Warunki i tryb wydawania świadectwa radiooperatora oraz wysokość opłat za te świadectwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.97.430

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lipca 1995 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ŁĄCZNOŚCI

z dnia 30 września 1991 r.

w sprawie warunków i trybu wydawania świadectwa radiooperatora oraz wysokości opłat za te świadectwa. ^*

Na podstawie art. 27 oraz art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. Nr 86, poz. 504 i z 1991 r. Nr 69, poz. 293) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb wydawania świadectw radiooperatora w radiowej służbie amatorskiej, lotniczej, morskiej i żeglugi śródlądowej, zwanych dalej "świadectwami", oraz wysokości opłat za te świadectwa.

§  2.

1. Świadectwa, których wzory określa załącznik nr 1, wydaje Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna, zwana dalej "PAR".

2. Wydawane przez PAR świadectwa odpowiadają następującym wymaganiom międzynarodowym:

1) w służbie amatorskiej - zaleceniu Europejskiej Konferencji Poczty i Telekomunikacji (CEPT) T/R 61-02, z którego wyciąg stanowi załącznik nr 7,

2) w służbie lotniczej oraz w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej - Międzynarodowej konwencji telekomunikacyjnej, sporządzonej w Nairobi dnia 6 listopada 1982 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 35, poz. 173).

3. Świadectwa wydawane są na czas określony z ważnością do 5 lat.

4. Przedłużenia terminu ważności świadectwa dokonuje PAR na podstawie dokumentu stwierdzającego wykonywanie czynności radiooperatora w okresie co najmniej ostatnich dwóch lat przed upływem ważności świadectwa lub na podstawie pozytywnego wyniku ponownego egzaminu.

5. Wydawanie świadectwa oraz odmowa jego wydania lub odmowa przedłużenia terminu jego ważności następuje w drodze decyzji wydanej przez Prezesa Zarządu Krajowego PAR z upoważnienia Ministra Łączności.

§ 3. Osoba ubiegająca się o wydanie określonego rodzaju świadectwa powinna spełniać wymagania dla tego rodzaju świadectwa oraz uzyskać pozytywne oceny ze wszystkich przedmiotów egzaminacyjnych.

§ 4. Pracę na stacjach kontroli emisji radiowych PAR zalicza się jako wymaganą praktykę na poszczególne rodzaje świadectw radiooperatorów w służbie lotniczej, morskiej i żeglugi śródlądowej.

§  5.

1. Minister Łączności, na wniosek Prezesa Zarządu Krajowego PAR, powołuje i odwołuje składy następujących komisji egzaminacyjnych działających przy PAR:

1) Państwową Komisję Egzaminacyjną do Spraw Radiooperatorów w Służbie Amatorskiej,

2) Państwową Komisję Egzaminacyjną do Spraw Radiooperatorów w Służbie Lotniczej,

3) Państwową Komisję Egzaminacyjną do Spraw Radiooperatorów w Służbie Morskiej i Żeglugi Śródlądowej.

2. Regulamin działania komisji wymienionych w ust. 1 określa załącznik nr 3.

§  6.

1. Ubiegający się o świadectwo zobowiązany jest do uiszczenia opłaty w wysokości określonej w załączniku nr 2.

2. Wysokość opłaty za wydanie duplikatu świadectwa wynosi 100% aktualnej wysokości opłaty za wydanie danego rodzaju świadectwa.

3. Wysokość opłaty za przedłużenie bez egzaminu terminu ważności świadectwa wynosi 50% aktualnej wysokości opłaty za wydanie danego rodzaju świadectwa.

Rozdział  2

Służba radioamatorska

§ 7. Ustala się następujące rodzaje świadectw uprawniających do wykonywania czynności radiooperatora w radiowej służbie amatorskiej:

1) świadectwo radiooperatora klasy "A",

2) świadectwo radiooperatora klasy "B".

§ 8. Świadectwo radiooperatora klasy "A" lub "B" może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 15 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) nie posiada przeciwwskazań zdrowotnych do obsługi radiostacji amatorskiej.

§ 9. Zakres wiadomości i umiejętności wymaganych do uzyskania poszczególnych rodzajów świadectw radiooperatora w służbie amatorskiej określa załącznik nr 4.

Rozdział  3

Służba lotnicza

§ 10. Ustala się następujące rodzaje świadectw uprawniających do wykonywania czynności radiooperatora w służbie lotniczej:

1) świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy,

2) świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy,

3) świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty,

4) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty,

5) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres częstotliwości 122,1-122,9 MHz.

§  11.

1. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 21 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę (co najmniej 50 godzin lotu na statkach powietrznych w charakterze operatora radiotelegrafisty drugiej klasy) pod nadzorem operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy.

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę (co najmniej 25 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelegraficznych) pod nadzorem operatora radiotelegrafisty pierwszej lub drugiej klasy.

3. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę (co najmniej 15 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych) pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 10 pkt 1-3.

4. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę (co najmniej 5 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych) pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 10 pkt 1-4.

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres częstotliwości 122,1-122,9 MHz (dla pilotów szybowcowych i samolotowych w kategorii licencji turystycznych i pilotów balonów wolnych) może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 15 lat i posiada pisemną zgodę rodziców lub opiekunów,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła praktykę (co najmniej 5 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych) pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 10 pkt 1-4.

