Utworzenie Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.30.234

Akt utracił moc
Wersja od: 9 czerwca 1951 r.

USTAWA
z dnia 25 maja 1951 r.
o utworzeniu Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji.

Tworzy się Centralny Urząd Skupu i Kontraktacji, podległy Prezesowi Rady Ministrów.

1.
Do zakresu działania Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji należy:

1) a) planowanie, organizowanie i nadzorowanie kontraktacji, skupu i dostawy zbóż, roślin strączkowych, ziemniaków konsumpcyjnych, pasz i zwierząt rzeźnych (z wyjątkiem świń bekonowych),

b)
ustalanie norm (standartów) dotyczących artykułów, wymienionych pod lit. a), z zastrzeżeniem właściwości organów powołanych do ustalania norm, obowiązujących w obrocie z zagranicą,
c)
koordynowanie i nadzorowanie działalności podległych przedsiębiorstw;
2)
współdziałanie z zainteresowanymi resortami i Centralą Rolniczych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w zakresie:
a)
akcji kontraktacji i skupu artykułów, objętych zakresem działania Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji, jak również artykułów, objętych zakresem działania poszczególnych resortów,
b)
inwestycji i transportu na potrzeby kontraktacji i skupu.
2.
Ustalanie norm (standartów), o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), następuje w porozumieniu z właściwymi resortami i Polskim Komitetem Normalizacyjnym.

Na czele Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji stoi prezes. Zastępcami prezesa są wiceprezesi. Prezesa i wiceprezesów mianuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

Sprawy określone w art. 2 ust. 1 pkt 1, należące dotychczas do zakresu działania innych resortów gospodarczych, przechodzą do zakresu działania Prezesa Rady Ministrów.

1.
Terenowymi organami Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji są wojewódzcy i powiatowi pełnomocnicy tego urzędu.
2.
Na terenie gmin i gromad mogą być powoływani delegaci powiatowego pełnomocnika.

Uchwała Rady Ministrów określi organizację Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji, organizację i zakres działania jego organów terenowych oraz zasady współdziałania tych organów z prezydiami rad narodowych.

Wykonanie ustawy porucza się Prezesowi Rady Ministrów i zainteresowanym ministrom.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.