§ 30. - Warunki i sposób przygotowania i wykorzystania transportu na potrzeby obronne państwa, a także jego ochrona w czasie wojny, oraz właściwość organów w tych sprawach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.34.294

Akt utracił moc
Wersja od: 4 marca 2004 r.
§  30.
1.
Przygotowanie ochrony transportu na potrzeby obronne państwa obejmuje w szczególności:
1)
ochronę i obronę obiektów infrastruktury transportowej;
2)
tworzenie pododdziałów ochronnych;
3)
ochronę punktów załadowczych, stacji oraz przewożonych towarów i osób przed oddziaływaniem przeciwnika oraz obronę przeciwdywersyjną i antyterrorystyczną, a także obronę i ochronę przed środkami masowego rażenia;
4)
ochronę i obronę obiektów i urządzeń lotnictwa cywilnego, statków powietrznych realizujących zadania obronne oraz systemów przeznaczonych do zarządzania ruchem lotniczym;
5)
ochronę portów morskich i rzecznych oraz punktów przeładunkowych, baz remontowych statków oraz obiektów i urządzeń zapewniających kierowanie transportem morskim i żeglugą śródlądową;
6)
organizację współdziałania sił i środków ochrony i obrony, w tym jednostek Sił Zbrojnych, realizujących wspólnie zadania szczególnej ochrony obiektów;
7)
odtwarzanie zasobów sił i środków, niezbędnych do realizacji zadań ochronnych.
2.
Realizację zadań określonych w ust. 1 pkt 1 zapewniają ministrowie i wojewodowie, we właściwości których znajdują się te obiekty, z tym że zadania związane ze szczególną ochroną obiektów realizuje się w trybie przepisów odrębnych.
3.
Zadania określone w ust. 1 pkt 2 realizują ministrowie i wojewodowie w trybie przepisów ustawy.
4.
Zadania określone w ust. 1 pkt 3-5 realizuje Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw transportu oraz wojewodowie poprzez podległe, wyspecjalizowane formacje ochronne i obronne, w tym jednostki Sił Zbrojnych; współdziałanie wszystkich sił i środków będących we właściwości wymienionych organów zapewniają wojewodowie, starostowie, wójtowie i burmistrzowie (prezydenci) na terenie ich działania.