy stosować dla zbiorników z dachem stałym o pojemności ponad 3.200 m³ oraz dla zbiorników z dachem pływającym o pojemności ponad 10.000 m³.

3. Półstałe urządzenia gaśnicze pianowe należy stosować dla zbiorników z dachem stałym i pływającym o pojemności mniejszej od określonej w ust. 2.

4. 14  Powierzchnie między ścianą osłonową a płaszczem zbiornika zabezpiecza się stałym lub półstałym urządzeniem gaśniczym pianowym.

5. 15  Wielostanowiskowe fronty załadunku i rozładunku cystern samochodowych i kolejowych produktami naftowymi I i II klasy mogą być wyposażone w stałe urządzenia gaśnicze pianowe lub działka pianowe.

§  47. 

1. Środkiem gaśniczym, stosowanym w urządzeniach gaśniczych pianowych, powinna być piana ciężka, o stężeniu roztworu środka pianotwórczego zalecanym przez wytwórcę tego środka.

2. Zapas środka pianotwórczego powinien wystarczać na okres co najmniej 30-minutowego zużycia, a zapas wody - na dwugodzinne zużycie do gaszenia pożaru największego zbiornika i jego obwałowania.

§ 48. W celu ustalenia intensywności podawania wodnego roztworu środka pianotwórczego należy przyjmować:

1) 6,6 dm³/min x m² do gaszenia zbiornika z dachem stałym o średnicy do 20 m, a dla zbiorników o większych średnicach - na każdy dodatkowy metr 0,2 dm³/min x m²,

2) 6,6 dm³/min x m² do gaszenia zbiornika z dachem pływającym, przyjmując powierzchnię pomiędzy płaszczem a burtą ochronną na pontonie dachu,

3) 16  3 dm³/min x m² do gaszenia przestrzeni między zbiornikiem naziemnym a otaczającą go ścianą osłonową,

4) 3 dm³/min x m² do gaszenia powierzchni obwałowania bez uwzględnienia powierzchni zbiornika,

5) 6,6 dm³/min x m² do gaszenia powierzchni obwałowania zbiorników naziemnych o osi głównej poziomej.

§ 49. Liczba punktów doprowadzenia piany powinna wynosić:

1) dla zbiorników z dachem stałym:

Średnica zbiornika w m	Liczba punktów
do 8	1
powyżej 8 do 18	2
powyżej 18 do 25	3
powyżej 25 do 32	4
powyżej 32 do 40	5
powyżej 40 do 45	6
powyżej 45 do 52	7
powyżej 52	co 20 m

2) dla zbiorników z dachem pływającym:

Średnica zbiornika w m	Liczba punktów
do 17	2
powyżej 17 do 25	3
powyżej 25 do 33	4
powyżej 33 do 42	5
powyżej 42 do 50	6
powyżej 50 do 58	7
powyżej 58 do 66	8
powyżej 66	co 26 m

§ 50. Zewnętrzna sieć pianowa rurociągów rozprowadzających wodny roztwór środka pianotwórczego powinna być:

1) obwodowa z dopuszczalnymi odgałęzieniami, nie dłuższymi jednak niż 300 m,

2) zasilana z pompowni dwoma niezależnymi przewodami,

3) stale wypełniona roztworem środka pianotwórczego, jeżeli odległość od pompowni do najdalszego stanowiska rozdzielczego przekracza 500 m,

4) wyposażona w hydranty z nasadami tłocznymi Dn 75 w odległości co 100 m na sieci obwodowej i odgałęzionej, wraz z szafkami wyposażonymi w węże tłoczne Dn 75 i prądownice pianowe,

5) odporna na działanie korozyjne środków pianotwórczych.

§  51. 

1. W stałe urządzenia zraszaczowe należy wyposażyć:

1) zbiorniki naziemne z dachem stałym przeznaczone do magazynowania produktów naftowych I i II klasy,

2) zbiorniki naziemne z dachem pływającym do magazynowania ropy naftowej oraz produktów naftowych I i II klasy.

2. Zbiorniki naziemne otoczone ścianami osłonowymi stalowymi zrasza się w przypadkach, gdy ściana ta jest o 1/5 niższa od zbiornika; przy równych wysokościach zbiornika i ściany osłonowej zrasza się ścianę osłonową.

