Utworzenie Państwowej Rady Aprowizacyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.7.108

Akt utracił moc
Wersja od: 11 stycznia 1919 r.

DEKRET
w sprawie utworzenia Państwowej Rady Aprowizacyjnej.

Na wniosek Rady Ministrów stanowię co następuje:

Państwowa Rada Aprowizacyjna jest organem doradczym Ministra Aprowizacji.

Zadaniem Państwowej Rady Aprowizacyjnej jest opinjowanie w sprawach aprowizacji kraju, oddawanych jej pod rozpoznanie przez Ministra Aprowizacji lub podnoszonych bezpośrednio przez nią samą, w szczególności zaś w sprawie ustanawiania planu gospodarki aprowizacyjnej.

W skład Państwowej Rady Aprowizacyjnej wchodzą:

1)
Minister Aprowizacji, jako przewodniczący;
2)
Podsekretarz Stanu Ministerstwa Aprowizacji, jako zastępca przewodniczącego;
3)
jeden delegat Związku kolejarzy;
4)
trzech delegatów Rad robotniczych z Warszawy, 2-ch delegatów z Łodzi i 2-ch delegatów z Zagłębia Dąbrowskiego,

o ile Rady robotnicze okręgowe nie będą zorganizowane, to wejdą przedstawiciele Związków zawodowych robotniczych;

5)
jeden delegat Związku stowarzyszeń spożywczych;
6)
po jednym delegacie od Rad miejskich: m. st. Warszawy, Łodzi, Częstochowy, Sosnowca, Lublina, Dąbrowy Górniczej, Krakowa, Lwowa i Poznania;
7)
czterej reprezentanci Galicji, jeden Śląska Cieszyńskiego i trzech b. zaboru pruskiego, których zamianuje Minister Aprowizacji w porozumieniu z miejscowemi organizacjami społecznemi;
8)
jeden delegat Związku miast;
9)
dwóch delegatów Centralnego Towarzystwa Rolniczego, w tym jeden delegat Związku kółek rolniczych;
10)
jeden delegat Towarzystwa Przemysłowców Królestwa Polskiego;
11)
reprezentanci zainteresowanych Ministerstw.

Przy wyborze członków Państwowej Rady Aprowizacyjnej, wymienionych w punktach 3 - 6 i 8 - 10 art. 3, winni być jednocześnie wskazani zastępcy dla każdego z członków Rady. W razie, gdyby nietylko członek Rady, ale i jego zastępca dla jakichkolwiek powodów nie mogli brać stałego udziału w pracach Rady, winien być powołany w sposób odpowiedni na ich miejsce nowy członek Rady i jego zastępca.

Posiedzenia Państwowej Rady Aprowizacyjnej zwołuje Minister Aprowizacji w miarę potrzeby w odstępach czasu, nieprzekraczających jednego miesiąca, lub na żądanie trzech członków. Na posiedzeniach tych przewodniczy Minister Aprowizacji lub jego zastępca. Protokuły Rady prowadzi urzędnik, wyznaczony przez Ministra Aprowizacji do pełnienia czynności sekretarza Państwowej Rady Aprowizacyjnej.

Państwowa Rada Aprowizacyjna może powołać z pośród swego grona Komitet stały i polecić mu rozważanie pewnych spraw poza posiedzeniami Rady.

Celem opracowania poszczególnych gałęzi krajowego gospodarstwa aprowizacyjnego, może Rada lub zastępujący ją Komitet powoływać czasowe lub stałe komisje. Komisje powołane przez Komitet podlegają zatwierdzeniu Rady na najbliższem jej posiedzeniu.

Komitet i komisje obowiązane są do składania Radzie sprawozdań ze swej działalności. Protokuł posiedzenia Komitetu prowadzi sekretarz Rady Aprowizacyjnej. Do udziału w pracach komisji Minister Aprowizacji deleguje z pośród swoich urzędników, referentów, których zadaniem jest prowadzenie protokułów, referowanie i opracowywanie spraw w zakresie prac komisji oraz dostarczanie potrzebnych dla jej prac materjałów.

Minister Aprowizacji, w miarę swego uznania, może delegować na posiedzenie Rady, Komitetu i Komisji przedstawicieli Ministerstwa Aprowizacji oraz wprowadzać na posiedzenia te przedstawicieli innych władz państwowych. Delegowanym urzędnikom i wprowadzonym przedstawicielom przysługuje jedynie prawo głosu doradczego.

Członkowie Państwowej Rady Aprowizacyjnej pełnią swe obowiązki honorowo. Przyjeżdżającym z poza Warszawy na posiedzenia Rady członkom przysługuje prawo do zwrotu kosztów podróży i diet według kategorji, przewidzianej dla urzędników państwowych klasy V-ej.

Wszelkie czynności biurowe i wykonawcze, związane z działalnością Państwowej Rady Aprowizacyjnej, załatwiają się przez biura Ministerstwa Aprowizacji, względnie przez organy, powołane przez Ministerstwo Aprowizacji.

Minister Aprowizacji przygotuje i po uchwaleniu przez Państwową Radę Aprowizacyjną zatwierdzi wewnętrzny jej regulamin.

Kadencja Państwowej Rady Aprowizacyjnej pierwszego powołania trwa do czasu zwołania Sejmu i powołania przez ten ostatni odpowiedniego organu.

Wykonanie powyższego polecam Ministrowi Aprowizacji.

Rozporządzenie niniejsze nabiera natychmiast mocy obowiązującej.

Dan w Warszawie, dnia 11 stycznia 1919 r.