Utworzenie Inspektoratu Ceł na obszar Wolnego Miasta Gdańska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.18.145

Akt utracił moc

Wersja od: 10 stycznia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 stycznia 1922 r.

w przedmiocie utworzenia Inspektoratu Ceł na obszar Wolnego Miasta Gdańska.

Na podstawie art. 14 konwencji polsko-gdańskiej zawartej w Paryżu dnia 9 listopada 1920 r. oraz postanowień części VI umowy, zawartej dnia 24 października 1921 r. między Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem w celu wykonania i uzupełnienia polsko-gdańskiej konwencji z dnia 9 listopada 1920 r. zarządza się co następuje:

§ 1. W celu wykonania zadań administracyjnych i praw przysługujących Państwu Polskiemu według postanowień art. 14 konwencji polsko-gdańskiej zawartej w Paryżu dnia 9 listopada 1920 r., oraz części VI umowy, zawartej dnia 24 października 1921 r. między Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem w celu wykonania i uzupełnienia polsko-gdańskiej konwencji z dnia 9 listopada 1920 r. tworzy się Inspektorat Ceł na obszar Wolnego Miasta Gdańska z siedzibą w Gdańsku.

§ 2. Stan osobowy tego urzędu składa się-1) z kierownika urzędu, posiadającego tytuł Naczelnego inspektora ceł, 2) z urzędników celnych i kancelaryjnych oraz niższych funkcjonarjuszów, których wyznaczy Minister Skarbu.

Powyżsi urzędnicy i niżsi funkcjonarjusze wchodzą w skład ogólnego stanu osobowego, systemizowanego dla urzędów celnych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 3. Naczelny inspektor ceł podlega Ministrowi Skarbu i jest przed nim odpowiedzialny za czynności inspektoratu.

§ 4. Do kompetencji Naczelnego inspektora ceł należy:

1) wykonywanie nadzoru nad służbą celną na obszarze Wolnego Miasta Gdańska w granicach przewidzianych w części VI umowy z dnia 24 października 1921 r., zawartej między Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem;

2) zwierzchnictwo służbowe nad urzędnikami i niższymi funkcjonarjuszami inspektoratu w zakresie przysługującym kierownikom izb skarbowych, z wyjątkiem przyjmowania do służby, mianowania, uwalniania ze służby, przenoszenia do innych miejsc służbowych i przenoszenia w stan spoczynku urzędników, dalej udzielanie zapomóg, remuneracji urzędnikom i niższym funkcjonariuszom, które to uprawnienia zastrzeżone są Ministrowi Skarbu;

3) dysponowanie kredytami w granicach zatwierdzonego w przepisanym trybie preliminarza wydatków na potrzeby inspektoratu ceł;

4) spełnianie czynności powierzonych mu przez Ministra Skarbu.

§ 5. Naczelnego inspektora ceł zastępuje podczas służbowej nieobecności wyznaczony przez Ministra Skarbu urzędnik inspektoratu.

§ 6. Inspektorowi ceł przysługuje prawo używania pieczęci z herbem Rzeczypospolitej Polskiej i napisem: "Inspektorat Ceł na obszar Wolnego Miasta Gdańska".

§ 7. Rozporządzenie niniejsze uzyskuje moc obowiązującą z dniem 10 stycznia 1922 roku.

§ 8. Wykonanie tego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.