Utworzenie komisji weryfikacyjnej dla funkcjonarjuszów państwowych województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.75.526

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 15 lipca 1925 r.

o utworzeniu komisji weryfikacyjnej dla funkcjonarjuszów państwowych województwa śląskiego.

Na zasadzie art. 2 ustawy z dnia 13 lutego 1924 r. w przedmiocie stosowania na obszarze województwa śląskiego ustaw, dotyczących państwowej służby cywilnej (Dz. U. R. P. № 21 poz. 224) w związku z art. 3 ustawy z dnia 18 marca 1925 r. zmieniającej niektóre postanowienia ustawy z dnia 13 lutego 1924 r. w przedmiocie stosowania na obszarze województwa śląskiego ustaw, dotyczących państwowej służby cywilnej (Dz. U. R. P. № 36 poz. 240) zarządza się co następuje:

§ 1. Dla ustalenia lat służby funkcjonarjuszów państwowych województwa śląskiego tworzy się. komisją weryfikacyjną przy śląskim urzędzie wojewódzkim.

Komisja ta jest powołana do zaliczenia lat poprzedniej służby i pracy, wymienionej w art. 2 p. 1) -4) ustawy z dnia 13 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 21 poz. 224).

Prawo do zaliczenia lat poprzedniej służby i pracy, wymienionej w art. 2 p. 1) -4) wyżej powołanej ustawy, mają ci funkcjonarjusze, którzy wstąpili do służby państwowej w województwie śląskiem do dnia 10 kwietnia 1925 r., t. j. do dnia, w którym - zgodnie z postanowieniem art. 3 ustawy z dnia 18 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 36 poz. 240) - uzyskała na obszarze województwa śląskiego moc obowiązującą ustawa z dnia 13 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 21 poz. 224).

§ 2. Komisja weryfikacyjna obraduje i orzeka w kompletach, złożonych z przewodniczącego względnie jego zastępcy i czterech członków.

Jednym z członków komisji jest delegat Skarbu.

Przy weryfikowaniu funkcjonarjuszów z działów administracji państwowej niezespolonych w urzędzie wojewódzkim, jednym z członków komisji jest urzędnik z odnośnego działu administracji państwowej.

Przewodniczącego, zastępców przewodniczącego oraz odpowiednią ilość członków komisji, z wyjątkiem członków wymienionych w ustępie drugim i trzecim niniejszego paragrafu, powołuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Wojewody. Członków komisji, występujących w charakterze delegatów Skarbu, powołuje Minister Skarbu na wniosek Wojewody. Członków komisji, o których mowa w ustępie trzecim niniejszego paragrafu, powołuje właściwy minister na wniosek kierownika odnośnej władzy na obszarze województwa śląskiego.

Członek komisji, będący delegatem Skarbu, może założyć protest przeciw uchwale komisji.

W razie protestu delegata Skarbu przeciw uchwale komisji decyduje w danej sprawie ostatecznie Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

§ 4. Referentami sprawy są członkowie komisji; w razie nawału pracy mogą być przydani komisji referenci z grona urzędników urzędu wojewódzkiego; referenci przedstawiają sprawy i składają wnioski, nie mają jednak prawa głosowania, o ile nie są członkami komisji.

Z posiedzeń komisji spisuje się protokół.

Protokólanta i potrzebnych ewentualnie urzędników-referentów wyznacza Wojewoda.

§ 5. Funkcjonarjusze państwowi województwa śląskiego, którzy ubiegają się o zaliczenie poprzedniej służby i pracy w myśl art. 2 p. 1) - 4) ustawy z dnia 13 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 21, poz. 224), mają złożyć bezzwłocznie, najpóźniej jednak do dnia 31 października 1925 r., należycie udokumentowane podania na ręce swego bezpośredniego przełożonego, który je wraz ze swą opinją przesyła komisji weryfikacyjnej.

§ 6. Do podania dołączyć należy wszelkie potrzebne dokumenty w oryginale lub uwierzytelnionych notarjalnie albo sądownie odpisach, zawierające dowody pracy i służby, o której zaliczenie chodzi.

Za dowody pracy w organizacjach mających na celu przyłączenie ziem województwa śląskiego do Państwa Polskiego służą zaświadczenia tych organizacy, względnie inne uznane przez komisję za wiarogodne dukumenty.

Za dowody służby państwowej (tak cywilnej, jak i wojskowej) i samorządowej w państwach zaborczych oraz pracy zawdowej uważane będą, obok oryginalnych dokumentów służbowych (pism nominacyjnych, wykazów stanu osobowego i t. p.), oryginalne poświadczenia władz, urzędów, instytucyj i korporacyj, wydane na podstawie akt urzędowych, - w wyjątkowych zaś wypadkach, naprzykład, zaginienia lub zniszczenia akt, zastąpić je mogą poświadczenia przynajmniej dwóch wiarogodnych świadków, stwierdzające z największą ścisłością czas służby lub pracy, jej rodzaj i charakter. Podpisy świadków winny być legalizowane sądownie albo notarjalnie.

§ 7. Komisja weryfikacyjna bada złożone podania i dołączone dowody. W razie wątpliwości co do wiarogodności złożonych dowodów, a także, o ile uzna je za niewystarczające, komisja wzywa urzędnika za pośrednictwem jego władzy służbowej do przedłożenia dalszych dowodów, względnie uzupełnienia już złożonych. W razie potrzeby może komisja zwrócić się do urzędu wojewódzkiego o przeprowadzenie dochodzeń celem stwierdzenia lub wyjaśnienia pewnych okoliczności lub faktów.

§ 8. Praca zawodowa może być zaliczana tylko wówczas, jeżeli funkcjonariusz państwowy wykował ją jako swój zawód główny, przyczem jest obojętnem, czy za pracę swą pobierał wynagrodzenie czy też nie.

Praca wykonywana ubocznie lub przejściowo obok zawodu głównego nie może być zaliczona do lat służby.

Czas pracy zawodowej można zaliczać dopiero od chwili ukończenia 18 roku życia.

§ 9. Po zbadaniu złożonych dowodów oraz wyników ewentualnie przeprowadzonych dochodzeń komisja weryfikacyjna poweźmie uchwałę o zaliczeniu fukcjonarjuszowi poprzedniej służby i pracy.

Uchwały komisji są ostateczne, z wyjątkiem wypadku założenia przeciw uchwale protestu przez delegata Skarbu (§ 3).

Komisy weryfikacyjna podaje uchwały swe do wiadomości, o ile chodzi o funkcjonarjuszów działów administracji państwowej, zespolonych w urzędzie wojewódzkim, Wojewodzie, o ile zaś chodzi o funkcjonarjuszów innych działów administracji państwowej, kierownikowi odnośnej władzy, na obszarze województwa śląskiego.

Władza po otrzymaniu uchwały komisji sporządza dla aktów odpisy dokumentów złożonych w oryginale lub zatrzymuje złożone odpisy wierzytelne i deklaracja świadków, a treść uchwały podaje do wiadomości funkcjonarjuszowi, zwracając mu oryginalne dokumenty i wydając równocześnie dalsze zarządzenia.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.