Rozdział 3 - Pomoc publiczna na wspieranie innowacyjności - Warunki i tryb udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.299

Akt utracił moc

Wersja od: 4 marca 2015 r.

Rozdział  3

Pomoc publiczna na wspieranie innowacyjności

§ 16. Pomoc publiczna na wspieranie innowacyjności jest udzielana mikro-, małemu lub średniemu przedsiębiorcy.

§ 17. W przypadku pomocy publicznej na wspieranie innowacyjności kosztami kwalifikowalnymi są koszty:

1) uzyskania i ochrony patentów i innych wartości niematerialnych i prawnych;

2) oddelegowania z jednostki naukowej będącej organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę albo od dużego przedsiębiorcy wysoko wykwalifikowanego personelu posiadającego wyższe wykształcenie i co najmniej pięcioletnie doświadczenie w prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych, w tym zdobyte w trakcie odbywania studiów doktoranckich, w celu prowadzenia działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej na nowo utworzonych stanowiskach pracy u przedsiębiorcy korzystającego z pomocy, pod warunkiem że personel ten nie zastępuje innego personelu;

3) usług doradczych w zakresie innowacji w rozumieniu art. 2 pkt 94 rozporządzenia nr 651/2014 i usług wsparcia innowacji w rozumieniu art. 2 pkt 95 rozporządzenia nr 651/2014.

§  18.

1. Intensywność pomocy publicznej na wspieranie innowacyjności nie przekracza 50% kosztów kwalifikowalnych.

2. Intensywność pomocy publicznej na wspieranie innowacyjności przeznaczonej na pokrycie kosztów usług doradczych w zakresie innowacji i usług wsparcia innowacji może zostać zwiększona do 100% kosztów kwalifikowalnych pod warunkiem, że całkowita wartość tej pomocy nie przekroczy równowartości 200 000 euro dla jednego przedsiębiorcy w okresie trzech lat poprzedzających złożenie wniosku o udzielenie pomocy.