Uzupełniający wykaz samodzielnych wolnych zajęć zawodowych, podlegających opłacie na Fundusz Pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.37.241

Akt utracił moc
Wersja od: 25 kwietnia 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 23 marca 1939 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych, Skarbu, Sprawiedliwości, Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Rolnictwa i Reform Rolnych, Przemysłu i Handlu oraz Komunikacji o uzupełniającym wykazie samodzielnych wolnych zajęć zawodowych, podlegających opłacie na Fundusz Pracy.

Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 16 marca 1933 r. o Funduszu Pracy (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 163) zmienionej rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o połączeniu Funduszu Bezrobocia z Funduszem Pracy (Dz. U. R. P. Nr 94, poz. 849) zarządzam co następuje:
(1)
Na następujące osoby, trudniące się wykonywaniem samodzielnych wolnych zajęć zawodowych, rozciąga się obowiązek uiszczania na rzecz Funduszu Pracy opłaty w wysokości 1% ich opodatkowanego dochodu z pracy zawodowej:
1)
publicyści,
2)
mierniczowie przysięgli,
3)
księgowi,
4)
rzecznicy patentowi,
5)
technicy dentystyczni,
6)
pośrednicy, jako to:
a)
pośrednicy handlowi i giełdowi (maklerzy),
b)
pomocnicy podróżujący (komiwojażerowie),
c)
ekspedytorzy, trudniący się osobiście z polecenia osób trzecich cleniem w urzędach celnych towarów wysyłanych za granicę lub otrzymywanych z zagranicy,
d)
inspektorzy i ajenci przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, przewozowych, komunikacyjnych oraz instytucyj kredytowych,
7)
położne,
8)
kosmetycy,
9)
osoby, posiadające uprawnienia do wykonywania praktyki pielęgniarskiej,
10)
masażyści.
(2)
Opłacie tej nie podlegają uposażenia służbowe ani wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, otrzymywane przez osoby wskazane w ust. (1).
Pierwszy wymiar opłaty, przewidzianej w art. 17 ustawy o Funduszu Pracy, od podlegającego opodatkowaniu dochodu z pracy zawodowej osób trudniących się wykonywaniem samodzielnych wolnych zajęć zawodowych, wymienionych w § 1, będzie dokonany za rok podatkowy 1939.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.