Ustrój specjalnego szkolnictwa muzycznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.1.2

Akt utracił moc
Wersja od: 17 stycznia 1946 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KULTURY I SZTUKI
z dnia 7 grudnia 1945 r.
w sprawie ustroju specjalnego szkolnictwa muzycznego.

Na podstawie art. 58 ustawy z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa (Dz. U. R. P. Nr 38, poz. 389) i art. 1 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 15 września 1944 r. o zakresie działania i organizacji Resortu Kultury i Sztuki (Dz. U. R. P. Nr 5, poz. 25) zarządzam, co następuje:
Szkoły muzyczne dzielą się na zawodowe i umuzykalniające.
Zadaniem szkół muzycznych zawodowych jest kształcenie uczniów na muzyków zawodowych przez równomierne przyswajanie im wybranej specjalności i koniecznych przedmiotów uzupełniających.
Zadaniem szkoły umuzykalniającej jest podniesienie poziomu muzycznego uczniów przez przyswojenie im elementów ogólnego wykształcenia muzycznego.
Szkoły muzyczne zawodowe dzielą się na niższe, średnie i wyższe.
Zadaniem niższej szkoły muzycznej jest kształcenie w muzyce dzieci pomiędzy siódmym a czternastym rokiem życia i przygotowanie ich do zawodowego kształcenia się w muzyce, przez:
a)
pogłębianie i rozwijanie ich wrażliwości na muzykę,
b)
przyswajanie im elementarnych, teoretycznych wiadomości o muzyce,
c)
naukę gry na instrumentach muzycznych dostępnych dla dzieci.
Kurs nauki w niższej szkole muzycznej jest pięcioletni. Osoby, które ukończyły niższą szkołę muzyczną mogą wstąpić do średniej szkoły muzycznej.
Zadaniem średniej szkoły muzycznej jest kształcenie w muzyce młodzieży między dwunastym a dwudziestym rokiem życia przez przyswajanie jej wiadomości teoretycznych i sztuki praktycznej w zakresie, umożliwiającym wykonywanie zawodu muzycznego.
Kurs nauki w średniej szkole muzycznej jest sześcioletni. Osoby, które ukończyły średnią szkołę muzyczną, mogą wstąpić do wyższej szkoły muzycznej.
Średnia szkoła muzyczna obejmuje naukę w następujących specjalnościach:
1)
gry na wszelkich instrumentach muzycznych,
2)
śpiewu solowego,
3)
teorii muzyki,
4)
nauczanie śpiewu i muzyki w szkołach ogólnokształcących.
Celem wyższej szkoły muzycznej jest wykształcenie w poszczególnych dziedzinach muzyki twórczej i odtwórczej artystów muzyków i pedagogów.
Czas trwania nauki w wyższej szkole muzycznej dla poszczególnych wydziałów ustali zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki.
Szkoła umuzykalniająca nie ma określonego czasokresu nauki, a ukończenie jej jest uzależnione od przerobienia przewidzianego planem programu nauczania. Absolwenci szkoły umuzykalniającej mogą być dopuszczeni do egzaminów końcowych w średniej szkole muzycznej. Po złożeniu tych egzaminów przysługują im prawa osób, które ukończyły średnią szkołę muzyczną.
Plany i programy nauczania w szkołach muzycznych oraz zakres wymagań przy egzaminach wstępnych i końcowych ustali zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki.
Do prowadzenia szkoły muzycznej niepaństwowej wymagane jest zezwolenie Ministra Kultury i Sztuki.
Podanie o zezwolenie (§ 14) należy wnieść przez miejscowo właściwą władzę administracji ogólnej II instancji, ze wskazaniem:
1)
proponowanej nazwy, typu i stopnia szkoły,
2)
miejscowości, w której szkoła ma być otwarta,
3)
adresu i planu lokalu szkolnego,
4)
danych personalnych właściciela szkoły, jeżeli właścicielem jest osoba fizyczna, lub statutu, jeżeli właścicielem jest osoba prawna,
5)
danych personalnych oraz kwalifikacji naukowych i pedagogicznych dyrektora (kierownika) szkoły i grona nauczycielskiego,
6)
inwentarza, instrumentów, pomocy naukowych, biblioteki i t. p.,
7)
liczby uczniów w poszczególnych klasach,
8)
planu finansowo-gospodarczego szkoły.
Zezwolenie Ministra Kultury i Sztuki na prowadzenie szkoły muzycznej wyszczególnia:
1)
nazwę, typ, stopień, siedzibę i lokal szkoły,
2)
osobę dyrektora (kierownika) szkoły,
3)
najwyższą i najniższą dopuszczalną ilość uczniów.
Wymagane kwalifikacje do nauczania w szkołach muzycznych ustali zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki.
Wyższe szkoły muzyczne podlegają bezpośrednio Ministerstwu Kultury i Sztuki, pozostałe szkoły muzyczne podlegają miejscowo właściwym władzom administracji ogólnej II instancji.
Statuty państwowych szkół muzycznych oraz wzór statutu niepaństwowych szkół muzycznych ustala Minister Kultury i Sztuki.
Minister Kultury i Sztuki może dla celów doświadczalnych tworzyć lub zezwalać na tworzenie szkół muzycznych odmiennego typu, niż określone w niniejszym rozporządzeniu.
Rozporządzenie niniejsze nie stosuje się do niższych i średnich zawodowych muzycznych szkół ogólnokształcących.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Równocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia publicznego z dnia 1 czerwca 1937 r. o ustroju szkół artystycznych muzyki (Dz. U. R. P. Nr 44, poz. 343).