Ustrój szkół artystycznych muzyki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.44.343

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA WYZNAŃ RELIGIJNYCH I OŚWIECENIA PUBLICZNEGO

z dnia 1 czerwca 1937 r.

o ustroju szkół artystycznych muzyki.

Na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 1932 roku o ustroju szkolnictwa (Dz. U. R. P. Nr 38, poz. 389) zarządzam co następuje:

§ 1. Szkoły artystyczne muzyki utrzymywane wyłącznie przez Państwo noszą nazwę państwowych. Wszelkie inne szkoły artystyczne muzyki noszą nazwę prywatnych.

§ 2. Szkoły artystyczne muzyki dzielą się na:

1) konserwatoria muzyczne,

2) instytuty muzyczne,

3) szkoły muzyczne.

§ 3. Szczegółową organizację poszczególnych szkół artystycznych muzyki określają ich statuty; zakres nauczania i czas trwania studiów określają programy. Statuty i programy te ustala Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

§ 4. Dla celów doświadczalnych mogą być zakładane szkoły, oparte na zasadach organizacyjnych odmiennych od zasad ustalonych w rozporządzeniu niniejszym. Statuty i programy tych szkół ustala Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego,

§ 5. Konserwatoria muzyczne mają za zadanie:

1) kształcenie we wszystkich działach sztuki muzycznej,

2) przygotowanie do zawodu muzyka twórcy, odtwórcy lub nauczyciela.

§ 6. Konserwatoria muzyczne posiadają zasadniczo następujące wydziały:

1) teorii, kompozycji i dyrygentury,

2) fortepianu,

3) organów i muzyki kościelnej,

4) instrumentów smyczkowych,

5) instrumentów dętych,

6) śpiewu,

7) kształcenie nauczycieli muzyki dla szkół powszechnych, średnich ogólnokształcących i zawodowych.

W miarę potrzeby mogą być tworzone inne wydziały, obejmujące całokształt wiedzy i umiejętności muzycznej w gałęziach muzyki, niewymienionych w niniejszym paragrafie.

§ 7. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może w miarą możności organizacyjnych utworzyć przy państwowym konserwatorium muzycznym, poza wydziałami,

o których mowa w § 6, szkołę mistrzowską dla wirtuozów.

§ 8. Studia w konserwatoriach muzycznych dzielą się zasadniczo na trzy kursy: niższy, średni i wyższy. Wydział teorii, kompozycji i dyrygentury stanowi jeden kurs równorzędny z kursami wyższymi innych wydziałów. Wydział kształcenia nauczycieli muzyki dla szkół powszechnych, średnich i zawodowych organizowany jest jako trzyletnie studium bez podziału na kursy.

§ 9. Instytuty muzyczne mają za żądanie:

1) przygotowanie muzyka odtwórcy, przede wszystkim zaś muzyka orkiestrowego, zespołowego itp.,

2) przygotowanie do studiów na wyższym kursie konserwatorium muzycznego,

§ 10. Instytuty muzyczne posiadają zasadniczo następujące klasy:

1) fortepianu,

2) muzyki kościelnej,

3) instrumentów smyczkowych,

4) instrumentów dętych,

5) śpiewu.

§ 11. Program nauki w każdej klasie instytutu muzycznego obok przedmiotu specjalnego w zakresie potrzebnym do uprawiania zawodu muzyka odtwórcy, obejmuje przedmioty uzupełniające teoretyczne, ćwiczenia praktyczne oraz udział w chórze, zespołach kameralnych i orkiestrze.

§ 12. Szkoły muzyczne mają za zadanie:

1) budzenie i pogłębienie zainteresowań muzycznych,

2) wstępne przygotowanie do studiów muzycznych zawodowych.

Program nauczania w tych szkołach jest zależny od weku i rozwoju uczniów.

§ 13. Bo wszystkich szkół artystycznych muzyki przyjmowani są kandydaci bez względu na poziom wykształcenia ogólnego na podstawie egzaminu wstępnego, który ma na celu stwierdzenie ich uzdolnień muzycznych. Jednakie uczniowie tych szkół podlegają obowiązkowi szkolnemu w zakresie szkoły powszechnej i obowiązkowemu dokształcaniu.

Na wydział kształcenia nauczycieli muzyki dla szkół powszechnych, średnich ogólnokształcących i zawodowych przyjmowani są do konserwatoriów muzycznych kandydaci, którzy posiadają świadectwo ukończenia szkoły stopnia licealnego, lub uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za wystarczającą do tych celów.

§ 14. Prywatne szkoły artystyczne muzyki mogą uzyskiwać uprawnienia szkół państwowych na warunkach, które określi osobne rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

§ 15. Osoby, które zdobyły wykształcenie artystyczne w zakresie muzyki poza szkołami unormowanymi w niniejszym rozporządzeniu, mogą na podstawie egzaminów przed komisjami powołanymi przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przy szkołach artystycznych muzyki, otrzymywać dyplomy i świadectwa tych szkół na równi z ich uczniami.

§ 16. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 15 czerwca 1937 r. Równocześnie tracą moc wszystkie przepisy wydane w zakresie, unormowanym w rozporządzeniu niniejszym.