Uzupełnienie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych oraz konwersji rzeczonych pożyczek oraz rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 grudnia 1924 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.90.629

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1928 r.

USTAWA

z dnia 20 lipca 1925 r.

o uzupełnieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1324 r. o przerachowaniu zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych oraz konwersji rzeczonych pożyczek (Dz. U. R. P. № 27 poz. 274) oraz rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 114 poz. 1021).

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Prawo konwersji asygnat z roku 1918, długo i krótkoterminowej pożyczki państwowej z r. 1920 oraz świadectw tymczasowych tychże pożyczek, przyznane pierwotnie do dnia 31 grudnia 1924 r., a przedłużone następnie do dnia 31 stycznia 1925 r., przedłuża się do dnia 31 grudnia 1925 r.

Przedłużenie terminu tej konwersji winno być ogłoszone przez starostwa, magistraty i urzędy gminne.

Art.  2. ¹

Asygnaty, wypuszczone na podstawie dekretu Rady Regencyjnej z dnia 30 października 1918 r. w sprawie wypuszczenia pożyczki państwowej (Dz. P. P. P. № 14 poz. 32),

obligacje 5% długoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z roku 1920 (Dz. U. R. P. № 25 poz. 152), oraz

obligacje 5% krótkoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej (Dz. U. R. P. z r. 1920 № 21 poz. 115),

wyszczególnione w art. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu pożyczek państwowych oraz konwersji rzeczonych pożyczek (Dz. U. R. P. № 27 poz. 274), jak również

świadectwa tymczasowe na obligacje rzeczonych pożyczek,

nabyte przy urzędowej sprzedaży w terminie do dnia 1 grudnia 1920 r. i pozostające dotychczas w posiadaniu pierwotnych nabywców

będą na żądanie ich posiadaczy konwertowane na obligacje 5% pożyczki konwersyjnej (§ 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 17 marca 1924 r. Dz. U. R. P. № 27 poz. 274) w zależności od daty nabycia tych tytułów po przerachowaniu na złote z odrzuceniem w ostatecznym wyniku ułamków groszowych według następującej skali:

Pożyczki nabyte w czasie		RODZAJ POŻYCZKI			W złotych równa się:
					1 rb. carski	1 kor. austr.	1 mk. pol.
IV kwartał	1918 r.	asygnaty	z r.	1918	1,11	0,38	0,67
styczeń	1919 r.	"	"	"	0,91	0,34	0,67
luty	"	"	"	"	0,74	0,31	0,58
marzec	"	"	"	"	0,67	0,25	0,50
kwiecień	"	"	"	"	0,50	0,21	0,44
maj	"	"	"	"	0,44	0,18	0,40
czerwiec	"	"	"	"	0,40	0,17	0,36
lipiec	"	"	"	"	0,27	0,16	0,31
sierpień	"	"	"	"	0,24	0,13	0,24
wrzesień	"	"	"	"	0,17	0,091	0,17
październik	"	"	"	"	0,16	0,071	0,13
listopad	"	"	"	"	0,12	0,059	0,10
grudzień	"	"	"	"	0,095	0,045	0,071
5% długo i krótkoterminowa pożyczka państwowa.
marzec	1920 r.	asygnaty			0,077	0,025	0,040
kwiecień	"	"			0,077	0,025	0,037
maj	"	"			0,077	0,029	0,033
czerwiec	"	"			-		0,033
lipiec	"	"			-	-	0,029
sierpień	"	"			-	-	0,025
wrzesień	"	"			-	-	0,022
październik	"	"			-	-	0,017
listopad	"	"			-	-	0,013
grudzień	"	"			-	-	0,010

Przy wpłatach ratami raty wpłacone do dnia 1 grudnia 1920 r. podlegają przerachowaniu według skali 0.023 złotego za jedną markę polską. Od obliczonej kwoty potrącona zostanie kwota wypłacona w obligacjach 5% pożyczki konwersyjnej przy uprzedniej konwersji i przypadająca na tę część obligacji konwertowanej, która odpowiada spłatom ratalnym, uskutecznionym przed dniem 1 grudnia 1920 r.

