Art. 6. - Uzupełnienie przepisów o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.32.335

Akt utracił moc

Wersja od: 20 sierpnia 1932 r.

Art.  6.

(1) Art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 18) ma zastosowanie przy wykonywaniu niniejszej ustawy, a terminy, w nim oznaczone, liczone będą od daty protokólarnego wprowadzenia osadnika w posiadanie działki.

(2) 1 Zdanie pierwsze art. 10 ustawy ż dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 18) w brzmieniu, ustalonem art. 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 80, poz. 628) otrzymuje brzmienie następujące: "Gospodarstwa, utworzone w trybie ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 4, poz. 18), rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 80, poz. 628) oraz ustawy niniejszej, nie mogą być przed upływem 25 lat od daty protokólarnego wprowadzenia osadnika w posiadanie działki dzielone, sprzedawane, wydzierżawiane ani obciążane (za wyjątkiem obciążeń na rzecz Skarbu Państwa lub państwowych instytucyj kredytowych) bez zezwolenia powiatowych urzędów ziemskich.

(3) Rygory z art. 6 i 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1920 r. o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego odnoszą się tak do pierwotnych nabywców, jak i do ich następców prawnych.

¹ Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 28 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz.U.32.67.622) z dniem 20 sierpnia 1932 r.