Art. 10. - W.Bryt. i Płn.Irl.-Polska. Traktat handlowy i nawigacyjny. Warszawa.1923.11.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.57.582

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 czerwca 1924 r.
Artykuł  X. 

Traktat niniejszy będzie ratyfikowany, a ratyfikacje będą wymienione w Warszawie jak można najprędzej. Uprawomocni się on w piętnaście dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i będzie obowiązywał przez rok od daty uprawomocnienia się. W razie, jeżeli żadna ze Stron Układających się nie zawiadomi drugiej Strony na trzy miesiące przed upływem rzeczonego okresu jednego roku o swym zamiarze rozwiązania niniejszego traktatu, pozostanie on w mocy aż do upływu trzech miesięcy od daty, w której jedna ze Stron układających się wypowie go.

Jednakże co do Indyj lub jakiegokolwiek z samorządnych dominjów, kolonij, posiadłości lub protektoratów Jego Brytyjskiej Mości lub jakiegokolwiek terytorjum, co do którego mandat z ramienia Ligi Narodów został przyjęty przez Jego Brytyjską Mość, do których postanowienia niniejszego Traktatu zostaną zastosowane według Artykułu VIII, każda z obu Stron Układających się będzie miała prawo rozwiązać go oddzielnie w każdym czasie za trzymiesięcznym wypowiedzeniem.

Na dowód czego, pełnomocnicy obu Stron podpisali niniejszy Traktat i położyli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach każdy w języku polskim i angielskim, które jednakowo są autentyczne, w Warszawie, dnia dwudziestego szóstego listopada 1923.

Załącznik nr 1 do Artykułu II.

ŚWIADECTWO POCHODZENIA.

(pominięty)

Załącznik Nr 2 do Art. II.

KONSULARNE ŚWIADECTWO POCHODZENIA.

(pominięty)

___________________________________________________________

D.IX.6374. Warszawa, 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt podać do wiadomości J. E., że postanowienia Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego, który podpisany został w dniu dzisiejszym pomiędzy Polską a Zjednoczonem Królestwem rozciągnięte będą również na terytorjum w. m. Gdańska od daty wejścia w życie wspomnianego Traktatu.

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienie mojego wysokiego poważania.

(-) Dmowski.

Jego Ekscelencja

Sir William Grenfell Max Muller

Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny

Jego Brytyjskiej Mości

WARSZAWA.

___________________________________________________________

Nr 239 POSELSTWO ANGIELSKIE

WARSZAWA

dnia 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór noty Nr D. IX. 6374 dnia dzisiejszego w której Jego Ekscelencja podaje mi do wiadomości, że postanowienia Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego, który podpisany został w dniu dzisiejszym między Polską i Zjednoczonem Królestwem, rozciągnięte będą również na terytorjum w. m. Gdańska od daty wejścia w życie wspomnianego Traktatu.

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienie mojego wyskokiego poważania.

(-) William Max Muller

Jego Ekscelencja

Pan R. Dmowski

Minister Spraw Zagranicznych.

WARSZAWA.

___________________________________________________________

D. IX. 6378 Warszawa, dn. 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Przystępując w dniu dzisiejszym do podpisania Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Polską a Zjednoczonem Królestwem, mam zaszczyt prosić J. E. zechcieć przyjąć do wiadomości następujące zastrzeżenie, które Rząd Polski widzi się zmuszony sformułować w sprawie art. V powyższego Traktatu.

Dopóki granica pomiędzy Polską a jednym z graniczących z nią krajów pozostawać będzie zamkniętą z jakiegobądź powodu dla podróżnych lub dla towarów z Polski lub z tego kraju pogranicznego, Rząd Polski nie będzie uważany za obowiązany do udzielania Zjednoczonemu Królestwu na granicy rzeczonego kraju ułatwień tranzytowych, przewidzianych w art. V.

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienie mojego bardzo wysokiego poważania.

(-) DMOWSKI.

Jego Ekscelencja

Sir William Grenfell Max Muller

Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny

Jego Brytyjskiej Mości

WARSZAWA.

___________________________________________________________

Nr 237 POSELSTWO ANGIELSKIE

WARSZAWA

dnia 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszyt potwierdzić odbiór noty Nr D. IX. 6378 dnia dzisiejszego i przyjąć do wiadomości następujące zastrzeżenie, które Rząd Polski widział się zmuszonym sformułować w kwestji artykułu V Traktatu, podpisanego w dniu dzisiejszym pomiędzy Zjednoczonem Królestwem a Polską.

"Dopóki granica pomiędzy Polską a jednym z graniczących z nią krajów pozostawać będzie zamknięta z jakiegobądź powodu dla podróżnych lub dla towarów z Polski lub z tego kraju pogranicznego, rząd Polski nie będzie uważany za obowiązany do udzielania Zjednoczonemu Królestwu na granicy rzeczonego kraju ułatwień tranzytowych przewidzianych w art. V".

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienia mojego bardzo wysokiego poważania.