§ 12. Zakres wiadomości i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa w służbie lotniczej określa załącznik nr 5.

Rozdział  4

Służba morska i żeglugi śródlądowej

§ 13. Ustala się następujące rodzaje świadectw uprawniających do wykonywania czynności radiooperatora w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej:

1) świadectwo ogólne radiooperatora,

2) świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy,

3) świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy,

4) świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty,

5) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty,

6) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty do pasma UKF.

§  14.

1. Świadectwo ogólne radiooperatora może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła wyższą szkołę morską lub inną wyższą uczelnię ze specjalizacją "radiokomunikacja morska" lub podobną,

2) odbyła co najmniej dwuletnią praktykę na statkach morskich lub stacjach nabrzeżnych, wykonując czynności radiotelegrafisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 13 pkt 1 i 2.

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 21 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła co najmniej dwuletnią praktykę na statkach morskich lub stacjach nabrzeżnych w charakterze radiotelegrafisty drugiej klasy pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 13 pkt 1 i 2.

3. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła co najmniej roczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nabrzeżnych, wykonując czynności radiotelegrafisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 13 pkt 1-3.

4. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła co najmniej 6-miesięczną praktykę, wykonując czynności radiotelefonisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 13 pkt 1-4.

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła co najmniej 3-miesięczną praktykę, wykonując czynności radiotelefonisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 13 pkt 1-5.

6. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty do pasma UKF może uzyskać osoba, która spełnia kryteria określone w ust. 5 pkt 1 i 2 i odbyła praktykę w zakresie obsługi urządzeń morskich UKF minimum przez okres 3 miesięcy pod nadzorem osoby posiadającej co najmniej świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty do pasma UKF.

§ 15. Zakres wiadomości i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej określa załącznik nr 6.

Rozdział  5

Przepisy przejściowe i końcowe

§  16.

1. Wszystkie świadectwa wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność do czasu ich wymiany.

2. 1 PAR dokona wymiany świadectw w terminie do dnia 31 grudnia 1996 r.

3. Przy wymianie świadectwa uzdolnienia uprawniającego do ubiegania się o zezwolenie kategorii I na świadectwo radiooperatora klasy "A" jest wymagane złożenie egzaminu w zakresie umiejętności nadawania i odbioru alfabetu Morse'a, zgodnie z wymaganiami określonymi w § 1 ust. 5 załącznika nr 4.

4. Świadectwa nie wymienione w terminie określonym w ust. 2 tracą ważność.

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

WZORY ŚWIADECTW RADIOOPERATORÓW

(pominięty)

ZAŁĄCZNIK Nr  2

  ² WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA ŚWIADECTWA

A.

 Służba radioamatorska

1. Świadectwo radiooperatorskie klasy "A" - 2,50 zł

2. Świadectwo radiooperatorskie klasy "B" - 2,00 zł

B.

 Służba lotnicza

1. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy - 15,00 zł

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy - 13,00 zł

3. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty - 10,00 zł

4. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - 5,00 zł

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres

częstotliwości 122,1-122,9 MHz - 3,00 zł

C.

 Służba morska i żeglugi śródlądowej

1. Świadectwo ogólne radiooperatora - 20,00 zł

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy - 15,00 zł

3. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy - 13,00 zł

4. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty - 10,00 zł

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - 8,00 zł

6. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty do pasma UKF - 6,00 zł

ZAŁĄCZNIK Nr  3

REGULAMIN DZIAŁANIA PAŃSTWOWYCH KOMISJI EGZAMINACYJNYCH DO SPRAW RADIOOPERATORÓW W SŁUŻBIE AMATORSKIEJ, LOTNICZEJ MORSKIEJ I ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ

§  1.

1. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą: przewodniczący, zastępcy przewodniczącego, sekretarz i członkowie.

2. Pracą komisji egzaminacyjnej kieruje przewodniczący komisji, któremu podlega sekretariat komisji egzaminacyjnej.

3. Sesji egzaminacyjnej może przewodniczyć przewodniczący komisji lub upoważnieni jego zastępcy, zwani dalej "przewodniczącymi sesji egzaminacyjnej".

4. Skład komisji egzaminacyjnej na każdą sesję egzaminacyjną powołuje przewodniczący komisji w liczbie zapewniającej prawidłowy przebieg egzaminów, jednak nie mniej niż 3 członków oraz przewodniczącego i sekretarza sesji.

§ 2. Komisja egzaminacyjna przeprowadza sesje egzaminacyjne, podczas których sprawdza teoretyczne i praktyczne wiadomości i umiejętności wymagane do uzyskania poszczególnych rodzajów świadectw radiooperatora, określone w załącznikach nr 4-6 do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 30 września 1991 r.

§  3.

1. Sesje egzaminacyjne organizowane są w siedzibie komisji egzaminacyjnych, zlokalizowanych przy Zarządzie Krajowym PAR w Warszawie.

2. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek podmiotu prowadzącego szkolenie, przewodniczący komisji egzaminacyjnej może wyrazić zgodę na zorganizowanie sesji poza siedzibą komisji, w miejscu, w którym spełnione są określone warunki techniczne i organizacyjne, zapewniające sprawne przeprowadzenie egzaminu na właściwym poziomie technicznym. Warunki te określa § 18.

