Utworzenie Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.72.424

Akt utracił moc
Wersja od: 5 września 1919 r.

USTAWA
z dnia 1 sierpnia 1919 r.
w przedmiocie utworzenia Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Celem ułatwienia budowy domów z małemi, taniemi mieszkaniami hygienicznemi upoważnia się Rząd do utworzenia Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Państwowy Fundusz Mieszkaniowy posiada wszelkie atrybucje osoby prawnej.

Przy Ministerstwie Zdrowia Publicznego do zarządzenia państwowym funduszem mieszkaniowym powołana zostaje pod przewodnictwem Ministra Zdrowia Publicznego lub wyznaczonego przez niego zastępcy Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego, złożona z przedstawicieli Ministerstw: Skarbu, Robót Publicznych i Zdrowia Publicznego.

Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego przyznaje pożyczki zarządom komunalnym:

a)
na zakup terenów, materjałów budowlanych lub ich wytworzenie, oraz na budowę domów z małemi, taniemi mieszkaniami hygienicznemi dla ludności niezamożnej w szczególności dla inwalidów wojennych, dla wdów i sierot po poległych wojskowych, oraz dla niezamożnych rodzin robotniczych i urzędniczych, obarczonych licznem potomstwem;
b)
na pożyczki, jakie zarządy komunalne udzielać będą kooperatywom mieszkaniowym, organizacjom społecznym, instytucjom i osobom prywatnym na zakup terenów pod budowę i na budowę małych, tanich mieszkań hygienicznych.

Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego może przyznawać pożyczki na cele, wymienione w punkcie a) art. 4, bezpośrednio instytucjom państwowym, kooperatywom mieszkaniowym i organizacjom społecznym.

Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego przyznaje porękę zarządom komunalnym, instytucjom państwowym, kooperatywom mieszkaniowym i organizacjom społecznym na pożyczki, zaciągane przez nie w instytucjach kredytowych lub ubezpieczeniowych i u osób prywatnych na cele, wymienione w ustawie niniejszej.

Pożyczki, za które Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego obejmuje porękę, posiadają bezpieczeństwo pupilarne.

Wysokość poręki, przyznanej przez Komisję Państwowego Funduszu Mieszkaniowego, nie może przekraczać dziesięciokrotnej wysokości dotacji rocznej tegoż funduszu, ustanowionej zgodnie z art. 12. Na zabezpieczenie strat, mogących wyniknąć z poręki, przeznacza się 1/5 część powyższej dotacji Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Ogólna suma obciążeń nieruchomości, korzystających z pożyczek i poręki Państwowego Funduszu Mieszkaniowego, nie może przekraczać 95% szacunku nieruchomości, ustalonego przez Komisję Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Udzielone pożyczki zwracane będą Państwowemu Funduszowi Mieszkaniowemu w ratach umarzających pożyczki.

Wysokość rat, okres umarzania pożyczki i inne warunki, na jakich przyznawane będą pożyczki i poręka, w szczególności sposób wypłaty pożyczki określa Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego w każdym przypadku poszczególnym.

Podania, kierowane do Komisji Państwowego Funduszu Mieszkaniowego lub jego organów i załączniki do tych podań, jak wogóle wszelkie dokumenty, dotyczące udzielania pożyczki lub poręki przez Komisję Państwowego Funduszu Mieszkaniowego, są wolne od wszelkich opłat stemplowych i należytości skarbowych.

Komisja Państwowego Funduszu Mieszkaniowego sprawuje nadzór nad wykonaniem warunków, na jakich przyznane zostały pożyczki i poręka.

Warunki ogólne przyznawania pożyczek i poręki jak również sposób wykonywania nadzoru określi instrukcja, wydana przez Ministra Zdrowia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Robót Publicznych.

Celem utworzenia Państwowego Funduszu Mieszkaniowego wstawia się corocznie do budżetu Państwa odpowiednią kwotę. Dotacja na czas do końca 1919 r. wynosi 15.000.000 marek.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Zdrowia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Robót Publicznych.