(-) WILLIAM MAX MULLER

Jego Ekscelencja

Pan R. Dmowski

Minister Spraw Zagranicznych.

WARSZAWA.

___________________________________________________________

Nr 240. POSELSTWO BRYTYJSKIE

WARSZAWA

Warszawa, dnia 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt podać do wiadomości J. E., że doniosłem mojemu Rządowi o życzeniu Rządu Polskiego włączenia do Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Zjednoczonem Królestwem a Polską klauzuli zabezpieczającej Polskę przed pobieraniem stawek celnych spowodowanych spadkiem waluty, w myśl ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921".

Rząd Jego Brytyjskiej Mości przypuszcza, że Rząd Polski ma na myśli uprawnienia, które mu zastały nadane w myśl II części ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921" co do ustanawiania z powodu spadku waluty stawek celnych na towary wszelkiego rodzaju, lub kategorji (z wyjątkiem produktów spożywczych i napojów) wytworzonych w kraju innym, aniżeli Zjednoczone Królestwo ze względu na to, że są one sprzedawane lub oferowane w Zjednoczonem Królestwie po cenach, które wskutek spadku w stosunku do funta szterlinga wartości waluty kraju, w którym towary były wytworzone, są niższe od cen, za jakie te same towary mogłyby być wytworzone z zyskiem w Zjednoczonem Królestwie (Dział II (1) (b) Ustawy).

W związku z powyższem, muszę zwrócić uwagę J. E. na par. (b) działu II (III), który stanowi, że żadne zarządzenie nie może być powzięte w myśl cz. II ustawy, które byłoby w sprzeczności z postanowieniami wszelkiego obowiązującego traktatu, konwencji lub układu. W myśl tej klauzuli, Rząd Jego Brytyjskiej Mości, w razie zawarcia Traktatu z Polską byłby, zgodnie z art. 2 tego Traktatu, pozbawiony prawa publikowania wszelkich zarządzeń w sprawie pobierania z powodu stanu waluty polskiej opłat celnych na towary nakładane w Zjednoczonem Królestwie na takież towary importowane do Zjednoczonego Królestwa, pochodzące z jakiegobądź innego zagranicznego kraju.

Co się tyczy postanowień o walucie deprecjonowanej, zawartej w cz. II mustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921" - Rząd Polski może być pewny, że dopóki Traktat anglo-polski pozostawać będzie w mocy, żadna zróżniczkowana opłata celna nie będzie nakładana na towary polskie. Wreszcie, winienem podać do wiadomości J. E, że w okresie przygotowania projektu ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921" ta sama kwestia poruszona była przez Rząd Włoski, i że Rząd Jego Brytyjskiej Mości dał mu zapewnienie w tym samym sensie na podstawie art. 2 Traktatu Handlowego anglo-włoskiego z roku 1883.

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, zapewnienie mojego najwyższego poważania.

(-)MAX MULLER

Jego Ekscelencja

Pan R. Dmowski.

Minister Spraw Zagranaicznych.

WARSZAWA.

___________________________________________________________

D. IX. 6380. Warszawa, dnia 26 listopada 1923.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór noty Nr 240 z dnia dzisiejszego, w której Jego Ekscelencja podaje do mej wiadomości co następuje:

"Mam Zaszczyt podać do wiadomości Jego Ekscelencji, że doniosłem mojemu Rządowi o życzeniu Rządu Polskiego włączenia do Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego klauzuli zabezpieczającej Polskę przed pobieraniem stawek celnych spowodowanych spadkiem waluty, w myśl ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921".

Rząd Jego Brytyjskiej Mości przypuszcza, że rząd Polski ma na myśli uprawnienia, które mu zostały nadane w myśl II części ustawy "Safeguarding of Industries Act 1921" co do ustanowienia, z powodu spadku waluty stawek celnych na towary wszelkiego rodzaju lub kategorji (z wyjątkiem produktów spożywczych i napojów) wytworzonych w kraju innym, aniżeli Zjednoczone Królestwo ze względu na to, że są one sprzedawane lub oferowane w Zjednoczonem Królestwie po cenach, które wskutek spadku w stosunku do funta szterlinga wartości waluty kraju, w którym towary były wytworzone, są niższe od cen, za które te same towary mogłyby być wytworzone z zyskiem w Zjednoczonem Królestwie (Dział II (1) b) Ustawy).

W związku z powyższym muszę zwrócić uwagę Jego Ekscelencji na paragraf (b) działu II (III), który stanowi, że żadne zarządzenie nie może być powzięte w myśl części II ustawy, które byłoby w sprzeczności z postanowieniami wszelkiego obowiązującego traktatu, konwencji lub układu. W myśl tej klauzuli, Rząd Jego Brytyjskiej Mości w razie zawarcia Traktatu z Polską byłby, zgodnie z art. II tego Traktatu, pozbawiony prawa publikowania wszelkich zarządzeń w sprawie pobierania, z powodu stanu waluty polskiej, opłat celnych za towary polskie wszelkiego rodzaju i kategorji, które nie są nakładane w Zjednoczonem Królestwie na takież towary importowane do Zjednoczonego Królestwa, pochodzące z jakiegobądź innego zagranicznego kraju.