3. W razie stwierdzenia, że warunki w miejscu przeprowadzania egzaminu nie odpowiadają ustalonym wymaganiom, przewodniczący sesji egzaminacyjnej ma prawo odwołać sesję egzaminacyjną lub ograniczyć jej zakres. Ustalenie nowego terminu przeprowadzenia sesji egzaminacyjnej należy do przewodniczącego komisji, po zapoznaniu się z dokumentami przedstawionymi przez przewodniczącego sesji egzaminacyjnej.

§ 4. Przewodniczący komisji składa Prezesowi Zarządu Krajowego PAR sprawozdanie roczne z działalności komisji w terminie do dnia 30 stycznia następnego roku.

§  5.

1. Sekretariaty komisji egzaminacyjnych w terminie do 15 grudnia każdego roku sporządzają i podają do wiadomości zainteresowanym harmonogramy sesji egzaminacyjnych na rok następny.

2. Harmonogramy, o których mowa w ust. 1, sporządzone są na podstawie zgłoszeń podmiotów prowadzących szkolenie oraz indywidualnych zgłoszeń osób fizycznych, składanych do sekretariatów komisji egzaminacyjnych w nieprzekraczalnym terminie do dnia 15 listopada każdego roku na rok następny.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać:

1) pełną nazwę i adres (telefon, telefaks, teleks) podmiotu ubiegającego się o umieszczenie w harmonogramie,

2) proponowany termin sesji egzaminacyjnej,

3) liczbę osób kierowanych na egzamin na poszczególne rodzaje świadectw radiooperatorów.

W przypadku sesji, o której mowa w § 3 ust. 2, do zgłoszenia należy dołączyć propozycje miejsca przeprowadzenia egzaminu (dokładny adres) oraz zapewnienie o zabezpieczeniu warunków lokalowych i technicznych, niezbędnych do przeprowadzenia egzaminu.

§ 6. Podmiot umieszczony w harmonogramie ma obowiązek, nie później niż 14 dni przed umieszczonym w harmonogramie terminem sesji egzaminacyjnej, dostarczyć do sekretariatu komisji egzaminacyjnej imienny wykaz osób kierowanych na egzamin i dokumenty zdających.

§  7.

1. Do egzaminu mogą przystąpić osoby, które:

1) spełniają wymagania dla danego rodzaju świadectwa, określone w § 10, 13 i 16 rozporządzenia,

2) zostały uprzednio zgłoszone do sekretariatu komisji egzaminacyjnej,

3) okazały dowód tożsamości, umożliwiający sekretarzowi komisji egzaminacyjnej sprawdzenie zgodności danych personalnych,

4) okazały dowód wniesionej opłaty.

2. Z przebiegu egzaminu sekretarz komisji egzaminacyjnej sporządza protokół z podaniem ocen z poszczególnych przedmiotów egzaminacyjnych. Protokół zatwierdza przewodniczący sesji egzaminacyjnej.

3. Obowiązuje następująca skala ocen do oznaczenia wyników egzaminu:

1) bardzo dobry,

2) dobry,

3) dostateczny,

4) niedostateczny.

4. Nieprzystąpienie do sesji egzaminacyjnej i niezgłoszenie tego faktu do sekretariatu komisji w terminie nie krótszym niż 3 dni przed ustalonym terminem sesji egzaminacyjnej oznacza rezygnację z egzaminu.

5. Egzamin uważa się za złożony, jeżeli zdający otrzymał ze wszystkich przedmiotów egzaminacyjnych oceny co najmniej dostateczne.

6. Wyniki egzaminów z poszczególnych przedmiotów wpisywane są przez egzaminatorów do indywidualnej karty egzaminacyjnej zdającego, wydawanej przez sekretariat.

7. Karta egzaminacyjna podlega zwrotowi do sekretariatu komisji w czasie bieżącej sesji, a niezwrócenie jej jest równoznaczne z oceną niedostateczną z całego egzaminu.

8. Zdającemu egzamin przysługuje, w czasie trwania sesji egzaminacyjnej, prawo wnoszenia do przewodniczącego sesji egzaminacyjnej skarg i wniosków dotyczących działalności komisji lub jej członków.

9. Przewodniczący sesji egzaminacyjnej ma obowiązek ustosunkowania się, w czasie trwania sesji egzaminacyjnej, do wniesionych przez zdającego skarg i wniosków bądź też, w przypadku konieczności zasięgnięcia opinii przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, udzielenia odpowiedzi w terminie 7 dni od daty egzaminu.

10. Protokół, o którym mowa w ust. 2, oraz inne dokumenty, na podstawie których sekretarz komisji wystawia świadectwo radiooperatorskie, po zatwierdzeniu przez przewodniczącego sesji egzaminacyjnej pozostawia się w dokumentach komisji.

§ 8. Sprawdzenie wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo radiooperatora w radiowej służbie amatorskiej określa § 9 i 10.

§  9.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo radiooperatora klasy "A" podlegają sprawdzeniu przez komisję egzaminacyjną w czasie jednej sesji egzaminacyjnej w dwóch etapach.

