Rozdział 7 - Ochrona rurociągów przed korozją - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1996.122.576
Akt utracił moc Wersja od: 16 października 1996 r.
Ochrona rurociągów przed korozją
Ochrona rurociągów przed korozją
§ 217.
Ochrona rurociągów przed korozją powinna być realizowana przy zastosowaniu powłok izolacyjnych, zwanych dalej "ochroną bierną", i ochrony elektrochemicznej, zwanej dalej "ochroną czynną".§ 218.
Ochrona bierna przed korozją powinna być stosowana na wszystkich odcinkach stalowych rurociągów, bez względu na ich rodzaj i sposób wykonania.§ 219.
Wykonanie ochrony biernej przed korozją polega na zastosowaniu:1)
odpowiedniej powłoki dla rurociągów układanych w ziemi (bitumicznej lub z tworzyw sztucznych),2)
pokrycia malarskiego dla rurociągów ułożonych nad ziemią lub powłok metalizacyjnych, cynkowych lub z tworzyw sztucznych.§ 220.
Powłoki izolacyjne powinny być szczelne, uniemożliwiające przenikanie środowisk chemicznie aktywnych do powierzchni rury. Szczelność powłoki należy sprawdzać metodą badania odporności na przebicie prądem elektrycznym przed ułożeniem rurociągu w wykopie lub po jego ułożeniu i zasypaniu ziemią z wykorzystaniem technik stało- lub zmiennoprądowych.§ 221.
Zastosowana izolacja przeciwkorozyjna dla rurociągów powinna wykazywać odporność na przebicie co najmniej 14 kV, jednak nie większe od 25 kV.§ 222.
Izolacja rurociągu, na odcinkach przejść podwodnych oraz przejść w rurach ochronnych pod torami kolejowymi i drogami, powinna być zabezpieczona przed uszkodzeniami mechanicznymi w czasie montażu.§ 223.
Ochrona czynna przed korozją w postaci ochrony katodowej, wykonanej zgodnie z obowiązującymi normami, powinna obejmować cały rurociąg dalekosiężny.§ 224.
Rurociągi w strefach prądów błądzących powinny być chronione przed utratą potencjału ochronnego za pomocą drenażu polaryzowanego lub wzmocnionego.§ 225.
Elektrochemiczna ochrona rurociągów podziemnych powinna zabezpieczać utrzymanie nominalnego potencjału ochronnego w stosunku do elektrody niepolaryzującej Cu/CuSO4:1)
dla stali w ziemi i w wodzie - 0,85 V,2)
dla stali w środowisku beztlenowym,w którym możliwe jest działanie
bakterii redukujących siarczany - 0,95 V.
§ 226.
Ochrona elektrochemiczna rurociągu nie powinna wywierać szkodliwego wpływu na inne podziemne urządzenie metalowe, a w innych przypadkach powinna być wykonana łączna ochrona przed korozją.§ 227.
Stacje ochrony elektrochemicznej, jeżeli nie ma innych przeciwwskazań technicznych, powinny być sytuowane łącznie ze stacjami zaworów.§ 228.
W skład ochrony elektrochemicznej rurociągów podziemnych wchodzą stanowiska kontrolno-pomiarowe rozmieszczone:1)
na około jeden kilometr wzdłuż całej trasy rurociągu, łącząc je z kilometrowym znakowaniem trasy,2)
w miejscach przyłącza ochrony katodowej,2)
przy przejściach pod drogami i torami kolejowymi z niezależnym wyprowadzeniem od rurociągu i rury ochronnej,4)
przy przejściach przez przeszkody wodne,5)
przy skrzyżowaniach w miejscach zbliżeń z innymi urządzeniami podziemnymi,6)
w strefie prądów błądzących.§ 229.
Na odcinkach rurociągów w budowie narażonych na wpływ błądzących prądów stałych czynna ochrona przed korozją powinna być wykonana i uruchamiana równocześnie z układaniem rurociągu do gruntu.