Co się tyczy postanowień o walucie deprecjonowanej zawartych w cz. II ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921" Rząd Polski może być pewny, że dopóki Traktat anglo-polski pozostawać będzie w mocy, żadna zróżniczkowana opłata celna nie będzie nakładana na towary polskie. Wreszcie, winienem podać do wiadomości Jego Ekscelencji, że w okresie przygotowywania projektu ustawy o "Safeguarding of Industries Act 1921" ta sama kwestja poruszona była przez Rząd Włoski, i że rząd Jego Brytyjskiej Mości dał mu zapewnienie w tym samym sensie na podstawie art. 2 Traktatu Handlowego anglo-włoskiego z roku 1883".

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, zapewnienie mojego wysokiego poważania.

(-) DMOWSKI

Jego Ekscelencja

Sir William Grenfell MAX MULLER

Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny

Jego Brytyjskiej Mości

w WARSZAWIE.

___________________________________________________________

Nr 236 POSELSTWO BRYTYJSKIE

WARSZAWA

Warszawa, dnia 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Powołując się na art. IV Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Zjednoczonem Królestwem a Polską, podpisanego w dniu dzisiejszym, mam zaszczyt podać do wiadomości J. E., że Rząd Jego Brytyjskiej Mości gotów jest podpisać oddzielnie układ lub układy co do wzajemnego uznawania dokumentów nawigacyjnych, dotyczących certyfikatów osób podróżujących, świadectw pojemności oraz innych analogicznych dokumentów. Uważam za konieczne zaznaczyć, że w Zjednoczonem Królestwie władze, wydające przepisy, dotyczące tego przedmiotu, poddane są ustawodawstwu angielskiemu i, że Rząd Jego Brytyjskiej Mości ma prawo uznawać certyfikaty zagraniczne tylko o tyle, o ile odnośne przepisy obcego kraju, jak również władze wydające te przepisy mniej lub więcej odpowiadają przepisom i władzom Zjednoczonego Królestwa.

Niewątpliwie, Rząd Polski zamierza utrzymać w sprawach morskich ten sam poziom, co Wielka Brytania i, z chwilą, gdy władze polskie i eksperci techniczni Rządu Jego Brytyjskiej Mości osiągną zgodę odnośnie do rozmaitych punktów w danej kwestji, Rząd Jego Brytyjskiej Mości ze swej strony gotów będzie uczynić wszystko, co jest w jego mocy, aby ułatwić i przyspieszyć zawarcie układu lub układów z Rządem Polskim w sprawie rozmaitych punktów, o których mowa wyżej.

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze zapewnienie mego najwyższego poważania.

(-) William Max Muller

Jego Ekscelencja

Pan R. Dmowski

Minister Spraw Zagranicznych.

WARSZAWA.

___________________________________________________________

Nr D. IX. 6381. Warszawa, 26 listopada 1923 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór noty Nr 236 dnia dzisiejszego, w której Jego Ekscelencja podaje mi do wiadomości co następuje:

"Powołując się na art. IV Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Zjednoczonem Królestwem a Polską, podpisanego w dniu dzisiejszym, mam zaszczyt podać do wiadomości Jego Ekscelencji, że Rząd Jego Brytyjskiej Mości gotów jest do wzajemnego uznania dokumentów nawigacyjnych, dotyczących certyfikatów osób podróżujących, świadectw pojemności oraz innych analogicznych dokumentów. Uważam za konieczne zaznaczyć, że w Zjednoczonem Królestwie władze, wydające przepisy, dotyczące tego przedmiotu, poddane są ustawodawstwu angielskiemu i, że Rząd Jego Brytyjskiej Mości ma prawo uznać certyfikaty zagraniczne tylko o tyle, o ile odnośne przepisy obcego kraju, jak również władze wydające te przepisy mniej lub więcej odpowiadają przepisom i władzom Zjednoczonego Królestwa.

Niewątpliwie, Rząd Polski zamierza utrzymywać w sprawach morskich ten sam poziom, co Wielka Brytanja i, z chwilą, gdy władze polskie i eksperci techniczni Rządu Jego Brytyjskiej Mości osiągną zgodę odnośnie do rozmaitych punktów w danej kwestji, Rząd Jego Brytyjskiej Mości ze swej strony gotów będzie uczynić wszystko co jest w jego mocy, aby ułatwić i przyspieszyć zawarcie układu lub układów z Rządem Polskim w sprawie rozmaitych punktów, o których mowa wyżej".

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, zapewnienie mego wysokiego poważania.

(-) R. DMOWSKI

Jego Ekscelencja

Sir William Grenfell Max Muller

Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny

Jego Brytyjskiej Mości

W WARSZAWIE.

Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 14 czerwca 1924 r.