2. W pierwszym etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) odbiór "na słuch" znaków nadawanych alfabetem Morse'a,

2) nadawanie ręczne znaków alfabetem Morse'a.

3. Do oceny umiejętności nadawania i odbioru znaków alfabetu Morse'a stosuje się niżej podane kryteria. Za pozytywny wynik egzaminu uznaje się:

1) maksimum 4 błędy w odbiorze,

2) maksimum 1 błąd nie poprawiony i 4 błędy poprawione przy nadawaniu.

4. W drugim etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) wiadomości techniczne,

2) bezpieczeństwo pracy przy urządzeniach elektrycznych i nadawczych,

3) przepisy i procedury operatorskie krajowe i międzynarodowe,

4) przepisy krajowe i międzynarodowe dotyczące służby radioamatorskiej i satelitarnej łączności radioamatorskiej.

§  10.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo radiooperatora klasy "B" podlegają sprawdzeniu przed komisją egzaminacyjną w czasie jednoetapowej sesji egzaminacyjnej.

2. Osoba ubiegająca się o świadectwo radiooperatora klasy "B" ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z następujących przedmiotów:

1) wiadomości techniczne,

2) bezpieczeństwo pracy przy urządzeniach elektrycznych i nadawczych,

3) przepisy i procedury operatorskie krajowe i międzynarodowe,

4) przepisy krajowe i międzynarodowe dotyczące służby radioamatorskiej i satelitarnej łączności radioamatorskiej.

§ 11. Sprawdzenie wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo radiooperatora w służbie lotniczej określa § 12 i 13.

§  12.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy i świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy podlegają sprawdzeniu przez komisję egzaminacyjną w czasie jednej sesji egzaminacyjnej w dwóch etapach.

2. W pierwszym etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) odbiór "na słuch" znaków nadawanych alfabetem Morse'a,

2) nadawanie ręczne znaków alfabetem Morse'a,

3) korespondencja radiotelegraficzna i radiotelefoniczna,

4) regulaminy stosowane w radiokomunikacji lotniczej.

3. Do oceny umiejętności nadawania i odbioru znaków alfabetu Morse'a stosuje się niżej podane kryteria:

1) ocena bardzo dobra 0-5 błędów,

2) ocena dobra 5,5-10 błędów,

3) ocena dostateczna 10,5-15 błędów.

4. Wymienione w ust. 3 kryteria oceny stosuje się do każdego z nadawanych lub odbieranych tekstów sprawdzających, tj. do oceny tekstów jawnych lub kodowanych.

5. Za pozytywny wynik egzaminu z nadawania i odbioru znaków alfabetem Morse'a uznaje się egzamin, podczas którego zdający otrzymał z obydwu tekstów sprawdzających oceny co najmniej dostateczne.

6. W drugim etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) radiotechnika lotnicza,

2) elektrotechnika lotnicza,

3) lotnicze urządzenia radiokomunikacyjne,

4) urządzenia zasilające,

5) geografia świata,

6) znajomość języka angielskiego zgodnie z wymaganiami Międzynarodowego regulaminu radiokomunikacyjnego.

§  13.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty i świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres częstotliwości 122,1-122,9 MHz podlegają sprawdzeniu przed komisją egzaminacyjną w czasie jednoetapowej sesji egzaminacyjnej.

2. Osoba ubiegająca się o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z następujących przedmiotów:

1) zasady radiotelefonii,

2) obsługa urządzeń radiotelefonicznych,

3) korespondencja radiotelefoniczna,

4) regulamin radiokomunikacyjny.

3. Osoba ubiegająca się o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z przedmiotów wymienionych w ust. 2 pkt 2, 3 i 4.

4. Osoba ubiegająca się o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres częstotliwości 122,1-122,9 MHz ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z przedmiotów wymienionych w ust. 2 pkt 3 i 4.

§ 14. Sprawdzenie wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo radiooperatora w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej określa § 15 i 16.

§  15.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo ogólne radiooperatora, świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy i świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy podlegają sprawdzeniu przez komisję egzaminacyjną w czasie jednej sesji egzaminacyjnej w dwóch etapach.

2. W pierwszym etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) odbiór "na słuch" znaków nadawanych alfabetem Morse'a,

2) nadawanie ręczne znaków alfabetem Morse'a,

3) korespondencja radiotelegraficzna i radiotelefoniczna,

4) regulaminy stosowane w radiokomunikacji.

3. Do oceny umiejętności nadawania i odbioru znaków alfabetu Morse'a stosuje się kryteria określone w § 12 ust. 3-5.

4. W drugim etapie sesji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu wiadomości i umiejętności z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) radiotechnika okrętowa,

2) elektrotechnika okrętowa,

3) geografia żeglugowa świata,

4) znajomość języka angielskiego zgodnie z wymaganiami Międzynarodowego regulaminu radiokomunikacyjnego.

§  16.

1. Wiadomości i umiejętności osób ubiegających się o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty i świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty do pasma UKF podlegają sprawdzeniu przed komisją egzaminacyjną w czasie jednoetapowej sesji egzaminacyjnej.

2. Osoba ubiegająca się o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z następujących przedmiotów egzaminacyjnych:

1) zasady radiotelefonii,

2) obsługa urządzeń radiotelefonicznych,

3) korespondencja radiotelefoniczna,

4) regulamin radiokomunikacyjny.

