Rozdział 3 - Warunki i sposoby użycia broni palnej - Użycie środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez żołnierzy wojskowych organów porządkowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2001.157.1838
Akt utracił moc Wersja od: 31 grudnia 2001 r.
Rozdział 3
Warunki i sposoby użycia broni palnej
Warunki i sposoby użycia broni palnej
§ 28.
Żołnierze wojskowych organów porządkowych mogą użyć wyłącznie broni palnej, która została im służbowo przydzielona.§ 29.
Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w § 33.§ 30.
Broni palnej nie używa się w przypadkach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 6, 7 i 9 ustawy w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie.§ 31.
Osobę zatrzymaną, tymczasowo aresztowaną lub odbywającą karę pozbawienia wolności uprzedza się o możliwości użycia wobec niej broni palnej w razie podjęcia przez nią próby ucieczki lub innego zachowania uprawniającego do jej użycia.§ 32.
Użycie broni palnej w strefie nadgranicznej nie powinno powodować ostrzelania terytorium państwa sąsiedniego.§ 33.
1.
Przed użyciem broni palnej żołnierze wojskowych organów porządkowych mają obowiązek:1)
po uprzednim okrzyku "SŁUŻBA WARTOWNICZA (KONWOJOWA, WEWNĘTRZNA, GARNIZONOWA)" wezwać osobę do zachowania się zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, zaniechania ucieczki, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy,2)
w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1, zagrozić użyciem broni palnej, wzywając "STÓJ - BO STRZELAM",3)
w razie bezskuteczności wezwań określonych w pkt 1 i 2 - oddają strzał ostrzegawczy w górę.2.
Przepisów ust. 1 pkt 1 można nie stosować, jeżeli z okoliczności zdarzenia wynika, że osoba, wobec której broń palna ma być użyta, posługuje się bronią palną lub innym niebezpiecznym narzędziem.3.
Przepisów ust. 1 można nie stosować, jeżeli zwłoka w użyciu broni palnej groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego albo wolności obywateli.4.
Przepisów ust. 1 nie stosuje się w czasie prowadzenia bezpośredniego pościgu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 6 lub 7 ustawy, jeżeli osoba, wobec której broń palna ma być użyta, użyła broni palnej lub ucieka pojazdem.5.
Użycie broni palnej w sytuacjach, o których mowa w ust. 2-4, musi być poprzedzone okrzykiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.§ 34.
Jeżeli następstwem użycia broni palnej jest uszkodzenie ciała człowieka, żołnierz wojskowych organów porządkowych jest obowiązany, z zachowaniem bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz bez zbędnej zwłoki, udzielić jej pierwszej pomocy, a następnie spowodować udzielenie pomocy lekarskiej.§ 35.
1.
Jeżeli następstwem użycia broni palnej jest uszkodzenie ciała lub śmierć człowieka albo szkoda w mieniu znacznej wartości, żołnierz wojskowego organu porządkowego niezwłocznie:1)
zabezpiecza na miejscu zdarzenia ślady i dowody oraz nie dopuszcza osób postronnych,2)
podejmuje inne czynności, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów zdarzenia,3)
ustala świadków zdarzenia,4)
zawiadamia o zdarzeniu oficera dyżurnego właściwej miejscowo jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej.2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oficer dyżurny właściwej miejscowo jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej niezwłocznie powoduje zabezpieczenie wszelkich śladów i dowodów związanych z użyciem broni palnej.§ 36.
1.
Użycie broni palnej żołnierz wojskowego organu porządkowego dokumentuje w książce meldunków służby dyżurnej oraz w pisemnym meldunku składanym przełożonemu.2.
Pisemny meldunek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:1)
stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza oraz rodzaj wojskowego organu porządkowego,2)
czas i miejsce użycia broni palnej,3)
dane osoby, wobec której użyto broni palnej,4)
szczegółowe powody użycia broni palnej,5)
opis postępowania poprzedzającego użycie broni palnej,6)
skutki użycia broni palnej,7)
w razie potrzeby określenie sposobu realizacji przepisów § 4, 33 i 35,8)
inne ważne okoliczności zdarzenia,9)
dane ustalonych świadków zdarzenia,10)
podpis żołnierza sporządzającego meldunek.3.
Jeżeli następstwem użycia broni palnej jest uszkodzenie ciała lub śmierć człowieka albo szkoda w mieniu znacznej wartości, odpowiednio dowódca garnizonu, a w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonu - komendant garnizonu oraz dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie zawiadamia właściwego miejscowo prokuratora wojskowego oraz Żandarmerię Wojskową.4.
O każdym przypadku użycia broni palnej składa się meldunek w systemie służb dyżurnych.5.
Przełożony żołnierza bada każdorazowo zasadność użycia broni palnej.