§ 2. - Uznawanie miejsc produkcji za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.2287

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 grudnia 2020 r.
§  2. 
1. 
Miejsce produkcji może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, jeżeli w ciągu trzech kolejnych lat poprzedzających uznanie tego miejsca za wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus:
1)
w tym miejscu produkcji były prowadzone kontrole przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem";
2)
w tym miejscu produkcji w ramach kontroli, o których mowa w pkt 1, były pobierane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii, przy czym pobieranie próbek odbywało się na podstawie zatwierdzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa metodyki, zgodnie z którą:
a)
co roku zostały pobrane próbki ze wszystkich wyprodukowanych partii bulw ziemniaka lub ze wszystkich pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka,
b)
liczba pobranych próbek została określona z uwzględnieniem epidemiologii bakteriozy pierścieniowej ziemniaka oraz podstaw statystycznych dotyczących wykrywalności bakterii Clavibacter sepedonicus, a próbki pobrano z:
każdej partii bulw ziemniaka o masie do 25 ton, a jeżeli masa partii była większa niż 25 ton, to próbkę pobrano z tej partii dla każdych rozpoczętych 25 ton, nie więcej jednak niż 6 próbek z danej partii, lub
każdego pola lub jego części, na której była prowadzona uprawa ziemniaka w jednolity sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny, o powierzchni do 1 ha, a jeżeli powierzchnia pola lub jego części była większa niż 1 ha, to próbkę pobrano z tego pola lub jego części dla każdego rozpoczętego 1 ha, nie więcej jednak niż 6 próbek z danego pola lub jego części;
3)
w tym miejscu produkcji były wysadzane jedynie:
a)
sadzeniaki ziemniaka, co potwierdzają paszporty roślin lub dokumenty zakupu sadzeniaków ziemniaka, lub
b)
bulwy ziemniaka poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii;
4)
przy produkcji bulw ziemniaka nie były używane maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania lub inne przedmioty, wykorzystywane poza tym miejscem produkcji, lub były one używane pod nadzorem wojewódzkiego inspektora i nie stanowiło to ryzyka rozprzestrzenienia się bakterii Clavibacter sepedonicus;
5)
maszyny, urządzenia, środki transportu, opakowania, przechowalnie lub ich części, obiekty oraz inne przedmioty, które mogły mieć kontakt z produkowanymi bulwami lub roślinami ziemniaka, były odkażane pod nadzorem wojewódzkiego inspektora przez czyszczenie i dezynfekcję w sposób zapewniający zniszczenie bakterii Clavibacter sepedonicus:
a)
przynajmniej raz w roku po zbiorach,
b)
każdorazowo, jeżeli były one wykorzystywane poza miejscem produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus lub mogły mieć kontakt z bulwami lub roślinami ziemniaka pochodzącymi z innego miejsca produkcji;
6)
wykonywanie działań, o których mowa w pkt 1-5, zostało udokumentowane.
2. 
Miejsce produkcji nie może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, jeżeli:
1)
znajduje się w obszarze wyznaczonym ustanowionym ze względu na stwierdzenie występowania bakterii Clavibacter sepedonicus lub
2)
wprowadzone zostały środki, o których mowa w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylającego dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz. Urz. UE L 317 z 23.11.2016, str. 4, z późn. zm.), w celu potwierdzenia występowania w tym miejscu produkcji bakterii Clavibacter sepedonicus - do czasu wykluczenia występowania w tym miejscu produkcji tej bakterii, lub
3)
w tym miejscu produkcji zostały pobrane próbki do badań laboratoryjnych i są widoczne objawy wskazujące na możliwość porażenia bakterią Clavibacter sepedonicus lub wstępne wyniki badań laboratoryjnych wskazują na możliwość porażenia tą bakterią - do czasu uzyskania ostatecznych wyników badań laboratoryjnych wykluczających występowanie tej bakterii.
3. 
Miejsce produkcji może zostać uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus mimo niespełnienia wymogów określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a, jeżeli:
1)
w każdym roku trzyletniego okresu, o którym mowa w ust. 1, zostały pobrane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus co najmniej z 80% partii bulw ziemniaka lub z pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii,
2)
w roku następującym po zakończeniu trzyletniego okresu, o którym mowa w ust. 1, zostały pobrane przez wojewódzkiego inspektora próbki bulw lub roślin ziemniaka do badań laboratoryjnych na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus ze wszystkich partii ziemniaka lub z pól, na których była prowadzona uprawa ziemniaka, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii

- przy czym pobieranie próbek do badań odbywało się na podstawie zatwierdzonej przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa metodyki, o której mowa w ust. 1 pkt 2.