3. Osoba ubiegająca się o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty i świadectwo ograniczone radiotelefonisty do pasma UKF ma obowiązek wykazania się przed komisją egzaminacyjną wiadomościami i umiejętnościami z przedmiotów wymienionych w ust. 2 pkt 2, 3 i 4.

§  17.

1. Uzyskanie przez zdającego egzamin dwuetapowy na świadectwo radiooperatora w radiowej służbie amatorskiej:

1) oceny niedostatecznej w pierwszym etapie egzaminu powoduje niezdanie całego egzaminu,

2) jednej oceny niedostatecznej w drugim etapie egzaminu stwarza możliwość zdawania egzaminu poprawkowego z przedmiotu, z którego otrzymał ocenę niedostateczną,

3) więcej ocen niedostatecznych niż jedna w drugim etapie egzaminu powoduje niezdanie całego egzaminu.

2. Uzyskanie przez zdającego egzamin dwuetapowy na świadectwo radiooperatora w służbie lotniczej, morskiej i żeglugi śródlądowej:

1) dwóch ocen niedostatecznych w pierwszym etapie egzaminu powoduje niezdanie całego egzaminu,

2) jednej oceny niedostatecznej w pierwszym etapie egzaminu oraz jednej oceny niedostatecznej w drugim etapie egzaminu lub jednej oceny niedostatecznej w pierwszym, ewentualnie w drugim etapie egzaminu stwarza możliwość zdawania egzaminu poprawkowego z przedmiotów, z których otrzymał oceny niedostateczne,

3) więcej ocen niedostatecznych niż wymienione w pkt 1 i 2 powoduje niezdanie całego egzaminu.

3. Uzyskanie przez zdającego egzamin jednoetapowy:

1) jednej oceny niedostatecznej stwarza możliwość zdawania egzaminu poprawkowego z przedmiotu, z którego otrzymał ocenę niedostateczną,

2) więcej niż jednej oceny niedostatecznej powoduje niezdanie całego egzaminu.

4. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 1:

1) zdający egzamin może wystąpić z wnioskiem do przewodniczącego komisji, w terminie do 30 dni od daty egzaminu, o wyznaczenie terminu egzaminu poprawkowego z przedmiotów, z których otrzymał oceny niedostateczne,

2) przewodniczący komisji egzaminacyjnej wyraża zgodę tylko na jednokrotny egzamin poprawkowy,

3) termin egzaminu poprawkowego wyznacza przewodniczący komisji w okresie nie krótszym niż jeden miesiąc i nie dłuższym niż jeden rok.

§ 18. Egzamin może być przeprowadzony dla minimum 15 osób w miejscu, które spełnia następujące warunki:

1) sprawdzenie wymaganych umiejętności praktycznych odbywa się przy wykorzystaniu urządzeń stosowanych w odpowiedniej służbie radiowej,

2) urządzenia wykorzystywane podczas egzaminu nie mogą powodować jakichkolwiek zakłóceń w pracy innych urządzeń lub służby telekomunikacyjnej,

3) liczba urządzeń znajdujących się w miejscu egzaminu powinna umożliwić:

a) w zakresie nadawania i odbioru znaków alfabetu Morse'a - równoczesne zdawanie egzaminu przez minimum 5 osób,

b) w zakresie prowadzenia korespondencji bądź obsługi urządzeń - równoczesne i niezależne od siebie sprawdzenie umiejętności dwóch osób.

§ 19. Dokumenty regulujące pracę komisji egzaminacyjnej, akty prawne dotyczące świadectw radiooperatora w radiowej służbie amatorskiej, wymagania dla ich uzyskania oraz warunki i wymagania dotyczące miejsca przeprowadzania egzaminu powinny być dostępne dla organizatora sesji egzaminacyjnej i zdających:

1) w czasie trwania sesji egzaminacyjnej - w miejscu zdawania egzaminu,

2) między sesjami egzaminacyjnymi - w sekretariacie komisji.

§ 20. Podczas sesji egzaminacyjnej na sali mogą być obecni:

1) z tytułu nadzoru merytorycznego:

a) upoważnieni przez Ministra Łączności przedstawiciele Ministerstwa Łączności,

b) upoważnieni przez Prezesa Zarządu Krajowego PAR przedstawiciele Zarządu Krajowego PAR.

2) za zgodą przewodniczącego sesji egzaminacyjnej - zainteresowani kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących szkolenie lub zgłaszających kandydatów na egzamin lub też osoby posiadające pisemne upoważnienie do występowania w ich imieniu.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA ŚWIADECTWA RADIOOPERATORA W SŁUŻBIE AMATORSKIEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy "A" powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami z niżej podanych dziedzin:

1. Wiadomości techniczne:

1) teoria elektryczności, elektromagnetyzmu i radiotechniki:

a) przewodnictwo elektryczne,

b) źródła elektryczności,

c) pole elektryczne,

d) pole magnetyczne,

e) pole elektromagnetyczne,

f) sygnały sinusoidalne,

g) sygnały niesinusoidalne,

h) sygnały zmodulowane,

i) moc i energia;

