Waloryzacja opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.2.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1924 r.

MINISTRA

POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 16 grudnia 1923 r.

w sprawie waloryzacji opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

Na mocy art. 10 ustawy z dnia 27 mają 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz. P. P. P. № 44 poz. 310) oraz na zasadzie art. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin i niektórych innych dochodów publicznych (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044) zarządza się co następuje:

§ 1. Wszelkie opłaty pocztowe, telegraficzne i telefoniczne podlegają waloryzacji z wyjątkiem opłat za świadczenia, których wymiar oparty jest na wysokości kwot wyrażonych w markach polskich (przekazy, należytość od podanej wartości i należytość za doręczenie przekazów i listów wartościowych).

§ 2. Opłaty waloryzowane ustala się w jednostkach taryfowych.

§ 3. Jednostkę taryfową stanowi jedna setna franka złotego ustalonego według art. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044).

§ 4. Ustalone w jednostkach taryfowych opłaty pobiera się bądź to znaczkami pocztowemi, opiewającemi na marki polskie, bądź to gotówką w monecie obiegowej.

§ 5. Opłaty pocztowe, telegraficzne i telefoniczne, pobierane w chwili żądania świadczenia, będę regulowane z wyjątkiem opłat przewidzianych w § 16 dwa razy na miesiąc t. j. od 1 do 15 włącznie na podstawie kursu ogłaszanego przez Ministra Skarbu w Monitorze Polskim dnia 25 poprzedniego miesiąca, zaś na okres od 16 do końca miesiąca na podstawie takiegoż kursu ogłaszanego dnia 10 bieżącego miesiąca. Jeśli dzień 10 lub 25 przypada na niedzielę lub dzień świąteczny, natenczas obowiązuje kurs z dnia poprzedzającego niedzielę lub święto. Wyjątkowo od dnia 1 do 15 stycznia 1924 r. obowiązywać będzie kurs ogłoszony dnia 29 grudnia 1923 r.

§ 6. Opłaty miesięczne tak pocztowe, jak telegraficzne i telefoniczne, nieuiszczone w pierwszych 3-ch dniach miesiąca lub kwartału (okres trzymiesięczny) lub niewyrównane w terminie 3-dniowym po otrzymaniu rachunku oraz wszelkie opłaty zaległe bada pobierane według kursu codziennego ogłaszanego przez Ministra Skarbu, w Monitorze Polskim obowiązującego w chwili uiszczania opłat. Wyjątek stanowią: 1) rachunki telefoniczne dla państwowych władz i urzędów, którym należy termin zapłaty w razie niewyrównania przedłużyć o jeden miesiąc i dopiero po bezskutecznym upływie tego terminu zwaloryzować podług kursu dziennego dnia zapłaty - i 2) opłaty gazetowe, które pobierać się będzie według kursu z dnia 10 miesiąca z ważnością na następny miesiąc.

§ 7. Pocztowe opłaty kredytowane i ryczałtowane pobierane będą w markach polskich według kursu dziennego obowiązującego w dniu wyrównania rachunku kredytowanego względnie wpłacenia ryczałtu.

Opłaty kredytowane władzom wojskowym w chwili wyrównywania rachunków nie podlegają waloryzacji, opłaty zaś kredytowane abonentom telefonicznym będą pobierane, o ile chodzi o należytości wynikające z obrotu wewnętrznego telegraficznego i telefonicznego według kursu dwutygodniowego; z obrotu zaś zagranicznego według kursu dziennego z ostatniego dnia poprzedniego miesiąca,

§ 8. Dla zaliczek składanych na poczet opłat pocztowych i telegraficznych nie ma kurs zastosowania. Zaliczki takie będą przyjmowane wyłącznie jako przedpłata na poczet należytości, obliczonych w jednostkach taryfowych a przemianowanych na marki polskie w chwili świadczenia.

§ 9. Opłaty pocztowe, telegraficzne i telefoniczne obliczone w markach polskich stosownie do ilości jednostek taryfowych według kursu określonego w § 5 zaokrągla się w granicach do 50.000 mk. wzwyż lub w dół.

§ 10. Wysokość opłat w markach polskich odpowiadająca ustalonym jednostkom taryfowym w myśl § 5 będzie podawana do wiadomości ogółu w Monitorze Polskim i w prasie codziennej.

