Warunki przyjmowania druków bezadresowych do przewozu pocztą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.103.927

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 17 grudnia 1928 r.

o warunkach przyjmowania druków bezadresowych do przewozu pocztą.

Na mocy art. 17 ustawy z dnia 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz. U. R. P. Nr. 58, poz. 584), oraz art. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1927 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Poczt i Telegrafów (Dz. U. R. P. Nr. 5, poz. 26) zarządzam co następuje:

§ 1. Dopuszcza się do przewozu pocztą w obrocie wewnętrznym nowy rodzaj przesyłek drukowych pod nazwą "Druki bezadresowe".

§ 2. Druk bezadresowy służyć ma wyłącznie dla celów reklam handlowych oraz przemysłowych i odpowiadać winien postanowieniom wyszczególnionym w rozporządzeniu Ministra Poczt i Telegrafów z dnia 5 kwietnia 1927 r. o warunkach przyjmowania druków do przewozu pocztą (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 392), z następującemi wyjątkami:

a) waga pojedynczego druku bezadresowego nie może przekraczać 50 gramów,

b) należytość pocztowa za każdy druk bezadresowy musi być uiszczona przy nadaniu znaczkami pocztowemi, według każdocześnie obowiązującej taryfy pocztowej dla tego rodzaju druków,

c) druki bezadresowe muszą być nadawane w urzędzie (agencji) pocztowym,

d) jednorazowo można nadać najmniej 500 sztuk druków bezadresowych,

e) na każdym nadawanym druku bezadresowym - winien być zamiast adresu wskazany rodzaj przedsiębiorstw, zakładów lub zawód odbiorców i t. p., t. j. cechy umożliwiające doręczenie przesyłki jak np. dla krawców, dla składów papieru, dla sprzedawców wyrobów tytoniowych, wreszcie dla wszystkich większych magazynów i t. p., znajdujących się w miejscowym okręgu doręczeń urzędu (agencji) pocztowego.

Pod powyższe pojęcie nie podpadają jednak określenia, jak np. dla przyjaciół zwierząt, dla myśliwych i t. p., które to określenia nie dają możności doręczenia przesyłek.

§ 3. Druki bezadresowe mogą być przeznaczone bądź dla jednego rodzaju odbiorców, jak np. dla magazynów obuwia, albo zegarmistrzów i t. p., lub też mogą być przeznaczone dla kilku, nie więcej jednak jak 3 rodzajów odbiorców, np. dla składów mąki - piekarzy - cukierników i t. p.

§ 4. Druki bezadresowe będą rozsyłane do wskazanych przez nadawcę urzędów i agencyj pocztowych celem doręczenia odbiorcom, w razie zaś niemożliwości doręczenia, nie będą takie przesyłki dosyłane do innej miejscowości, ani zwracane nadawcy.

§ 5. Sposób nadawania i doręczania przesyłek bezadresowych określają przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia.

§ 6. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1929 r.