2) elementy obwodów:

a) rezystory,

b) kondensatory,

c) cewki,

d) transformatory - budowa i zastosowanie,

e) diody,

f) tranzystory i układy scalone,

g) inne elementy elektroniczne;

3) układy:

a) łączenie elementów obwodów,

b) filtry,

c) zasilacze,

d) wzmacniacze,

e) demodulatory,

f) generatory,

g) pętla synchronizacji fazowej (PLL);

4) odbiorniki:

a) rodzaje,

b) schematy blokowe,

c) budowa i działanie poszczególnych stopni,

d) parametry odbiornika;

5) nadajniki:

a) rodzaje,

b) schematy blokowe,

c) budowa i działanie poszczególnych stopni,

d) parametry nadajnika;

6) anteny i linie zasilające:

a) typy anten,

b) charakterystyki anten,

c) linie zasilające;

7) propagacja fal radiowych;

8) pomiary:

a) wykonywanie pomiarów napięć i prądów - stałych, przemiennych, wysokiej częstotliwości, pomiarów rezystancji, mocy, głębokości modulacji, częstotliwości i współczynnika WFS,

b) przyrządy pomiarowe do wyżej wymienionych pomiarów;

9) zakłócenia radioelektryczne:

a) źródła zakłóceń,

b) przyczyny zakłóceń w sprzęcie elektronicznym,

c) urządzenia przeciwzakłóceniowe.

2. Bezpieczeństwo pracy przy urządzeniach elektrycznych i nadawczych:

1) przepływ prądu elektrycznego przez ciało człowieka - porażenie,

2) udzielanie pierwszej pomocy,

3) ochrona przeciwporażeniowa,

4) wpływ pola elektromagnetycznego na organizm ludzki,

5) ochrona środowiska naturalnego przed promieniowaniem elektromagnetycznym,

6) ochrona odgromowa,

7) przepisy przeciwpożarowe przy urządzeniach elektrycznych.

3. Przepisy i procedury operatorskie krajowe i międzynarodowe:

1) alfabet fonetyczny międzynarodowy,

2) kod Q,

3) skróty operatorskie,

4) sposoby porozumiewania się w przypadku niebezpieczeństwa i klęsk żywiołowych,

5) znaki wywoławcze,

6) plan pasm częstotliwości dla służb radioamatorskich - krajowy i według Międzynarodowego Związku Radioamatorów (IARU).

4. Przepisy krajowe i międzynarodowe dotyczące służby radioamatorskiej i satelitarnej łączności radioamatorskiej:

1) przepisy radiowe Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU), o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia,

2) wyciąg z zalecenia Europejskiej Konferencji Poczty i Telekomunikacji (CEPT), stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia,

3) przepisy krajowe, postanowienia i warunki licencyjne.

5. Umiejętność nadawania i odbioru alfabetu Morse'a.

Ubiegający się o uzyskanie świadectwa radiooperatora klasy "A" powinien wykazać się umiejętnością ręcznego nadawania i odbioru "na słuch" informacji przekazywanych kodem Morse'a - grup literowych, cyfrowych i znaków przestankowych:

1) z szybkością nie mniejszą niż 12 grup na minutę,

2) czas trwania transmisji co najmniej 3 minuty.

Przy nadawaniu nie używa się klucza automatycznego.

§ 22. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy "B" powinna wykazać się wiadomościami i umiejętnościami takimi samymi jak dla klasy "A", z wyłączeniem § 1 ust. 5.

ZAŁĄCZNIK Nr  5

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORÓW W SŁUŻBIE LOTNICZEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz znajomością specjalnych przepisów dotyczących służb lotniczych (stałej i ruchomej) z radionawigacji lotniczej;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością ogólnych zasad elektrotechniki i teorii radiotechniki, znajomością regulacji i praktycznej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej, łącznie z urządzeniami do radionamierzania i braniem namiarów radiowych, jak również ogólną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory, urządzenia służące do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych;

5) praktycznymi umiejętnościami naprawiania, za pomocą sprzętu posiadanego na pokładzie, uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie lotu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru "na słuch" nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 20 grup na minutę oraz tekstu otwartego z szybkością 25 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków, czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i na piśmie.

§ 2. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz znajomością specjalnych przepisów dotyczących służb lotniczych (stałej i ruchomej) i radionawigacji lotniczej;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) elementarną teoretyczną i praktyczną znajomością elektrotechniki i radiotechniki, znajomością regulacji i właściwej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej, a także radionamierników łącznie z braniem namiarów, oraz elementarną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) elementarną znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory itp., służących do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamierników;

5) praktycznymi umiejętnościami wystarczającymi do naprawy drobnych uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie lotu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru "na słuch" nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i na piśmie.

