Uzupełnienie niektórych przepisów obowiązujących ustaw w dziedzinie ubezpieczenia od wypadków na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.27.254

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 7 marca 1928 r.

w sprawie uzupełnienia niektórych przepisów obowiązujących ustaw w dziedzinie ubezpieczenia od wypadków na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Termin zgłaszania pretensyj do świadczeń, przewidzianych w ustawie z dnia 26 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 125, poz. 892), określony w art. 9 tej ustawy, przedłuża się do dnia 31 grudnia 1929 r.

Art.  2.

Sprawy o odszkodowanie za wypadki przy pracy, które wydarzyły się w przedsiębiorstwach, położonych na obszarze województw: warszawskiego wraz z m. st. Warszawą, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego, nowogródzkiego i wileńskiego przed zastosowaniem do tych przedsiębiorstw ustaw o obowiązkowem ubezpieczeniu od wypadków, wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 16, poz. 148), będą załatwiane według rosyjskich przepisów o odszkodowaniu za nieszczęśliwe wypadki przy pracy, obowiązujących w chwili zajścia wypadku, przy zachowaniu postępowania, przewidzianego w tych przepisach, z wyjątkiem przypadków, przewidzianych w art. 5 niniejszego rozporządzenia.

Postanowienie ustępu 1 niniejszego artykułu w niczem nie narusza przewidzianego w art. 4 ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. obowiązku przejęcia wypłaty zaległych i bieżących rent przez Zakład ubezpieczenia od wypadków na podstawie dokumentów, stwierdzających tytuł prawny do odszkodowania, ani też przewidzianego w art. 5 i 6 tejże ustawy obowiązku przekazania temuż Zakładowi przez pracodawców względnie towarzystwa ubezpieczeniowe wartości kapitałowych rent.

Art.  3.

Na prośbę poszkodowanego lub członka rodziny zmarłego z powodu wypadku sądy ponownie rozpatrzą sprawy, wymienione w art. 2 niniejszego rozporządzenia, w których przed wejściem jego w życie zapadły decyzje o niewłaściwości sądów.

Art.  4.

Przepisy art. 4 i 5 ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 16, poz. 148) mają zastosowanie również do rent, należnych na podstawie dobrowolnych i prawomocnych umów oraz wyroków sądowych, opartych na ogólnych przepisach prawa cywilnego, za wypadki przy pracy w zakładach pracy, zaszłe przed zastosowaniem do tych zakładów ustaw, wymienionych w art. 1 powołanej ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r.

Do przerachowania tych rent mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 115, poz. 1029).

Osoby, uprawnione do świadczeń, objęte postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, mają również prawo do dodatków wyrównawczych, przewidzianych w ustawie z dnia 26 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 125, poz. 892).

Art.  5.

Postanowienia ustawy z dnia 26 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr . 125, poz. 892) o wypłacie dodatków wyrównawczych i rent, o pokryciu wynikłych stąd wydatków, jako też o sposobie ustalania prawa do tych świadczeń dla osób, wymienionych w art. 1 lit. b i c tej ustawy, mają również zastosowanie do osób, które są uprawnione do odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy, zaszłych w warunkach, przewidzianych w art. 2 niniejszego rozporządzenia, lecz które nie mogą uzyskać tytułów, uprawniających do świadczeń (aktów ugody, wyroków sądowych, rezolucyj rentowych i t. p.) w sposób, w tymże artykule wskazany, z powodu likwidacji przedsiębiorstwa, do którego miały roszczenie, lub też z powodu ewakuacji instytucyj ubezpieczeniowych, powołanych z mocy rosyjskiej ustawy z dnia 10/23 marca 1912 r.

Art.  6.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej, odnośnie zaś do pracowników kolejowych Ministrowi Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej; wykonanie zaś postanowień art. 2 i 3 powierza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej i Ministrowi Sprawiedliwości - każdemu w swoim zakresie działania.

Art.  7.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.