Rozdział 7 - Ochrona rurociągów przed korozją - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.98.1067

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 2003 r.

Rozdział  7

Ochrona rurociągów przed korozją

§ 216. Ochrona rurociągów przed korozją powinna być realizowana przy zastosowaniu powłok izolacyjnych, zwanych dalej "ochroną bierną", i ochrony elektrochemicznej, zwanej dalej "ochroną czynną".

§ 217. Ochrona bierna przed korozją powinna być stosowana na wszystkich odcinkach stalowych rurociągów, bez względu na ich rodzaj i sposób wykonania.

§ 218. 61  Wykonanie ochrony biernej przed korozją polega na zastosowaniu:

1) odpowiedniej powłoki izolacyjnej zgodnej z Polską Normą - dla rurociągów układanych w ziemi,

2) pokrycia malarskiego lub powłok metalizowanych, cynkowych lub z tworzyw sztucznych określonych w dokumentacji technicznej - dla rurociągów ułożonych nad powierzchnią ziemi.

§ 219. Szczelność powłoki izolacyjnej należy sprawdzać metodą badania odporności na przebicie prądem elektrycznym przed ułożeniem rurociągu w wykopie lub po jego ułożeniu i zasypaniu ziemią z wykorzystaniem technik stało- lub zmiennoprądowych.

§ 220. 62  Badanie szczelności pokrycia ochronnego rurociągów przeprowadza się przy napięciu probierczym zależnym od rodzaju i grubości tego pokrycia, określonego w dokumentacji technicznej na podstawie Polskich Norm.

§ 221. Izolacja rurociągu na odcinkach przejść podwodnych oraz przejść w rurach ochronnych pod torami kolejowymi i drogami powinna być chroniona przed uszkodzeniami mechanicznymi w czasie montażu.

§ 222. Ochrona czynna przed korozją w postaci ochrony katodowej, wykonanej zgodnie z Polskimi Normami, powinna obejmować cały rurociąg dalekosiężny.

§ 223. Rurociągi w strefach prądów błądzących powinny być chronione przed utratą potencjału ochronnego za pomocą drenażu polaryzowanego lub wzmocnionego.

§ 224. Ochrona czynna rurociągów podziemnych powinna zapewnić utrzymanie nominalnego potencjału ochronnego w stosunku do elektrody nie polaryzującej Cu/CuSO₄:

1) dla stali w ziemi i wodzie - 0,85 V,

2) dla stali w środowisku beztlenowym, w którym możliwe jest działanie bakterii redukujących siarczany - 0,95 V.

§ 225. Ochrona czynna rurociągu nie powinna wywierać szkodliwego wpływu na inne podziemne urządzenia metalowe, a w przypadku wywierania takiego wpływu powinna być wykonana łączna ochrona czynna tych urządzeń i rurociągu.

§ 226. Stacje ochrony czynnej, jeżeli nie ma innych przeciwwskazań technicznych, powinny być sytuowane łącznie ze stacjami zaworów.

§ 227. W skład ochrony czynnej rurociągów podziemnych wchodzą stanowiska kontrolno-pomiarowe rozmieszczone:

1) na około jeden kilometr wzdłuż całej trasy rurociągu, łącząc je z kilkometrowym znakowaniem trasy,

2) w miejscach przyłącza ochrony katodowej,

3) przy przejściach pod drogami i torami kolejowymi z niezależnym wprowadzeniem od rurociągu i rury ochronnej,

4) przy przejściach przez przeszkody wodne,

5) przy skrzyżowaniach w miejscach zbliżeń z innymi urządzeniami podziemnymi,

6) w strefie prądów błądzących.

§ 228. Na odcinkach rurociągów w budowie narażonych na wpływ prądów błądzących ochrona czynna przed korozją powinna być wykonana i uruchamiana równocześnie z układaniem rurociągu do gruntu.

⁶¹ § 218 zmieniony przez § 1 pkt 45 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.

⁶² § 220 zmieniony przez § 1 pkt 46 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2002 r. (Dz.U.03.1.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 stycznia 2003 r.