W.Bryt. i Płn.Irl.-Polska. Układ dotyczący traktowania komiwojażerów i ich próbek. Warszawa.1933.10.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.11.56

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 lutego 1935 r.

UKŁAD

między Polską a Wielką Brytanją dotyczący traktowania komiwojażerów i ich próbek,

podpisany w Warszawie dnia 26 października 1933 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym szóstym października tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku podpisany został w Warszawie układ między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Wielkiej Brytanji dotyczący traktowania komiwojażerów i ich próbek wraz z załącznikami I i II o następującem brzmieniu dosłownem:

UKŁAD

między Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej a Jego Królewską Mością Królem Wielkiej Brytanji, Irlandji i Brytyjskich Dominjonów Zamorskich, Cesarzem Indyj, dotyczący traktowania komiwojażerów i ich próbek.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL WIELKIEJ BRYTANJI, IRLANDJI I BRYTYJSKICH DOMINJONÓW ZAMORSKICH, CESARZ INDYJ,

pragnąc popierać rozwój handlu pomiędzy Polską z jednej strony, a Zjednoczonem Królestwem Wielkiej Brytanji i Północnej Irlandji z drugiej - i powiększyć wymianę towarów przez ułatwienie pracy komiwojażerów, postanowili zawrzeć układ w tym celu i wyznaczyli swych pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

KTÓRZY, po wzajemnem okazaniu swych odnośnych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1. 

Komijoważerowie, reprezentujący osoby, spółki lub firmy prowadzące interesy w Polsce (niżej wymieniani, jako komiwojażerowie z Polski lub z jednej, lub z drugiej Wysokiej Umawiającej się Strony, jak to się może zdarzyć), mogą działać w Zjednoczonem Królestwie i nawzajem komiwojażerowie reprezentujący osoby, spółki lub firmy, prowadzące interesy w Zjednoczonem Królestwie (niżej wymieniani jako komiwojażerowie ze Zjednoczonego Królestwa - lub z jednej, lub z drugiej Wysokiej Umawiającej się Strony, jak to może się zdarzyć) - mogą działać w Polsce, zgodnie z przepisami obowiązującemi w odnośnych krajach. Rozumie się wszakże, że postanowienia polsko-angielskiego traktatu handlowego i nawigacyjnego, podpisanego w Warszawie dnia 26 listopada 1923 r., które przewidują wzajemne przyznanie klauzuli narodu najbardziej uprzywilejowanego, winny tak długo, jak ten traktat będzie pozostawał w mocy, być stosowane bezwarunkowo przy traktowaniu tych komiwojażerów oraz ich próbek i wzorów.

Artykuł  2. 

Od komiwojażera każdej Wysokiej Umawiającej się Strony może być wymagane uzyskanie od władz, wyznaczonych przez każdą Wysoką Umawiającą się Stronę zaświadczenia, stwierdzającego charakter jego zatrudnienia, jako komiwojażera. Każde takie zaświadczenie winno być zgodne z wzorem, dołączonym do układu niniejszego.

Wysokie Umawiające się Strony winny możliwie jak najrychlej zakomunikować sobie wzajemnie wykaz władz w Polsce i w Zjednoczonem Królestwie mianowanych przez nie jako kompetentne do wydawania takich zaświadczeń, zarówno jak i przepisy, do których odnośni komiwojażerowie muszą się stosować przy prowadzeniu swych interesów.

Artykuł  3. 

Komiwojażer może wwozić i sprzedawać jakiekolwiek próbki lub wzory, których wwóz nie jest zakazany, z zastrzeżeniem wszakże, że artykuł niniejszy nie będzie działał jako zezwolenie na wwóz lub sprzedaż jakiegokolwiek towaru w odróżnieniu od próbek lub wzorów.

Artykuł  4. 

Próbki lub wzory, podlegające cłu wwozowemu, a których wwóz nie jest zakazany, winny przy wprowadzeniu ich przez komiwojażerów, działających zgodnie z postanowieniami niniejszego układu, być czasowo dopuszczane bez cła do kraju, w którym oni zamierzają działać, pod warunkiem, że suma opłat wwozowych zostanie złożona w depozycie lub dane będzie zabezpieczenie zapłaty - o ile zajdzie tego potrzeba.

Okres czasu dla powrotnego wywozu będzie nie mniejszy niż dwanaście miesięcy. Gdy okres ulgowy upłynie, winno być uiszczone cło za próbki lub wzory, które nie zostały wywiezione zpowrotem lub umieszczone pod nadzorem władz celnych.

Artykuł  5. 

Do celów niniejszego układu wszystkie przedmioty, przedstawiające pewną wyszczególnioną kategorję towarów, winny być uważane za próbki lub wzory z zastrzeżeniem po pierwsze, wymienione przedmioty będą takie, że mogą być należycie zidentyfikowane przy powrotnym wywozie i powtóre, że przedmioty w ten sposób wwiezione nie będą w takiej ilości lub wartości, iż wzięte jako całość nie stanowiłyby już próbek w zwykłem rozumieniu.

