Art. 2. - Użycie broni przez wartowników cywilnych, będących pod nadzorem Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.28.221

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 1936 r.

Art.  2.

(1) Wartownicy cywilni uprawnieni są do użycia broni w następujących przypadkach:

1) w celu odparcia niebezpiecznego napadu lub zamachu, zagrażającego życiu, zdrowiu lub wolności wartownika, jego przełożonych w służbie wartowniczej, albo chronionemu przez niego mieniu, albo też w celu przeciwdziałania przedsięwzięciu czynności, zmierzających bezpośrednio do takiego napadu lub zamachu;,

2) w razie nieusłuchania wezwania do natychmiastowego odłożenia broni, lub innych przedmiotów, których użycie może zagrażać zdrowiu lub życiu wartownika, jego przełożonych w służbie wartowniczej, albo chronionemu przez niego mieniu, albo też, gdy wezwany po odłożeniu broni lub wymienionych przedmiotów samowolnie je podejmuje;

3) przeciwko osobie, która nie usłucha rozkazu wartownika, albo jego przełożonych w służbie wartowniczej, wydanego w granicach pełnionej służby, a dotyczącego bezpośrednio bezpieczeństwa chronionego mienia lub osoby wartownika i jego przełożonych w służbie wartowniczej.

(2) Powyższe uprawnienia służą również przełożonym cywilnym.