Art. 4. - Uzgodnienie przepisów o należnościach stemplowych i bezpośrednich (opłatach stemplowych) z postanowieniami ustawy z dnia 15 stycznia 1920 r. (Dz. U. Nr 5, poz. 26) w przedmiocie ustanowienia marki polskiej prawnym środkiem płatniczym na całym obszarze Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.14.75

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lutego 1920 r.

Art.  4.

Po zaopatrzeniu kas państwowych na obszarze b. zaboru austrjackiego i b. okupacji austrjacko - węgierskiej w znaki stemplowe, opiewające na walutę markową, stosowane będą wyłącznie stawki w walucie markowej, podane w art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia.

Minister Skarbu oznaczy dzień, od którego stosowanie stawek koronowych nie będzie dozwolone.

Aż do tego czasu osoby obowiązane do uiszczenia mogą stosować bądź stawkę dotychczasową, bądź tę markową, która odpowiada dotychczasowej według art. 2 lub 3.

Celem uiszczenia podatku od obrotu papierami wartościowemi w walucie markowej za pomocą znaków stemplowych używać należy znaków stemplowych ogólnych.