Utworzenie bezzwrotnych stypendiów dla studentów szkół wyższych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.12.67

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lutego 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 23 stycznia 1939 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w sprawie utworzenia bezzwrotnych stypendiów dla studentów szkół wyższych.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 18 marca 1933 r. o państwowych stypendiach oraz innych formach pomocy dla młodzieży szkół wyższych (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 207) zarządzam co następuje:
Ustanawia się bezzwrotne stypendia dla studentów szkół wyższych, obywateli polskich, którzy zobowiążą się po ukończeniu studiów wstąpić do służby w administracji skarbowej lub urzędach względnie instytucjach podległych Ministerstwu Skarbu.
Stypendia będą wypłacane z sum wnoszonych corocznie do budżetu Ministerstwa Skarbu.
Liczbę stypendiów oraz wysokość stypendium dla jednego studenta określa na każdy rok budżetowy Minister Skarbu, o czym zawiadamia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
(1)
Stypendium przyznaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego po wysłuchaniu opinii właściwej rady wydziałowej.
(2)
Stypendium może być przyznane tylko studentowi zdolnemu, pilnemu a niezamożnemu, mającemu zaliczone co najmniej 2 lata studiów.
(3)
W wyjątkowych przypadkach może być przyznane stypendium studentowi drugiego roku studiów.
(1)
Student, ubiegający się o stypendium, powinien złożyć Ministerstwu Skarbu, za pośrednictwem władz swej szkoły podanie, załączając:
a)
jakikolwiek dokument, stwierdzający posiadanie obywatelstwa polskiego,
b)
zaświadczenie lekarza urzędowego lub opieki zdrowotnej szkoły o stanie zdrowia,
c)
zaświadczenie dziekana o postępach w nauce,
d)
zaświadczenie władz administracji ogólnej o stanie zamożności rodziców lub opiekunów,
e)
oświadczenie, że nie korzysta z innych środków pomocy państwowej i społecznej oraz że nie trudni się pracą zarobkową lub że przestanie korzystać z pomocy albo trudnić się pracą zarobkową z chwilą uzyskania stypendium,
f)
w razie niepełnoletności kandydata - oświadczenie rodziców lub opiekunów o przyjęciu materialnej odpowiedzialności za kandydata z tytułu udzielonego stypendium.
(2)
Terminy i sposób składania podań ogłosi każdego roku Ministerstwo Skarbu za pośrednictwem rektorów szkół, zawiadamiając równocześnie, z jakich wydziałów studenci mogą ubiegać się o te stypendia.
(1)
Stypendium przyznaje się na okres jednego roku szkolnego, względnie na okres pozostały do jego końca, przy czym za rok szkolny uważa się czas od 1 października do 31 września następnego roku. Płatne jest ono z góry w ratach miesięcznych.
(2)
Z początkiem każdego następnego roku szkolnego stypendysta może' ubiegać się o przedłużenie prawa pobierania stypendium, o ile wypełnił obowiązki przewidziane w § 9.
(1)
Okres pobierania stypendium nie może w zasadzie przekraczać lat 3, a w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. (3) - lat 4:
(2)
Okres wymieniony w ust. (1) może być w wyjątkowych przypadkach przedłużony.
O przyznaniu i przedłużeniu prawa pobierania stypendium Ministerstwo Skarbu zawiadamia studenta za pośrednictwem rektora.
(1)
W okresie pobierania stypendium stypendysta obowiązany jest pilnie oddawać się nauce, czynić dobre postępy oraz sprawować się nienagannie. Stypendysta nie może bez zgody władz swej szkoły korzystać z innych środków pomocy państwowej dla uczącej się młodzieży ani podejmować się jakiejkolwiek pracy o charakterze zarobkowym.
(2)
W tym okresie (ust. (1)) stypendysta powinien odbyć corocznie praktykę wakacyjną w urzędzie względnie instytucji, podległej Ministerstwu Skarbu. Jeżeli jednak rodzaj studiów tego wymaga, stypendysta może za zezwoleniem Ministra Skarbu odbyć praktykę w innym urzędzie lub instytucji.
(3)
Czas trwania każdej praktyki w urzędzie lub instytucji podległej Ministerstwu Skarbu nie może być krótszy od jednego miesiąca i dłuższy od dwóch miesięcy.
(1)
W terminie 3 miesięcy od daty ukończenia studiów, stypendysta obowiązany jest zawiadomić Ministerstwo Skarbu o gotowości objęcia służby.
(2)
W wyjątkowych przypadkach Minister Skarbu może zwolnić stypendystę częściowo od obowiązku odbycia służby w administracji skarbowej lub urzędach względnie instytucjach podległych Ministerstwu Skarbu.
(1)
Po objęciu służby stypendysta obowiązany jest pozostawać w niej przez okres czasu nie krótszy niż okres, w którym pobierał stypendium.
(2)
Stypendysta przyjęty do służby traktowany będzie na równi z innymi pracownikami, wstępującymi do służby w administracji skarbowej, którzy ukończyli szkoły wyższe.
(1)
W przypadku niezastosowania się do przepisów § 9, względnie wydalenia ze szkoły, stypendysta traci prawo do pobierania stypendium z końcem miesiąca, w którym stwierdzono wyżej wymienione okoliczności, przy czym miarodajna jest data odpowiedniego wniosku rektora szkoły. Nadto stypendysta powinien najdalej w terminie półrocznym zwrócić wszelkie kwoty, pobrane tytułem stypendium wraz z odsetkami.
(2)
Przepis zdania drugiego ustępu poprzedzającego ma odpowiednie zastosowanie w przypadku niezastosowania się stypendysty do przepisów § 10 ust. (1) lub § 11 ust. (1),

jak również w przypadku nieobjęcia po ukończeniu studiów wskazanego stanowiska lub w razie utraty prawa do zajmowania urzędów państwowych przed ukończeniem służby w administracji skarbowej albo rezygnacji ze stanowiska przed ukończeniem tej służby. Obowiązek zwrotu otrzymanego stypendium, w przypadku niezastosowania się do przepisu § 11 ust. (1), obejmuje jednak tylko tę część należności, która nie została umorzona odbytą już służbą w administracji skarbowej. Do umorzenia stypendium zalicza się okresy służby w wymiarze co najmniej półrocznym.

(3)
Półroczny termin zwrotu stypendium zaczyna biec:
a)
od daty utraty prawa do pobierania stypendium,
b)
od daty niedotrzymania terminu, przewidzianego w § 11 ust. (1),
c)
z chwilą utraty prawa zajmowania urzędów państwowych lub rezygnacji ze stanowiska,
d)
z końcem terminu, przewidzianego w § 10 ust. (1).
W przypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie, Minister Skarbu może zwolnić stypendystę od obowiązku zwrotu stypendium w całości lub w części, albo wyrazić zgodę na rozłożenie spłaty długu stypendialnego na dłuższy okres.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.