Utworzenie Państwowego Komitetu Radjotechnicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.71.477

Akt utracił moc

Wersja od: 6 marca 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 sierpnia 1921 r.

o utworzeniu Państwowego Komitetu Radjotechnicznego.

Na zasadzie art. 13 i 15 dekretu o tymczasowej organizacji władz naczelnych z dnia 3 stycznia 1918 r. (Dz. Pr. P. P. № 1 poz. 1) zarządza się co następuje:

§ 1. Przy Ministerstwie Poczt i Telegrafów tworzy się Państwowy Komitet Radjotechniczny.

§ 2. Zadaniem Państwowego Komitetu Radjotechnicznego jest wydawanie opinji w sprawach radjotechniki i radjokomunikacji, oddanych mu do rozpoznania przez Ministra Poczt i Telegrafów.

§ 3. Opinji Państwowego Komitetu Radjotechnicznego zasięgać należy w sprawach:

1) zagadnień radjotechnicznych w dziedzinie prawodawstwa i konwencji międzynarodowych;

2) projektów przepisów w zakresie państwowych i prywatnych urządzeń radjokomunikacyjnych;

3) badań technicznych, dokonanych przez poszczególne ministerstwa, a dotyczących projektów budowy radjostacji;

4) dodatkowych żądań technicznych, przedkładanych przez poszczególne ministerstwa co do powstających lub istniejących radjostacji im podległych;

5) ustalenia warunków technicznych, zmierzających do uniknięcia wzajemnych zakłóceń, w działaniu radjostacji poszczególnych ministerstw;

6) technicznego przekazania radjostacji jednego ministerstwa drugiemu;

7) najnowszych wynalazków oraz ulepszeń w dziedzinie radjotechniki;

8) zgłoszonych wynalazków oraz używalności patentów;

9) norm kwalifikacyjnych dla personelu obsługi radjostacji;

10) programów wyszkolenia personelu obsług: radjostacji;

§ 4. 1 W skład Państwowego Komitetu Radiotechnicznego wchodzi, jako przewodniczący, Minister Poczt i Telegrafów, względnie mianowany przez niego zastępca, zaś, jako członkowie, trzech przedstawicieli Ministerstwa Poczt i Telegrafów, trzech przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wojskowych, z których jeden przedstawiciel Marynarki Wojennej i po jednym przedstawicielu Ministerstwa Kolei, Ministerstwa Skarbu, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Ministerstwa Przemysłu i Handlu oraz Ministerstwa Robót Publicznych - mianowanych przez odnośnych Ministrów na stale aż do odwołania.

§ 5. W miarę potrzeby mogą być powołani do Państwowego Komitetu Radjotechnicznego przez Ministra Poczt i Telegrafów wybitni radjotechnicy, jako eksperci.

§ 6. Posiedzenia Państwowego Komitetu Radjotechnicznego zwołuje t obradom przewodniczy - przewodniczący.

Decyzje zapadają większością głosów; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

Protokuł posiedzeń prowadzi wyznaczony przez Ministra Poczt i Telegrafów urzędnik tegoż Ministerstwa.

§ 7. Przewodniczący, jego zastępca oraz członkowie Państwowego Komitetu Radjotechnicznego za sprawowanie swych funkcji nie otrzymują wynagrodzenia.

Za prace specjalne, a w szczególności za wypracowanie opinji obszerniejszych, może być przyznane członkom Komitetu wynagrodzenie, które ustala Minister Poczt i Telegrafów.

To samo postanowienie odnosi się do powołanych do Komitetu ekspertów, którym nadto może być przyznane wynagrodzenie za obecność na posiedzeniach.

§ 8. Z pod obrad Państwowego Komitetu Radjotechnicznego wyjęte są sprawy urządzeń radjotechnicznych i radjostacji wojskowych, o ile ich urządzenia stanowią ścisłą tajemnice, wojskową. Sprawy tych urządzeń poddane mogą być obradom Państwowego Komitetu Radjotechnicznego na wniosek Ministra Spraw Wojskowych.

§ 9. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Poczt i Telegrafów w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 4:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 1 grudnia 1921 r. (Dz.U.21.104.751) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 grudnia 1921 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 lutego 1922 r. (Dz.U.22.14.121) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 marca 1922 r.