Utworzenie i zakres działania Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.41.374 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 2 października 1950 r.

DEKRET

z dnia 16 listopada 1945 r.

o utworzeniu i zakresie działania Komisji Specjalnej do walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym. ^*

Art.  1.

Do rozpoznawania spraw o przestępstwa, godzące w interesy życia gospodarczego lub społecznego Państwa, a zwłaszcza o przywłaszczenie mienia społecznego, korupcję, łapownictwo, spekulację i powodowanie paniki w celu szkodzenia interesom mas pracujących - powołuje się Komisję Specjalną do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym, zwaną w dalszym ciągu niniejszego dekretu "Komisją Specjalną".

Art.  2.

(1) Komisja Specjalna składa się z przewodniczącego, jego zastępcy i członków.

(2) Przewodniczącego Komisji Specjalnej, jego zastępcę i członków mianuje i odwołuje Rada Państwa.

Art.  3.

Przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych oraz prezydiach rad narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi działają delegatury Komisji Specjalnej.

Art.  4.

Delegatury Komisji Specjalnej składają się z przewodniczącego i członków, mianowanych i odwoływanych za zgodą Przewodniczącego Komisji Specjalnej przez prezydia wojewódzkich rad narodowych, a w m. st. Warszawie i m. Łodzi - przez prezydia rad narodowych tych miast.

Art.  5.

(1) Komisja Specjalna i delegatury Komisji Specjalnej orzekają na wniosek prokuratora.

(2) Komisja Specjalna i delegatury Komisji Specjalnej orzekają w składzie trzech członków.

Art.  6.

Komisja Specjalna lub delegatury Komisji Specjalnej orzekają na wniosek prokuratora również w tych przypadkach, jeżeli działanie sprawcy pozostaje w związku ze wstrętem do pracy albo stwarza niebezpieczeństwo popełnienia nadużyć lub dopuszczenia się szkodnictwa gospodarczego.

Art.  7.

(1) Komisja Specjalna i delegatury Komisji Specjalnej mogą orzec:

a) umieszczenie sprawcy w obozie pracy na okres nie przekraczający lat dwóch i wymierzyć grzywnę do 5.000.000 zł lub jedną z tych kar,

b) przepadek towarów, których przestępstwo dotyczy, urządzeń przedsiębiorstwa stanowiących własność sprawcy, przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, a stanowiących własność sprawcy, lub narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa,

c) zamknięcie przedsiębiorstwa, pozbawienie uprawnień handlowych i przemysłowych oraz prawa do zajmowania lokalu użytkowego,

d) zakaz pobytu sprawcy w województwie jego dotychczasowego miejsca zamieszkania na okres do lat pięciu.

(2) Orzekając grzywnę, Komisja Specjalna lub delegatury Komisji Specjalnej mogą według swego uznania zamienić karę grzywny w razie jej nieściągalności na obóz pracy na okres nie przekraczający lat dwóch, niezależnie od orzeczonego już skierowania sprawcy do obozu pracy.

(3) Kto narusza zakaz pobytu, orzeczony w myśl ust. (1) lit. d), może być przez Komisję Specjalną lub delegaturę Komisji Specjalnej skierowany do obozu pracy na okres do lat dwóch.

Art.  8.

W razie wydania orzeczenia, nakazującego umieszczenie w obozie pracy, Komisja Specjalna lub delegatura Komisji Specjalnej może zaliczyć na poczet okresu pozbawienia wolności całkowicie lub częściowo okres tymczasowego aresztowania.

Art.  9.

Postępowanie, dotyczące skierowania sprawcy do obozu pracy, toczy się bez udziału obrońcy.

Art.  10.

Wykonanie orzeczeń Komisji Specjalnej i delegatur Komisji Specjalnej zarządza prokurator.

Art.  11.

(1) Orzeczenia Komisji Specjalnej lub delegatur Komisji Specjalnej są ostateczne; od orzeczeń tych nie służy środek prawny.

(2) Komisja Specjalna może w trybie nadzoru zmienić orzeczenie, wydane przez delegaturę Komisji Specjalnej oraz zastrzec do swego wyłącznego rozpoznania niektóre rodzaje spraw lub orzekanie o umieszczeniu sprawcy w obozie pracy.

(3) Na wniosek Generalnego Prokuratora Rzeczypospolitej Komisja Specjalna w rozszerzonym składzie, wyznaczonym przez Przewodniczącego Komisji Specjalnej, może w trybie nadzoru zmienić orzeczenie Komisji Specjalnej, wydane na podstawie art. 5 ust. (2).

(4) Generalny Prokurator Rzeczypospolitej może zgodnie z przepisami kodeksu postępowania karnego o wykonaniu kary zarządzić przedterminowe zwolnienie osoby osadzonej w obozie pracy, udzielić przerwy w odbywaniu kary lub też w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Specjalnej odroczyć jej wykonanie. Przedterminowe zwolnienie może nastąpić po odbyciu przez osobę osadzoną w obozie pracy co najmniej jednej trzeciej części orzeczonego okresu.

Art.  12.

(1) Budżet Komisji Specjalnej jest budżetem Rady Państwa.

(2) Wewnętrzną organizację, sposób urzędowania oraz tryb postępowania Komisji Specjalnej, w szczególności w zakresie przepisów w przedmiocie podejmowania postanowień Komisji Specjalnej, ustali Rada Państwa.

Art.  13.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom: Sprawiedliwości, Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego - każdemu we właściwym zakresie działania.

Art.  14.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Tekst jednolity uwzględnia zmiany wynikające z ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. (Dz.U.50.38.350) zmieniającej nin. dekret z dniem 2 października 1950 r. oraz z przepisów prawnych ogłoszonych przed dniem ogłoszenia niniejszego jednolitego tekstu, z zastosowaniem nowej, ciągłej numeracji jednostek redakcyjnych.