§ 3. Osoba występująca o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) znajomością podstawowych zasad radiotelefonii;

3) szczegółową znajomością praktycznej obsługi i regulacji urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

4) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 4. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

§ 5. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - zakres częstotliwości 122,1-122,9 MHz powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych z zakresu częstotliwości 122,1-122,9 MHz oraz znajomością procedur łączności radiotelefonicznej stosowanych w lotnictwie sportowym,

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

ZAŁĄCZNIK Nr  6

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORÓW W SŁUŻBIE MORSKIEJ I ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo ogólne radiooperatora powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną i postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością zasad elektrotechniki oraz teorii radiotechniki i elektroniki wystarczającą do spełnienia wymagań podanych w pkt 4, 5 i 6;

4) teoretyczną znajomością budowy nowoczesnych urządzeń radiokomunikacyjnych, a szczególnie nadajników, odbiorników i systemów antenowych stosowanych w radiotelegraficznej i radiotelefonicznej służbie ruchomej morskiej, automatycznych urządzeń alarmowych, urządzeń radiowych stosowanych na środkach ratunkowych, urządzeń radionamiarowych i wszelkich urządzeń pomocniczych, w tym urządzeń zasilających, jak również ogólną znajomością wszelkich urządzeń stosowanych w radionawigacji, szczególnie w celu zapewnienia konserwacji tych urządzeń;

5) praktyczną znajomością obsługi, regulacji i konserwacji urządzeń wymienionych w pkt 4 wraz z praktyczną umiejętnością dokonywania namiarów oraz dokonywania kalibracji radionamierników;

6) praktyczną umiejętnością lokalizacji i usuwania, za pomocą odpowiednich przyrządów pomiarowych i narzędzi, tych uszkodzeń urządzeń, jakie mogą wystąpić w czasie rejsu;

7) umiejętnością poprawnego ręcznego nadawania i poprawnego odbioru "na słuch" nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków, czas trwania każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

8) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej w języku angielskim;

9) znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i na piśmie.

§ 2. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością ogólnych zasad elektrotechniki i teorii radiotechniki, znajomością regulacji i praktycznej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej, łącznie z urządzeniami do radionamierzania i braniem namiarów radiowych, jak również ogólną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory urządzenia służące do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych;

5) praktycznymi umiejętnościami naprawiania, za pomocą sprzętu posiadanego na pokładzie, uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie rejsu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru "na słuch" nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 20 grup na minutę oraz tekstu otwartego z szybkością 25 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków, czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i na piśmie.

§ 3. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) elementarną teoretyczną i praktyczną znajomością elektrotechniki i radiotechniki, znajomością regulacji i właściwej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej, a także radionamierników łącznie z braniem namiarów, oraz elementarną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) elementarną znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory itp., służących do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamierników;

5) praktycznymi umiejętnościami wystarczającymi do naprawy drobnych uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie rejsu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru "na słuch" nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i na piśmie.

§ 4. Osoba występująca o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) znajomością podstawowych zasad radiotelefonii;

3) szczegółową znajomością praktycznej obsługi i regulacji urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

4) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 5. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) znajomością obsługi urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 6. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty - do pasma UKF powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego - procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych UKF i procedury łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

ZAŁĄCZNIK Nr  7

UJEDNOLICONE ŚWIADECTWA EGZAMINU RADIOAMATORSKIEGO

Zalecenie zaproponowane przez Grupę Roboczą "Przepisy radiowe" T/WG 19 (RR)

Tekst Zalecenia przyjęty przez Europejski Komitet Radiokomunikacyjny

"Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych,

uważając

a) że Służba Radioamatorska jest służbą w rozumieniu artykułu 1 Regulaminu Radiokomunikacyjnego ITU i podlega Regulaminowi Radiokomunikacyjnemu ITU i przepisom krajowym;

b) że Administracje są odpowiedzialne, zgodnie z artykułem 32 Regulaminu Radiokomunikacyjnemu ITU, za podjęcie takich kroków, jakie uznają za stosowne, w celu sprawdzenia operatorskich i technicznych kwalifikacji radioamatorów. Dodatkowo, radioamatorzy nie mogą pracować na częstotliwościach poniżej 30 MHz, o ile nie wykażą się umiejętnością prawidłowego ręcznego nadawania i prawidłowego słuchowego odbioru znaków alfabetu Morse'a;

c) że istotne różnice pomiędzy istniejącymi krajowymi przepisami i warunkami zezwoleń utrudniają licencjonowanym radioamatorom prowadzenie działalności radiokomunikacyjnej poza ich własnym krajem;

d) że w kontekście międzynarodowym Międzynarodowa Unia Radioamatorska (IARU) popiera koncepcję ujednolicenia poziomów egzaminacyjnych dotyczących służby radioamatorskiej;

e) że Zalecenie CEPT T/R 61-01 dotyczy jedynie czasowego używania radiostacji przewoźnych i przenośnych w krajach CEPT;

f) że większość krajów europejskich wzajemnie stara się doprowadzić do ujednolicenia przepisów i spraw także dotyczących niekomercyjnych i rekreacyjnych działań swych obywateli;

biorąc pod uwagę

a) że jest wysoce pożądanym wprowadzenie wspólnych ustaleń dla radioamatorów pragnących używać radiostacji amatorskich w innym kraju, w którym przebywają;

b) że można znaleźć wspólne podejście mimo dużej różnorodności klas zezwoleń i egzaminów radioamatorskich w różnych krajach CEPT;

c) że na podstawie tego wspólnego podejścia jest możliwe określenie, które klasy zezwoleń i egzaminów radioamatorskich mają zbliżony charakter;