3. Intensywność wodnego zraszania stalowej ściany osłonowej zbiornika powinna być co najmniej o 30% większa, niż przewiduje się dla zraszania powierzchni płaszcza zbiornika.

4. Nie jest wymagane stosowanie urządzeń zraszaczowych dla zbiorników naziemnych izolowanych cieplnie.

§  52. 

1. Należy przyjmować następujące wskaźniki zużycia wody przez urządzenia zraszaczowe:

Pojemność zbiornika w m^3	Jednostkowe zużycie wody w dm^3 na godzinę na m^2 powierzchni płaszcza zbiornika
do 3.200	60
powyżej 3.200 do 5.000	58
powyżej 5.000 do 10.000	56
powyżej 10.000 do 20.000	54
powyżej 20.000 do 32.000	50
powyżej 32.000 do 50.000	45
powyżej 50.000	40

2. Dla zbiorników o wysokości ponad 12 m należy przewidzieć dwa rurociągi pierścieniowe ze zraszaczami, w tym jeden usytuowany w połowie jego wysokości. Pierścień podzielony na odcinki wymaga doprowadzenia wody o wydajności 60 dm³/godz. x m² powierzchni płaszcza. Należy stosować zraszacze o średnicy otworu co najmniej 6 mm. Rozwiązania tego nie stosuje się dla zbiorników ze ścianami osłonowymi.

§  53. 

1. Źródło wody mogą stanowić:

1) zbiorniki przeciwpożarowe, usytuowane przy pompowni przeciwpożarowej, z dwugodzinnym zapasem wody,

2) dowolna sieć wodociągowa gwarantująca nieprzerwany pobór wody co najmniej przez dwie godziny o wystarczającej wydajności i ciśnieniu,

3) otwarte zbiorniki wodne (rzeki, jeziora, baseny portowe, kanały itp.).

2. Łączne zużycie wody należy ustalić jako sumę największego zużycia wody przeznaczonej do zraszania największego zbiornika oraz wszystkich zbiorników sąsiednich usytuowanych w odległości mniejszej od jednej średnicy tego zbiornika.

3. Sieć wodna rozprowadzająca wodę do zraszania powinna spełniać warunki określone w § 50 pkt 1 i 2 i powinna być stale wypełniona wodą.

§  54. 

1. Stanowisko rozdzielcze urządzeń gaśniczych pianowych i wodnych zraszaczowych należy sytuować w odległości 10 m od krawędzi zewnętrznej korony obwałowania lub krawędzi ściany osłonowej otaczającej zbiornik.

2. Stanowisko rozdzielcze powinno być wykonane z materiałów niepalnych o odporności ogniowej co najmniej 120 minut i wyposażone w telefon oraz oświetlone.

§  55. 

1. Pompownie przeciwpożarowe należy lokalizować w odległości nie mniejszej niż 25 m od osi obwałowania zbiornika lub jego ściany osłonowej. Pompownie mogą być wbudowane w inny obiekt, pod warunkiem zabezpieczenia tego obiektu elementami oddzieleń przeciwpożarowych o odporności ogniowej co najmniej 120 minut.

2. 17  Agregaty pompowe, w tym jeden rezerwowy, wyposaża się w silniki o napędzie elektrycznym lub spalinowym. Silniki o napędzie elektrycznym podłącza się do rozdzielnicy zasilanej dwustronnie. W przypadku braku dwustronnego zasilania funkcje dodatkowego źródła zasilania spełnia agregat prądotwórczy.

3. W pompowni należy umieścić zbiorniki przeznaczone do magazynowania środka pianotwórczego do stałej instalacji gaśniczej pianowej oraz przewidzieć pomieszczenia do zmagazynowania środka pianotwórczego, przeznaczonego do prowadzenia akcji gaśniczej przez jednostki straży pożarnej, przy wykorzystaniu ich sprzętu i instalacji pianowej półstałej.

§  56. 

1. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne powinny być usytuowane przy pompowni przeciwpożarowej i powinny zawierać zapas wody zapewniający jednoczesną dwugodzinną pracę pomp pianowych i zraszaczowych.

2. W przypadku zastosowania półstałych urządzeń gaśniczych pianowych, dwugodzinny zapas wody do celów przeciwpożarowych dla zbiorników i ich powierzchni obwałowanych powinien być zgromadzony w przeciwpożarowych zbiornikach wodnych w obrębie grup tych zbiorników.