Narówni z obligacjami, pozostającemu dotychczas w posiadaniu pierwotnych nabywców, będą traktowane obligacje, pozostające w posiadaniu ich spadkobierców, jak również obligacje, pozostające w posiadaniu instytucyj i fundacyj dobroczynnych, religijnych, kulturalno-oświatowych, które uzyskały powyższe walory od pierwotnych nabywców pod tytułem darmym.

Art.  3.

Za pierwotnych nabywców asygnat i obligacyj będą uważani posiadacze, którzy udowodnią, że odnośne tytuły nabyli w instytucjach, które dokonały ich sprzedaży lub przyjmowały zapisy na nie w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa oraz wykażą termin ich nabycia.

Art.  4. ²

Asygnaty i obligacje, wyszczególnione w § 1, 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 274), opłacone przy ich nabyciu złotem lub walutami pełnowartościowemi za pośrednictwem b. Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej lub innej instytucji państwowej polskiej, a również instytucyj, które dokonywały sprzedaży wzmiankowanych tytułów lub przyjmowały zapisy na nie w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa, będą na żądanie ich pierwotnych nabywców przerachowane według równi monetarnej wpłaconego złota lub według kursu waluty pełnowartościowej na giełdzie nowojorskiej w dniu wpłaty na wyżej podane pożyczki przy uwzględnieniu relacji złotego do dolara Stanów Zjednoczonych Ameryki. Obliczona w ten sposób kwota będzie wypłacona w złotych wraz z odsetkami w stosunku 5 od sta rocznie za czas od dnia 1 stycznia 1925 r. do pierwszego dnia miesiąca, w którym nastąpi wypłata.

Wpłata złotem lub pełnowartościowemi walutami na rachunek Skarbu Państwa winna być stwierdzona urzędowemi dowodami.

Rozporządzenie Ministra Skarbu ustali, które waluty należy uważać za pełnowartościowe w rozumieniu niniejszego artykułu.

Osoby, korzystające z postanowień niniejszego artykułu, powinny zwrócić obligacje 5% pożyczki konwersyjnej uzyskane z tytułu konwersji na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. wraz ze wszystkiemi kuponami, w przeciwnym wypadku wartość nominalna powyższych obligacyj względnie brakujących kuponów będzie potrącona od kwoty przypadającej do wypłaty W obligacjach serji II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w zlocie

Art.  5. ³

Obligacje 5% długoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1920 oraz obligacje krótkoterminowej wewnętrznej pożyczki państwowej z 1920 r., zakupione za asygnaty, będą przerachowane według daty nabycia tych asygnat; w razie niemożności złożenia dowodu co do daty nabycia asygnat będą one przerachowane według stawki 0,24 zł, za jedną markę polską lub l rubla oraz 0,13 zł. za jedną koronę austrjacką.

Dowody wniesienia złota przy subskrypcji asygnat z r. 1918 będą uwzględnione przy konwersji obligacyj, na które asygnaty te zostały wymienione.

Art.  6. ⁴

Do korzystania z dodatkowej konwersji w myśl niniejszej ustawy są uprawnione również osoby, które dokonały konwersji swych obligacyj na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 274) oraz z dnia 28 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1021) o ile odpowiadają wymaganiom art. 2, 3 i 4 niniejszej ustawy.

Art.  7. ⁵

Osobom, które pod zastaw obligacyj pożyczek państwowych, wyszczególnionych w art. 2 niniejszej ustawy, zaciągnęły pożyczki w markach polskich w instytucjach kredytowych, będzie przy konwersji potrącony zysk, osiągnięty ze spadku waluty polskiej w okresie korzystania z pożyczki. Sposób obliczenia wysokości tego zysku ustali rozporządzenie Ministra Skarbu.

