Art. 7. - Uzupełnienie odszkodowania osób, dotkniętych skutkami nieszczęśliwych wypadków przy pracy w b. dzielnicy rosyjskiej lub na wychodźtwie w Rosji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.125.892

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1928 r.

Art.  7.

Pokrycie wynikłych dla zakładu z wypłaty dodatku wyrównawczego wydatków uzyskane będzie w drodze nałożenia specjalnych dodatków do opłat ubezpieczeniowych, pobieranych przez zakład ubezpieczenia od właścicieli przedsiębiorstw, podległych obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków na mocy ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 16, poz. 148), a znajdujących się na terenie m. st. Warszawy i na ziemiach województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego i nowogródzkiego oraz ziemi wileńskiej.

Do repartycji, przewidzianej w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, w równej mierze pociągnięte będą zakłady przemysłowe, których właścicielami jest Skarb Państwa lub związki samorządowe.

Sposób i zasady rozłożenia dodatków do opłat na przedsiębiorstwa ustali Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, przyczem dodatki mają być rozłożone na 5 lat.

Zakład ubezpieczenia od wypadków uprawniony będzie do pobrania zgóry zaliczki na wyżej wymienione dodatki do opłat ubezpieczeniowych w wysokości, którą określi Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

W stosunku do osób, objętych niniejszą ustawą, tak pracodawcy, jak prywatne towarzystwa ubezpieczeń będą zwolnione od wszelkich bezpośrednich zobowiązań z tytułu odszkodowań za nieszczęśliwe wypadki za czas, określony w ust. 1 art. 2.