§ 11. Zarządza się następujące zmiany w obrocie pocztowym:

a) kartki widokowe i świąteczne, zawierające pozdrowienia lub inne formy grzeczności ujęte najwyżej w pięciu wyrazach podlegają opłacie jak za druki do wagi 50 gr.,

b) znosi się wagę druków do wagi 25 gr.,

c) znosi się wagę próbek towarów do wagi 100 gr. i ponad 500 do 1000 gr.,

d) podwyższa się granicę podanej wartości listów wartościowych i paczek do 50.000.000 mk. pol.,

e) dopuszcza się przekazy pocztowe i telegraficzne do 50.000.000 mk. pol. na jeden przekaz, jak również obciążenie pobraniem przesyłki listowej listu wartościowego lub paczki do 50.000.000 mk. pol.,

f) uznaniu poszczególnych Dyrekcji Poczt i Telegrafów pozostawia się rozszerzenie granic doręczania odbiorcom do domu kwot przekazów pocztowych i czeków P. K. O. tudzież listów wartościowych i paczek o podanej wartości do 50.000.000 mk. pol. w miejscowym i do 5.000.000 mk. pol. w zamiejscowym okręgu doręczeń,

g) wprowadza się osobną należytość za doręczanie listów wartościowych,

h) wprowadza się opłatę od skrytek mniejszych i większych dla przesyłek listowych i gazet,

i) niedziele i święta uroczyste w których normalna służba doręczeń nie jest wykonywana nie mają wpływu na obliczanie składowego.

§ 12. Korespondencji nadanej w pierwszych trzech dniach po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, opłaconej według starej taryfy nie należy obciążać dopłatą.

§ 13. Odszkodowanie za zaginione listowe przesyłki poleconą w obrocie wewnętrznym wynosi 200 jednostek taryfowych, bez względu na rzeczywistą wartość przesyłki listowej.

§ 14. Odszkodowanie przy paczkach bez podanej wartości w razie zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości paczek wypłaca się według zwyczajnej wartości jaką zaginione, brakujące lub uszkodzone przedmioty posiadały w chwili i w miejscu nadania, nie może jednak przekraczać 150 jednostek taryfowych za każdy kilogram wagi brutto, przyczem część kg. liczy się za cały kilogram.

Przypadające do wypłaty w markach polskich odszkodowanie oblicza się według kursu z dnia przyznania odszkodowania.

§ 15. Wartość franka złotego dla opłat za przesyłki listowe zagraniczne odpowiada 60 jednostkom taryfowym. Najwyższa kwota odszkodowania za polecone przesyłki listowe do zagranicy równa się równowartości 3000 jednostek taryfowych w markach polskich.

Za każdy międzynarodowy kupon na odpowiedz należy wydawać znaczki pocztowe odpowiadające wartości:

a) 30 jednostek taryfowych za kupon nowy wartości 50 ct.

b) 15 jednostek taryfowych za kupon dawny wartości 25 ct.

§ 16. Przy obliczaniu należytości, wynikających z obrotu paczkowego, telegraficznego i telefonicznego z zagranicą należy stosować codzienny kurs franka złotego, ogłaszany przez Ministra Skarbu w Monitorze Polskim.

§ 17. Z wyjątkiem opłat, odnoszących się do rozmów międzymiastowych i telefonicznego pośrednictwa przy nadaniu i odbieraniu telegramów przez telefon nie mają zastosowania nowe opłaty telefoniczne dla sieci miejscowych w Warszawie, Lwowie, Lublinie, Łodzi, Białymstoku, Zagłębiu Borysławskiem i Dąbrowskiem.

§ 18. Abonentom telefonicznym przysługuje prawo wypowiedzenia abonamentu na ośm dni przed upływem miesiąca. Wyjątkowo w styczniu wolno wypowiedzieć abonament w ciągu 8 dni po otrzymaniu rachunku za styczeń 1924 r.

§ 19. Ustalone w jednostkach taryfowych opłaty dla obrotu wewnętrznego obowiązują:

a) na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej,

b) w obrocie z Polski do obszaru Wolnego Miasta Gdańska z wyjątkami podanemi w taryfie.

§ 20. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem jego ogłoszenia i zezwala się na jego stosowanie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego. Z tą chwilą tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe sprzeczne z niniejszem rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK  ¹

TARYFA POCZTOWA

wyrażona w jednostkach

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

¹ Załącznik:

-zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 7 marca 1924 r. w przedmiocie podwyższenia opłat pocztowych za listy, kartki pocztowe, druki, próbki towarów, papiery handlowe, przesyłki mieszane, czasopisma, paczki i przekazy obrotu wewnętrznego i z W.M. Gdańskiem oraz niektórych opłat telefonicznych za połączenie abonentów z centralą. (Dz.U.24.23.250) z dniem 16 marca 1924 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 3 kwietnia 1924 r. w przedmiocie obliczania należytości za przesyłanie czasopism pocztą w obrocie wewnętrznym i z W.M. Gdańskiem. (Dz.U.24.32.334) z dniem 1 maja 1924 r.

Zmiany nie zostały naniesione na tekst.