3. Zapas wody do zewnętrznego gaszenia pożaru w innych przypadkach niż określone w ust. 1 i 2 powinien być ustalony zgodnie z Polskimi Normami oraz zgromadzony w przeciwpożarowych zbiornikach wodnych w obrębie chronionych obiektów.

4. W bazie paliw podłączonej do zewnętrznej sieci wodociągowej nie przewiduje się przeciwpożarowych zbiorników wodnych do zewnętrznego gaszenia pożaru obiektów, o których mowa w ust. 3.

5. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach.

§ 57. Jeżeli baza paliw usytuowana jest w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu i z nim funkcjonalnie związana, a zakład ten wyposażony jest w urządzenia gaśnicze pianowe, które mogą być zastosowane w bazie, to urządzenia pianowe bazy paliw powinny być dostosowane do urządzeń gaśniczych pianowych tego zakładu.

§  58. 

1. Uruchamianie i sterowanie urządzeniami gaśniczymi pianowymi i urządzeniami zraszaczowymi powinno się odbywać za pomocą urządzeń umieszczonych:

1) w pompowni,

2) w dyspozytorni bazy,

3) na stanowiskach kierowania zakładowej straży pożarnej lub zakładowej służby ratowniczej,

4) na każdym stanowisku rozdzielczym,

5) w rejonie nalewaków autocysternowych i kolejowych,

6) w rejonie obiektów technologicznych i budynków, które znajdują się w zasięgu hydrantów.

2. W stałych urządzeniach gaśniczych pianowych i zraszaczowych zasuwa odcinająca stanowisko rozdzielcze od sieci obwodowej powinna być uruchamiana za pomocą urządzeń elektrycznych:

1) z dyspozytorni bazy,

2) ze stanowiska kierowania zakładowej straży pożarnej lub zakładowej służby ratowniczej,

3) ze stanowiska rozdzielczego.

3. Za pomocą urządzeń elektrycznych powinny być uruchamiane także zasuwy na rurociągach podających na zbiornik pianę i wodę do zraszania.

§ 59. Urządzenia przeciwpożarowe baz paliw usytuowanych w portach morskich i śródlądowych powinny uwzględniać zabezpieczenie przeciwpożarowe największego zbiornikowca, którego obsługa jest dopuszczalna w danej bazie paliw w zakresie przeładunku ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy oraz gazu płynnego.

§ 60. Do zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektów i urządzeń technologicznych należy stosować agregaty i urządzenia z chemicznymi środkami gaśniczymi.

Rozdział  7

Urządzenia sygnalizacji alarmowo-pożarowej

§ 61. Urządzeniami sygnalizacji alarmowo-pożarowej, jakie powinny być stosowane w bazach paliw, są:

1) lokalna sieć sygnalizacji alarmowej - akustycznej i świetlnej,

2) lokalna sieć łączności telefonicznej z centralą telefoniczną bazy mającą bezpośrednie połączenie ze stanowiskiem kierowania komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej.

§  62. 

1. Lokalną sieć sygnalizacji alarmowej - akustycznej i świetlnej - powinny stanowić:

1) elektryczna syrena alarmowa,

2) świetlna sygnalizacja w miejscach ogólnie widocznych,

3) przyciski uruchamiające syreny alarmowe i sygnalizację świetlną, rozmieszczone odpowiednio na terenie bazy paliw.

2. Lokalną sieć łączności telefonicznej powinny stanowić aparaty telefoniczne połączone z centralą telefoniczną bazy i zainstalowane:

1) na stanowisku kierowania zakładowej straży pożarnej lub zakładowej służby ratowniczej,

2) przy każdym stanowisku rozdzielczym instalacji przeciwpożarowej,

3) w pompowni przeciwpożarowej,

4) w centralnej dyspozytorni lub operatorni bazy,

5) w pompowniach i rozdzielniach produktu,

6) na stanowiskach załadunku i rozładunku cystern kolejowych i samochodowych,

7) w magazynach olejowych,

8) w innych, szczególnie zagrożonych pożarem obiektach bazy.

⁶ § 11 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

⁷ § 11 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

⁸ § 14 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

⁹ § 20 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹⁰ § 39 ust. 13 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹¹ § 40 ust. 4 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹² § 40 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹³ § 44 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹⁴ § 46 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹⁵ § 46 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹⁶ § 48 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

¹⁷ § 55 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.