Używanie lodu naturalnego do chłodzenia i konserwowania artykułów żywności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.65.537

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 22 grudnia 1949 r.
w sprawie używania lodu naturalnego do chłodzenia i konserwowania artykułów żywności.

Na podstawie art. 8 lit. c) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 343, z 1934 r. Nr 110, poz. 977, z 1939 r. Nr 54, poz. 342 i z 1946 r. Nr 5, poz. 44) zarządza się w porozumieniu z Ministrami Administracji Publicznej i Handlu Wewnętrznego, co następuje:
Do konserwowania i chłodzenia artykułów żywności przeznaczonych do obiegu może być używany lód naturalny, jeżeli powstał w warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz był wyrąbywany i przechowywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.
Lód naturalny przeznaczony do chłodzenia i konserwowania artykułów żywności może być wyrąbywany tylko w miejscach odległych co najmniej o 100 m od zanieczyszczeń i nie powinien mieć cech zanieczyszczenia.
1.
Nie wolno wyrąbywać lodu powstałego z wody, która może być źródłem zakażenia lub zatrucia lub zawiera szkodliwe dla zdrowia składniki albo domieszki. W szczególności woda, z której powstaje lód przeznaczony do wyrębu, powinna być przeźroczysta, bezbarwna i bez zapachu i nie może zawierać związków metali ciężkich, związków arsenu i bakterii chorobotwórczych.
2.
Wskaźnikiem dobroci wody pod względem bakteriologicznym jest nieobecność w niej bakterii okrężnicfy lub co najwyżej obecność tej bakterii w jednym centymetrze sześciennym wody.
1.
Wyrąb lodu naturalnego z otwartych zbiorników wody do celów przewidzianych w § 1 może być podejmowany po wyjednaniu zaświadczenia powiatowej władzy administracji ogólnej, że woda bądź lód odpowiadają warunkom określonym w §§ 2 i 3.
2.
Powiatowa władza administracji ogólnej wydaje zaświadczenie po przeprowadzeniu badania na miejscu. Powiatowa władza administracji ogólnej może uzależnić wydanie zaświadczenia od zbadania lodu bądź wody przez Państwowy Zakład Higieny. Próby wody bądź lodu pobiera i przesyła do badania powiatowa władza administracji ogólnej (lekarz powiatowy, miejski).
3.
Koszty badania wody bądź lodu pokrywa osoba ubiegająca się o zaświadczenie.
1.
Pomieszczenia przeznaczone do przechowywania lodu naturalnego (lodownie) powinny być utrzymane w czystości i powinny być tak urządzone, aby nie powodowały ochładzania i zawilgocenia mieszkań i innych sąsiednich pomieszczeń. Ściany i sklepienia lodowni powinny być równe i szczelne oraz bielone wapnem co najmniej raz do roku przed składaniem lodu.
2.
Podłoga lodowni powinna być z materiału trwałego, nieprzesiąkliwego, szczelna, gładka i równa ze spadem ku studzience zbudowanej z materiału trwałego i nieprzesiąkliwego. Do usunięcia poza lodownię wody zebranej w studzience należy ustawić pompę, jeżeli w inny sposób nie jest zapewniony jej odpływ.
3.
Lodownia powinna być urządzona w odległości nie mniejszej niż 5 m od ustępów ogólnych skanalizowanych, połączonych siecią kanalizacyjną lub miejscową oczyszczalnią ścieków, a co najmniej 10 m od dołów ustępowych, obór, stajen, chlewów, gnojowisk, śmietników i ustępów nie skanalizowanych.
4.
Przed wejściem do lodowni powinno być osobne pomieszczenie dla przechowywania odzieży ochronnej i narzędzi pracy.
5.
Lodownie nie mogą być oświetlane przy pomocy lamp naftowych.
Powiatowa władza administracji ogólnej może zezwolić na przechowywanie lodu naturalnego na wolnej przestrzeni (placu), jeżeli
a)
miejsce przeznaczone do składania lodu będzie na wzniesieniu, zapewniającym odpływ wody powstałej z lodu, a także i wód opadowych,
b)
materiały, użyte do zabezpieczenia lodu przed topnieniem nie spowodują zanieczyszczenia lodu.
Środki używane do przewozu lodu naturalnego oraz naczynia, przyrządy i inne przedmioty używane przy jego wyrębie, przechowywaniu i wprowadzaniu w obieg powinny być utrzymane w czystości.
Do pracy przy wyrębie, przewozie, przechowywaniu i wprowadzaniu w obieg lodu naturalnego nie mogą być dopuszczane osoby dotknięte chorobą zakaźną, wymienioną w art. 2 pkt 1-30 ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 198).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.