d) że w zasadzie uzyskano pozytywne doświadczenia przy wprowadzeniu Zalecenia T/R 61-01, aczkolwiek zakwalifikowanie różnych klas zezwoleń krajowych do dwóch klas zezwoleń CEPT powoduje pewne trudności odnośnie do minimalnych wymagań egzaminacyjnych;

zaleca

a) aby Administracje krajów CEPT wydawały wzajemnie uznawane ujednolicone świadectwa egzaminu radioamatorskiego dla osób, które złożyły z wynikiem pozytywnym odpowiedni egzamin krajowy odpowiadający klasom egzaminacyjnym CEPT A lub B;

b) aby Administracje krajów CEPT, uwzględniając swoje krajowe prawa i przepisy, wyraziły zgodę na wydawanie krajowych zezwoleń odpowiadających poziomom egzaminacyjnym CEPT A lub B dla obcokrajowców, którzy wykażą się posiadaniem ujednoliconego świadectwa egzaminu radioamatorskiego wydanego przez Administrację kraju CEPT, a którzy przebywają w danym kraju przez okres dłuższy niż trzy miesiące;

c) aby zezwolenia wydawane zgodnie z punktem b) były przedłużane przez wydające je Administracje;

d) aby każda osoba, która uzyskała ujednolicone świadectwo egzaminu radioamatorskiego w innym kraju CEPT, miała prawo z chwilą powrotu do własnego kraju uzyskać zezwolenie bez konieczności składania dalszych egzaminów;

e) aby zezwolenia wydawane zgodnie z niniejszym zaleceniem obejmowały pracę radiostacji stałych, ruchomych i przenośnych. Pozostawia się do decyzji Administracji udzielanie zezwoleń na pracę radiostacji ruchomych lotniczych i morskich;

f) aby przepisy Zalecenia T/R 61-01 pozostały w mocy w stosunku do radioamatorów udających się na krótki pobyt do innych krajów CEPT."

Egzamin CEPT o poziomie A

Zezwolenie wydane w oparciu o poziom egzaminacyjny CEPT A uprawnia do używania wszystkich pasm częstotliwości przyznanych służbie radioamatorskiej, a dopuszczonych w kraju, w którym będzie używana stacja amatorska.

Egzamin CEPT o poziomie B

Zezwolenie wydane w oparciu o poziom egzaminacyjny CEPT B, nie obejmujący wymagania nadawania i odbioru znaków alfabetu Morse'a, uprawnia do używania radiostacji amatorskich w pasmach częstotliwości powyżej 30 MHz przyznanych służbie amatorskiej, a dopuszczonych w kraju, w którym będzie używana stacja amatorska.

Zezwolenia odpowiadające poziomom egzaminacyjnym CEPT

Zezwolenia krajowe odpowiadające poziomom egzaminacyjnym CEPT A i B są wykazane w podanej niżej tabeli w kolumnie 3. Kolumna 4 wykazuje zezwolenia, jakie będą wydawane przez Administracje posiadaczom HAREC z innych krajów.

Dokument HAREC

Ujednolicone świadectwo egzaminu radioamatorskiego musi zawierać co najmniej następujące informacje w języku kraju wydającego, jak również w językach angielskim, francuskim i niemieckim:

a) stwierdzenie, że posiadacz zdał egzamin, zgodny z wymaganiami na świadectwo CEPT poziomu A lub B,

b) imię, nazwisko i datę urodzenia posiadacza,

c) poziom egzaminacyjny świadectwa CEPT,

d) datę wydania,

e) urząd wydający.

KLASY ZEZWOLEŃ KRAJOWYCH ODPOWIADAJĄCE POZIOMOM EGZAMINACYJNYM CEPT A I B

1	2	3		4
		Zezwolenie krajowe jest odpowiednikiem		Zezwolenie krajowe wydawane posiadaczowi HAREC wydanemu przez inną Administrację
Lp.	Kraj	POZIOM A	POZIOM B	POZIOM A	POZIOM B
1	Australia
2	Belgia	C	B	C	B
3	Cypr
4	Dania	A, B	C, D, E	B	D
5	Finlandia	general	technic.	general	technic.
6	Francja	E, D	C	D	C
7	Republika Federalna Niemiec	B	A, C	B	C
8	Grecja
9	Islandia
10	Irlandia	A	B	A	B
11	Italia	general	limited	general	limited
12	Liechtenstein	1, 2	3, 4	1, 2	3, 4
13	Luksemburg
14	Malta
15	Monaco
16	Holandia	A	B, C	A	C
17	Norwegia	A		A
18	Polska	1 a, b, c, d	2 a, b	1 a	2 a
19	Portugalia
20	San Marino
21	Hiszpania	A	B, C	A	B
22	Szwecja	A, B	T	A	T
23	Szwajcaria	1, 2	3, 4	1, 2	3, 4
24	Turcja
25	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii	A	B	A	B
26	Watykan
27	Jugosławia

^*Rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawną z dniem 7 lipca 1995 r.na skutek zmiany ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności przez art. 1 pkt 29 i pkt 33 ustawy z dnia 12 maja 1995 r. o zmianie ustawy o łączności oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.95.60.310).

¹ § 16 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 maja 1995 r. (Dz.U.95.56.297) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

² Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1994 r. (Dz.U.94.130.652) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.