Utworzenie przy Radzie Ministrów Komisji Planowania i zniesienie Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.54.244

Akt utracił moc
Wersja od: 28 listopada 1956 r.

USTAWA
z dnia 15 listopada 1956 r.
o utworzeniu przy Radzie Ministrów Komisji Planowania i o zniesieniu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

1.
Tworzy się przy Radzie Ministrów Komisję Planowania, zwaną dalej "Komisją".
2.
Komisja jest kolegialnym organem Rady Ministrów do spraw planowania.

Do zakresu działania Komisji należy:

1)
opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów wniosków określających główne kierunki polityki gospodarczej Państwa,
2)
opracowywanie projektów perspektywicznych, wieloletnich i rocznych planów gospodarczych,
3)
badanie przebiegu wykonania planów gospodarczych oraz opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów wniosków dotyczących zastosowania środków zmierzających do zapewnienia wykonania planów,
4)
opracowywanie metod i trybu sporządzania planów gospodarczych,
5)
opracowywanie innych zagadnień, przewidzianych w szczególnych przepisach lub zleconych przez Radę Ministrów.

W skład Komisji wchodzą:

1)
Przewodniczący powoływany na wniosek Prezesa Rady Ministrów w trybie przewidzianym w art. 29 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
2)
zastępcy Przewodniczącego i członkowie Komisji powoływani przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres i tryb działania Komisji, zasady współdziałania z ministerstwami, urzędami centralnymi i prezydiami rad narodowych oraz zakres uprawnień Komisji w stosunku do komisji planowania gospodarczego przy prezydiach rad narodowych.

Przeprowadzanie badań i przygotowywanie spraw objętych zakresem działania Komisji należy do komórek organizacyjnych Komisji, których strukturę określi Rada Ministrów.

Znosi się Państwową Komisję Planowania Gospodarczego.

Pracownicy Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego przechodzą do pracy w komórkach organizacyjnych Komisji.

Podporządkowuje się Prezesowi Rady Ministrów następujące urzędy, podlegające dotychczas Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego:

1)
Urząd Patentowy,
2)
Polski Komitet Normalizacyjny
3)
Główny Urząd Miar.
1.
Dotychczasowe uprawnienia Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i jej Przewodniczącego, przewidziane w ustawach szczególnych, przechodzą do właściwości organów administracji państwowej, które określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
2.
Znosi się przewidziane w ustawach szczególnych wymaganie uzyskania zgody Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego lub porozumienia z nim.
1.
Tracą moc:
1)
art. 4-8 ustawy z dnia 10 lutego 1949 r. o zmianie organizacji naczelnych władz gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 7, poz. 43 i z 1950 r. Nr 44, poz. 400),
2)
ustawa z dnia 18 lipca 1950 r. o utworzeniu Muzeum Techniki i Przemysłu (Dz. U. Nr 36, poz. 323),
3)
dekret z dnia 2 czerwca 1954 r. o Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej (Dz. U. Nr 25, poz. 95),
4)
art. 18 ust. 3 dekretu z dnia 19 kwietnia 1951 r. o organach administracji miar oraz o miarach i narzędziach mierniczych (Dz. U. Nr 26, poz. 195),
5)
art. 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301),
6)
art. 88 ust. 2 i art. 89 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. Prawo Górnicze (Dz. U. z 1955 r. Nr 10, poz. 65).
2.
W dekrecie z dnia 4 marca 1953 r. o normach i o Polskim Komitecie Normalizacyjnym (Dz. U. Nr 15, poz. 61) wprowadza się następujące zmiany:
1)
skreśla się art. 8 ust. 2, art. 11, art. 15 ust. 3, art. 19 ust. 1 pkt 4 i 9, art. 24 i art. 26;
2)
art. 13 otrzymuje brzmienie:

"Art. 13. 1. Normę państwową ustanawia Polski Komitet Normalizacyjny w porozumieniu z zainteresowanymi ministerstwami jako normę obowiązującą lub zalecaną i ogłasza ją w Monitorze Polskim przez wymienienie jej numeru, tytułu, daty ustanowienia, daty, od której norma obowiązuje, i zakresu mocy obowiązującej.

2. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem gospodarczym właściwy minister po uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami i Polskim Komitetem Normalizacyjnym może zezwolić w drodze pisemnej decyzji na odstąpienie od obowiązującej normy państwowej.";

3)
art. 19 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) opracowywanie wniosków do wieloletnich i rocznych planów prac normalizacyjnych w gospodarce narodowej i przekazywanie ich właściwym resortom oraz opiniowanie opracowanych przez resorty projektów tych planów.";

4)
uprawnienia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określone w art. 21, 22 i 25 przechodzą na Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1957 r.