Art.  8. ⁶

Osoby, winne zatajenia faktu zaciągnięcia pożyczki w instytucjach kredytowych pod zastaw zgłaszanych do konwersji asygnat lub obligacyj, będą karane, o ile dany czyn nie ulega większej karze, aresztem do 6 tygodni.

Właściwe są sądy powiatowe (pokoju).

Ponadto osoby, które zgłoszą swe roszczenia do konwersji i uzyskałyby wyższą waloryzację, wbrew przepisom niniejszej ustawy, będą obowiązane do zwrotu wszelkich strat, wynikłych dla Skarbu Państwa.

Art.  9.

Zgłoszenia do konwersji asygnat i obligacyj pożyczek państwowych, względnie świadectw tymczasowych na zasadach art. 2, 3, 4 i 6 niniejszej ustawy mogą być składane w ciągu sześciu miesięcy od dnia, który będzie oznaczony rozporządzeniem Ministra Skarbu. Wydawanie zaś obligacyj 5% pożyczki konwersyjnej na podstawia niniejszej ustawy nastąpi najdalej w ciągu roku od dnia zamknięcia przyjmowania zgłoszeń.

Zgłoszenia do powyższej dodatkowej konwersji (wyższego przerachowania) oraz korespondencja w sprawie zgłoszeń i wydawania obligacyj dodatkowych 5% pożyczki konwersyjnej z odnośną Komisją Ministerstwa Skarbu (art. 12), względnie z Urzędem Pożyczek Państwowych, nie podlegają opłacie stemplowej.

Art.  10.

Pierwsze trzy raty amortyzacji obligacji 5% pożyczki konwersyjnej, przewidzianej w punkcie 4-tym § b rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 27 poz. 274), przenosi się na dzień 2 stycznia 1927 r., w którym to dniu odbędzie się jednocześnie amortyzacja czterech rat.

Art.  11.

Pierwonabywcy obligacyj, skonwertowanych na podstawie art. 2 niniejszej ustawy, uzyskują od 1 stycznia 1926 r. prawo płacenia obligacjami pożyczki konwersyjnej szacunku przy zakupie gruntów państwowych oraz prawo składania ich jako wadja i kaucje przy umowach i licytacjach rządowych.

Art.  12. ⁷

Jednakże w wypadkach, gdy to komisja uzna za wskazane, może ona przedłożyć każdą poszczególną sprawę do rozstrzygnięcia Ministrowi Skarbu, który wówczas podejmie decyzję według swego uznania co do zastosowania przerachowania i konwersji w myśl niniejszej ustawy.

W razie potrzeby Minister Skarbu powoła drugą komisję w takim samym składzie liczebnym co poprzednia i z takiemi samemi uprawnieniami.

Minister Skarbu władny będzie również wydać przepisy o postępowaniu uproszczonem przy rozpatrywaniu i załatwianiu podań, które dotyczą konwersji Obligacyj, przedstawiających po przerachowaniu w mysi niniejszej ustawy, wartość mniejszą niż 3.000 złotych, w obligacjach 5% pożyczki konwersyjnej względnie w obligacjach serji II 5% pożyczki konwersyjnej opiewającej na złote w złocie.

Art.  13.

Wykonanie, niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu, a co do art. 8 - Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  14.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

¹ Art. 2 zmieniony przez art. 1 i 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

² Art. 4:

- zmieniony przez art. 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

- zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 6 marca 1928 r. o spłaceniu zobowiązań Skarbu Państwa, wynikłych z tytułu pożyczek państwowych z lat 1918 - 1920, opłaconych złotem lub walutami pełnowartościowemi (Dz.U.28.27.248) z dniem 12 marca 1928 r.

³ Art. 5 zmieniony przez art. 4 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

⁴ Art. 6 zmieniony przez art. 5 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

⁵ Art. 7 zmieniony przez art. 6 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

⁶ Art. 8 zmieniony przez art. 7 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.

⁷ Art. 12 zmieniony przez art. 10 rozp. z mocą ustawy z dnia 17 września 1926 r. (Dz.U.26.96.560) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 września 1926 r.