Art. 10. - Uzbekistan-Polska. Umowa o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji. Warszawa.1995.01.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.116.561

Akt obowiązujący
Wersja od: 29 kwietnia 1995 r.
Artykuł  10

Spory między Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony

1.
W celu rozstrzygnięcia sporu między Umawiającą się Stroną a inwestorem Państwa drugiej Umawiającej się Strony w odniesieniu do inwestycji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9 niniejszej umowy, zainteresowane strony przeprowadzą między sobą konsultacje.
2.
Jeżeli konsultacje nie zakończą się rozstrzygnięciem w ciągu sześciu miesięcy od daty pisemnego wniosku o wszczęcie konsultacji, strony sporu mogą postąpić, jak następuje:
a)
Spór dotyczący zobowiązania z artykułu 5 i artykułu 6 niniejszej umowy zostanie na żądanie inwestora przekazany do rozstrzygnięcia trybunałowi arbitrażowemu.
b)
Spór nie wymieniony w ustępie 2 litera a) tego artykułu zostanie przekazany za zgodą obu stron do rozstrzygnięcia trybunałowi arbitrażowemu.
3.
Trybunał arbitrażowy będzie utworzony dla każdej indywidualnej sprawy. Jeżeli strony biorące udział w sporze nie uzgodnią inaczej, każda z nich wyznaczy jednego arbitra. Wyznaczeni arbitrzy wybiorą przewodniczącego, który będzie obywatelem państwa trzeciego. Arbitrzy powinni zostać wyznaczeni w ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania żądania przekazania sporu do rozstrzygnięcia trybunałowi arbitrażowemu, a przewodniczący - w ciągu następnych dwóch miesięcy.
4.
Jeżeli terminy wymienione w ustępie 3 tego artykułu nie zostaną zachowane, to jedna ze stron sporu może, z braku innych ustaleń, zwrócić się do Przewodniczącego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowej Izbie Handlowej w Paryżu o dokonanie koniecznych nominacji. Jeżeli Przewodniczący nie może wykonać wymienionej funkcji lub jest obywatelem państwa Umawiającej się Strony, to będą miały zastosowanie mutatis mutandis postanowienia artykułu 9 ustęp 5 niniejszej umowy.
5.
Jeżeli strony sporu nie uzgodniły inaczej, trybunał ustala swój tryb postępowania. Orzeczenia są ostateczne i wiążące. Każda z Umawiających się Stron zapewni uznanie i wykonanie orzeczeń arbitrażowych.
6.
Każda ze stron sporu poniesie koszty swojego członka trybunału i własnego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego i pozostałe koszty zostaną poniesione w równych częściach przez strony sporu. Jednakże trybunał w swoim orzeczeniu może orzec inną proporcję podziału kosztów ponoszonych przez jedną ze stron i to orzeczenie będzie wiążące dla obu stron.
7.
Umawiająca się Strona, będąca stroną sporu, nie może w żadnym stadium postępowania arbitrażowego lub wykonania orzeczenia powoływać się na fakt, iż inwestor otrzymał w wyniku umowy ubezpieczenia odszkodowanie obejmujące całość lub część doznanej szkody.
8.
W przypadku gdy obie Umawiające się Strony staną się stronami Konwencji z dnia 18 marca 1965 r. o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami drugich państw, spory będą przedkładane Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych, jak następuje: spory wymienione w ustępie 2 litera a) niniejszego artykułu - na żądanie inwestora, a spory wymienione w ustępie 2 litera b) niniejszego artykułu - za zgodą obu stron sporu.