Artykuł  6. 

1) Jeżeli przed upływem przepisanego okresu próbki lub wzory są przedstawione w zamiarze powrotnego wywozu w Urzędzie Celnym, otwartym na ten cel, tenże Urząd Celny winien przekonać się, że przedmioty w ten sposób mu przedstawione są istotnie te, które pierwotnie były dopuszczone na warunkach art. 4. Jeżeli pod tym względem niema żadnych wątpliwości, wspomniany Urząd Celny winien zwrócić zdeponowaną sumę opłaty celnej lub podjąć niezbędne kroki, celem zwolnienia danego zabezpieczenia.

2) Władze Celne kraju wwożącego winny uznać jako wystarczające do przyszłego zidentyfikowania próbek lub wzorów znaki, które zostały przytwierdzone przez Władze Celne kraju wywożącego z zastrzeżeniem, aby do wymienionych próbek lub wzorów była dołączona lista opisowa poświadczona przez Władze Celne tego kraju. Dodatkowe znaki mogą być wszakże przytwierdzone do próbek lub wzorów przez Władze Celne kraju wwożącego, we wszystkich przypadkach, gdy te ostatnie uważają gwarancję dodatkową za niezbędną dla zapewnienia zidentyfikowania próbek lub wzorów przy powrotnym wywozie. Z wyjątkiem tego ostatniego wypadku, weryfikacja celna winna ograniczyć się do zidentyfikowania próbek i ustalenia ogólnej sumy cła i należności, którym one ewentualnie mogłyby podlegać.

3) Zwrot opłat celnych uiszczonych przy wwozie lub zwolnienie zabezpieczenia opłaty tych ceł, winny być dokonywane bez niepotrzebnej zwłoki w jakimkolwiek Urzędzie Celnym otwartym w tym celu (a nietylko w tym, przez który były wwiezione) i podlegają potrąceniu z cła płatnego za próbki lub wzory niezgłoszone do wywozu powrotnego lub umieszczone pod nadzorem władz celnych.

4) Wysokie Umawiające się Strony zanotyfikują sobie wzajemnie Urzędy Celne otwarte dla celów powrotnego wywozu próbek lub wzorów według postanowień niniejszego układu.

Artykuł  7. 

Osoby prowadzące interesy w Polsce lub ich przedstawiciele (albo przedstawiciele towarzystw lub firm, prowadzących interesy w Polsce) zwiedzający targi i rynki w Zjednoczonem Królestwie i osoby prowadzące interesy w Zjednoczonym Królestwie lub ich przedstawiciele (albo przedstawiciele towarzystw lub firm prowadzących interesy z Zjednoczonem Królestwie) zwiedzający targi i rynki w Polsce, celem przeprowadzenia interesów lub wystawiania swych towarów, nie będą podlegały opłatom wyższym, niż te, które są uiszczane w podobnych okolicznościach przez obywateli danego kraju.

Artykuł  8. 

Postanowienia niniejszego układu nie stosują się do domokrążców, przekupniów ulicznych lub innych handlarzy sprzedających konsumentowi bezpośrednio.

Artykuł  9. 

Niniejszy układ w niczem nie narusza stosowania zarówno w Polsce jak i w Zjednoczonem Królestwie warunków i prawideł w danym czasie będących w mocy tamże, co do wjazdu, podróżowania i pobytu wszystkich cudzoziemców.

Artykuł  10. 

Rzeczpospolita Polska, do której należy zapewnienie prowadzenia spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska w myśl art. 104 traktatu Wersalskiego i artykułów 2 i 6 konwencji pomiędzy Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem, podpisanej w Paryżu dnia 9 listopada 1920 r., zastrzega sobie prawo oświadczyć w każdym czasie w ciągu trwania w mocy niniejszego układu, że Wolne Miasto Gdańsk jest stroną Umawiającą się w tym układzie i że przyjmuje zobowiązania i nabywa prawa w nim ustalone.

Artykuł  11. 

Niniejszy układ ma być ratyfikowany i dokumenty ratyfikacyjne mają być wymienione w Londynie możliwie jak najprędzej.

Układ wejdzie w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy aż do upływu trzymiesięcznego okresu od daty, w której jedna z Wysokich Umawiających się Stron wypowie go.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy układ i wycisnęli na nim swoje pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i angielskim, przyczem obydwa języki są jednakowo miarodajne, dnia dwudziestego szóstego października tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

Załącznik I

KARTA TOŻSAMOŚCI DLA KOMIWOJAŻERÓW

(pominięty)

Załącznik II

KARTA TOŻSAMOŚCI DLA KOMIWOJAŻERÓW

(pominięty)

Zaznajomiwszy się z powyższym układem i załącznikami do niego, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawaie, dnia 12 maja 1934 r.