Utworzenie Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.6.55

Akt utracił moc

Wersja od: 4 marca 1946 r.

DEKRET

z dnia 5 lutego 1946 r.

o utworzeniu Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego.

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) - Rada Ministrów postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

Tworzy się Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny z siedzibą w Warszawie, zwany w dalszych artykułach "Instytutem".

Art.  2.

Instytut jest instytucją badawczo-naukową, powołaną do przeprowadzania planowych i systematycznych badań hydrologicznych i meteorologicznych na ziemiach Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  3.

Instytut spełnia swoje zadania przez:

1) zakładanie i utrzymywanie na całym obszarze Państwa, w szczególności na rzekach i jeziorach, wybrzeżu morskim i terenach górskich stacji obserwacyjnych i doświadczalnych;

2) organizowanie stałej służby pogody dla potrzeb komunikacji powietrznej i lądowej oraz innych zainteresowanych działów administracji państwowej;

3) organizowanie służby informacyjnej i ostrzegawczej dla potrzeb żeglugi i akcji przeciwpowodziowej;

4) wykonywanie wszelkich pomiarów i studiów z zakresu hydrologii i meteorologii oraz niezbędnych obserwacji i badań specjalnych wiążących się z tymi służbami;

5) opiniowanie projektów technicznych i gospodarczych ze stanowiska hydrologicznego lub meteorologicznego;

6) opracowywanie wniosków dotyczących racjonalnego wykorzystania wód i elementów klimatycznych;

7) opracowywanie oraz kompletowanie katalogów i opisów wód kraju, rejonów klimatycznych i katastru sił wodnych;

8) opracowywanie i publikowanie wyników obserwacji, studiów, pomiarów, instrukcji i biuletynów informacyjnych oraz prac naukowych z dziedziny hydrologii i meteorologii;

9) współpraca z pokrewnymi instytucjami i organizacjami w kraju i za granicą oraz z katedrami hydrologii i meteorologii na wyższych uczelniach;

10) branie udziału w krajowych i zagranicznych konferencjach i zjazdach hydrologicznych, meteorologicznych oraz z dziedzin pokrewnych;

11) przeprowadzanie ekspertyz, udzielanie porad i informacji oraz wykonywanie specjalnych badań na wniosek instytucji publicznych oraz osób prywatnych za pobieraniem opłat, których wysokość ustali Minister Komunikacji.

Art.  4.

Instytutowi przysługuje prawo używania okrągłej pieczęci państwowej z godłem Państwa i napisem w otoku: "Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny".

Art.  5.

Wszystkie władze państwowe i samorządowe są obowiązane udzielać pomocy Instytutowi przy wykonywaniu jego zadań.

Art.  6.

Instytut ma prawo nakładać obowiązek obserwowania pewnych zjawisk hydrologicznych i meteorologicznych na osoby i przedsiębiorstwa prywatne, które w przypadkach, przewidzianych w art. 45 ustawy wodnej (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr 62, poz. 574) uzyskały uprawnienia do użytku wód i czerpią z tego zyski.

Art.  7.

Dla przygotowania sił naukowych Instytut może tworzyć stypendia na wyższych uczelniach i instytucjach krajowych i zagranicznych oraz w swoim zakresie szkolić i dokształcać personel na specjalnych kursach hydrologicznych i meteorologicznych.

Art.  8.

Instytut ma prawo organizowania w szkołach akademickich wykładów z zakresu hydrologii i meteorologii w porozumieniu z senatami tych szkół.

Art.  9.

Instytut, podległe mu oddziały terenowe (art. 12) oraz jego stacje obserwacyjne i doświadczalne korzystają w zakresie łączności radiowej, telegraficznej, telefonicznej, pocztowej i kolejowej z wszelkich ulg, przysługujących urzędom państwowym, a przede wszystkim z prawa pierwszeństwa przy przesyłaniu codziennych meldunków i informacji ostrzegawczych o stanie pogody i stanie wód.

Art.  10.

Instytut ma prawo zakładania w porozumieniu z Ministerstwem Bezpieczeństwa Publicznego Ministerstwem Poczt i Telegrafów własnych radiostacyj nadawczo-odbiorczych, przy czym przysługuje mu również prawo korzystania z innych stacyj radiotelegraficznych w Państwie.

Art.  11.

Instytut podlega bezpośrednio Ministrowi Komunikacji.

Na czele Instytutu stoi dyrektor mianowany i zwalniany przez Ministra Komunikacji. Zastępców dyrektora mianuje i zwalnia Minister Komunikacji na wniosek dyrektora. Organizację Instytutu określi statut uchwalony przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Komunikacji.

Art.  12.

Minister Komunikacji może tworzyć oddziały terenowe oraz stacje obserwacyjne i doświadczalne. Ilość, siedzibę, szczegółowy zakres działania i organizację oddziałów terenowych oraz stacji obserwacyjnych i doświadczalnych określi Minister Komunikacji.

Art.  13.

Pracowników naukowych, technicznych i administracyjnych Instytutu mianuje i zwalnia Minister Komunikacji na wniosek dyrektora.

Art.  14.

Budżet Instytutu stanowi osobny dział budżetu Ministerstwa Komunikacji.

Art.  15.

Organem doradczym Instytutu jest Komitet Hydrologiczno-Meteorologiczny, składający się z przedstawicieli zainteresowanych ministerstw oraz powoływanych i odwoływanych przez Ministra Komunikacji na wniosek dyrektora delegatów wyższych uczelni, towarzystw naukowych i t.p. Zakres działania i organizację Komitetu Hydrologiczno-Meteorologicznego ustali statut uchwalony przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Komunikacji.

Art.  16.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Komunikacji.

Art.  17.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 23 maja 1922 r. w przedmiocie statutu Państwowego Instytutu Meterologicznego (Dz. U. R. P. Nr 44, poz. 373).